Thursday, September 11, 2008

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေတာ္ကားနဲ ့

ျပန္ဖုိ ့ရက္ကို ခြင့္တင္ျပီးေၾကာင္း အေမ့ကို ေျပာသည့္ေန ့မွစ၍ အေမက ခရီးသြားဖိ္ု ့ အစီအစဥ္ စဆြဲေနျပီ။ အေမနဲ ့ဖုန္းေျပာတိုင္း ဒီတခါ ဘယ္သြားရေအာင္လို ့ တိုင္ပင္လို ့ မျပီးေတာ့။ “ညည္းတို ့ ခြင့္ေလး နွစ္ရက္ တပိုင္းနဲ ့ ဟိုလဲ သြားခ်င္ ဒီလဲ သြားခ်င္ မလုပ္နဲ ့” တဲ့။ တတ္နုိင္ရင္ အေမက တႏွစ္ကို ေလးငါးခါ ျပန္လာေစခ်င္တာ။ ကိုယ္ကလဲ ျပန္ခ်င္တာေပါ့။ အဲဒီလို ျပန္ေနလို ့ ကေတာ့ အလုပ္ျပုတ္မွာ ေသခ်ာသည္။ ေရြွစက္ေတာ္ပြဲေတာ္ ရာသီေလးမို ့၊ ေတာင္ၾကီး တန္ေဆာင္တိုင္ အခိ်န္ေလးမို ့၊ မေကြးျမသလြန္ ပြဲေတာ္ခါေလးမို ့၊ ျမင္းျခံနွစ္ကိ်ပ္ရွစ္ဆူ အခါမို ့… အေမလာေစခ်င္သည့္ အခ်ိန္ေတြက အမ်ားသား။ တကယ္ေတာ့… အဲဒါေတြ အားလံုးရဲ့ ျမစ္ဖ်ားခံတာ ခရီးသြားျခင္း ၀ါသနာပင္။

တမိသားစုလံုးက ခရီးသြားဖို ့ဆို သိပ္အေဖာ္စပ္ စရာ မလို။ အားလံုးျငင္းမယ့္သူမရွိ။ တက္ညီလက္ညီ။ ဟိုးငယ္ငယ္ကေတာ့ မီးရထားနွင့္ ခရီးသြားေလ့ ရွိခဲ့သည္။ တဘူတာဆိိုက္တိုင္း ေစ်းသည္မ်ိဳးစံုကို ျပူတင္းေပါက္မွ ေငးရသည့္ အရသာက ဘာနဲ ့မွမတူ။ “ေရရမယ္ ေရ” “ဆီထမင္း အမဲေၾကာ္ ၾကက္ေၾကာ္” “ထမင္းထုပ္ရမယ္ ထမင္းထုပ္”။ အဲဒီလို စံုလင္လွတဲ့ အသည္ေတြကို အစားမက္တဲ့ ေမာင္ေလး အေမလစ္တုန္း ေခၚျပီး အတင္း ၀ယ္လုိ ့ တေဒါက္ေဒါက္ အေခါက္ခံရသည္။ အေဖကေတာ့ ဘယ္ဘူတာ ေရာက္ေရာက္ ဆင္းရမွ။ တခါတေလ ရထားက ထြက္ျပီ အေဖက ကိုယ့္တြဲ ေပၚ မေရာက္ေသး။ ေနာက္ေတာ့မွ ဘယ္တြဲေပၚက ကူူးလာသည္မသိ ခပ္တည္တည္နဲ ့ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ပ်ဥ္းမနား သာစည္လို အၾကာၾကီး ရပ္သည့္ ဘူတာမ်ိဴးဆို အေဖက ေရေတြ ဘာေတြေတာင္ သြားခ်ိဳးလုိက္ေသးသည္။ တခါတေလ ရထားေပၚက “ခရီးသြား လုပ္သားျပည္သူမ်ား ခမ်ာ…” အစခီ်တဲ့ ေစ်းသည္ တေယာက္ေယာက္ တက္လာရင္ ကြ်န္မတို ့ ေမာင္ႏွမေတြ က ဇာတ္လိုက္မင္းသားၾကည့္ သလို သူေဖ်ာ္ေျဖတာ နားေထာင္ၾကသည္။ ရထားျပူတင္းမွ ရွ ုခင္းမ်ိဳးစံုကို ၾကည့္ရတာ စိတ္ကိုလန္းဆန္းေစတဲ့ အျပင္ ရထားသံ ဂ်ံဴးဂ်က္ဂ်က္က အိပ္လို ့ အလြန္ေကာင္းတာေၾကာင့္ ရထားစီးျပီး ခရီးသြားျခင္းကို အလြန္နွစ္သက္မိသည္။ အခုေတာ့ မီးရထားမစီးျဖစ္သည္မွာ ႏွစ္ နွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေတာ့မည္။

ခုေနာက္ပို္င္းမွာ ေမာ္ေတာ္ကားႏွင့္ သြားျဖစ္တာမ်ားသည္။ မသြားခင္ တရက္အလိုမွာ အေဖက ကားကို အဆင္သင့္ျပင္၊ အေမက အစားအေသာက္ေတြ ေၾကာ္ေလွာ္။ ကြ်န္မတို ့ ေမာင္ႏွမေတြက အ၀တ္အစားထုတ္ျပင္။ ကြ်န္မတုိ ့ ကေလးဘ၀ကေတာ့ အေမက ဆန္၊ဆီ၊ ငါးေျခာက္၊ပဲ နွင့္ အိုးခြက္ပန္းကန္ ေလမီးဖိုေလးပါ ကားေပၚတင္လာသည္။ ေရာက္ရာေနရာမွာ ေလမီးဖိုေလးေမြွး ခ်က္စားလိုက္ရံုပင္။ ေရြွစက္ေတာ္လို ေနရာမ်ိဴးဆို မနက္ေတာေစ်းေလးပတ္ ေဒသထြက္ သားငါးသီးနွံေလးေတြ ၀ယ္ျပီး ေခ်ာင္းနံေဘး ပူပူေႏြးေႏြး ခ်က္ျပုတ္စားရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ ့မွမတူ၊ အေတာ္ ျမိန္လွ်က္လွသည္။ ကြ်န္မေမာင္ေလး အရြယ္ရလာေတာ့ အဲဒီလို ကားေပၚမွာ အိုးေတြခြက္ေတြ သယ္တာကို “မမုိက္ပါဘူး ေအာက္တယ္” ဒါမ်ိဳးေတြလုပ္လာေတာ့ အေမက သူ ့တဦးတည္းေသာ သားေလးအလိုက် မယူေတာ့။ ကြ်န္မကေတာ့ အဲဒီလို ခ်က္ျပုတ္စားရတာကို လြမ္းေနတုန္းေလ။

အေဖကေတာ့ စနစ္ၾကီးသူပီပီ ခရီးသြားplan စာအုပ္ႏွင့္။ ဘယ္ျမို ့ကို ခန္ ့မွန္းေျခ ဘယ္ႏွစ္နာရီေရာက္မွ။ ဘယ္ျမို ့မွာ လည္ခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္။ အဲလိုၾကီး သတ္မွတ္ထားေတာ့ အေမနဲ ့က မရ။ အေမက ေရာက္ရာ ေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး လည္ခ်င္။ လမ္းမွာ ေတြ ့တဲ့ ဆိုင္ေလးဆိုလဲ ရပ္ေပးပါဦးဆို စိတ္ထဲရွိသမွ် ၀ယ္လာတတ္သူ။
ေတာင္ၾကီး၊ ကေလာ၊ ေမျမို ့လို ပန္းေပါတဲ့ အရပ္ဆို လမ္းေဘးက အေလ့က် ပန္းမ်ိဳးေလးေတာင္ သယ္လာတတ္တာ။ စစ္ကိုင္းေကာင္းမွ ုေတာ္လို ေနရာက ေက်ာက္ေကာင္းသည္ဆိုကာ ငရုပ္ဆံု၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္… ပုဂံေညာင္ဦးမွာေတာ့ စစ္စီးအစစ္သုတ္ထားတဲ့ စေကာ၊ ဗန္း… မေကြးမွာ သံထည္ေကာင္းသည္ ဆိုကာ ကတ္ေက်း၊ ဓား။ အျပန္လမ္းက် ကားေပၚမွာ ေရအိုးေတြ၊ စဥ့္အိုးေသးေသးေလးေတြ၊ စေကာေတြ၊ ဇကာေတြ… ငရုပ္ဆံု၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္၊ ထပလက္ကုလားထိုင္ (ထန္းပက္လက္ ကုလားထိုင္) ကအစ စံုစီနဖာ ပါလာတတ္သည္။

ကြ်န္မတို ့ညီမႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အလွအပနဲ ့ စားစရာဆို မလြတ္တမ္း။ မႏၱေလး၊ ေတာင္ၾကီး၊ အင္းေလးလို ေနရာမ်ိဳးက ျမန္မာခ်ည္လံုခ်ည္ လွလွေလးေတြ၊ ပုဂံေညာင္ဦးက ေရြွခ်ည္ထိုးအိတ္ေလးေတြ၊ ျမက္အိတ္ၾကီးၾကီးေတြ… ျပီးေတာ့ စလင္းၾကယ္သီးေလးေတြ… ဘယ္နွစ္ခါ ေရာက္ေရာက္ ၀ယ္ျမဲ။ မႏၱေလးက ရည္မြန္လဘက္၊ ဂ်င္း၊ ဘုရားၾကီးက ခ်ဥ္ေပါင္း၊ မစီမာ ဇီးေပါင္း.. ပုဂံက ဇီးသီးလံုးေပါင္းနဲ ့ဂ်င္းဇီးျပား… အင္း… ေျပာရင္း သြားရည္က်လာျပီ။ ေနာက္ အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဓာတ္ပံုကလဲ အေျပးရုိက္ရေသးသည္။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ၾကီး ေဖေဖရဲ့ အခ်ိန္ဇယားနဲ ့ ကြ်န္မတို ့က လြဲျပီးရင္းလြဲေတာ့သည္။

အေဖနဲ ့ညိွလို ့ရတာဆိုလို ့ တခုပဲရွိသည္။ ေရာက္ရာျမို ့က ေဒသထြက္ နာမည္ၾကီး အစားအစာကို ကားရပ္ စားဖို ့ေပါ့။ ဟိုတခါ ေရနံေခ်ာင္းမွာ လမ္းေဘးက မုန္ ့ပစ္သလက္ နဲ ့ အေၾကာ္စံု ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးကို ကားထိုးရပ္ျပီး သားအဖတေတြ စားလိုက္ၾကတာ ျမို ့ခံလူေတြေတာင္ အ့ံၾသယူရတယ္။ တခါတခါ အေ၀းေျပးလမ္းမ နေဘးက ထန္းေတာေလးေတြက ဖြင့္တဲ့ ငါးေၾကာ္၊ အမဲေၾကာ္ေလးေတြက လွ်ာလည္တယ္။ ေကာင္းလြန္းလို ့။ အေဖက ထန္းတဲေလးထဲမွာ ထန္းလ်က္နဲ ့ေရေႏြးနဲ ့ျမည္း၊ ေမာင္ေလးကေတာ့ ထန္းရည္ခ်ိဳေသာက္ (မိဘေရွ ့မိ္ု ့…တကယ္တမ္း ခါးခ်င္တာ)။ မႏၱေလးေရာက္ရင္ေတာ့ ျမီးရွည္ကို ဘုရားၾကီးနားက အထမ္းသည္ေရာ၊ ဗထူးကြင္းဆိုင္အထိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သြားစားၾကတာ။ ေခ်ာင္းသာလိုေနရာမ်ိဳးက်ေတာ့ ရခိုင္ခ်က္စားခ်င္လို ့ ေတာသည္ေတြကို ကိုယ့္ၾကိုက္တဲ့ ဟင္းစပ္ေျပာျပီး ခ်က္ခိုင္းတာ ျမိန္သလား မေမးနဲ ့။ အေဖက သူ ့အခ်ိန္ဇယားထဲမွာ အဲဒီ အခ်ိန္ေတြ ထည့္တြက္ျပီးသား။

လမ္းခရီး ကားေပၚမွာ ကက္ဆက္ေလး နားေထာင္လိုက္ အေမ့စတီးခ်ိဳင့္ထဲက လဘက္သုတ္၊ ၾကက္သားေၾကာ္၊ ဘဲဥျပုတ္ေလး စားလိုက္။ ေနၾကာေစ့ေလး ၀ါးလုိက္နဲ ့ အခ်ိန္ဘယ္လိုကုန္လို ့ ကုန္သြားမွန္းမသိ။ ကြ်န္မက သာယာေသာ ျပည္လမ္းကို ပိုႏွစ္ျခိုက္သည္။ ဧရာ၀တီက ကိုယ့္နေဘးမွာ… ဘယ္ေလာက္ၾကည္ႏူူးစရာ ေကာင္းလိုက္ ပါသလဲ။ ဆြမ္းမဦးသည့္ မေကြးျမသလြန္မွာ အာရံုဆြမ္းကပ္ရတဲ့ ၾကည္ႏူးျငိမ္းေအးမွ ုက စာဖြဲ ့လို ့မရ။ အေဖကေတာ့ သမိုင္းရာဇ၀င္ ေက်ညက္သူပီပီ ေရာက္ရာ အရပ္ေဒသရဲ့ ေရွးေဟာင္း ဘုရားေတြရဲ့ ရာဇ၀င္ကို ရွင္းျပေလ့ရွိသည္။ စစ္ကိုင္း၊ အင္း၀ က်ေတာ့ ဧရာ၀တီက တကယ့္သတို ့သမီး။ ဧရာ၀တီရဲ့ ဖ်ားေယာင္းမွ ုေၾကာင့္ မသြားရ မေနနိုင္။ စစ္ကိုင္းတံတား နဲ ့ ဦးပိန္တံတားကို ေဆြလိုမ်ိဳးလို ခ်စ္မိတာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ ပုဂံေရာက္ရင္ အရင္ဘ၀က ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာလို ခံစားေနရတာလဲ ခပ္ဆန္းဆန္း။ ေရြွစက္ေတာ္ အထက္စက္ေတာ္ရာမွာ မနက္လူေျခတိတ္ခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေျခေတာ္ရာကို ပူေဇာ္ရင္း ပုတီးစိတ္ တရားထိုင္ရသည္ကလဲ အေတာ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းလွသည္။ ေခ်ာင္းသာ၊ စက္စဲရဲ့ ပင္လယ္အလွက ကိုယ့္နိုင္ငံမိုလား မသိ ရင္းရင္းနွီးႏွီး ခံစားလို ့ရသည္။ ကမ္းမျမင္ရတဲ့ အင္းေလေရျပင္ၾကီးေပၚက လြတ္လပ္မွ ုက ဘာနဲ ့မွမတူ။ ေဟာဟဲ… ေဟာဟဲ နွင့္ ေတာင္ေတြ အထပ္ထပ္တက္ျပီး ဘြားကနဲဖူးေျမွာ္လိုက္ရတဲ့ ဆံေတာ္ရွင္က်ိဳက္ထီးရုိးေစတီရဲ့ ၾကည္ညိုစရာေကာင္းမွ ု။ ကြ်န္မတို ့နိုင္ငံရဲ့ သဘာ၀အလွကို ခရီးေတြသြားျခင္းမွ ပိုခံစားတတ္ခဲ့သည္။ ပိုသံေယာဇဥ္တြယ္တတ္ခဲ့သည္။

ဒီတခါ ဘယ္သြားရပါ့။ အခ်ိန္ရရင္ ရသလို စဥ္းစားေနမိသည္။ ေခါင္းေလာင္းၾကီးေတြ ၾကိုက္သည့္သားကို မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းၾကီးလဲ ျပခ်င္သည္။ အညာသူနဲ ့လက္ထပ္ျပီး အညာမေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ခင္ပြန္းကို အညာအလွလဲျပခ်င္သည္။ နီးနီးနားနား ေခ်ာင္းသားေလးလဲ ေျပးလိုက္ခ်င္သည္။ မနီးမေ၀း ကိ်ဳက္ထီးရိုးဘုရားလဲ ဖူးလိုက္ခ်င္သည္။ ဟင္း… ဘယ္လုိိလုပ္ရပါ့။ အေမေျပာသလို ခြင့္ေလးႏွစ္ရက္တပိုင္းနဲ ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ။ တတ္နိုင္ရင္ တျပည္လံုး အနွံ ့ပတ္လိုက္ခ်င္သည္။ ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေပါ့။

တန္ခူး
12:45 pm 11-Sep-2008

30 comments:

Anonymous said...

အမ တန္ခူးေရ မဇနိလည္း လိုက္ခ်င္တယ္။
အမတို႔သြားရတာ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္။ ခရီးသြားရတာ ေပ်ာ္ေပမယ့္ ပင္ပန္းလို႔ အမတန္ခူးေလာက္ မသြားခ်င္မိဘူး။ မေကြးျမသလြန္ကိုေတာ့ မေမ့ဘူးအမေရ။ သိပ္ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေလး။ ခရီးသြားရင္ စိတ္ပူတတ္ေတာ့ စားစရာေတြစံုေနေအာင္ သယ္သြားတာ။ လက္ဖက္သုပ္ေလးနဲ႔ ထမင္းစားရရင္ အေကာင္းသားေနာ္ လမ္းခရီးမွာ။
အမေျပာလို႔ ရခိုင္ခ်က္စားခ်င္သြားၿပီ။ ခ်ဥ္ေပါင္ကို ငါးေျခာက္နဲ႔ ရခိုင္ခ်က္စားခ်င္လိုက္တာ။
က်ိဳက္ထီးရိုးကလည္း ေမာေပမယ့္ အရသာတမ်ိဳးဆိုေတာ့ ျပန္ရင္ သြားအံုးမယ္အမေရ။
အမအမ်ိဳးသားကို အညာေျမဘယ္ေလာက္လွေၾကာင္း အညာေဒသကို ေခၚသာသြားေပေတာ့ေနာ္။ အမသားေလးလည္း ေပ်ာ္ေနေလာက္တယ္...
ညီမလည္း အမပို႔စ္ကို ဖတ္ၿပီး ေနာင္ႏွစ္အလည္ျပန္ရင္ ဘယ္သြားရမလဲ စိတ္ကူးယဥ္လိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ..

သက္ေဝ said...

ဖတ္ၿပီး အားငယ္လိုက္တာ တန္ခူးရယ္...။

မႏၱေလး နဲ ့ စစ္ကိုင္း၊ ေတာင္ၾကီး အင္းေလး ပင္းတယ၊ ေခ်ာင္းသာ နဲ ့ က်ိဳက္ထီး႐ိုး ကလြဲရင္ ဘယ္မွ မေရာက္ဖူးသူပါ...။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြကလဲ ခပ္ငယ္ငယ္ကဘဲ ေရာက္ဖူးတာေတြ...။ အခုလဲ ပုဂံအပါအ၀င္ မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြကို သြားခ်င္လိုက္တာမွ တစ္ပိုင္းကို ေသလို ့...။

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ တာ၀န္ေတြ ၀တၱရားေတြ ၾကားမွာ ပိ...။ အင္း... တစ္ေန ့ေန ့ေပါ့ေလ လို ့ ေတြးေနမိတယ္...။ ဒီလိုနဲ ့ဘဲ.. ဒီအခ်ိန္အထိ ေရာက္လာတာ...။

မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြကို တန္ခူးရဲ ့ ပိုစ့္နဲ ့ အတူ အလည္တစ္ေခၚက္ လိုက္လည္သြားပါတယ္...။ ေက်းဇူး...။

Anonymous said...

မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာေတြ အားလံုး အစ္မစာဖတ္ျပီး ေရာက္သြားသလိူုပဲ အထက္ဘက္ ဆို ဘယ္မွမေရာက္ဖူးဘူးး ဘုရားေတြ လည္စရာေနရာေပါတာက အထက္ပိုင္းက ပိုေပါတာပဲေနာ့္ ေပ်ာ္စရာၾကီးး အခ်ိန္မေလာက္ရင္ က်ိဳက္ထီးရိုးပဲ ၀င္ဖူးေပါ့ အခုဆို မေမာေတာ့ဘူးဗ် ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚအေရာက္ ကားလမ္းေပါက္ေနျပီး ေတာင္တက္ခ်င္ရင္ ရေသ့ေတာင္ကေန သံုးပံုတစ္ပံုေတာ့ တက္လို ့ရတယ္ ။ ေၾကာ္ျငာ၀င္တာ ဟိဟိ ကိုယ့္ျမိဳ့ ကို လာလည္ေစခ်င္လို ့ ရြာမွာရွိရင္ အစ္မတို ့မိသားစုေတြ ထမင္းစာဖိတ္တာေပါ့ း) သြားျဖစ္တဲ့ ေနရာေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ျပီးး ျပန္လာရင္တင္ေပး အစ္မေရ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေတာ္ကားနဲ ့ တစ္၀ၾကီးေပ်ာ္ခဲ့ပါေစဗ်ာ ။

MrDBA said...

ကၽြန္ေတာ္လဲ ေရွ႔လထဲမွာ ခြင့္ခဏျပန္မွာဆိုေတာ့ အမစာေလးဖတ္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ..အဟုတ္။

P.Ti said...

အမကလည္း လြမ္းလုိ႔ေရး.. ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဖတ္လို႔လြမ္း... လြမ္းေတာ့ သတိရတာေတြေရး...

ဟုတ္တယ္အမေရ.. ကၽြန္ေတာ္လည္းအဲလုိခရီးသြားတာေတြကို တကယ္သတိရတာ... ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ အဲလုိခရီးထြက္ရင္ မိသားစု ေလငါးစုေလာက္ေပါင္းၿပီးသြားၾကတာ ေပ်ာ္စရာၾကီးပဲ... အမေရးထားတဲ့ေနရာေတြအားလံုးကို ကိုယ့္နယ္ကဆုိေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ သတိရေသးတယ္။
ပုဂံကလြဲလုိ႔ က်န္တဲ့ေနရာေတြ အဲလုိပဲ သြားခဲ့တာ... (ပုဂံကေတာ့ ကိုယ္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ေလးမိုင္ေလာက္ပဲေ၀းတာကိုး... :P)
အမတို႔နဲ႔ တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆိုင္တူတာက ေရနံေခ်ာင္းက ကုန္းေစာင္းေလးက မုန္႔ပ်ားသလက္ဖိုေလးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ေရနံေခ်ာင္းကို မနက္ေစာေစာျဖတ္ေတာ့ ေတြ႔တာနဲ႔ ကားရပ္ၿပီးစားတာ မုန္ပ်ားသလက္သည္ လက္မလည္ေအာင္လုပ္တာေတာင္ မေလာက္ႏိုင္ဘူးေလ...

ဖတ္ရင္းလြမ္းသြားျပန္ၿပီ...

kay said...

Visit Myanmar Year 2008 ထင္တယ္။ း)
တန္ခူး ခရီးသြားေန သည္ လို႕..အခန္းဆက္ ပို႕စ္ တင္ေပးပါလား။ ျပီးရင္.. Live တင္ေပးေလ။ က်ိဳက္ထီးရိုးကေန..
း)

Anonymous said...

ဒီ့ အ ၿပင္ ပုဂံ ေညာင္ ဦး က စိမ္း ၿမ ၿမ ဧရာ၀ တီ ၿမစ္ ၿပင္ က်ယ္ ေလ တ ၿဖဴးၿဖဴ း ၇ွ ခင္း အ စံု ေနာက္ ခံ Boat စီး ရ တာ နဲ ့ ရခို င္ ၿပည္ နယ္ က ထဴး ဆန္း အရ သာ စုံ တဲ ့ အ စား အစာ မ်ား နဲ ့ ငပလီ ၿမင္ ကြင္း ၿကယ္ ပင္ လယ္ ေရ ၿပင္ ၿပာ ၿပာ မွာ ေလ ရႈ ရ တာ က လည္း တန္ ဘိုး ၇ွိ တဲ ့ ၿမန္ မာ ့ အ လွ ကို ပို လြမ္း ဆြတ္ ေအာက္ ေမ ့မိ ပါ ေစ တယ္......!!!!

Anonymous said...

သြားခ်င္လာျပီ ေနာ္။ ေပ်ာ္စရာၾကီး အမတို႕မိသားစုက။
ဒီတခါျပန္ရင္ သြားအံုးမယ္။

စူး said...

အမရယ္.. ခုတေလာ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ ေဝဒနာဖိစီးေနတာ..
အမက လြမ္းေအာင္လုပ္တယ္။
ရထားစီးတဲ့ ခရီးေတြကို သတိရသလို ကားစီးတဲ့ ခရီးေတြလည္းသတိရတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ အစံုေရာက္ဖို႔အေရး ဘုရားေတာင္ ေရာက္ျပန္..ေစ်းက်ေတာ့ ဝယ္တာအစံုပဲ..။
ျမတ္ႏိုးကေတာ့ ေရာက္ေလရာ ခ်ည္ထည္လွလွေလးေတြ.. ဖိနပ္လွလွေလးေတြေပါ့..။
ေမျမိဳ့တို့ လားရိွဳးတို့ဆို ဘာေျပာေကာင္းမလဲ လိွမ့္ေနတာ ဝယ္တာ မႏၱေလးဆို ေရႊနဂါးဖိနပ္ ..အစားအေသာက္ဆိုင္ေတြေတာ့ နာမည္မွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲလို ျမိဳ႔ေတြက နာမည္ၾကီးတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာ စားခဲ့ပီးရင္ တသသနဲ့ အစားအေၾကာင္းလြမ္းမဆံုးဘူး။ အမနဲ့အတူ ေလ်ွာက္လည္လိုက္တယ္။ အမ ငပလီနဲ့ ကမ္းသာယာလဲ လွတယ္ဗ်။ ရခိုင္ေျမာက္ဦးလဲ လွတယ္။ ဟီး ထပ္ျဖည့္ေပးတာ။
ေဖေဖကလဲ အရမ္းခရီးသြားတယ္။ ျမတ္ႏိုးလဲ ခရီးသြားရတာေပ်ာ္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာရင္ ငါက သြားခ်င္လို႔ ဟုတ္ဖူးလို႔ ေျခေထာက္ကမွဲ့အလိုက် သြားရတာလိုံေျဖတယ္။ ဟီး..
အားက်တယ္အမေရ.. ျမတ္ႏီုးလဲ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္

စူး said...

အမသြားရင္
လြမ္းးးး က်န္ရစ္ခဲ့မွာ... ဟင့္

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
Taungoo said...

မတန္ခူးေရ
အမေရးထားတာေတြ အားလံုးေရာက္ဖူးျပီးသားေတြခ်ည္းပဲမို႔ လြမ္းသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္ငူသား ခရီးသြားခဲ့သည္ ေရးဦးမွပဲ။ အမမိဘေတြကားနဲ႔ေတာ့ ဘုရားဖူးလိုက္ခ်င္သား။ ကၽြန္ေတာ္က ဘဘလို ေရာက္တဲ့အရပ္က အစားစံုလည္းစားခ်င္တယ္။ ၾကီးၾကီးလိုလဲ လိုခ်င္တာမွန္သမွ်ဝယ္ျပီး ေအးေဆးနားခ်င္ေသးတာ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီဇင္ဘာျပန္ျပီး က်ိဳက္ထီးရိုးတက္ဦးမွာ။ အစီစဥ္ဆြဲျပီးျပီ။ ဘဘလိုေပါ့။


ေမတၱာျဖင့္

Kaung Kin Ko said...

အလည္ျပန္ေတာ့မယ္ေပါ့။ အားက်တယ္။ း-) ငယ္ငယ္ ကတည္းက ဘယ္မွ သိပ္မေရာက္ဖူးဘူး။

Anonymous said...

အမကေရးတတ္လိုက္တာ...ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလားေတာင္ ေအာင္းေမ့ရတယ္..
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ျမန္မာျပည္မွာ လည္စရာေတြ
တပံုႀကးီေနာ္...ဘယ္ေနရာသြားသြား ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့
ဓေလ့ေလးေတြ ႐ိွၾကတယ္....
အမတို႔မိသားစုေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစ...
ဓာတ္ပံုမ်ားမ်ား႐ိုက္ခဲ့ေနာ္..
ျပန္လာရင္တင္ေပး...
ခင္မင္လွ်က္
ပင္နီ

Anonymous said...

အမေရ က်ေနာ္လည္း ခရီးသြားရတာ ၀ါသနာပါတယ္။ အမလည္းနယ္အေတာ္စံုေရာက္ဖူးတယ္ေနာ္။

PAUK said...

မတန္ခူးေရ...
မတန္ခူးတို့နဲ့ခရီးသြားခ်င္လိုက္တာ...
ကြ်န္ေတာ္လည္းျမန္မာျပန္တိုင္း..
ကိုယ့္ျမိဳ႕ေလးကလႊဲလို႔ဘယ္မွမေရာက္ျဖစ္ဖူး..
မနွစ္ကေတာ့သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္...ေနာက္နွစ္ျပန္လာရင္..
ပုဂံ လိုက္ပိုမယ္တဲ့...
သြားရခ်ည္ေသးရဲ႕

Moe Cho Thinn said...

မတန္ခူးေရ
လြမ္းစရာ ေကာင္းလိုက္တာပါလားေနာ္။
ဗမာျပည္မွာ ခရီးသြားတဲ႔အေၾကာင္းေတြ ပို႔စ္ေရာ၊ ကြန္မန္႔ေတြေရာ ဖတ္ၿပီး မ်က္ရည္၀ဲသြားတယ္။
ခ်စ္ခင္စြာ
ခ်ိဳသင္း

khin oo may said...

အစံဳဘဲ ဖတ္သြားတယ္။ သူတို႕ေၿပာသြားတဲ. အတိုင္းပါဘဲ.

သစ္နက္ဆူး said...

မိဘေမတၱာနဲ ့ေနြးေထြးမႈေတြ ..
မိသားစုေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ...
အျပည့္အ၀ ခံစားရသူေတြကို အရမ္း အားက်တယ္ဗ်ာ....။

ကုိေပါ said...

ေမာင္ေရ…သြားၾကစုိ႔ ေမတုိ႔ရဲ႕အညာ
ဆူးေလကစူး ေလပူ႐ူးေတြ တဟူးဟူးတုိက္တဲ့အခ်ိန္မ်ားမွာ
ထေနာင္းပြင့္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာ…. တေပါင္းေရာက္ၿပီေႏြအခါ
ေရနံစည္ႀကီးမ်ားနဲ႔…..မီးမၿငိမ္းၿမဳိ႕ေတာ္ ေပ်ာ္စရာ….ေရန႔ံသာ….

တန္ခူးစာကုိ ဖတ္ၿပီး အဲသည္ အညာဘုရားဖူး သီခ်င္းေလးကုိ ေျပးသတိရတယ္။

nu-san said...

မတန္ခူးေရ.. မရဲ႕ပုိ႔စ္ကုိဖတ္ျပီး ျမန္မာျပည္ကုိ အရမ္းျပန္ခ်င္တာပဲ.. တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေနရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေသးတယ္.. ေနာက္ႏွစ္ျမန္မာျပည္ျပန္မွာကုိ အခုကတည္းက ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာ စိတ္ကူးယဥ္ရတာ အေမာပဲ.. ေခ်ာင္းသာလုိ beach လည္း သြားခ်င္တယ္ ပုဂံလည္းျပန္ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္.. ေတာင္ၾကီးကေတာ့ ကုိယ့္အၾကိဳက္ဆုံးျမိဳ႕ဆုိေတာ့ ထပ္သြားခ်င္တာပဲ.. ေမျမိဳ႕ မႏၱေလးဘက္ကေတာ့ မေရာက္ဖူးဘူး.. သြားခ်င္တယ္.. သြားခ်င္တယ္..
အမတုိ႔ မိသားစု အခုဆုိ ေပ်ာ္ေနမွာေသခ်ာတယ္.. ျပန္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ရင္းေလ.. မနဲ႔ အတူ. လိုက္ခ်င္တယ္.. :)

Anonymous said...

အမတန္ခူး ကားနဲ႔ မဆံ့ေတာ့ဘူး လိုက္မည့္သူေတြမ်ားေနတယ္..
လူေလွ်ာ့မယ္ဆို ေမာင္မ်ိဳးတို႔ ေတာင္ငူသားတို႔က ကေလးပဲရွိေသးတာ ေနခဲ့ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ..
အျပန္မွာ ကေရကရာ ၀ယ္ခဲ့မယ္လို႔ ညာေျပာလိုက္မယ္ :P

TZA said...

ဖတ္ရတာနဲ႔တင္ေပ်ာ္ေနၿပီ :)

Anonymous said...

မမ ေရ
အားက်လိုက္တာ အရမ္းေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွာကပဲေနာ္
ေ၀လဲ သြားခ်င္ လိုက္တာ.

ေဝ

Anonymous said...

အစ္မေရ့ မဇနိေျပာသလို မလုပ္နဲ ့ေနာ္ ကားမဆံေတာ့ရင္လည္း အေနာက္ကျဖစ္ျဖစ္ အမိုးေပၚက ျဖစ္ျဖစ္လိုက္မယ္ က်ေနာ္တို ့က လူငယ္ေတြ ဘယ္လိုစီးစီး အဆင္ေျပတယ္ း) မဇနိ ပါရင္ ကိုဇနိလည္း လိုက္မွ ာ ဟီးး သူတို ့က ဒီေလာက္ဂ်စ္တာကို က်ေနာ့္ကိုေခၚဗ်ိဳ ့ သားသားကို ၀ုိင္းထိန္းေပးမယ္ ။

Taungoo said...

ဘဘနဲ႔ၾကီးၾကီးက ကေလးေတြကို ဦးစားေပးပါတဲ့။
လူၾကီးေတြက သူတို႔စံုတြဲနဲ႔သူတို႔ သြားလို႔ရပါတယ္။ မဇနိတို႔အတြက္-
“ကေရကရာ ေရႊညာကမုန္႔မ်ိဳး
ေပါက္ေပါက္ကယ္ ခ်ိဳပါလွ
အုန္းယိုက တိုး”
ဝယ္ခဲ့ပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မဇနိက ေနေကာင္းခါစဆိုေတာ့ အုန္းယိုနဲ႔မတည့္ဘူး။ ကိုဇနိပဲ စားေနာ္။ ဟိဟိ

Anonymous said...

အစ္မေရ မေရာက္ဘူးလုိ႕အလည္လာတယ္ေနာ္ အစ္မေရးတဲ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေမာ္ေတာ္ကားေလးနဲ႕ဆုိတာကုိ ေလ ျမန္မာနုိင္ငံမွာမေရာက္ဘူးေသးတဲ့ ေနရာေလးေတြကုိ အစ္မေျပာမွာပဲ ေနရာစုံေအာင္ေရာက္ေတာ့တာပဲအစ္မေရ။

khin oo may said...

ေရာက္ခဲ.တာကို သိေစခ်င္လိုူ႕ comment ထဲ ေရးပါတယ္။

တန္ခူး said...

ညီမေလးမဇနိေရ… ေနာင္နွစ္ျပန္ရင္ ဟန္နီးမြန္းလား… ဟန္နီးမြန္းဆို ေတာင္ၾကီး၊အင္းေလး၊ကေလာဘက္သြား… ခရီးပန္းရင္ အနားမွာ ယပ္ခတ္ေပးမယ့္ ကိုဇနိၾကီးရွိေနတာပဲ… ညီမက ပင္ပန္းတတ္ေတာ့ ရွမ္းျပည္ဘက္ဆို ပိုေကာင္းမယ္…

သက္ေ၀ေရ… စဥ္းစားမေနနဲ ့သြားသာသြားလို္က္… အဲဒါမွ ေရာက္ျဖစ္မွာ… အလုပ္ေတြ ေမ့ထားရတာကိုက ေပ်ာ္စရာ….

ေမာင္မ်ိဳးေရ… က်ိဳက္ထီးရိုးကို ေျခလ်င္ပဲတက္ခ်င္တယ္… ဟိုတခါကားနဲ ့တက္တာ သိပ္မေပ်ာ္ဘူး… အထက္ဘက္မွာ လည္စရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ… သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာ…

MrDBAေရ… စိတ္ကူးထဲမွာ ဘယ္ေတြေရာက္ျပီးျပီလဲ… ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့ေနာ္… ခုလို လာလည္တာ ေက်းဇူးပါ… ေနာင္လဲ လာလည္ဦးေနာ္…

ကိုပီတိေရ… ဒါပဲ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့အရသာမိုလား… ေရခံေျမခံေတြတူေတာ့ အလြမ္းေတြကလဲ ထပ္တူေပါ့….

ေကေရ… မလုပ္ပါနဲ ့… ဒီဘေလာ့ဂ္ဘယ္သူမွ လာမလည္ရဲျဖစ္ေနပါဦးမယ္…

Anonymousေရ… ငပလီကို ခုထိမေရာက္ဖူးေသးဘူး… အေတာ္လွတယ္လို ့ေျပာတယ္… သြားခ်င္လိုက္တာ…

Ppေရ… သြားျဖစ္ေအာင္သြားေနာ္… ခရီးသြားရတာေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာမရွိဘူး… တကယ္… ေနာင္လဲလာလည္ေနာ္…

ျမတ္နုိးေရ… ျမတ္နုိးက အစံုေရာက္ဖူးတာပဲ… ျပန္ရမွာေပ့ါညီမရယ္… ခုေတာ့ စာၾကိုးစားလိုက္ဦး… တို ့သြားဖို ့က သံုးေလးလ ေလာက္လိုေသးတာ… ဟိဟိ… ခုထဲက ေလွ်ာက္စိတ္ကူးယဥ္ေနတာ… မပူနဲ ့… ဟိုကေန လွမ္းဘေလာ့ဂ္မယ္ေနာ္….

ကိုေတာင္ငူက အစီအစဥ္ေတာင္ဆြဲျပီးျပီ… မိုက္တယ္… က်ိဳက္ထီးရိုးေရာက္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဆံုမွာေပါ့… အလွ ူခံစပီကာကေန ကိုေတာင္ငူဆို ေအာ္ၾကည့္မယ္ေလ…

ေကာင္းကင္ကိုေရ… မေတြ ့တာၾကာျပီေနာ္… အလည္ျပန္မွာက သံုးေလးလ ေလာက္လိုေသးတာ… နိုင္ငံျခားသားေတြ ဆြဲေဆာင္မွ ုအရိွဆံုးေနရာမွာေရာက္ေနတာပဲ… လည္စရာေတြစံုလို ့… အင္း… ကိုယ့္တုိင္းျပည္နဲ ့ေတာ့ ဘယ္တူပါ့မလဲေနာ္… ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ ့ဟန္းနီးမြန္းက်မွ စံုေအာင္လည္လို္က္…

ညီမ ပင္နီေရ… ဟုတ္ပါတယ္ညီမေရ… ခုနေလးတင္ ျမန္မာျပည္မွာ ပန္းသီး၊ စေတာ္ပယ္ရီသီး ထြက္တယ္ဆိုလို ့ ရံုးက သူငယ္ခ်င္းက အံ့ၾသေနတာ… စိတ္ခ် ဓာတ္ပံုမ်ားမ်ားရုိက္ခဲ့မယ္… လူမပါေအာင္ေလ…

ရြာသားေလးေရ… တို ့မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ… ဥပမာ ရခိုင္ျပည္၊ တနၤသာရီတိုင္း၊ကခ်င္ျပည္နယ္….

ကိုေပါက္ေရ… ဒီမွာမြန္းၾကပ္သမွ် ဟိုမွာ အသက္၀၀ရွ ုလိုက္ေနာ္… သြားျဖစ္ေအာင္သာသြား… ပုဂံကိုေတာ့ တိုက္တြန္းတယ္… လာလည္တာ ေက်းဇူးေနာ္… ေနာင္လဲလာလည္ဖို ့ဖိတ္ေခၚပါတယ္…

ခ်ိဳသင္းေရ… မ်က္ရည္၀ဲေအာင္ လုပ္လုိုက္မိတာ စိတ္မေကာင္းဘူး… တေန ့ေန ့ေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ကို အျပီးျပန္ရမွာေပ့ါညီမရယ္…

မမခင္ဦးေမ… ေက်းဇူးပါ…

ကိုသစ္နက္ဆူး… ကိုယ္ပုိင္ ဘ၀ေလးက် စိတ္တိုင္းက် ဖန္တီးယူေပါ့ေနာ္…ကိုယ္ ပိုင္တဲ့ မိသားစုဘ၀ေလးေပါ့…

အဲဒီသီခ်င္းေလးကို အရမ္းၾကိုက္တယ္… ကိုေပါက ေခတ္သစ္ဗားရွင္းေပါ့…

နုေရ… ဟိိဟိ… ျပန္ဖို ့က လိုေသးပါတယ္… ၾကိုတင္ရင္ခုန္ေနတာ… တကယ္လိုက္ခဲ့မလား… ေတာ္ၾကာ ခ်စ္ခ်စ္က စိတ္တိုေနဦးမယ္ေနာ္… ေခၚသြားလို ့ေလ… တႏွစ္တနွစ္ အကုန္ျမန္တာမို ့ ေနာင္ႏွစ္က ခဏေလးေရာက္ေတာ့မွာ… ခဏေအာင့္ထား…

မဇနိေရ… အမbusအၾကီးၾကီး ငွားလိုက္မယ္ေလ… အဲဒါဆို ေမာင္မ်ိဳးတို ့ကိုေတာင္ငူတို ့ပါ လိုက္လို ့ရတာေပါ့….

TZAေရ…သြားရရင္ပိုေတာင္ေပ်ာ္ဦးမယ္ေနာ္…

ေ၀ေရ…. လိုက္ခဲ့ေလ… busၾကီးငွားလိုက္မယ္….

ဟားဟား… ေမာင္မ်ိဳးေရ.. မပူနဲ ့… အားလံုးေခၚသြားမွာ… သားသားကိုေတာ့ မထိန္းပါနဲ ့ကြယ္… ေတာ္ၾကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေပ်ာ္ရပဲေနဦးမယ္… ေအးၾကည္မ သို ့ ႏြယ္ သို ့ ဆရာမေလး တေယာက္ေယာက္သာ အပါေခၚျပီး ေပ်ာ္ေပေတာ့…

ကိုေတာင္ငူလဲ လိုက္… အားလံုးလိုက္ရမယ္… စိတ္ခ်…

ကိုတိုးေလးေရ… ခုလိုလာလည္တာ ေက်းဇူးေနာ္… မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြ ေရာက္သြားတာ ေပ်ာ္စရာ မေကာင္းဘူးလား… ေနာင္လဲ လာလည္ေနာ္…

မမေရ… လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္…

Anonymous said...

အမေရ အားက်လိုက္တာ ဗ်ာ။ဘယ္ေတာ့ ျပန္မွာလည္း အမ ။ ျပန္လာရင္ ဓါတ္ပုံေတြ အလြမ္းေျပ တင္္ေပးပါဦးေနာ္ အမ ။ စိမ္းေနဦးမည့္ က်ေနာ့္ေျမ ကို အလြမ္း ေျပေပါ့ ။