Stress… ဒီစကားလံုးက ဒီနုိင္ငံမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပၚျပူလာျဖစ္သည္။ လူခ်င္းေတြ ့လို ့
နွ ုတ္ဆက္ရင္ေတာင္ “မေတြ ့ရတာၾကာျပီေနာ္… ဘယ္လိုလဲ အရင္အလုပ္မွာပဲလား… stress မ်ားလား” ဆိုတာမ်ိဳး၊ “အို…ပိန္သြားလိုက္တာ… ၾကည့္ရတာ အလုပ္က stress မ်ားပံုပဲ”
လို ့တမ်ိဳး၊ “ဟုိတေန ့က လွမ္းႏွ ုတ္ဆက္ေနတာ… မျမင္ဘူးထင္တယ္… ငို္က္ငိုက္စိုက္စိုက္နဲ ့ ေတာ္ေတာ္ stress မ်ားလာတယ္ထင္တယ္”… အဲဒီလို stress ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဟိုနားကၾကား ဒီနားကၾကားနဲ ့ ေရပန္းစားလွသည္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ stress ပိျပီး မ်က္ႏွာၾကီး သုန္မွ ုန္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေခၚမၾကား ေအာ္မၾကား မ်က္ႏွာဗလာနဲ ့ stress ေရခ်ိန္ အေတာ္ကိုက္ေနပံု။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ျပာယာေတြခတ္ကာ stress ေမြွေႏွာက္သည့္ ဒဏ္ခံကို အလူးအလဲ ခံေနရပံု။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ stress မ်က္မွန္တပ္ျပီး မွ ုန္မွ ုန္၀ါး၀ါး။ တခါတေလ ေဒါသထြက္စရာ မဟုတ္သည့္ အရာကို
ရွ ူးရွ ုးရွဲရွဲ။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြ နဲ ့ stress မ်ားျခင္းက အေရးပါျခင္း
လို ့ထင္ေနျပန္…။ အဲဒီ အဆင့္ေတြေက်ာ္လြန္သြားရင္ေတာ့ stress က အနုိ္င္ရသြားတဲ့အခါ တေယာက္ထဲျပံုး၊ တေယာက္ထဲ စကားေျပာ၊ တေယာက္ထဲ ရန္ျဖစ္၊ တေယာက္ထဲငို္နဲ ့ အေတာ္ အေျခအေန ဆိုးတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္သြားတတ္သည္။
ဒါေၾကာင့္လဲ stress ကုစားနည္းေတြက internet ေပၚမွာ၊ စာအုပ္ေတြထဲမွာ… သင္တန္းေတာင္ ရွိလိုက္ေသး။ ေသခ်ာတာက ဘယ္သူမွ သူ ့ကို မဖိတ္ေခၚပဲ ခပ္တည္တည္နွင္ ့ ေရာက္လာတတ္သည္။ တခါတေလေတာ့ သူလာေတာ့မယ္ဆိုတာ ခန္ ့မွန္းလို ့ ရေပမယ့္ တခါတေလက်ေတာ့ ရုတ္တရက္ၾကီးေပၚလာတတ္သည္။ ျမန္မာလိုေတာ့ စိတ္ဖိစီးမွ ု။ ဟိုးေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္ကေန…အဖုိးအဖြားအရြယ္ထိ အရြယ္မေရြး။ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မေရြး။ လူတန္းစားမေရြး ရနုိင္သည့္ စိတ္ဖိစီးမွ ု။ ခံႏိုင္ရည္ အတိုင္းအတာႏွင့္
ဖိစီးမွ ု၀န္က ေျပာင္းျပန္အခိ်ဳးက်သည္။ ဒါေၾကာင့္ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ားသူေတြ အတြက္ stress မရွိဘူးလုိ ့ေတာင္ ေျပာ၍ရသည္တဲ့။
Stress အေၾကာင္းေတြ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေလွ်ာက္ေျပာေနမိျခင္းမွာ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္မွ စ၍ ကြ်န္မအနားမွာ သူေရာက္လာလို ့ပါပဲ။ မွတ္မွတ္ရရ ၀၈-၀၈-၂၀၀၈ ထဲက။ ဒီက တရုတ္ေတြက ၈ ဂဏန္းဆို အသဲအသန္။ အိုလံေတာင္ အဲဒီေန ့ပစ္ၾကတာ တာၾကည့္။ ရံုးမွာကြ်န္မတာ၀န္ယူထားတဲ့ projectအသစ္ေတြကို အဲဒီေန ့မွာ တပံုၾကီး တျပိုင္ထဲ ဖြင့္ပြဲ လုပ္ခ်လိုက္တာ။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ stress က ျပံုးျပံုးၾကီး မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။
အလိုက္မသိတတ္လိုက္ပံုမ်ား သူေရာက္လာတည္းက ထမင္းလဲေျဖာင့္ေျဖာင့္မစားရ။ ေရလဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေသာက္ရ။ .... ေျဖာင့္ေျဖာင့္မသြားရ။ Blog ကမာၻနဲ ့လဲ တိတ္တိတ္ေလး ေ၀းေနရတာ။ အေတာ္ကို ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္လွသည္။ ေလနုေအးနဲ ့အဲေလာက္ အၾကာၾကီးမခြဲဖူးေတာ့ လြမ္းမိတာလဲ အရမ္း။ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်လို ့သားေလးလဲ လည္ပင္းေလး ပိုရွည္လာသေယာင္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြက ေက်ာက္ခဲနဲ ့ဖိလိုက္သလို။ ဒါေတာင္ သူက အိပ္မက္ထဲ လိုက္ေႏွာက္ယွက္ေသးတယ္။ ရုံးက ဖမ္းမမိတဲ ့ Bugေတြကို အိပ္မက္ထဲ ၀မ္းသာအားရဖမ္းေနလိုက္ပံုမ်ား။
မနက္မိုးလင္းရင္ ခါတိုင္းလို ေရြွအျမုေတေလး… ဒါမွမဟုတ္ Todayေလး ဖတ္ျပီး စိမ္ေျပနေျပ အ၀ွာလုပ္လို ့မရ။ ၅ မိနစ္အျပတ္လုပ္။ ျပီးရင္ေရခ်ိဳး။ ေတြ ့ကရာ အက်ီၤဆြဲ၀တ္။ ေခါင္းကို လမ္းက်မွ ျဖီး။ နွ ုတ္ခမ္းနီဗူးေလးေတာင္ ရွားရွားပါးပါးအနားရ။ ဒီၾကားထဲ အက္ဆစ္ေတြ အထြက္မ်ားတဲ့ အစာအိမ္က ေရာဂါေဟာင္းျပန္ထ။ မ်က္ရုိးေတြကိုက္။ ဇက္ေၾကာေတြတက္။ သူေရာက္လာထဲက အဆင္မေျပပုံ ေျပာပါတယ္။
စိတ္ေတြက ေနာက္က်ိက်ိနဲ ့။ ေလွ်ာက္ေနက် လမ္းကပဲ ပိုရွည္ေနသလိုိလို။ ခါတိုင္းက လွလွပပ ျမင္ကြင္းေတြက ခုေတာ့ တစက္ကေလးမွ ဆြဲေဆာင္မွ ုမရွိ။ အထက္အရာရွိကလဲ ဒီရက္ေတြမွ ရုပ္ပိုဆိုးေနသလိုိလို။ ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ္ေတာ့ မွန္ထဲေသခ်ာမၾကည့္၀့ံ။ စိတ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ ၾကြပ္ရြျပီး ဆပ္ဆပ္ထိမခံေတာ့။ ရန္ျဖစ္စရာမရွိ ဘက္ထရီကုန္သြားသည့္ လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ ့ ျဖစ္ျဖစ္ရန္ျဖစ္ေနမိသည္။ Online ေပၚေရာက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ ့က အေျခအေန မေကာင္းတာ သိျပီး ေစာေစာစီးစီး bye byeသြားသည္။
တရားမရွိဘူးေျပာလဲ ခံရမည္။ ပင္ပန္းလြန္းေတာ့ ပုတီးအပတ္ေတာင္ မဆံုး တုန္းကနဲ။ stress ျပုသမွ်နုရပံုမ်ား။ ဒီေန ့ေတာ့ stressက ပတ္စာခြာ ဖ်ာသိမ္း အထုတ္အပိုးျပင္လို ့ ျပန္ေတာ့မည္။ ေတာ္ေသးရဲ့။ ခုမွ အသက္၀၀ရွ ုနိုုင္သည္။ Blog ကမာၻထဲ ျပန္၀င္ဖုိ ့ေျခလွမ္းျပင္။ ကြ်န္မကေတာ့ သူ ့ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး နွ ုတ္ဆက္ေနမိသည္။ See you later ဆိုတဲ့ စကားေတာ့ သတိထား မေျပာျဖစ္။
တန္ခူး
13-Jul-2008 2:30pm
နွ ုတ္ဆက္ရင္ေတာင္ “မေတြ ့ရတာၾကာျပီေနာ္… ဘယ္လိုလဲ အရင္အလုပ္မွာပဲလား… stress မ်ားလား” ဆိုတာမ်ိဳး၊ “အို…ပိန္သြားလိုက္တာ… ၾကည့္ရတာ အလုပ္က stress မ်ားပံုပဲ”
လို ့တမ်ိဳး၊ “ဟုိတေန ့က လွမ္းႏွ ုတ္ဆက္ေနတာ… မျမင္ဘူးထင္တယ္… ငို္က္ငိုက္စိုက္စိုက္နဲ ့ ေတာ္ေတာ္ stress မ်ားလာတယ္ထင္တယ္”… အဲဒီလို stress ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဟိုနားကၾကား ဒီနားကၾကားနဲ ့ ေရပန္းစားလွသည္။
တခ်ိဳ ့ကေတာ့ stress ပိျပီး မ်က္ႏွာၾကီး သုန္မွ ုန္။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေခၚမၾကား ေအာ္မၾကား မ်က္ႏွာဗလာနဲ ့ stress ေရခ်ိန္ အေတာ္ကိုက္ေနပံု။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ျပာယာေတြခတ္ကာ stress ေမြွေႏွာက္သည့္ ဒဏ္ခံကို အလူးအလဲ ခံေနရပံု။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ stress မ်က္မွန္တပ္ျပီး မွ ုန္မွ ုန္၀ါး၀ါး။ တခါတေလ ေဒါသထြက္စရာ မဟုတ္သည့္ အရာကို
ရွ ူးရွ ုးရွဲရွဲ။ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြ နဲ ့ stress မ်ားျခင္းက အေရးပါျခင္း
လို ့ထင္ေနျပန္…။ အဲဒီ အဆင့္ေတြေက်ာ္လြန္သြားရင္ေတာ့ stress က အနုိ္င္ရသြားတဲ့အခါ တေယာက္ထဲျပံုး၊ တေယာက္ထဲ စကားေျပာ၊ တေယာက္ထဲ ရန္ျဖစ္၊ တေယာက္ထဲငို္နဲ ့ အေတာ္ အေျခအေန ဆိုးတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္သြားတတ္သည္။
ဒါေၾကာင့္လဲ stress ကုစားနည္းေတြက internet ေပၚမွာ၊ စာအုပ္ေတြထဲမွာ… သင္တန္းေတာင္ ရွိလိုက္ေသး။ ေသခ်ာတာက ဘယ္သူမွ သူ ့ကို မဖိတ္ေခၚပဲ ခပ္တည္တည္နွင္ ့ ေရာက္လာတတ္သည္။ တခါတေလေတာ့ သူလာေတာ့မယ္ဆိုတာ ခန္ ့မွန္းလို ့ ရေပမယ့္ တခါတေလက်ေတာ့ ရုတ္တရက္ၾကီးေပၚလာတတ္သည္။ ျမန္မာလိုေတာ့ စိတ္ဖိစီးမွ ု။ ဟိုးေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္ကေန…အဖုိးအဖြားအရြယ္ထိ အရြယ္မေရြး။ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မေရြး။ လူတန္းစားမေရြး ရနုိင္သည့္ စိတ္ဖိစီးမွ ု။ ခံႏိုင္ရည္ အတိုင္းအတာႏွင့္
ဖိစီးမွ ု၀န္က ေျပာင္းျပန္အခိ်ဳးက်သည္။ ဒါေၾကာင့္ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ားသူေတြ အတြက္ stress မရွိဘူးလုိ ့ေတာင္ ေျပာ၍ရသည္တဲ့။
Stress အေၾကာင္းေတြ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေလွ်ာက္ေျပာေနမိျခင္းမွာ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္မွ စ၍ ကြ်န္မအနားမွာ သူေရာက္လာလို ့ပါပဲ။ မွတ္မွတ္ရရ ၀၈-၀၈-၂၀၀၈ ထဲက။ ဒီက တရုတ္ေတြက ၈ ဂဏန္းဆို အသဲအသန္။ အိုလံေတာင္ အဲဒီေန ့ပစ္ၾကတာ တာၾကည့္။ ရံုးမွာကြ်န္မတာ၀န္ယူထားတဲ့ projectအသစ္ေတြကို အဲဒီေန ့မွာ တပံုၾကီး တျပိုင္ထဲ ဖြင့္ပြဲ လုပ္ခ်လိုက္တာ။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ stress က ျပံုးျပံုးၾကီး မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။
အလိုက္မသိတတ္လိုက္ပံုမ်ား သူေရာက္လာတည္းက ထမင္းလဲေျဖာင့္ေျဖာင့္မစားရ။ ေရလဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေသာက္ရ။ .... ေျဖာင့္ေျဖာင့္မသြားရ။ Blog ကမာၻနဲ ့လဲ တိတ္တိတ္ေလး ေ၀းေနရတာ။ အေတာ္ကို ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္လွသည္။ ေလနုေအးနဲ ့အဲေလာက္ အၾကာၾကီးမခြဲဖူးေတာ့ လြမ္းမိတာလဲ အရမ္း။ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်လို ့သားေလးလဲ လည္ပင္းေလး ပိုရွည္လာသေယာင္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြက ေက်ာက္ခဲနဲ ့ဖိလိုက္သလို။ ဒါေတာင္ သူက အိပ္မက္ထဲ လိုက္ေႏွာက္ယွက္ေသးတယ္။ ရုံးက ဖမ္းမမိတဲ ့ Bugေတြကို အိပ္မက္ထဲ ၀မ္းသာအားရဖမ္းေနလိုက္ပံုမ်ား။
မနက္မိုးလင္းရင္ ခါတိုင္းလို ေရြွအျမုေတေလး… ဒါမွမဟုတ္ Todayေလး ဖတ္ျပီး စိမ္ေျပနေျပ အ၀ွာလုပ္လို ့မရ။ ၅ မိနစ္အျပတ္လုပ္။ ျပီးရင္ေရခ်ိဳး။ ေတြ ့ကရာ အက်ီၤဆြဲ၀တ္။ ေခါင္းကို လမ္းက်မွ ျဖီး။ နွ ုတ္ခမ္းနီဗူးေလးေတာင္ ရွားရွားပါးပါးအနားရ။ ဒီၾကားထဲ အက္ဆစ္ေတြ အထြက္မ်ားတဲ့ အစာအိမ္က ေရာဂါေဟာင္းျပန္ထ။ မ်က္ရုိးေတြကိုက္။ ဇက္ေၾကာေတြတက္။ သူေရာက္လာထဲက အဆင္မေျပပုံ ေျပာပါတယ္။
စိတ္ေတြက ေနာက္က်ိက်ိနဲ ့။ ေလွ်ာက္ေနက် လမ္းကပဲ ပိုရွည္ေနသလိုိလို။ ခါတိုင္းက လွလွပပ ျမင္ကြင္းေတြက ခုေတာ့ တစက္ကေလးမွ ဆြဲေဆာင္မွ ုမရွိ။ အထက္အရာရွိကလဲ ဒီရက္ေတြမွ ရုပ္ပိုဆိုးေနသလိုိလို။ ကိုယ့္ရုပ္ကိုယ္ေတာ့ မွန္ထဲေသခ်ာမၾကည့္၀့ံ။ စိတ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ ၾကြပ္ရြျပီး ဆပ္ဆပ္ထိမခံေတာ့။ ရန္ျဖစ္စရာမရွိ ဘက္ထရီကုန္သြားသည့္ လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ ့ ျဖစ္ျဖစ္ရန္ျဖစ္ေနမိသည္။ Online ေပၚေရာက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ ့က အေျခအေန မေကာင္းတာ သိျပီး ေစာေစာစီးစီး bye byeသြားသည္။
တရားမရွိဘူးေျပာလဲ ခံရမည္။ ပင္ပန္းလြန္းေတာ့ ပုတီးအပတ္ေတာင္ မဆံုး တုန္းကနဲ။ stress ျပုသမွ်နုရပံုမ်ား။ ဒီေန ့ေတာ့ stressက ပတ္စာခြာ ဖ်ာသိမ္း အထုတ္အပိုးျပင္လို ့ ျပန္ေတာ့မည္။ ေတာ္ေသးရဲ့။ ခုမွ အသက္၀၀ရွ ုနိုုင္သည္။ Blog ကမာၻထဲ ျပန္၀င္ဖုိ ့ေျခလွမ္းျပင္။ ကြ်န္မကေတာ့ သူ ့ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး နွ ုတ္ဆက္ေနမိသည္။ See you later ဆိုတဲ့ စကားေတာ့ သတိထား မေျပာျဖစ္။
တန္ခူး
13-Jul-2008 2:30pm
14 comments:
bye bye stress.
I hate stress also. everyone hate stress.
အမ ၀မ္းသာပါတယ္ stress ေတြေ၀းသြားပီး ေနေကာင္းသြားလို့။
အဲ့ဒီ stress ဆိုတဲ့ သတၱ၀ါက က်ေနာ္ေၾကာက္တယ္ မလာပါနဲ ့ဗ်ာ ဆိုရင္ သူက ပိုပိုဆိုးလာတယ္ ေခါင္းေပၚထိတက္တယ္ဗ် း) လာစမ္းကြ မင္းလား ငါလားဆိုျပီး လည္ပင္းတက္နင္းပစ္လိုက္တယ္ ဒင္းလား ဘယ္ခံနိုင္ေတာ့မလဲေျပးေကာေပါ့ ။ ေနာက္တစ္ခါလာၾကည့္ အိမ္ေပါက္၀ကေန ဓားမကိုင္ျပီးေစာင့္ေနမယ္ ...လာအံုးမွာပါပဲ သူက လူေသြးစုပ္တဲ့ ဖုတ္ေကာင္လိုပဲ ။၀မ္းသာပါတယ္ stress ေတြေ၀းသြားျပီဆိုလို ့ ...။
Stress ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ဘီယာနဲ႔ေတြ႕ရင္ ေျပးေတာ့တာဘဲ။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ႔…..အဟီး။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖစ္တဲ့ ဦးေဇာတိက တရားေလး နာမယ္လုပ္ေတာ့က်ေတာ့ ငါးမိနစ္ေတာင္ မၾကာဘူး။ ေဟာက္သံထြက္သြားေတာ့တာဘဲ။ အင္း…. ပုထုဇဥ္…ပုထုဇဥ္…။
Hello,
we r working... (with stress)
.....
...
..
.
C ya later!
************
ေနာက္ဆံုရအံုးမယ္ ထင္တာပဲေနာ... :)
stress နွင့္ေ၀းသြားေသာ မတန္ခူးကို လက္ကမ္းၾကိဳဆိုပါ၏ ။ ညီမလည္း မၾကာေသးခင္ကပဲ သူ ့ကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာ း)
မတန္ခူးေရ.. stress ရျပီဆုိရင္ ထမင္းေျဖာင့္ေျဖာင့္မစားႏုိင္ရတာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရတာနဲ႔။ က်ေနာ္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္တိတိ အဲဒီဒုကၡခံရဖူးေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာတယ္။ Stress လည္းကင္းေရာ လူက စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္ျပီး ၀ လာေတာ့တာေပါ့။ အခုေတာ့ ရံဖန္ရံခါေလာက္ပဲ ခံစားရေတာ့တယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ျပီးသြားတာပါပဲေနာ္..မ။
မတန္ခူး ျပန္လာတာကုိ ၾကိဳဆုိပါတယ္... Stress ေတြမရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ ဒီပုိ႔စ္ေလးနဲ႔ သက္ေသျပလိုက္တာလား အမ? :)
တန္ခူးေရ
ေရးထားတာေလးက ေကာင္းလဲေကာင္း၊ မွန္လဲ မွန္ပါ႔။ ဘယ္သူမွေတာ႔ stress နဲ႔ မကင္းႏိုင္ၾကဘူး ထင္တာပဲ။ သူလာရင္ ကိုယ္႔စိတ္ကုိ ဘယ္လို ျပင္ဆင္မလဲ၊ ဘယ္လို ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမလဲပဲ စဥ္းစားရမွာ။ အမလဲ ခုထိေတာ႔ သူဖိေထာင္းသြားရင္ ခံေနရတုန္း။
ဟုတ္ပါ့ တန္ခူးေရ...
ကိုယ္တိုင္လဲ Stress ပိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ ဘာကိုမွ လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ စိတ္မ၀င္စားႏိုင္ စိတ္ကလဲ အလိုလိုေနရင္း ေဒါသပြခ်င္ေနတာမို ့ ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္ပါတယ္။
အခုေတာ့ နဲနဲ ေ၀းေနေပမယ့္ သူက ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္နဲ ့ လူကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလဲ လွည့္စားတတ္ေသးတယ္ေလ။
ေရးထားတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ တန္ခူးေရ...။
Stress ကေတာ့ တိုးတက္လာတဲ့ ေခတ္နဲ႕အျပိဳင္ လူေတြအားလံုးမွာ ရွိေနၾကတာပဲ အမေရ။ ေက်ာင္းသားလည္း Stress ၊ အလုပ္လုပ္သူေတြလည္း Stress အကုန္လံုး ရွိေနၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ Stress ေျဖပံုခ်င္းမတူေတာ့ ကုိယ္ၾကိဳက္တာလုပ္ျပီးရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သက္သာသြားမယ္လို႕ ထင္မိပါတယ္။ တခါတေလ Stress တအားမ်ားသြားရင္ စားမ၀င္ ၊ ေနလို႕မေပ်ာ္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ဆုိးရြားပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈမ်ား ကင္းေ၀းစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစရွင္ :)
stress ေတြ ကင္းေဝးႏုိင္ပါေစဗ်ာ
အဲဒီစကားလံုးကို ဒီေရာက္မွ ပိုၿပီး ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းကလည္း ဖိစီးမႈေတြေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေလ။ ကိုယ့္မိသားစု အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕မို႕ ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္တာလား ဘာလို႕လည္းေတာ့ မသိဘူး။ ဒီမွာေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ေပၚေပၚလာတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ တႏွစ္တခါေလာက္မွာ စိတ္ဖိစီးမႈ ေျဖေဖ်ာက္ဖို႕ သင္တန္း တစ္ရက္ေတာ့ လာလာပို႕ခ်ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တက္ဖို႕ ေမးခြန္းေတြ ေျဖၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း သင္တန္းတက္ရေလာက္တဲ့အထိ ဖိစီးမႈမမ်ားဘူးလို႕ ျပေနျပန္ေရာ။
လူေတြမွာ အားကစား ရုပ္ရွင္ စတဲ့ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာ ျပင္ပ ထြက္ေပါက္တခုခု ရွိမွျဖစ္မယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘေလာ့ထဲထြက္ၿပီး ေရးခ်င္တာေရးရတာ စိတ္ေျပေပ်ာက္စရာပါ။ ဘေလာ့ထဲမွာပါ ဖိစီးမႈေတြ ထပ္ပါလာရင္ေတာ့…။
Stress ဆိုတာက မရင္းႏွီးေကာင္းတဲ့ အရာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တခါတေလေတာ့လဲ သူ႔ကို မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းေနရတယ္။ မဖိတ္ဘဲနဲ႔ ေရာက္လာတတ္တာကိုး။ ကုိေပါေျပာသလုိပဲ...၊ တခါတေလက်ရင္ေတာ့ ဘီယာလက္နက္နဲ႔ stress ကုိ ေမာင္းထုတ္ရသလို၊ တခါတေလက်ရင္ေတာ့ သီခ်င္းေတြနဲ႔ ေအာ္ထုတ္ရတယ္။ စိတ္လိုလက္ရ ရိွလာတဲ့ အခါက်ရင္ေတာ့ စာေလးဘာေလးေရးၿပီး ညင္ညင္သာသာေလး တြန္းထုတ္လႊတ္ရျပန္တယ္။
ေက်းဇူးပါျမတ္နုိးေရ… stressဆို အျမဲbye byeခ်င္တယ္…
ဟုတ္တယ္ေမာင္မ်ိဴးေရ… ျမို ့ေမတၱာခံယူတဲ့stressေလ…
ဘီယာေတာ့ အနံ ့ေတာင္မခံနိုင္ဘူး ကိုေပါေရ… အေျခခံစိတ္ဓါတ္ျပုျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက တရားေတြက ဲ့stressခံစားေနရသူေတြ အတြက္ အေကာင္းဆံုးေဆးပါ….
ကိုတားျမစ္ထားေသာေရ… ေနာင္ဆုံရဦးမွာေတာ့ အမွန္ပဲ…
ေက်းဇူးပါဂ်စ္ေရ… တို ့ေတြဘ၀ကေတာ့ သူနဲ ့ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ေနာ္…
နုေရ… ၾကာလာေတာ့ stressနဲ ့ယဥ္ပါးသြားၾကတာေနာ္…
မ ေရ.. ေက်းဇူးပါ.. ဟုတ္တယ္ တခါတခါ အရွိ ုက္၀င္ထိုးသြားတတ္ေသး…
ေက်းဇူးပါသက္ေ၀ေရ… ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္… အမွန္ပဲေနာ္…
လင္းလက္ေရ… မေတြ ့တာၾကာျပိီေနာ္… လင္းလက္နဲ ့တူတူ ဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္…
ေပးတဲ့ဆုနဲ ့ ျပည့္ပါေစ ေကာင္းကင္ကိုေရ…
ဟုတ္တယ္ပန္ေရ… ဒီblogေလးရိွေနတာကိုက stressေျဖေလ်ာ့နည္း တမ်ိဳးေနာ္…
ေခ်ာ့တခါ ေျခာက္တလွည့္ ဆိုတာမ်ိဴးလား ကိုေစးထူးေရ…
Post a Comment