ငယ္ငယ္ကေႏြ

ညီမေလးေပါက္က သူ ့သမီးေခ်ာေလးအေၾကာင္းေရးတဲ့ပို ့စ္ေလးမွာ ငယ္ငယ္က ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရင္ ဘယ္လို အခ်ိန္ကုန္သလဲတဲ့။ ေပါက္ဆီမွာ ေကာ္မန္ ့၀င္ေရးရင္း ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္အေၾကာင္းေလး ပို ့စ္ တခုေရးဦးမယ္လို ့ စိတ္ကူးေပါက္သြားပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ ငယ္ကတည္းက ေႏြေရာက္ရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ေက်ာင္းပိတ္တာ တခုထဲေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္။ ကဗ်ာဆန္ဆန္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေႏြေလရူးေလးကိုလဲခ်စ္တယ္၊ ပရစ္ဖူးေလးေတြလဲခ်စ္တယ္။ ေႏြမွာပဲ ေမြးလို ့ ေႏြကိုပဲ သိပ္သံေယာဇဥ္ၾကီးေနမိလားမသိ။ ပူပူေလာင္ေလာင္ ရာသီဥတုၾကီးေတာင္ နွစ္သက္မိေနေတာ့တာ။ ေႏြမွာ ပြင့္တဲ့ပန္းေလးေတြ ဆိုလဲ အရမ္းၾကိဳက္။ ဒီမွာ ငု၊ပိေတာက္၊ ကံ့ေကာ္ေတြ ပြင့္တာေတြ ့ရင္ အိမ္သိပ္ျပန္ခ်င္တာပဲ။ မိုးစိုိစိုစြတ္စြတ္ၾကီးနဲ ့ ေႏြပန္းေတြပြင့္ေနတဲ့ ဒီနိုင္ငံမွာ ေႏြမွ မပီျပင္ပဲ။

ငယ္က ဒီေန ့ စာေမးပြဲျပီးလို ့ ေက်ာင္းပိတ္တာနဲ ့ အဲဒီညေနကစ ေဆာ့ေတာ့တာပဲ။ ေဆာ့လြန္းလို ့ ဦးေလးေတြတင္နင္းတဲ့ စက္ဘီးၾကားထဲ ေျခေထာက္ညပ္ခဲ့တာလဲ ဒီေႏြမွာပဲ။ သစ္ပင္ေပၚတက္ တလံုမက်ည္းသီးခူးလို ့ အဆင္း ေခြးကိုက္ခံရတာလဲ ဒီေႏြမွာပဲ။ ၆နွစ္သမီးနဲ ့ အေဖာ္ေကာင္းလို ့ မုန္ ့ဖိုးရတဲ့ တမတ္နဲ ့ ပထမဆံုးရုပ္ရွင္ခုိးၾကည့္ခဲ့လို ့ အဖိုးရဲ့ ခ်ယ္ရီသား ဒုတ္ေကာက္စာစားခဲ့ရတာလဲ ဒီေႏြမွာပဲ။ ၾကက္ေတာင္အရိုက္ေကာင္းလို ့ ေအာက္က ေခြးကိုမျမင္ ေခ်ာ္လဲျပီး လက္က်ိဳးခဲ့တာလဲ ဒီေႏြမွာပဲ။ ဟဲဟဲ… ဒီေလာက္ဆို ဘယ္ေလာက္ အေဆာ့သန္လဲ ဆိုတာ ရိပ္မိေလာက္ပါျပီ။

မနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ ကစားနည္းေပါင္းစံုနဲ ့ ကစားခဲ့တာ ထမင္းေတာင္ ခပ္ေမ့ေမ့။ ေသခ်ာမ၀ါးပဲ ထမင္းျမန္ျမန္ကုန္မွ ဆက္ကစားရမွာမို ့ ျမန္ျမန္စားခဲ့တာ။ ေရဆိုလဲ ျပီးစလြယ္ခ်ိဳး။ မနက္ေနေအးခ်ိန္ အေဖာ္ေတြ မနိုုးေသးရင္ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚတက္ တေယာက္ထဲ စာသင္တိုင္းကစားပါတယ္။ ကားဂိုေဒါင္အထက္က ေခါင္မုိးက အျပန္ ့ျဖစ္ျပီး အိမ္မၾကီးထပ္ခိုးက အေပါက္ေလးက ထြက္လိုက္ရင္ ေခါင္မိုးေပၚတန္းေရာက္တာမို ့ ကစားလို ့သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေနရာပါ။ အိမ္မၾကီးနံရံက ေက်ာက္သင္ပုန္းျဖစ္၊ သရက္ဖူးေတြက တပည့္။ စာမရေကာင္းလားဆို သရက္ဖူးေတြ ၾကိမ္လံုးနဲ ့ ရိုက္ပစ္လုိ ့ အေမသိရင္ အရိုက္ခံရပါတယ္။ မခ်စ္စုမ်ိဳးသရက္ေတြမို ့ ၾကီးလာရင္ အပင္ေပၚကမခူးပဲ ဆားဗူးေလး အနားမွာထား ဒီတို္င္းစားတာလဲ ကိုယ္ပါပဲ။

အဲဒီသရက္ပင္က သရက္ကင္းေလးေတြ ေၾကြခ်ိန္ဆို ေျခတံရွည္အိမ္ေအာက္က ဂံုနီအိတ္ကာထားတဲ့ ကစားစရာ သရက္သီးေရာင္းတဲ့ဆိုင္က ကုိယ့္ဆိုင္ပါ။ သရက္ပင္ ၅ပင္ရွိတဲ့ အိမ္မို ့ သရက္ကင္းေတြက ေပါမွေပါ။ သရက္ကင္းေလးေတြကို ဆိုက္စံု ခင္းက်င္း ထားတာ ျမင္ရသူ၀ယ္ခ်င္စရာပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဆိုင္က အျမဲလူစည္ျပီး ညေနဆိုင္သိမ္းခ်ိ္န္ဆို ထီလက္မွတ္ေတြ၊ ေၾကြပန္းကန္ေစ့ေတြနဲ ့ ပိုက္ဆံေတြ မနိုင္မနင္း။ ေရွ ့က သရက္သီးက တဖက္ေရာင္းရင္း ေနာက္ကလဲ အိုးပုတ္တမ္း ခ်က္ရျပဳတ္ရ ပါေသးတယ္။ ကိုယ့္ဆီ သူငယ္ခ်င္းေတြက လာ၀ယ္ေတာ့ သူတို ့ေရာင္းတဲ့ သဲကို စကာစိတ္စိတ္ေလးနဲ ့စစ္ထားတဲ့ ဆန္၊ ဗူးရြက္ေျခာက္ေတြကို ေရနဲ ့ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ငံျပာရည္၊ ပိေတာက္ရြက္(သို ့) ေခါင္ရမ္းရြက္ကို ေရနဲ ့ေဖ်ာ္လို ့ ခပ္ခြ်ဲခြ်ဲျဖစ္ေနတဲ့ ဆီ၊ ငွက္ေပ်ာ္ခံြကို ျခစ္နဲ ့ျခစ္ထားတဲ့ ငါးဖယ္ျခစ္ေလး၀ယ္ အိမ္မွာ ဟင္းေတြခ်က္ေပါ့။

ေရခ်ိဳးျပီးရင္ ၾကီးၾကီးက သဲေတြ၊ ရြံ ့ေတြနဲ ့ အိုးပုတ္တမ္း မေဆာ့ခုိင္းေတာ့ပါဘူး။ အ၀တ္ျဖဴျဖဴေလးေပၚမ်က္လံုးေလးေတြ၊ ပါးစပ္ေလးေတြ တပ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးကို စက္ခ်ဴပ္ဆိုင္က ေတာင္းလာတဲ့ အစျပတ္ေလးေတြနဲ ့ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက်ီၤေလးေတြ ၀တ္ေပးရင္း အရုပ္တိုင္းေဆာ့ခ်င္ေဆာ့။ ဒါမွမဟုတ္ ကတ္ထူျပားေပၚမွာ လွလွေလးဆြဲထားတဲ့ အရုပ္ေလးေတြကို အက်ီၤဒီဇိုင္းလွလွေလးေတြ ခ်ဳပ္ေပးတိုင္းေဆာ့ခ်င္ေဆာ့ေပါ့။ သူတို ့အတြက္ ေခါင္းအံုးေလးေတြ၊ ေမြွ ့ရာေလးေတြ ခ်ဳပ္ေပးတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းအမဆို မုန္ ့ေတြေပးျပီး သြားသြားမ်က္နွာလုပ္ရတာ။

ညေနစာစားျပီးတဲ့အခါ အိမ္ေရွ ့မွာ အေဖာ္တသင္းက အဆင္သင့္ ေရာက္ျပီ။ ေသြးေလးပူသြားေအာင္ “ဒီ” နဲ ့ စၾကမလား၊ ခို လား၊ ကုန္းလားေရလား နဲ ့စမလား၊ ေက်ာက္ရုပ္ေက်ာက္္ျပတ္လား။ နဲနဲေလး ေသြးပူလာ၊ လူစံုလာရင္ ထုတ္ဆီးတိုးဖို ့ ျပင္ၾကေရာ။ ထုတ္ဆီးတိုးကလဲ အရွိန္ရေလ တိုးလို ့ေကာင္းေလ။ ျငင္းသံေတြနဲ ့ လမ္းထဲမွာ စည္စည္ကားကား။ ညနဲနဲေမွာင္လာရင္ ဗူးသီးခုိးတိုင္း၊ ရုပ္ရွင္ဖြက္တိုင္းေျပာင္းေဆာ့။ အိမ္က အိပ္ဖို ့ မေခၚမခ်င္းေပါ့။ ေမာလာရင္ ၀ိုင္းထိုင္ၾကျပီး သရဲေၾကာင္းေျပာတိုင္း ကစားၾကတာ။ တေန ့လံုး အေဆာ့လြန္လို ့လား၊ သရဲေၾကာင္းေၾကာင့္လားမသိ ညက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ ့အိပ္မေပ်ာ္၊ အိမ္သာေတာင္ မသြားရဲ။

ရန္ကုန္မွာ ေဆာ့လို ့မွ အားမရေသး၊ အညာကို ျပန္ရပါျပီ။ အညာေရာက္ေတာ့လဲ ဟိုက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ မနားပါဘူး။ စည္းကမ္းၾကီးတဲ့ အေမ့အေဖ၊အေမေတြ အိမ္မွာ စဥ့္အိုးပုတ္ေလးေတြနဲ ့ အိုးပုတ္တမ္းေဆာ့… ဒါမွမဟုတ္ မက်ည္းေစ့ေတာက္တမ္းေဆာ့။ တ၀မ္းကြဲေမာင္နွမေတြ ေပါတဲ့ အေဖ့အေဖ၊အေမေတြ အိမ္မွာေတာ့ ေျပာင္းဆန္ေအာင္ ေဆာ့ေတာ့တာပါပဲ။ ညဘက္ဆို သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြကို စင္လုိ အပံုၾကီးပံု ကတိုင္း၊ ခုန္တိုင္း ကစားၾကတာေပ်ာ္စရာပါ။ ကိုယ္ကေတာ့ အျမဲမင္းသမီးလုပ္ရမွေလ။ အဖိုးက်က္ခိုင္းထားတဲ့ အလီေတြရလို ့ကေတာ့ ၾကိဳက္သေလာက္ေဆာ့။ အဖြားကေတာ့ ထမင္းေလးေတြကို ေသခ်ာနယ္ဖတ္၊ အသားဖတ္ေသးေသးေလးေတြကို ပန္းကန္ေဘာင္ေပၚတင္၊ ထမင္းတလုပ္၊ အသားတဖတ္ ေျမးေတြကို တန္းစီေကြ်းတတ္ပါတယ္။ အညာက ျပန္ေတာ့ မ်က္ရည္ေလး စို ့တို ့တို ့။

ဒီလိုနဲ ့ အိမ္က ေရတြင္းေလးခမ္းသြားတဲ့ ေႏြက ကုန္ဆံုးသြားျပီး ေရတြင္ေလးလဲ ေရျပန္ျပည့္။ ေက်ာင္းေတြလဲ ျပန္ဖြင့္။ အခ်ိန္ကာလက အျမန္ကုန္ဖို ့ ဆုေတာင္းလို ့ ရသလား မသိတဲ့ အရြယ္မို ့ ဘုရားမွာ ေနာင္နွစ္ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေစဘုရားလုိ ့ ဆုေတာင္း။ ခုေတာ့ အဲဒီျဖဴျဖဴစင္စင္ ေႏြရက္ေတြ လြမ္းလြန္းလို ့ အခ်ိန္ေတြ ေနာက္ျပန္ဆြဲလိုက္ခ်င္တာလဲ ကိုယ္ပါပဲ။ ေႏြနဲ ့ေ၀းခဲ့တာ အေတာ္ၾကာေပ့ါေလ။

တန္ခူး
3:21pm 17-Mar-2009