Monday, March 23, 2009

ပန္းပိ်ဳးလက္

ေညွာင္နာနာ စံပယ္ပင္ေလးကို ၾကည့္ျပီး တအိမ္လံုးေမေမ့ကို ၀ိုင္းေျပာၾကတယ္္။ ရွင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေမေမ့အပင္ေလးက မနက္ျဖန္ေတာင္ခံပါ့မလား၊ အရြက္ေတြ အေတာ္ေတာင္ ေျခာက္ေနျပီ… စံုေနေအာင္ ၀ိုင္းေျပာေတာ့ ေမေမက ၾကည့္ေန ရွင္ေအာင္စိုက္ျပမယ္လို ့ ယံုၾကည္ခ်က္ အျပည့္နဲ ့ေျပာတယ္္။ ပထမေတာ့ ေမေမ့စံပယ္ပင္ေလး အသက္ေငြ ့ေငြ ့နဲ ့။ မက်န္းမာ။ ကြ်န္မတို ့ တအိမ္လံုးကလဲ စိတ္၀င္တစားေစာင့္ၾကည့္လို ့။ ေမေမကေတာ့ ေရေလာင္းမပ်က္၊ ေပါင္းသင္မပ်က္၊ ေျမဆြမပ်က္။ ဘယ္ေလာက္ အ့့့ံၾသစရာေကာင္းလိုက္သလဲဆို အဲဒီနွစ္ စံပယ္ပြင့္ခိ်န္မွာ အဲဒီေညွာင္နာနာကေန က်န္းမာသန္စြမ္းသြားတဲ့ စံပယ္ပင္ေလးက စံပယ္ေတြ လိွ ုင္ေနေအာင္ ပြင့္ခဲ့တာ။ ခုဆို ကြ်န္မတို ့ ျခံေထာင့္မွာ စံပယ္ရံုၾကီး အၾကီးၾကီး ျဖစ္ေနေပါ့။ စံပယ္ပြင့္ခ်ိန္ဆို ဘုရားကို အမ်ားၾကီးကပ္လို ့ ရတဲ့အျပင္ တအိမ္လံုးက မိန္းခေလးေတြေခါင္းမွာ ေ၀ေနေအာင္ပန္… အိမ္နီးနားခ်င္း ၄ ၅အိမ္အထိ ေ၀လို ့ ရပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းတက္တုန္းက စံပယ္နံ ့သင္းတဲ့ စံပယ္ရံုေအာက္က တန္းလ်ားေလးေပၚထိိုင္ျပီး စာက်က္ရတာ စိတ္ေတြၾကည္ျပီး ပိုရလြယ္သလိုပဲ။ အဲဒီက စလို ့ ေမေမရဲ့ ပန္းပိ်ဳးလက္ကို အ့ံၾသမိခဲ့ပါတယ္။

***********

ကြ်န္မ ေမေမရွိတဲ့ေက်ာင္းကို စေျပာင္းတ့ဲ နွစ္မွာ ေနာက္ထပ္ ပန္းေလးတအိုး ေမေမပိ်ဳးခဲ့တယ္။ အဲဒီပန္းေလးနာမည္က စန္းစန္းဦးတဲ့။ သူ ့မ်က္လံုးေတြက သူ ့ေက်ာင္းစိမ္းလံုခ်ည္ေလးလို အေရာင္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့။ သနပ္ခါးမရွိတဲ့ သူ ့မ်က္နွာေလးက အျမဲပင္ပန္းႏြမ္းရိလို ့။ သူငယ္ခ်င္း မရွိတဲ့ သူ ့ကိုု အစက ကြ်န္မလို ေက်ာင္းသူအသစ္လို ့ ထင္ခဲ့ေသးတာ။ ကြ်န္မျပံဳးျပရင္ တခါတခါမွ ျပန္ျပံဳးျပတတ္တဲ့သူက ေမေမ့စာသင္ခ်ိန္ေတြဆို အျမဲျပံဳးျပီး နားေထာင္တတ္တယ္တဲ့။ ပထမေတာ့ ေမေမက တျခားစိတ္ေရာက္လို ့ ျပံဳးေနတယ္ ထင္ခဲ့တာ။ ေနာက္ပိုင္း သူ ့ပံုစံေလးကို စိတ္၀င္စားျပီး ေမေမက ပန္းအိုးေလးလို ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္မတို ့ ေက်ာင္းေရွ ့မွာ ရာသီေပၚသီးနွံေတြ အထမ္းနဲ ့ေရာင္းတဲ့ ဦးေလးၾကီး သမီးဟာ စန္းစန္းဦးျဖစ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ ေမေမေျပာမွ သိခဲ့ရတယ္။ သူ ့ေမေမက အိမ္ကထြက္သြားကတည္းက သူ ့ေဖေဖက သားသမီး ၃ ေယာက္ကို ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ေကြ်းရွာရတယ္တဲ့။ ဘ၀ဟာ ေငြပါပဲလို ့ အထင္ေရာက္ အားငယ္ေနတဲ့ စန္းစန္းဦးရဲ့ မွ ုန္၀ါးေနတဲ့လမ္းကို ကြ်န္မေမေမက အလင္းေရာင္ေပးခဲ့တယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ပါးလ်ေနတဲ့ စန္းစန္းဦးမ်က္လံုးေတြ နွစ္၀က္ေလာက္မွာ အေရာင္ေျပာင္းလာတယ္။ လူတိုင္းကို ရင္းရင္းနွီးနွီး ဆက္ဆံျပီး သြက္လက္တဲ့ အျပံဳးေတြ ျပံဳးတတ္လာတယ္။ အဲဒီနွစ္က ကြ်န္မတို ့အတန္းထဲမွာ ပထ၀ီအမွတ္အမ်ားဆံုးက ဘယ္သူလို ့ထင္သလဲ။ ကြ်န္မေမေမရဲ့ ပန္းကေလး စန္းစန္းဦးပါပဲ။ အဲဒီကစလုိ ့ နွလံုးသားရွိတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြကို ပ်ိဳးေထာင္တတ္တဲ့ ေမေမ့ပန္းပ်ိဳးလက္ကို ႏွစ္သက္အားက်မိခဲ့ပါတယ္။

***********

အေဖမၾကိဳက္တဲ့ ေယာက်ၤားေလးေပါတဲ့ RITမွာ တက္ရတဲ့ ပထမနွစ္တနွစ္လုံးက အေတာ္စိတ္ေလခဲ့တယ္။ အေဖက ဦးလူေပါဂိတ္ကေန ေက်ာင္းထဲကို ကား၀င္ေကြ ့လိုက္တာနဲ ့ ဆူတာ ေန ့တိုင္းနီးပါး။ ဒီေက်ာင္းၾကီးျမင္တိုင္း အေဖက ေဒါသထြက္။ ၾကာလာေတာ့ ေက်ာင္းေတာင္ ဆက္မတက္ခ်င္ေတာ့တဲ့ အထိ။ ခဏခဏငိုခဲ့ရတဲ့ ေန ့ေတြေပါ့။ ပထမနွစ္မွာ စိတ္ေတြေလေတာ့ အမွတ္မေကာင္း။ အေဖက တိုးလို ့ဆူ။ အေဖနဲ ့ကြ်န္မၾကား ပဋိပကၡေတြ အေတာ္မ်ားခဲ့တဲ့ အခိ်န္ေပါ့။ ဘာေမဂ်ာရရ အေၾကာင္းမထူးပါဘူးဆို စိ္တ္ေတြ ေအာက္ဆံုးထိ ေလ်ာ့ခ်ထားတာ။ စိတ္ေရာ လူေရာကို ဆြဲတင္ခဲ့တာကေတာ့ ကြ်န္မရဲ့ ေမြးသမိခင္၊ ကြ်န္မရဲ့ဆရာမ ကြ်န္မေမေမပါ။ သူေျပာခဲ့တဲ့ ရိုးလြန္းတဲ့ စကားေလးတခြန္းကို ယေန ့ထက္ထိ မေမ့မေလ်ာ့ လိုက္နာေနဆဲပါ။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ထူးခြ်န္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္ ကိုယ့္ၾကိဳးစားမွ ုက ကိုယ့္ကို ျပန္အက်ိဳးျပဳမွာပဲတဲ့။ မယံုရင္ ဒုတိယနွစ္မွာ ၾကိဳးစားျပလိုက္ အနားမွာရွိေနတဲ့ ေဖေဖ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲသြားမလဲ စမ္းၾကည့္ရေအာင္တဲ့။ ေလေနတဲ့စိတ္ေတြကို စာထဲနွစ္ျပီး ၾကိဳးစားခဲ့တာ အမွတ္အေကာင္းဆံုး ေမဂ်ာကို ရခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မဘာလိုင္းရရ ၆နွစ္လံုးလံုး ဆူေနမယ္လို ့ ကြ်န္မထင္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖက ကြ်န္မေအာင္ျမင္မွ ုအတြက္ ေက်နပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကစလို ့ RITကို စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ ့ တက္ခဲ့ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မက ေမေမ့ပန္းပ်ိဳးလက္ကေလးရဲ့ ဂရုစိုက္မွ ု၊ ပ်ိဳးေထာင္မွ ုကို အျမဲမျပတ္ခံရတဲ့ ကံေကာင္းလြန္းတဲ့ ေမေမ့ရင္ေသြးပန္းကေလး မဟုတ္ပါလား။

(ခ်စ္တဲ့ေမေမရဲ့ March 22 မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေမြးေန ့အတြက္ ဒီပို ့စ္ေလးနဲ ့ကန္ေတာ့ပါတယ္)

တန္ခူး
5:24pm 23-Mar-2009

27 comments:

Anonymous said...

အေရး အေတြး စိတ္ကူး ေကာင္းလိုက္တာ အမရယ္

ေမဓာ၀ီ said...

မ-ေရ ..
ပန္းပ်ဳိးလက္ ပိုင္ရွင္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးသလို ... ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ ရနံ႔၊ လွပတဲ့အဆင္းနဲ႔ ပန္းကေလးအတြက္လည္း ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။
မ-ရဲ႕ ေမေမ စိတ္လက္ ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ က်န္းမာပါေစလို႔ ေမြးေန႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ေနာ္ ... ။

ပန္းကေလးကလည္း ေနာက္ထပ္ ပန္းေလးေတြ ဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္း ပ်ဳိးေထာင္ေပးႏိုင္တဲ့ ပန္းပ်ဳိးလက္ကေလး ျဖစ္ပါေစလို႔လည္း တဆက္ထဲ ဆုေတာင္း ေပးလိုက္ပါတယ္။

ကုိေပါ said...

အေမေတြက အေဖေတြထက္ ပုိစိတ္ရွည္ၾကတယ္။ တန္ခူးက ကံေကာင္းပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆရာဆရာမေတြ တပည့္ေတြကုိ ေတာ္ေအာင္၊ လိမၼာေအာင္၊ ထူးခၽြန္ေအာင္ သင္ေပးလုိက္ႏုိင္ေပမယ့္ အိမ္က သားသမီးေတြေတာ့ ဆုိးလြန္းလုိ႔ လက္ေျမႇာက္ထားရတာမ်ဳိးေတြ မၾကာခဏ ေတြ႕ခဲ့ရဖူးတယ္။

P.Ti said...

အမ ေမေမ့ ေမြးေန႔ အတြက္ေရးထားတာ ေကာင္းလုိက္တာ။ ပန္းေကာင္းေလးေတြပ်ိဳးတဲ့ အမ ေမေမ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ၿပီး ကိုယ္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ။

:P said...

ဖတ္ျပီးၾကည္ႏူးသြားပါတယ္။

pandora said...

မတန္ခူးမေမရဲ႕ စိတ္ေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ။
အေမရဲ႕ ပ်ိဳးေထာင္မႈေတြကို အေလးထား ခံစားတတ္တဲ့ သမီးကလည္း ခ်စ္စရာေပါ့။

Anonymous said...

ေခါင္းစဥ္ေလးေတြ႕လို႕
လာဖတ္ရင္းက
အေတြးေလးေကာင္းလို႕
အားလံုး
ဖတ္ျဖစ္တယ္။
အားတခု
ရသြားပါတယ္။

PAUK said...

မတန္ခူးေမေမ ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..

kay said...

ပန္းပ်ိဳးလက္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ..ဒီဘေလာ့မွာတင္ ျမင္ေနရျပီပဲေနာ္-

မတန္ခူး ေမေမ က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ-

nu-san said...

မမတန္ခူး က ကံေကာင္းတယ္ေနာ္..
အမ ရဲ႕ ေမေမ အေၾကာင္းေရးထားတာ ဖတ္ရင္း ၾကည္ႏူးမိတယ္.. အဲဒီလုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ပါရမီရွိမွျဖစ္တာ.. :)

Nyein Chan Aung said...

မတန္ခူးရဲ႔ ေမေမအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစဗ်ာ..။ မတန္ခူးဘေလာဒ့္ကိုေရာက္ရင္ စိတ္ၾကည္ႏူးမူကို အလိုလို ခံစားရတယ္။ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေကာ၊ ဘေလာဒ့္ ေနာက္ခံအေရာင္၊ ရိုးရွင္းတဲ့ အျပင္အဆင္ေတြေၾကာင့္ထင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေႏြဦးကာလမွာ စတင္ေရာက္လာၿပီး ေႏြဦးနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဖတ္ေနရလို႔လည္းျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႔။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ..

tg.nwai said...

တန္ခူးေရ...ပန္းပ်ိဳးလက္ကို ႈီးညြတ္သြားရင္း ပန္းပ်ိဴးသူနဲ႔ ပန္းကေလးေတြအေၾကာင္း စဥ္းစားသြားပါတယ္..။

Anonymous said...

အမေမေမအတြက္ ေမြးေန႔ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္... အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ၿပီး သားသမီး ေျမးျမစ္မ်ားနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနာက္ေမြးေန႔ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ဆင္ႏြဲႏုိင္ပါေစ လုိ႔...

ThuHninSee said...

:)အိမ္ကအပင္ေလးေတြ ပုိ႔ခ်င္လိုက္တာ။
အစ္မအေမ သက္ရာေက်ာ္ရွည္ၿပီး စိတ္သြားတုိင္းကိုယ္ပါ..ပါေစလို႔
ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

Anonymous said...

ေမြးေန႔ရွင္မွာ အၿပံဳးပန္းေတြေ၀လို႔

ေလးစားစြာျဖင့္
ဧရာသီတာ

Anonymous said...

အစ္မ ေမေမရဲ့ လက္ကေလးက တကယ္ကိုအဖိုးတန္ျပီး လွပတဲ့ လက္ကေလးပဲ ပန္းရိုင္းေလးေတြကိုလည္း လွပအသက္၀င္လာေအာင္ လုပ္နိုင္စြမ္းရွိတယ္ တကယ္ကို ေလးစားစရာပဲ....။

ေမြးေန႔မွစ အသက္ရွည္ အနာမဲ့ျပီး က်န္းမာ ရႊင္လန္းပါေစ ၾကီးၾကီးေရ့ ။

Anonymous said...

အဲဒီပန္းပ်ိဳးလက္ကေလးကေန လွပသန္စြမ္းေမႊးပ်ံ႕ေတြ အမ်ားၾကီးထြက္ရွိပါေစလို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါတယ္ခင္ဗ်ာ

Anonymous said...

ဖိုးထုိက္တဲ့ပန္းခက္က
ပ်ိဳးလုိက္တဲ့လက္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေျပာတယ္။
ပီတိကုိစားအားရ
ခ်စ္တဲ့ဆရာမေမေမ ….
ေမေမပ်ဳိးလုိက္တဲ့ပန္းကေလး
အေသြးၾကြၾကြနဲ႔ ေမႊးျမေနလုိက္ပုံ
ၿခံထဲက စံပယ္႐ုံ
စာသင္ခုံေပၚက စန္းစန္းဦး
အထူးသျဖင့္ ေလႏုေအး
ေငြခ႐ုေလးနဲ႔ ေဇယ်တုေတးကုိဆုိကာ
ေလာကကုိအက်ိဳးျပဳရွာရဲ့။

ေမျငိမ္း said...

တန္ခူးေရ..
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ.. အမ ေမေမလည္း ေက်ာင္းဆရာမ.. ျပီးေတာ့ အေမလည္း အေမ.. ဆရာမလည္း ဆရာမဆိုတာလည္း တူေနျပန္.. ။ ပိုတိုက္ဆိုင္တာက အမအေမရဲ႕ ေမြးေန႔က မတ္လ ၂၈ရက္ဗ်.. ။ ဆိုောတ့ အေမ့ကို ခု ပိုသတိရသြားျပီ.. :(

ေမျငိမ္း said...

တန္ခူးရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေမေမဆရာမ..
သက္ရွည္ က်န္မးာ စိတ္ခ်မ္းသာလို႔ လိုရာဆႏၵျပည့္ပါေစ....

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ဖတ္ၿပီး ၾကည္ႏူး ရပါတယ္။ မတန္ခူးရဲ႕ ေမေမ သက္ေတာ္ ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ။

Anonymous said...

အမေရ ေကာ့မန္႕ေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားကို လက္မခံနုိင္တာပါ။ လက္မခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ စြဲလမ္းခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့။ အဲဒီေတာ့ အမွန္တရားကို သူ႕ႏွုတ္ဖ်ားက ၀န္မခံလာမျခင္း လက္မခံႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ မ်က္စိပိတ္ထားလိုက္မိတာ။ ရင္ထဲမွာ ေလာင္ေနေပမယ့္ ေၾကကြဲစြာ ဆြံ႕အေနျခင္းကို ေရြးခ်ယ္လုိက္တာပါ။ အနားက မွမခြာႏိုင္ပဲအမရယ္

Anonymous said...

အမတန္ခူးေရ ဆုေတာင္းလာတာ ေနာက္က်ေနလို႔ေနာ္။ အမေမေမ က်န္းမာၿပီး အသက္ရွည္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ပန္းပ်ိဳးလက္ေသာလက္မွ ေနာက္ထပ္ပန္းပင္မ်ားစြာကို ရွင္သန္ႏိုင္ပါေစ။

သက္ေဝ said...

ဆုေတာင္း ေနာက္က်ေနတာ ေဆာရီးပါ တန္ခူးေရ...
E Mail အရွည္ၾကီးေရးေနလို႕ လို႕ ေတြးၿပီး ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါေလ... ေနာ္..။ ဒီရက္ေတြ ႐ံုးက အင္တာနက္ကလဲ တအားေႏွးေနလို႕... (ဆင္ေျခေတြ.. ဆင္ေျခေတြ...)

အစြမ္း အာနိသင္ၾကီးမားလွတဲ့ ေစတနာ ေမတၱာ ၾကီးမားလွတဲ့ ပန္းပ်ိဳးလက္ေတြ အားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးကို ေအာက္ေမ့ သတိရစရာ ျဖစ္ေစတဲ့ ပိုစ့္ေလး... သိပ္လွတယ္...။
တန္ခူးရဲ႕ ေမေမ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွည္ အနာကင္းပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္...။

Anonymous said...

အမ ေနာကိ္က်သြားေပမဲ့ အမေမေမအတြက္ဆုေတာင္းေပးလိုကါပါတယ္

စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာလို့ အလွဴေရစက္ လက္နဲ့မကြာ ေပးလွဴႏိုင္ပါေစလို့....


အမ ပိေတာက္ပြင့္ရင္ ပံုရိုက္ေပးေလ.. ဒီမွာ ခ်ယ္ရီေတြပြင့္ေနပီ

ျမတ္ႏိုး

Moe Cho Thinn said...

ဒီဥယ်ဥ္မွဴးေမေမေၾကာင္႔ ဒီခ်စ္စရာ ပန္းကေလး လွပ တင္႔တယ္ ေမႊးႀကိဳင္တာ အမွန္။
ခ်မ္းေျမ႔ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ဥယ်ာဥ္မွဴးေမေမ။

GHOSTBELL said...

RIT ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းၾကီးတတ္ခြင့္ရခဲ့တာကိုဘဲ အားက်တယ္ အစ္မရာ။ ghostbell တို.ကေတာ့ ေတာၾကိဳအံုၾကားက GTC ဆိုတဲ့ေက်ာင္းမွာဘဲ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျမဳပ္ႏွံပစ္ခဲ့ရတယ္။