Monday, March 31, 2008

အခ်စ္ဆိုတာ


အခ်စ္ဆိုတာ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုျခင္း၊ ေပးဆပ္အနစ္နာခံျခင္း၊ ႐ူးသြပ္စြာ စြဲလန္းျခင္း၊ အျပန္အလွန္နားလည္ေပးျခင္း၊ သံေယာဇဥ္ႄကိုးတိုးေနွာင္ျခင္း၊ သစၥာထားျခင္း.... ဒီလို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဟိုးေ႐ွးကတည္းက အဓိပၸါယ္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ အခ်စ္ခရီးလမ္းေတြက ဖေယာင္းလမ္း၊ တခ်ိဳ႕က ခေရာင္းလမ္း။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ တသက္မွာတခါထဲ ပြင့္တဲ့ပန္းတဲ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေမြးဖြားလို႕ရျပန္တယ္တဲ့။ ဒီၾကားထဲ အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘဝေတြ လွပလာသလို၊ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ ဘဝေတြ ပ်က္စီးသြားတတ္ေသး။ အဲဒီလို ႐ွဴပ္ေထြးလြန္းတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြးမိတိုင္း ေမ့မရနုိင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုက အၿမဲအေတြးထဲ ေရာက္ေရာက္လာတယ္။ ကိုကိုရယ္၊ ေမာင္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ထား သို႕မဟုတ္ ညီမေလး။ တေယာက္အတြက္ အခ်စ္က အဓိပၸါယ္တမ်ိဳးဆီ။ အဲဒီ ထား ဆိုတဲ့ ကၽြန္မဝမ္းကြဲ အေဒၚရဲ႕ ဒဏၤာရီဆန္ဆန္ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေလး တပုဒ္ေဝမၽွပါရေစ။
********************
"ေမာင့္ရဲ႕ထား"

ျမင္လိုက္တိုင္း အသက္႐ွဴမွားရတဲ့ထားရယ္။ ေျခမ်က္စိထိ ႐ွည္တဲ့ မင္းဆံနြယ္ေတြကပဲေမာင့္ကို ဖမ္းစားတာလား၊ နွင္းဆီငံုေလးလို မင္းမ်က္နွာဖူးဖူးေလးကပဲ ေမာင့္ကို ႐ူးသြပ္ေစတာလား၊ ေသခ်ာတာက မင္းရဲ႕ေျခဖဝါးနုနုေလးက ေမာင့္နွလံုးသားေနရာ အနွံ႕မွာ။


"ထား"
"႐ွင္"
"ဒီေန႕ဟာ ေမာင့္ဘဝရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႕တေန႕ ျဖစ္ပါရေစ"
ထားလက္ထဲက အဝါေရာင္လက္ကိုင္ပုဝါေလးက ေၾကမြတြန္႕လိန္။ ႐ွက္ေနတာလားထားရယ္။
"ထားအေျဖေလးကို ေမာင္ၾကားခ်င္ၿပီ"
ထားကမ်က္ေတာင္႐ွည္႐ွည္ေတြဝင့္လို ေမာင့္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အရိပ္တခု။ အဲဒါ အခ်စ္ပဲလားထား။
ထားက ေျမႀကီးေပၚမွာ ဒုတ္ကေလးနဲ႕ေရးျခစ္လိုက္တယ္။
"ေမာင္႔ကိုခ်စ္တယ္"တဲ့။
ဒီကမာၻမွာေမာင္အေပ်ာ္ဆံုး။ ထားလက္ဖဝါးေလးကို ဆုတ္ကိုင္ေတာ့ ေရခဲတံုးေလးလို ေအးျမေနတယ္။

"ထားရယ္...ဒီကေန႕ကစလို႕ ထားအတြက္ အရာရာေဝမၽွခံစားနားလည္ေပးမယ့္ ကိုယ္ပြားေလးတေယာက္ အၿမဲ႐ွိေနၿပီလို႕ ယံုၾကည္လိုက္ေတာ့ေနာ္"
ထားက အႃပံုးခ်ိဳခိ်ဳေလးနဲ႕ ညင္သာစြာ ေခါင္းၿငိမ့္တယ္။
********************

"ကိုကိုရဲ႕ညီမေလး"

"ဟယ္...ကိုကိုျပန္လာၿပီ...ညီမေလးဖို႔ ဘာေတြ ဝယ္ခဲ့လဲ"
အရိပ္ တၾကည့္ၾကည့္ ျမတ္နုိးခဲ့ရတဲ့ပန္းကေလး။ မင္းဟာ ကိုကို႕မ်က္စိထဲမွာေတာ့ အၿမဲႁဖူေဖြးသန္႕စင္ေနတဲ့ စပယ္ပြင့္ေလးပါ။ ကိုကို ၾကားသမၽွ မွားယြင္းမွူေတြျဖစ္ပါေစ။
"ဒီမွာ...ညီမေလးအတြက္"
"ေဟး..ဒါမွတို႕ကိုကို"
ကေလးရယ္။တို႕နွစ္ေယာက္ရဲ႕ အနွစ္နွစ္အလလက အထပ္ထပ္ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ႃကိုးေတြကို ဘယ္သူက အလြယ္တကူ ျဖတ္ေတာက္လို႕ရနိုင္မလဲ။
"ညီမေလး"
"ကိုကိုမ်က္နွာလဲ မေကာင္းပါလား...အလုပ္ကိစၥအဆင္မေျပဘူးလားဟင္"
"ကိုကိုသူငယ္ခ်င္းသူရိန္ကေျပာတယ္...ညီမေလးနဲ႕ ဟိုတေလာက ေျပာင္းလာတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေပါက္စနဲ႕ ႄကိုက္ေနၾကတယ္တဲ့...အဲဒါအမွန္ပဲလား"
ကိုယ့္အသံေတြ တုန္ခါသြားတယ္။ ေခါင္းငံု႕သြားတဲ့ ညီမေလးကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနတယ္။ မဟုတ္ဘူးလို႕ ျငင္းလိုက္ပါ ညီမေလးရယ္။
"ဟုတ္ပါတယ္ကိုကို...သူညီမေလးကို ဖြင့္ေျပာထားတာၾကာပါၿပီ...ညီမေလးတို႕ခ်စ္သူေတြျဖစ္တာ မၾကာေသးပါဘူး...သူက လူေကာင္းတေယာက္ပါ...ေမေမတို႕ ကိုကိုတို႕ သေဘာတူနုိင္မယ္ထင္လို႕ပါ"
ရင္ထဲက ဆို႕တက္လာတဲ့ တစံုတရာ။ သြားၿပီ။ ကိုကို မင္းကို တသက္လံုး ဆံုး႐ွဴးံရေတာ့မွာလား။
"ညီမေလး...ညေနက်ရင္...ခေရပင္ေအာက္ကိုလာခဲ့ေနာ္...ကိုကို အေရးႀကီးတဲ့ စကားေျပာစရာ႐ွိတယ္"
********************
"ညီမေလးရဲ႕ကိုကို"

ကိုကို႕လက္ထဲမွာ ခါတိုင္းလို ညီမေလးအတြက္ ခေရပြင့္ေတြမ႐ွိ။ အေဝးတေနရာကို ေၾကကြဲစြာ လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကို႕ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္တစ။ ညီမေလးေၾကာင့္လား။
"ကိုကို...ညီမေလးကို စိတ္ဆိုးေနတာလား"
"ညီမေလး...ကိုကို ခုေျပာမယ့္စကားေတြကို အေလးအနက္ နားေထာင္ေပးပါ...ၿပီးရင္ ညီမေလးရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သိခ်င္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို"
"ကိုကိုဟာ ဥယ်ာဥ္မွဴးဆိုရင္ သိပ္အတၱႀကီးတဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးပါ...အနွစ္နွစ္အလလက အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတဲ့ ပန္းကေလးကို ဘယ္သူမွမေပးနိုင္ေလာက္ေအာင္ ကိုယ္ျမတ္နုိးတယ္"
"ကိုကိုဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
"ညီမေလးကို ကိုကိုခ်စ္တယ္"
"ညီမေလးလဲ ကုိကို႕ကိုခ်စ္တာပဲ"
"မဟုတ္ဘူး...ကိုကိုက ညီမေလးကို ခ်စ္သူတေယာက္လိုခ်စ္တာ"
"ဘယ္လို"
ဘယ္တုန္းကမွ ေမၽွာ္လင့္မထားတဲ့ စကားတခြန္း။ ကိုကိုဟာ ညီမေလးရဲ႕ေမြးစားအကိုဆိုတာ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့အထိ ညီမေလးကိုကိုေပၚမွာ ႁဖူစင္ခဲ့တာ။ အဲဒီလို ဆန္းျပားတဲ့ စိတ္ေတြ ကိုကိုဆီမွာ ဝင္လာခဲ့လိမ့္မယ္လို႕ မေတြးမိခဲ့ဘူး။
"ကိုကိုညီမေလးကို လက္မထပ္ပါဘူး...ခုလိုပဲ ေဘးကေန ညီမေလးလိုအပ္သမၽွ ျဖည့္ဆီးေပးရင္း တသက္လံုးေနသြားမယ္...ညီမေလးလဲ ဘယ္သူကိုမွလက္မထပ္ရဘူး"
"ကိုကိုဘာေတြေျပာေနတာလဲ...ညီမေလးကစိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုကိုက အကိုအရင္းပဲ...ညီမေလးအိမ္ေထာင္ႁပုလဲ ကိုကိုဆက္ခ်စ္လို႕ရတာပဲ"
"မႁပုရဘူး...မင္းဘယ္သူနဲ႕မွမယူရဘူး"
"ကိုကို႐ူးေနၿပီ"
ဟုတ္တယ္။ ကိုကိုအ႐ူး။ ကိုကိုနဲ႕ညီမေလးရဲ႕အႁဖူေရာင္ဘဝကို ဖ်က္ဆီးရက္တယ္။
"ဟုတ္တယ္...ကိုကို႐ူးေနၿပီ...အခ်စ္ေၾကာင့္႐ူးတာ"
"ကိုကို...ညီမေလးဘဝမွာ ေမာင့္ကို အခ်စ္ဆံုး...ေမာင့္ကိုပဲလက္ထပ္မယ္"
"မေျပာနဲ႕...မၾကားခ်င္ဘူး...ေအး..မင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္မျပင္ရင္ ငါတခုခုလုပ္ရလိမ့္မယ္"
ကိုကိုရဲ႕ ေသြး႐ူးေသြးတန္းစကားေတြကို ညီမေလးဆက္မၾကားရပါေစနဲ႕။ ညီမေလးသြားပါရေစ။
********************
"ထားရဲ႕ေမာင္"

ေမာင္...အၿမဲၿငိမ္းခ်မ္းေအးေဆးေနတဲ့ ေမာင္ဘဝေလးထဲ ထားဝင္လာခဲ့ေတာ့မယ္။
"ေမာင္...ထားတို႕ကိစၥ ေမေမ့ကိုဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီ"
"ဟာ..ဝမ္းသာလိုက္တာ ထားရယ္...ေယာကၡမႀကီးက သေဘာတူလားဟင္"
"ေမေမက ေမာင့္ကိုသိေနၿပီးသားဆိုေတာ့ သေဘာမတူစရာ မ႐ွိပါဘူးတဲ့...ဒါေပမယ့္ ေမာင့္နဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့...ေမာင္တို႕ဘက္က အေျခအေနလဲ သိခ်င္တယ္တဲ့"
"ေမာင့္ေမေမက ဟိုတေခါက္လာလည္ထဲက ထားကိုႀကိတ္သေဘာက်ေနတာ...ေမာင္တို႕ဘက္က အားလံုးok..ဘယ္ေတာ့ေယာကၡမႀကီးနဲ႕လာေတြ႕ရမလဲ"
"မနက္ျဖန္"
"ok..ပုဆိုးနဲ႕တိုက္ပံုဝတ္ခဲ့မယ္"
႐ြွင္ႁမူးေနတဲ့ ေမာင့္အေပ်ာ္ေတြထားဆီကူးလာတယ္။ ထားနဲ႕ေမာင္ အခ်စ္ခရီးေလး ေျဖာင့္ႁဖူးပါေစ။ ရင္ထဲမွာေတာ့ တစံုတရာကို စိတ္တထင္ထင့္။
********************
"ကိုကို၊ ေမာင္၊ ထား"

ကိုကို႕နွလံုးသားေတြကို ညီမေလးက လွလွပပနင္းေျခလိုက္ၿပီေပါ့။ ကိုကို႕ အခ်စ္ဥယ်ာဥ္ေလးကို ေျခစံုကန္ေတာ့မယ္ေပါ့။ သူမ်ားရင္ခြင္ထဲမွာ ညီမေလးကို ဘယ္လိုမွမထားခ်င္ဘူး။ တကယ္ဆို အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျမန္ဆန္သြားေအာင္ ညီမေလးလုပ္ရက္ခဲ့တယ္။ ဒီေန႕ညီမေလးေစ့စပ္ေတာ့မယ္တဲ့။
အလွျပင္ဆိုင္ကျပန္လာတဲ့ညီမေလး။ မ်က္နွာမွာအႃပံုးခ်ိဳခ်ိဳေတြနဲ႕။ ေနာင္ဘဝကို ညီမေလးယံုသလားဟင္။ ကိုကိုကေတာ့ ယံုတယ္။
"ညီမေလး"
"အမေလး လန္႕လိုက္တာကိုကိုရယ္"
"ညီမေလးရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ တကယ္မျပင္ေတာ့ဘူးလား"
"ကိုကိုရယ္...ညီမေလးကိုခြင့္လြွတ္ပါ...ေမာင့္ကိုဘဝတသက္လံုးအတြက္ ရည္႐ြယ္ခ်စ္တာပါ"
သံေယာဇဥ္ေတြမွ မေထာက္ထား။ အစြမ္းကုန္ ရက္စက္ေတာ့မယ္လား ညီမေလး။ ဒီလိုမ်ိဳးနဲ႕ ဘယ္လိုမွဇာတ္သိမ္းမခံနုိင္ဘူး။ ကဲ..ကိုကိုနဲ႕အတူလိုက္ခဲ႕ေတာ့။ ေနာင္ဘဝဆီကို။
"ဟင္ကိုကို...ဒီဓားႀကီးက...မလုပ္ပါနဲ႕ညီမေလးေၾကာက္တယ္...ကိုကို...အား"
သြားနွင့္ေတာ့ညီမေလးေရ။ ကိုကို ခုလိုက္ခဲ့မယ္။ ေနာင္ဘဝက်ရင္ ကိုကိုနဲ႕ညီမေလးရဲ႕ အခ်စ္ဥယ်ာဥ္ေလးထဲမွာ ထာဝရမခြဲစတမ္းေပါ့။
********************
"သမီးေလး...သတိရလာၿပီ"
"ထား...ထားသတိရလာၿပီလား"
"ေမေမ...ေမာင္...ေမာင္..ထားမေသဘူးေနာ္"
"ထား...ဒါေတြမေတြးနဲ႕ေနာ္...ထားကို ေမာင္ေဆး႐ုံအခ်ိန္မီပို႕လိုက္နိုင္ပါတယ္ထားရယ္"
"ကိုကို...ထားကိုလုပ္ရက္တယ္ေမေမ...သူဘယ္မွာလဲ...ထားေၾကာက္တယ္"
"မေၾကာက္ပါနဲ႕သမီးရယ္...သူကိုယ့္သူခ်က္ခ်င္းအဆံုးစီရင္သြားခဲ့ပါၿပီ"
"႐ွင္"
"ထား...ဒါေတြေမ့ထားလိုက္...ထားေဘးမွာေမာင္႐ွိေနတယ္ေနာ္"
ပန္းပြင့္ေလးလို အၿမဲနူးညံ့လွပေနတဲ့ေမာင့္ရဲ႕ထား။ ခုေတာ့ မ်က္နွာမွာ ကန္႕လန္႕ဓားခုတ္ရာနဲ႕...သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ ထားရယ္။ ကံေကာင္းလို႕ ထားအသက္ေလးေမာင္ကယ္နုိင္ခဲ့တယ္။ ထားရယ္...ဘယ္လိုအေျခအေနေတြျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ထားကို တသက္လံုးေစာင့္ေ႐ွာက္သြားမွာပါ။ ထားကို ေမာင္အသက္ေလာက္ ျမတ္နုိုးတယ္။
********************

ထားကိုယ္ထား မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္တိုင္း အနွိုင္းမဲ့တဲ့ေမာင့္အခ်စ္ေတြအတြက္ ေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ ပလပ္စတစ္ဆာဂ်ရီလုပ္ခဲ႕ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွနဂို႐ုပ္ျပန္မရခဲ့တဲ့ ထား႐ုပ္ဆိုးဆိုးႀကီးကို ထားကိုယ္တိုင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနေအာင္ ေမာင္ကစြမ္းေဆာင္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုဆို ထားတို႕မွာ ခ်စ္စရာသမီးေလးတေယာက္နဲ႕ ေပ်ာ္႐ြွင္စရာမိသားစုကေလးတခု ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီ။ တခါတခါေတာ့ ေျခာက္ျခားစရာ အတိတ္ေတြေၾကာင္႕ ထားအိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တတ္တယ္။ အဲဒီအိပ္မက္ေတြထဲမွာ ကိုကိုအၿမဲပါတယ္။ ထားဘဝမွာ ထားကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေယာက်ၤားနွစ္ေယာက္႐ွိခဲ့တယ္။ တေယာက္ရဲ႕အခ်စ္က ထားကိုေအးျမေပ်ာ္႐ြွင္ေစၿပီး ေနာက္တေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ကေတာ့ ပူျပင္းေလာင္ႃမိုက္ေစခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ မိန္းခေလးတေယာက္ဘဝမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေအးျမၿပီးလံုႃခံုမွူေပးနိုင္တဲ့ အခ်စ္တခုထဲသာလိုအပ္တာပါ။
********************
တန္ခူး
4:00pm 31-Mar-2008

10 comments:

Anonymous said...

ဖတ္လို႔ေကာင္းလို္က္တာ..ေဒၚတန္ခူးေရ။ အျဖစ္အပ်က္ နဲ႔ အေရးအသား နွစ္မ်ိဳးစလံုးထဲ နစ္ေမ်ာသြားတယ္။
ေမာင္ နဲ႔ ထား တို႔မိသးစုေလး ေပ်ာ္ရြွင္ေအးခ်မ္းပါေစေၾကာင္း။

စူး said...

အမ.. ေၾကာက္စရာပဲ။ ဖတ္လို့ေကာင္းလိုက္တာ။
အခ်စ္က တကယ္ေတာ့ လူေတြအေပၚမွာ မူတည္ပီး အဓိပၸါယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုၾကတာပါ။ ျမတ္ႏိုးအေဒၚလဲ အဲလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ.. ေသသြားခဲ့တယ္။
မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန့မွာ။ ျမတ္ႏိုးတို့ က ူလူၾကီးေတြေျပာလို့ ၾကားပဲၾကားဘူး္တာ။

ကုိေပါ said...

တန္ခူးေရ….က်ေနာ္က ေတာင္ေတာင္အီအီေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားတတ္ေတာ့ တန္ခူးရဲ႕ ရည္ရြယ္ရင္း ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မွာေပမယ့္ က်ေနာ့္ဘာသာ နိမိတ္ပုံယူလုိ႔ လုိရာဆြဲေတြးသြားပါတယ္။

“ထား” ေနရာမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ….
ေမြးစားအကုိ “ကုိကုိ” ေနရာမွာ နအဖ (သုိ႔မဟုတ္) ျမန္မာ့တပ္မေတာ္….
“ေမာင္” ေနရာမွာ ဒီမုိကေရစီ (သုိ႔မဟုတ္) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အရပ္သားအစုိးရ…..

ထားက ေမာင့္ကုိ ခ်စ္တယ္။ ေမာင္နဲ႔ဘဲ ေပါင္းသင္းခ်င္တယ္။ ကုိကုိ႔ကုိေတာ့ သူရဲ႕ ေနရာမွန္ အကုိေနရာမွာ အကုိလုိဘဲ ခ်စ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိကုိက မရဘူး။ ေမာင္နဲ႔ မခ်စ္ရဘူးတဲ့။ ကုိကုိကဘဲ ထားကုိ ဇြတ္အတင္းခ်စ္ခ်င္ေနတယ္။ ထားက ျပန္မခ်စ္ေတာ့ ကုိကုိက ဓားနဲ႔ခုတ္။

ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ ထားက မေသဘဲ ကုိကုိဘဲ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ေသၿပီး ဇာတ္သိမ္းသြားလုိ႔။ ဒါေတာင္မွ ထားမ်က္ႏွာမွာေရာ၊ စိတ္မွာပါ အမာရြတ္ႀကီး က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။

ဘာဘဲေျပာေျပာ ဇာတ္သိမ္းေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။

သက္ေဝ said...

တကယ္ဆိုရင္ အခ်စ္ဟာ ေျဖရွင္းမရတဲ့ ပုစာၦ...အခ်စ္ဟာ အေျဖရွာ မရတဲ့ ျပႆနာ...
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အခ်စ္ဟာ ဘာလဲ မသိေတာ့ပါ။
တစ္ခါတစ္ရံ အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာနဲ ့ ဆံုဆည္းလိုက္ခ်င္လဲ...
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ အခ်စ္နဲ ့ေ၀းခ်င္တယ္။

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ... ေသခ်ာ ေရးထားတာ ...
အခ်စ္ကို ျပန္စဥ္းစား ျဖစ္သြားတာေပါ့ တစ္ခါတစ္ခါ ခ်စ္တာခ်စ္ေနတာ မစဥ္းစားမိဘူး ... :)

pandora said...

ခ်စ္မိသြားရင္ ရယူပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကတာ သဘာ၀ေပါ့ေနာ္..
ခ်စ္မိသြားတာကို တားလို႕မရရင္ေတာင္မွ ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးေတြအတြက္ ဘယ္လို သေဘာထားသြားႏိုင္မလဲဆိုတာ အေရးႀကီးမယ္.. တကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ခ်စ္သူကို ေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳး ျဖစ္ေစခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလား...

လင္းလက္ၾကယ္စင္ said...

ဓါးၾကီးနဲ႕လုပ္ရက္တယ္ေနာ္... ေၾကာက္စရာၾကီး .. ကိုယ့္ကိုမခ်စ္တဲ့ ကိုယ္ကခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္ကုိေတာ့ ဇတ္လမ္းထဲက ကိုကိုလိုမ်ိဳး မလုပ္ရက္ပါဘူး။ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးမွ သစၥာေဖာက္သြားရင္ေတာ့ ဓါးနဲ႕အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ရမွာေပါ့ :P ။ ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ကေတာ့ တကယ္စစ္မွန္ေအးျမေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာပါပဲ ။ ဇတ္လမ္းေကာင္းေလးတစ္ခုအတြက္ ေက်းဇူးမမေရ :)

တန္ခူး said...

အၿမဲအားေပးတာ ေက်းဇူးပါထေနာင္းေရ။ ထေနာင္းဆုေတာင္းေလးကို ေျပာျပလိုက္မယ္။

ျမတ္နုိးအေဒၚအျဖစ္က ပိုဆိုးတာေပါ့ေနာ္။

ကိုေပါေရ...လြတ္လပ္စြာေတြးတာလဲ အရသာတမ်ိဳးေပါ့။

သက္ေဝေရ...အဲဒီသီခ်င္းေလးတို႕လဲႄကိုက္တယ္။

ကိုစိုးထက္ေရ...ေက်းဇူးပါ။ မစဥ္းစားမိေအာင္ခ်စ္တယ္ဆိုေတာ့ အေတာ္ခ်စ္တာေပါ့။

ေသခ်ာတာေပါ့ပန္ရယ္။ တကယ့္ေမတၱာစစ္မွာ ေစတနာေလးကတြဲပါတာေပါ့ေနာ္။

လင္းလက္ေရ။ တကယ္ေတာ့ ကိုကိုဟာ စဥ္းစားခ်င္႕ခ်ိန္မွူေတြ ေပ်ာက္သြားေအာင္႐ူးသြပ္သြားတာတဲ့ လူတေယာက္ပါ။ လာလည္တာေက်းဇူးပါ။

Anonymous said...

ကိုကို႔ေနရာက ၀င္စဥ္းစားေပးမယ္ဗ်ာ။ သူက ဒီဇာတ္မွာ ခုေတာ့ လူၾကမ္းေပါ့ ။
က်ေနာ္တို႕ ေသခ်ာမသိရတဲ့ ဇာတ္လမ္းဆိုေတာ့ လိုရာဆြဲေတြးတယ္ေျပာပါဗ်ာ။
သူက ဘယ္ေလာက္္ေမွ်ာ္လင့္ျပီး ခ်စ္ခဲ့လဲ ျမတ္ႏိုးခဲ့လဲ အဲဒါအေရးၾကီးတယ္ေလ။
ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးအတြက္ သူ႕ဘ၀ကို သူဘယ္လိုတည္ေဆာက္္ခဲ့လဲ ။
ေမွ်ာင္လင့္ခ်က္အၾကီးၾကီး နဲ႕ ေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ့မယ္ဆိုတာေတာ့ ယံုမွားဖြယ္ရွိမယ္မထင္ဘူး
ဟိုက ခုမွျဖစ္လာတဲ့ တစိမ္းၾကီးကိုဗ်ာ။ တကယ္ခ်စ္တဲ့လူတစ္ေယာက္မွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ခံစားရမလဲ ။
က်ေနာ္တိုေတြေတာင္ ကိုယ့္ညီမ၊ ကိုယ့္သမီးဆိုရင္ ေတြးပူၾကေသးတာပဲ မဟုတ္လား။
ျပီးေတာ့ ေကာင္မေလးက စိတ္ခ်မ္းသာတာကေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။အဲဒါေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာၾကာခံမွာတဲ့လဲ။
သူအျမတ္တႏိုးထားခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးအတြက္ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ မ်ား ရတက္ေအးႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေတြက အခ်ိန္ကာလ ကပဲ အေျဖေပးႏိုင္မွာေလ။
အဲဒီၾကားကာလမွာ သူဘယ္ေလာက္ခံစားေနရမလဲ ။ ဒီဇာတ္လမ္းမွာေတာ့ ေကာင္မေလးကို သူဖြင့္ေျပာတာေနာက္က်လို႔ ေျပာရင္ရပါတယ္။
သူသာေစာခဲ့ရင္ ေကာင္မေလးက နားလည္ေပးခဲ့သင့္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူမခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ ေသခ်ာလို႔လား။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ လူေတြက အခ်စ္ရယ္ ၊ အၾကိဳက္ရယ္ ရင္ခုန္တာရယ္ကို ေသခ်ာမသိပဲ အခ်စ္တစ္ခုထဲမွာ ေခါင္းစဥ္ေရာေထြးျပီး တပ္ၾကတာမ်ားတယ္ေလ။
ျပီးေတာ့ သူတို႕ၾကားမွာသံေယာဇဥ္ေတြရွိခဲ့တာပဲ ။ အနဲဆံုးေတာ့ သနားခဲ့သင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ထင္ပါတယ္ ။
ကိုကိုဆိုတာနဲ႕ေနရင္ေရာ သူမက မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးတဲ့လား ။ ကိုယ္အရမ္းျမတ္ႏိူးရတဲ့သူရယ္၊ ေနာက္ျပီး ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရယ္ကို သတ္ဖို႕ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ လြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။
သူ႕ရင္ထဲက အပူစကို က်ေနာ္တို႔ ျမင္ၾကည့္ေပးသင့္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ေဆာက္တည္ရာမဲ့ေနမလဲဗ်ာ ။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ။ဒီဇာတ္မွာ ကိုကို က ရူးေနသလိုပဲ ။ စကတည္းက သုကမွားေနတယ္ ။
ေသြးမေတာ္သားမစပ္ဗ်ာ ။ အဲဒါကေတာ့ မူမမွန္ဘူး ။ ထားပါ လူၾကမ္းျဖစ္ေအာင္ တင္ထားခဲ့တဲ့ ေျခဆင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ ။
ေမာင္ ဆိုတာကလည္း သာမန္ေလာက္ခ်စ္တာဆိုရင္ေတာ့ သူေနာက္ဆုတ္ေပးသင့္တယ္ ။
ေယာက္က်ားဆိုေတာ့ ေနာက္ဆုတ္မေပးဘူးဘာညာ မာနေတြ ရွိရင္ေတာင္ မထားသင့္ဘူး ထင္တာပဲဗ်ာ။
စာနာေပးတယ္ေျပာေျပာ ၊ စြန္႕လႊတ္သူသာ တကယ္ႏိုင္တာပဲဆိုဆို ေပါ့ ဗ်ာ ။
အင္းဗ်ာ ။ က်ေနာ္ကလည္း ဦးခ်စ္ဦးညိဳလိုမေတာ္ေတာ့ ေျပာခ်င္သေလာက္ေျပာလို႕မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ ။
အင္း အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ ပုစ္ဆာပါပဲဗ်ာ။ ကိုယ္ျမင္တဲ့ ေဒါင့္က ကိုၾကည့္ျပီးေျပာၾကတာပါပဲ ။
ခ်စ္သူတိုင္း ခ်စ္ၾကသူတိုင္း အဆင္ေျပၾကပါေစလို ဆုေတာင္းရံုကလြဲလို႕ က်ေနာ္တို႕ ဘာမ်ား ေရာ တတ္ႏိုင္ၾကလို႕လဲဗ်ာ ။

တန္ခူး said...

ကိုတာတူးေရ...ကိုကုိ႔ေနရာကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေမာင့္ေနရာကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ထားေနရာကပဲျဖစ္ျဖစ္ လြတ္လပ္စြာခံစားလို႕ရျခင္းကပဲ စာဖတ္ျခင္းရဲ႕ အရသာတမ်ိဳးျဖစ္မလားပဲေနာ္။ ခုလို စိတ္ဝင္တစားအားေပးတာကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ ေနာက္လဲ လာလည္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။