Monday, September 29, 2008

ဖိုးေရြွလိပ္ကေလး


သားက ေပါင္ခ်ိန္စက္ေပၚ ဟန္က်က် တက္ျပီး လူၾကီးေတြ ခ်ိန္သလို ဒိုင္ခြက္ကို ငံု ့ၾကည့္သည္။ ဒီအထိ ကြ်န္မေရာ သူ ့အေဖပါ သူဘာလုပ္မလဲ စိတ္၀င္စားစြာ ေစာင့္ၾကည့္မိသည္။ ျပီးမွ သူထေမးလိုက္တဲ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ ကြ်န္မတို ့ရယ္မိၾကသည္။ ဒိုင္ခြက္ကို ၾကည့္ျပီး ေမးသည့္ ေမးခြန္းက “ေမေမ ့ ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုးျပီလဲ” တဲ့။ လက္တံပါသည့္ ဒိုင္ခြက္မွန္ သမွ်က နာရီတမ်ိဳးထဲ မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ့ မ်က္လံုးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ ့နားေတာ့ ေထာင္သည္။ နားလည္သလားေတာ့မသိ။

သားက သူနဲ ့ ရြယ္တူကေလးေတြနဲ ့ စာရင္ ပတ္၀န္းက်င္ ေလ့လာမွ ု ေနွးေကြးသည္။ သူစိတ္၀င္စားတာကို တစိုက္မက္မက္ လုပ္ေနျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္တာက သူ ့အေဖအတိုင္း။ ပထမေတာ့ ကြ်န္မတို ့စိတ္ပူမိေသးသည္။ ေမးခြန္းေမးလဲ သူေျဖခ်င္မွ ေျဖတတ္သည္။ ေယာက်ၤားေလး သဘာ၀က ဒီလိုပဲ ဆိုမွ စိတ္ပူသက္သာရသည္။ သူ ့နဲ ့ႏွစ္တူေမြးသည့္ မိန္းကေလးေတြက “ေဖေဖနဲ ့ေမေမ ဘယ္သူ ့ပိုခ်စ္လဲ” ဆို အေဖေရွ ့က် ေဖေဖ၊ အေမေရွ ့က် အေမလုိ ့ ခြ်ဲတတ္နားလည္တတ္ေနခ်ိန္မွာ သားကို အဲဒီေမးခြန္းေမးရင္ “ေဖေဖခ်စ္ခ်စ္၊ ေမေမခ်စ္ခ်စ္” လို ့ပဲ ေျဖတတ္သည္။ အဲေလာက္ ေနွးေကြးသည့္ ဖိုးေရြွလိပ္ေလးပါ။

ခုေတာ့ ဖိုးေရြွလိပ္ေလး အိပဲ့အိပဲ့ နဲ ့ ခရီးအေတာ္ေရာက္လာခဲ့ျပီ။ အေၾကာင္းနဲ ့အက်ိဳး၊ အေပးနဲ ့အယူေတြ ေျဖးေျဖးခ်င္း နားလည္လာေတာ့ ကြ်န္မတို ့ နဲနဲသက္သာလာသည္။ ဆိုဖါေပၚက ခုန္ခုန္ခ်ျပီး ကစားတတ္သည့္ သူ ့ကို “ဆိုဖာေပၚက ခုန္ခ်ရင္ သားသြားေတြ ကိ်ဳးကုန္မွာေပါ့” လိုု ့ ကြ်န္မေျခာက္တာ ေၾကာက္တတ္လာခဲ့ျပီ။ ေနာက္တခါ ေမ့ေတ့ေတ့ရိွရင္ “သား ဆိုဖာေပၚက ခုန္ခ်ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ” လို ့ သတိေပးလိုက္ ကြ်န္မေဘးကို ျငိမ္ျငိမ္ေလး လာထိုင္ျပီး “ဆိုဖာေပၚက ခုန္ခ်ေတာ့ဘူး… သားသား သြားေတြ က်ိဳးလိမ့္မယ္” လို ့ ျပန္ရွင္းျပတတ္သည္။ တခါေျပာလွ်င္ အျမဲစြဲေအာင္ မွတ္ထားသည့္ ဥာဏ္ကေတာ့ အလြန္ေကာင္းသည္။

တခုခု စိတ္၀င္စားမိလွ်င္ အသဲအမဲ လုပ္တတ္သည့္ သားက အီးအီးပါ၊ ရွ ုးေပါက္ဖို ့အလြန္ပ်င္းတတ္သည္။ ဘယ္လို သင္ေပးေပး မရေတာ့ ကြ်န္မတို ့ အခက္ေတြ ့ရသည္။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မနဲ ့ခင္ပြန္း နည္းလမ္းရွာရေတာ့သည္။ သားက အသန္ ့အျပန္ ့အလြန္ၾကိုက္သည္။ သူ ့ကိုယ္ေပၚမွာ တခုခု ေပက်ံသြားတာနဲ ့ တစ္ရွ ုးနဲ ့ သုတ္မယ္လို ့ ေအာ္ေနတတ္သည္။ ေရခ်ိဳးဖို ့ပ်င္းရိေနလွ်င္ “ဟင္… သားသား တကိုယ္လံုး မဲတူးခ်ိတ္ေနတာပဲ” လို ့သာေျပာလိုက္ ခ်က္ခ်င္းထျပီး “သားသား အသားေရာင္ျဖစ္ေအာင္ ေရခ်ိဳးမယ္” ျဖစ္ေရာ။ ဒီေတာ့ ဒီနည္းကို ပဲ ျပန္သံုးဖို ့ၾကိုးစားတာ ေအာင္ျမင္သြားသည္။ သူ ့အေဖက “သားသား အီးအီးပါပဲ ေအာင့္ထားရင္ သြားၾကီးေတြ နွ ုတ္ခမ္းၾကီးေတြ မဲမဲၾကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္” ဆိုေတာ့ သူယံုသြားသည္။ “ေမေမ သားသား ရွ ုးေပါက္မယ္… သားသား ရွ ုးေတြ ေအာင့္ထားရင္ သြားၾကီးမဲမဲျဖစ္” လို ့အီးပါ ရွ ုးေပါက္တုိင္း ေျပာတတ္ေတာ့ ကြ်န္မတို ့ နွစ္ေယာက္ သူမျမင္ေအာင္ လက္မေထာင္မိသည္။ ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ခံမလဲေတာ့ မသိ။

ဟုိတခါ အိပ္ဖုိ ့ကို ေကာင္းကင္အေရာင္နဲ ့ သိပ္တဲ့နည္းကေတာ့ သိပ္မခံလိုက္။ ခုဆို ညေရာက္လို ့ အိပ္ဖို ့ ေျပာမရရင္ “သားသားေရ… ေကာင္းကင္ၾကီးဘာေရာင္” လို ့ ေမးလိုက္ “အျပာေရာင္” လုိ ့ လူလည္က်ျပီး ေျပာတတ္လာသည္။ သားက ေႏွးေတာ့ သူ ့တိုးတက္လာသည့္ ေျခလွမ္းေလးေတြက ျမင္သာသည္။ ဒီေျခလွမ္းေလးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ရတာပဲ ၾကည္ႏူးျခင္း တမ်ိဳးပင္။

အေပးအယူက အေတာ္ေလး သေဘာေပါက္လာသည္။ ညဖက္သိပ္ရင္ သူ ့ဘက္ကို အေဖေရာ အေမေရာ လွည့္ေနမွ ၾကိုက္သည္။ ေခါင္းၾကီးကို အတင္းဆြဲဆြဲ လွည့္တဲ့ အမူအရာကို ျပင္ခ်င္ေတာ့ “ေမေမ ဒီဘက္ကို လွည့္ပါ ခင္ဗ်” လို ့ ေျပာမွ လွည့္မယ္လို ့ အေပးအယူ လုပ္ရသည္။ ခုဆို ညၾကီးသန္းေခါင္ တေရးနိုးလို ့ အေဖအေမက တဘက္လွည့္အိပ္ရင္ေတာင္ “ေဖေဖ ဒီဘက္လွည့္ပါ ခင္ဗ်” လို ့ ထထေတာင္းဆိုတတ္လို ့ ကြ်န္မတို ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ တခြိခြိ ရယ္မိသည္။ ကြန္ျပူတာကစားေနလို ့ တခုခု အကူအညီလိုရင္လဲ “ေဖေဖ လာပါ ခင္ဗ်” လို ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေခၚခိုင္းေတာ့ အေတာ္ကို ဟုတ္ေနသည္။ ခါတိုင္းက အေဖကို ခ်ီခ်ီခိုင္းတတ္တာလဲ ေပ်ာက္ျပီ။ “သားခ်ီခိုင္းရင္ အိမ္မွာေနခဲ့ မလိုက္ခဲ့နဲ ့” ဆို နားလည္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္သည္။

အေဖ၊အေမနဲ ့က ပိတ္ရက္နဲ ့ ညေနပိုင္းမွ ေတြ ့ရေတာ့ ေတြ ့ရခ်ိန္ေလး အေဖ၊အေမ ေပ်ာက္သြားမွာ အလြန္ေၾကာက္တတ္တာ သနားစရာေကာင္းသည္။ တခါတေလ သူ ့အေဖက ပိတ္ရက္ေတြ အေရးေပၚ အလုပ္ရွိလုိ ့သြားရလွ်င္ မ်က္နွာမေကာင္း။ ဒီေတာ့ သူ အိပ္ရာနိုးျပီး သူ ့အေဖ မနုိးေသးလွ်င္ အိပ္ခန္းတံခါးကို သြားသြားေခ်ာင္းရသည္။ သူမသိေအာင္ သူ ့အေဖ ထြက္သြားမွာ စိုးလုိ ့။ ကြ်န္မတို ့ကလဲ ဒီအခြင့္အေရးေလး အသံုးခ်ျပီး သူ ့ကို ဆံုးမရသည္။ “သားသား အဲလို ဆိုးရင္ ေဖေဖရံုးသြားမွာေနာ္” ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္း လိမၼာသြားတတ္သည္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးလ ေလာက္က စာေရးပ်င္းတဲ့ သားေၾကာင့္ ကြ်န္မ အေတာ္ ဦးေနွာက္ေျခာက္ခဲ့ရသည္။ မိဘဆရာေတြ ့ဆုံပြဲမွာ ဆရာမက သားစာေရးတဲ့ စာအုပ္ျပေတာ့ ငိုေတာင္ငိုခ်င္သြားသည္။ နံပါတ္ ၀မ္း ေရးတဲ့ အကြက္မွာ ၀မ္းမေရးပဲ သူ ့စိတ္ၾကိုက္ လက္စြမ္းျပထားသည့္ Merlion ပံုေတြ။ ဆရာမက အိမ္မွာ က်င့္ေပးဖို ့ ေျပာေတာ့ ကြ်န္မေရာ၊ သူ ့အေဒၚပါ က်င့္လိုက္ရတာ။ သူက A ေရးဆိုလဲ Merlion၊ 1 ေရးဆိုလဲ Merlion။ (သား Merlion ပံု တကယ္ဆြဲတတ္တာပါ။ ပန္းခ်ီ ၀ါသနာ ပါလြန္းျပီး သူ ့အေတြးနဲ ့ဆြဲထားတဲ့ ပံုေလးေတြ ကို ကြ်န္မပို ့စ္တခု အေနနဲ ့ တင္ပါဦးမယ္) သုူ ့အေဖကေတာ့ တို ့ေတြလဲ ဒီအခ်ိန္တုန္းက စာစေရးေသးတာမွာ မဟုတ္တာလို ့ စိတ္ကိုေလ်ာ့ခိုင္းသည္။ သားက သူစိတ္မပါလွ်င္ ဘယ္လို လုပ္ခိုင္းခိုင္းမရ။ တကယ္ေတာ့ သူ ့ေခါင္းထဲမွာ ABC, 123 ေတြက ရွိျပီးသား။ သူစိတ္ပါလာလွ်င္ မသင္ရေသးတာေတာင္ သူ ့စိတ္ထဲရွိတဲ့ အတိုင္း ခ်ေရးျပတတ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ။ အဲဒီ ေလးလအတြင္း စာေရးလာခ်င္သည့္ စိတ္ေလးက ဘယ္ကဘယ္လို ေရာက္ခဲ့သည္မသိ။ သူစိတ္ပါေတာ့လဲ ေခ်ာလို ့။ ဟိုတေန ့က ကြ်န္မသူ ့ဆရာမနဲ ့ေတြ ့ေတာ့ 1 to 10 ထိေရးတတ္ျပီ။ သိပ္လိမၼာတာတဲ့။ ေတာ္ေသးရဲ့။

သားက ပန္းတိမ္မတတ္ခင္ ေရြွပိုးကလဲ သင္ခ်င္သူ။ Sunday School မွာ ၀လံုးေလာက္ကို ရင္မခုန္ေတာ့။ လက္ေရးေလးေတြ ၀ိုင္းေစခ်င္လို ့ ၀လံုးကို ထပ္ခါထပ္ခါေရးခိုင္းလွ်င္ စိတ္သိိပ္မရွည္။ သူတတ္ျပီးသားေပါ့။ ခုဆို ကၾကီး၊ ခေခြး အဆင့္ေလာက္ေတာင္ မဟုတ္ပဲ အဘ၊အမ၊ဆရာမ… ဒီလို စာလံုးေလးေတြကို လွမ္းခ်င္သူ။ စာလံုးေပါင္းေတြလဲ ကကာကားေလာက္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ အေဖ၊အေမ၊အဘုိး၊အဘြား နာမည္ေတြ ကိုေပါင္းခ်င္သူ။ သူ ့နာမည္နဲ ့ ကြ်န္မနာမည္ကို ျမန္မာလို ေကာင္းေကာင္း ေပါင္းဖတ္တတ္္ေနျပီေလ။

သားလို ေနွးေနွးေကြးေကြးေလးေတာင္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သူ ့အတိုင္းအတာနဲ ့သူ ခရီးေပါက္တာမို ့ ကြ်န္မ(အရင္က)လို စိုးရိမ္ပူပန္ေနတဲ့ မိဘေတြမ်ားရိွရင္ မစိုးရိမ္ဖို ့ ဒီပို ့စ္ေလး ေရးရတာပါ။ သူ ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္ အားလံုးက အဆင္ေျပသြားမွာမို ့ စိတ္၀င္စားစရာ ေျခလွမ္းေလးေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္ခုန္ၾကပါစို ့….။

(စာၾကြင္း- ကြ်န္မက သားကို ခ်စ္လြန္းလို ့ သားအေၾကာင္းေလးေတြ ေ၀မွ် ေပးရာကေန ဒီဘေလာ့ဂ္ေပၚကို လာလည္သူ တခ်ိဳ ့မွာ သားပရိသတ္ေလးေတြလဲ ပါေနတာ သတိထားမိေတာ့ အတိုင္းမသိ ၀မ္းသာမိပါတယ္… သားအေၾကာင္းပို ့စ္ေလးေတြ မဖတ္ရတာ ၾကာလို ့လြမ္းေနသူေတြ အတြက္ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ဒီပို ့စ္ေလးကို တင္လိုက္ပါတယ္ေနာ္… သားတို ့ေက်ာင္းမွာ ငါးေလးကို အလွျခယ္ေနတဲ့ သားပံုေလးကိုလဲ ဒီပို ့စ္မွာ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္…)


တန္ခူး
9:00am 29-Sep-2008

29 comments:

Anonymous said...

သားသား ပံုလာၾကည့္သြားတယ္ စိတ္၀င္စားေနတဲ့ ခေလး ဘာေတြလုပ္ေနတာပါလိမ့္ း) ေသခ်ာေတာင္မျမင္ရဘူး သားသား ပ၇ိသတ္ေတြထဲမွာ က်ေနာ္လည္းပါတယ္ဗ်ိဳ ့ သူ ့အေၾကာင္းဖတ္ရင္ မရယ္ပဲမရယ္နိုင္ဘူးး စကားေျပာပံုေလးေတြက အသဲယားဖို ့ေကာင္းလို ့ ခေလးေတြက ငယ္ရင္သင္ရခက္တယ္ထင္တယ္ အိမ္က သူေဌးခေလးဆိုလည္း ေလးလိုက္တာ အသက္တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ျပီး စကားလည္းမေျပာ အမူအယာပဲျပတာ သူ ့အေမဆိုစိတ္ပူျပီး ေဆးခန္းသြားသြားျပေနရတာ အ အ ေလးလားဆိုျပီး အခုမ်ားေတာ့လည္လိုက္တာ တစ္အိမ္လံုးေ၇ာင္းစားမယ့္ပံု ။ ေနာက္လည္းသားသားအေၾကာင္းေရးပါအံုးဗ်ိဳ ့စိတ္၀င္စားတယ္။

Anonymous said...

လာဖတ္သြားတယ္ အမ..
သားေလးက ခ်စ္စရာေလး..

အမေရးခိုင္းထားတာလဲေရးျပီေၾကာင္း
တပါတည္းလာေျပာသြားပါတယ္..
း)))))

သက္ေဝ said...

တန္ခူးေရ...

ခ်စ္စဖြယ္ သားသားေလးအေၾကာင္းေတြ ဖတ္သြားပါတယ္..။ ဟုတ္တယ္... ေယာက်ၤားေလး ေတြက မိန္းကေလးေတြထက္စာရင္ နဲနဲ ေနာက္က်တတ္တယ္။

ဒါေပမယ့္ "သားသား အဲလို ဆိုးရင္ ေဖေဖ ရံုးသြားမွာေနာ္” လို ့ေတာ့ မေျခာက္ပါနဲ ့တန္ခူးရယ္... သနားပါတယ္..။ ကေလးရဲ ့ ဆိုက္ကိုေလး တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားပါအံုးမယ္...။

Anonymous said...

အမ သားကေခါင္းငုံေနတာေတာင္
ခ်စ္စရာေလး

Moe Cho Thinn said...

ေျဖးေျဖး မွန္မွန္နဲ႔ တက္တဲ႔ ကေလးက ပိုၿပီး ေစ႔စပ္ ေသခ်ာတယ္ မတန္ခူးရဲ ႔။
ခ်ိဳသင္းလဲ သားသား ပရိသတ္ပဲ။
ေကာင္းကင္ႀကီး ဘာအေရာင္ဆိုကတည္းက သေဘာက်ေနတာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက မေအတူ အႏုပညာ၀ါသနာပါလို႔ ပန္းခ်ီဆြဲတာ စိတ္၀င္စားတာ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။
ကေလးဆိုတိုင္း ျဖီးလို႔မရ၊ ဒီကေလးမ်ိဳးက အက်ိဳးနဲ႔ အေၾကာင္းနဲ႔ ရွင္းျပမွ လက္ခံတတ္တာ။ အမတို႔ ကံေကာင္းတယ္။ အိမ္႔ဆည္းလည္းေလးေပါ႔ အမရယ္။

Anonymous said...

ra&...orD;oli,fcsif;..om;&YJy&dwfowfaygY/
olwdkYav;awG&JY progress udkNunfYNyD; tm;&vdkuf pdwfylvdkuf pdwfwdkif;rusvdkufeYJaygY.. 'gav;awGeJYbJ tarmaNzae&w,f

လင္း said...

သားေလးအေႀကာင္းေတြဆက္ေရးပါအုန္း။ ဒီတခါက်ရင္ ေသခ်ာျမင္ရတဲ့ ဓါတ္ပံုေလးပါတင္ေပးပါ။ ခုပံုက ေခါင္းငံုထားေတာ့ ေသခ်ာမျမင္ရလုိ ့ပါ

Andy Myint said...

သားရဲ႕ ပရိတ္သတ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ပါတယ္။ အဲဒီလို ဘယ္အ႐ြယ္မွာ တျခား ကေလးေတြ ဘာျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာကို စိတ္၀င္စားတယ္ေလ။ ဒါမွာ ကိုယ့္ကေလးေတြအတြက္ ျပင္ဆင္သင့္တာ ျပင္ဆင္ (ဥပမာ ပံုဆြဲတတ္တယ္ အခ်ိန္မွာ ပံုဆြဲ စာအုပ္ ၀ယ္ေပး) လို႔ ရမွာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သမီးကလည္း တတ္တာ သူဟာနဲ႔ သူပဲ။ တျခားကေလးနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ေနာက္က်သလို ႐ွိေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့လည္း တတ္လာတယ္။ အစတုန္းက သူ႔အေမဆို သိပ္စိတ္ပူတာ။ ေနာက္ေတာ့လည္း သူဟာနဲ႔သူ တတ္လာတာပဲ။ အခုေတာ့ သိပ္မပူေတာ့ပါဘူး။ အစ္မေရ မ်ားမ်ားသာ ေရးေပးပါ။ အားေပးတယ္။

Anonymous said...

သားအခ်စ္တဲ့ ေၾသာ္မိဘ မိဘ...အမေရ အဲဒီစာေတြျမင္ရင္ အိမ္ျပန္ခ်င္တကယ္...

ကုိေပါ said...

တန္ခူးေရ.... ဒီေန႔ ဖုိးေရႊလိပ္ကေလး ပုိ႔စ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ တင္မေပးလုိက္ႏုိင္တာ နာတယ္ဗ်ာ။ အင္မတန္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သားေလးပါ။ ၾကည့္ရတာ အေမလုိဘဲ စာေရးဆရာျဖစ္မယ့္သူနဲ႔တူတယ္။ စာေတြကုိ အဆင့္ေက်ာ္ေရးေနၿပီဆုိေတာ့။ ပန္းခ်ီလည္း စိတ္၀င္စားတယ္ဆုိေတာ့ အေဖအေမႏွစ္ေယာက္လုံး မလုပ္တာပါ လုပ္ေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕။

Anonymous said...

သားပရိတ္သတ္ေတြမ်ားေနၿပီ...က်ေနာ္လည္း သားပရိတ္သတ္ပါပဲ..က်ေနာ္လည္း ကေလးေတြကို ခ်စ္တယ္... အခုေတာင္ အျပင္မွာ မေတြ႕ရေသးတဲ့ တူေတြ တူမေတြကို ခ်စ္လိုက္ရတာ...
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..

nu-san said...

အမေရ... ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ အမ blog ကုိ ၀င္လည္ေတာ့ သားသားေခါင္း ငုံ႔ေနတာေလးေတြ႕ကတည္းက စာဆက္ဖတ္ခ်င္ေနတာ.. အလုပ္ေတြမ်ားလုိ႔ ျငိမ္ေနလိုက္ရတယ္.. ေခါင္းငုံ႔ျပီး စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ငါးအရုပ္လုပ္ေနတာ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းပါ့.. အမပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္လုိက္ရေတာ့ ပုိျပီးေတာင္ၾကည္ႏူးမိတယ္ မတန္ခူးေရ.. သားသားက အေဖနဲ႔အေမကုိ ကပ္တာလည္း မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္... ဒီေခတ္ကေလးေတြလည္း အင္မတန္သနားဖုိ႔ေကာင္းတယ္.. က်ေနာ္က မ်က္ရည္လည္းလြယ္ေတာ့တခ်ိဳ႕ကေလးေတြ အေမ အေဖ အျပင္သြားရင္ လိုက္ခ်င္လို႔ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးျပီး ငိုတာေတြေတြ႕ရင္ ကိုယ္ကပါ ငုိခ်င္လာေရာ.. သားသားက လိမၼာတယ္ေနာ္.. က်ေနာ္ကေတာ့ ကေလးက သူ႕သဘာ၀အရ တျဖည္းျဖည္းသင္ယူျပီး တတ္တာကုိ ပုိျပီး သေဘာက်တယ္.. ကေလးပဲ သူ႕ဥာဏ္ထဲမွာ ရွိသေလာက္ သိသင့္သေလာက္ေလးကုိ မွတ္ထားက ပုိေကာင္းတယ္.. တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက မိဘက သင္ေပးလုိ႔ အရမ္းတတ္တာမ်ဳိးက ကေလးက ကေလးလုိ ခ်စ္ဖုိ႔မေကာင္းပဲ လူၾကီးလုိေျပာဆုိေနရင္ အသည္းယားလာတယ္.. အမရဲ႕ ဖုိးေရႊလိပ္ကေလးက တျဖညး္ျဖည္းနဲ႔ ပန္းတုိင္ဆီေရာက္လာပါ့လိမ့္မယ္ အမေရ.. အမဆီက ကေလးျပဳစုနည္းေတြလည္း အတုယူသြားပါတယ္.. :)

PAUK said...

မတန္ခူးေရ...
ကေလးကိုသင္တတ္လိုက္တာ..
စိတ္လည္းရွည္တယ္ေနာ္...
အတုယူခ်င္တယ္..
ဒါေပမဲ့...ကြ်န္ေတာ္က စိတ္မရွည္တတ္ဖူး
ကေလးကို မသင္တတ္ဖူး...
အဟီး..မဆူနဲ႔ေနာ္..

သစ္နက္ဆူး said...

“ေမေမ ဒီဘက္ကို လွည့္ပါ ခင္ဗ်” လို ့ ေျပာမွ လွည့္မယ္လို ့ အေပးအယူ လုပ္ရသည္။ ခုဆို ညၾကီးသန္းေခါင္ တေရးနိုးလို ့ အေဖအေမက တဘက္လွည့္အိပ္ရင္ေတာင္ “ေဖေဖ ဒီဘက္လွည့္ပါ ခင္ဗ်” လို ့ ထထေတာင္းဆိုတတ္လို ့ ကြ်န္မတို ့ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ တခြိခြိ ရယ္မိသည္။ ကြန္ျပူတာကစားေနလို ့ တခုခု အကူအညီလိုရင္လဲ “ေဖေဖ လာပါ ခင္ဗ်” လို ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေခၚခိုင္းေတာ့ အေတာ္ကို ဟုတ္ေနသည္။
.....................
အဲဒီေနရာေလးဖတ္ျပီး စိတ္ထဲမွာ ခ်စ္လိုက္တာ..။မတန္ခူးသားေလးက အရမ္းယဥ္ေက်းတယ္ဗ်ာ...။
သင္ျပေပးတဲ ့မိဘေတြကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဗ်ာ....
သားရဲ ့ပန္းခ်ီပံုေလးေတြလဲ တင္ေပးပါဦး...။

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

မတန္ခူး သားေလး အေၾကာင္းေရးထားတာ အင္မတန္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ အစ္မသားေလးက အေဖနဲ႕ အေမ ဘယ္သူ႕ ပုိခ်စ္လဲဆုိရင္ သူအမွန္အတိုင္းပဲ ေျဖတာ သူ႕ရဲ႕ ေျဖာင့္တဲ့စိတ္ကေလးေၾကာင့္ ျဖစ္မွာပါ။ သူကေႏွးတာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ (ဟဲ ဟဲ အစ္မသားေလးဖက္က ေရွ႕ေနလုိက္ ေပးတာ။)
ေပါင္ခ်ိန္စက္ကုိ နာရီနဲ႕ မွားတာ ဖက္ျပီး ရယ္လုိက္ရတာ။

စူး said...

အမေရ.. ဖိုးေရႊလိပ္ကေလး ပံုက ေသခ်ာလည္း ျမင္ရဘူး။ ခ်စ္ဖို့ေကာင္းမဲ့ပံုေလး..
စကားလဲတတ္ေသး..
ဖက္နမ္းခ်င္လိုက္တာ။
အမတို့မေျပာနဲ့ ဒိုင္ခြက္ကို နာရီထင္တဲ့ေနရာမွာ ျပံဳးလိုက္ရေသးးး
ဟီးးး
ေနာက္လဲ လုပ္ပါဦးးး သူ့ပံုေလးနဲ့ စာေလးေတြ..

Kaung Kin Ko said...

သားေလးအေၾကာင္း ဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မ။ သားေလးက ခ်စ္စရာေလး။

kay said...

မတန္ခူးေရ- က်မ ငယ္ငယ္ကလည္း အဲလုိပဲ.. ၂တန္းထိ ေပါင္းနုတ္ေျမွာက္စား သင္တာေတာင္.. ဘာလို႕ ေပါင္းရ နုတ္ရ တာလည္း.. လို႕..ေတြးေကာင္းတုန္း..။

ေနာက္ျပီး..ေတြ႕ဖူးသေလာက္..မူလတန္းမွာ..အိမ္ကေမာင္းလို႕ လႊတ္ ေတာ္တဲ့လူေတြက..မ်ားေသာအားျဖင့္.. အတန္းၾကီးရင္.. အီသြားေရာ။ သူ႕စိတ္ကူးေလး နဲ႕သူသာ..လႊတ္ထား။ သားေလးက..ခ်စ္စရာေလး။

PAUK said...

မတန္ခူးေရ..
ကြ်န္ေတာ္သတိရလို႔၀င္လာတာပါ..

Anonymous said...

tpfrwefcl;
tdrfav;udk vmvnfjzpfayr,f. bmrSra&;jzpfcJhbl;
om;om;u i,fi,fuwnf;u 'DavmufOmPfaumif;wmudk tpfru pdwfylaeao;w,f
usaemfh orD;qdk ckxd wpfuae wpfq,f t*Fvdyfvdk ra&;wwfao;bl;

khin oo may said...

အို… သားပိရိသတ္ ကလညး္ မနည္းပါလား။

Anonymous said...

အမတန္ခူးရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ သားေတာ္ေမာင္ ဖိုးေရႊလိပ္ကေလးကို ခုမွေသခ်ာလာၾကည့္ရေတာ့တယ္
ခေလးေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသလို အမတန္ခူးက ခေလးကို ခ်စ္စဖြယ္အေျပာေလးေတြ သင္ေပးေနတာကိုး
မွတ္ထားရမယ္
မုန္႔ဆီေၾကာ္ဘယ္ဆီမွန္းမသိေပမယ့္ အမတန္ခူးလို သင္ေပးခ်င္ေနၿပီ

pandora said...

ခ်စ္စရာသားသားေလးကို လာၾကည့္သြားပါတယ္။ ေနာက္ထပ္တေယာက္ေရာ အစီအစဥ္ ရွိေသးလားဟင္။

ဒီေန႕ပိတ္ရက္မွာတခုခု ေရးျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ကလိုေစးထူး said...

သားေလး ပုံစံၾကည့္ရတာ ၀၀ကစ္ကစ္ေလးထင္တယ္။ ပုံကို အာရုံစိုက္ အလွျခယ္ဆြဲေနတာေလးက ခ်စ္စရာေလး။

မြန္ said...

မမ သားေလးက ကစ္ကစ္ကေလး ခ်စ္စရာေလးေနာ္ သားအေၾကာင္းေမာင္မ်ိဳးဆီက လင္႔ကေန အျမဲလာဖတ္ျဖစ္တယ္ အခုေတာ႔ သားပံုကိုေတြ႔လို႔ မေနနိုင္လို႔ကြန္းမန္႔ပြတ္လိုက္ျပီ သားကေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ ေဆာ႔ပံုမရဘူးေနာ္ လိမၼာတယ္ေနာ္ မြန္ကလဲ တေယာက္ထဲသမီးဆိုေတာ႔ တဦးတည္းေသာကေလးေတြေတြ႔ရင္ ခ်စ္လဲခ်စ္ သနားလဲသနားတာ မမပို႔စ္ေတြဖတ္တိုင္း သားကိုခ်စ္တဲ႔အခ်စ္ေတြ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနတာ လင္းလို႔ ဝင္းလို႔

Sonata Cantata said...

ေခါင္းငံုေနတဲ့ ပံုေလးကို ၾကည့္ရတာေတာင္.. ေဖေဖ၊ ေမေမတို႔ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးပံုတူေလးလို႔ ခံစားရတယ္။ ေဖေဖ၊ ေမေမတို႔ထက္ သာလြန္ ျမင့္ျမတ္ႏိုင္ပါေစ။

တန္ခူး said...

ေမာင္မ်ိဳးေရ… သားအေၾကာင္းက ေရးခ်င္ရက္လက္တို ့မို ့… အဲလို အားေပးမယ့္သူေတြ ရွိေနရင္ ေရးေနဦးမွာပါ… ေက်းဇူးပါ….

အိမ့္ေရ… ေက်းဇူးပါေနာ္… ပထမဆံုးမ်ားကို ေရးေပးတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…

သက္ေ၀ေရ… ဟုတ္တယ္ေနာ္… ဆိုက္ကိုျဖစ္သြားရင္ အခက္…

ေက်းဇူးပါ မုဒိတာရယ္… နာမည္ေလးက ျငိမ္းခ်မ္းလိုက္တာ… ခုလို လာလည္တာ ေက်းဇူးပါ… ေနာင္လဲ လာလည္ပါဦးေနာ္…

ခ်ိဳသင္းေရ… ပန္းခ်ီ၀ါသနာပါတာ ဘယ္သူနဲ ့သြားတူမွန္းကို မသိတာ… တို ့၂ေယာက္လံုးက ပန္းခ်ီမေတာ္ဘူးေလ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သားကို အနုပညာတခုခု ၀ါသနာ ပါေစခ်င္တာ အေတာ္ျဖစ္သြားတာေပါ့… အိမ္ေခါင္းေလာင္းၾကီးျဖစ္ေနတာ…

Htayေရ… ဟုတ္တယ္ေနာ္… သူတို ့ေျခလွမ္းေတြ ေစာင့္ၾကည့္ရတာကိုက ခံစားမွ ုမ်ိဳးစံုပဲ… ၾကည္ႏူးလိုက္… စိုးရိမ္လိုက္နဲ ့… ခုလို ေကာ္မန္ ့ေလးေပးတာ ေက်းဇူးပါ…

လင္းေရ…တတ္နုိင္ရင္ေတာ့ ကိုအန္ဒီတို ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးလို ေနရာတိုင္းမွာ သားေလးပံုေတြနဲ ့ ျခယ္မွ ုန္းခ်င္တာပါ… ဒါေပမယ့္ သားေလးပံုေတြ ့ရင္ သားအေမ ဘယ္သူလဲ သိသြားရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဘေလာ့ဂ္ရမွာ စိုးလို ့ပါ…

ကိုအန္ဒီေရ… ဒီမိသားစုက အေၾကာင္းေလးေတြ ဟိုိမိသားစုသိသြားေတာ့ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး…

ရြာသားေလးေရ… အိမ္ျပန္တဲ့ ရာသီေရာက္ေတာ့မွာမို ့ အေမ့အတြက္ အလြမ္းေတြ ေျပေတာ့မွာေပါ့…

ဟုတ္တယ္ကိုေပါေရ… ကြ်န္မက သူမ်ားေတြ ပန္းခ်ီဆြဲေတာ္တာ အားက်ေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ မဆြဲတတ္လို ့ သားေလးက်ေတာ့ ဆြဲတတ္ေလမလား ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတြနဲ ့….

ကိုဇနိေရ… ဒါဆိုလဲ ျမန္ျမန္ေလး အေဖာ္ရေအာင္ ရက္ေရြးလိုက္ေတာ့ေနာ္… ဒီကလဲ ဂ်ဴနီယာကိုဇနိ၊မဇနိေလးေတြ ျမင္ခ်င္လွျပီ….

နုေရ… အတုယူျပီးျမန္ျမန္လက္ေတြ ့ အသံုးခ်နိုင္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့ေလ…

ေပါက္မွာ ကေလးေလးရွိလား… တို ့လဲ တခါတေလ စိတ္မရွည္ပါဘူးေပါက္ရယ္… ဒီလိုပဲ ေခ်ာ့တခါ ေျခာက္တလွည့္ေပါ့….

ကိုသစ္နက္ဆူးဆြဲတဲ့ ပံုေလးေတြ အားက်ျပီး သားေလးရဲ့ ၀ါသနာအခံအရ အဲလို ထူးခြ်န္တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာေလး တေယာက္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္… အိမ္ခ်င္းနီးရင္ေတာ့ သားကို သင္တန္းတက္ခိုင္းတယ္…

ပံုရိပ္ေရ… ပုံရိပ္ေျပာသလိုေလး ျဖစ္ပါေစလို ့… သားေလးရဲ့ လွ ုပ္ရွားမွ ုတိုင္းက တို ့အတြက္ ကဗ်ာတပုဒ္ေပါ့ ညီမရယ္…

ျမတ္နုိးေရ… ဒီကို လာလည္ေလ… ဒါဆို ဖက္နမ္းလို ့ရတာေပါ့… ေတာ္ၾကာ ေဆာ့လြန္းလို ့ အန္တီျမတ္နုိး ေမာသြားလိမ့္မယ္…

ေကာင္းကင္ကိုေရ… ေက်းဇူးပါ… ဒါေတာင္ မ်က္နွာကို မေတြ ့ေသးလို ့… ဟိဟိ…

ေကေရ… ဒါဆို ေက့လို စာေရးေကာင္းတဲ့ ပံုဆြဲလဲေတာ္တဲ့ အနုပညာသမားေလးမ်ား ျဖစ္လာမလား မသိဘူးေနာ္… အဲလိုဆို ေပ်ာ္စရာ….

ေပါက္ေရ… ေနေကာင္းလားညီမ….

ေမမိုးေရ… တကယ္ေတာ့ သူတို ့အရြယ္ေတြက စာေရးဖို ့ ငယ္ပါေသးတယ္ ညီမရယ္… တို ့ေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက အဲေလာက္အရြယ္ဆို စာေရးမသင္ေသးဘူးေလ… အမကေတာ့ သူideaေလးရသြားရင္ေက်နပ္ျပီ… တခါတေလ သူဆြဲတာေတြ မွားတာ မျပင္ျဖစ္ဘူး… ေရာက္ျဖစ္တာ သိရလို ့ေက်းဇူးပါညီမေရ… ေနာင္လဲ လာလည္ေနာ္… ညီမနာမည္ေတာ့ အျမဲသတိရေနမွာ…. ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တို ့ညီမတေယာက္နဲ ့နာမည္တူလို ့..


မမေရ… သားပရိသတ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္မလဲ ၾကည္ႏူးေနတာ…

မဇနိက ဗုိင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလးဆိုေတာ့ တို ့ထက္ေတာင္ သင္တတ္ဦးမွာ… ႏူးည့့ံယဥ္ေက်းမယ္ ့အညာေသြးစစ္စစ္ တို ့တူ(သို ့) တူမေလးကို အျမန္ေတြ ့ရေအာင္ ဒီသီတင္းကြ်တ္…

ပန္ေရ… အသက္ကလဲၾကီး…stressကလဲၾကီးဆိုေတာ့ ဒီတေယာက္ပဲ စုပံုခ်စ္ေတာ့ မလို ့… ပန္ေရာ… ဘယ္ေတာ့….

ကိုေစးထူးေရ… သားက ကိုယ္လံုးကသိပ္မ၀ေပမယ့္ မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြနဲ ့ ၀တယ္ထင္ရတယ္…

ညီမမြန္ေရ… သားေလးက ေမ်ာက္ရံွ ုးေအာင္ ေဆာ့ပါတယ္ညီမရယ္… ခုေနာက္ပိုင္း နားလည္လာလို ့ ထိန္းရလြယ္သြားတာ… လာလည္တာေက်းဇူူးပါေနာ္… ေနာက္လဲ လာလည္ဖို ့ဖိတ္ေခၚပါတယ္…

ေပးတဲ့ဆုနဲ ့ျပည့္ပါေစ မ ေရ…

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

အားေပးသြားတယ္။ ေပါင္ခ်ိန္စက္ကို ဘယ္ႏွစ္နာရီလည္းေမးတာ အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္။

သုခမိန္(E-Journal)

Anonymous said...

သားသား....အာဘြား ဘာေတြရုတ္ေနတုန္းဂ် း) အစ္မေရ့ အားရင္အမွတ္တ၇ေလး အားေပးပါအံုးးး