ရာျဖတ္

“ဟယ္ဖိတ္စာေလးက လွလိုက္တာ”

တကယ့္ဇာစျဖူျဖူေလးသံုးထားေသာ ထူးဆန္းလွပသည့္ ဖိတ္စာေလးကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္မမွတ္ခ်က္ခ်ေတာ့ မူယာက ဂုဏ္ယူတဲ့ အျပံုးႏွင့္။ ရင္ထဲမွာ တခုခုကို ရိပ္မိလိုက္ျပီး
သတို ့သားနာမည္ကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့…။

“နင္ အဲဒီလူၾကီးကိုေရြးလိုက္တယ္… သူကလူပ်ိဳလဲမဟုတ္ဘူး… နင့္ထက္လဲ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးတယ္… ျပီးေတာ့”

“ျပီးေတာ့ မိန္းမေတြကလဲအမ်ားၾကီးပဲ… သိျပီးသားေတြျပန္ေျပာမေနနဲ ့ေတာ့…
သူ ့မွာလုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိတယ္… ဒီမွာေရာ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာေရာ… ျပီးေတာ့သူက အ၀င္အထြက္တတ္တယ္… ငါနဲ ့လက္ထပ္ျပီးရင္ ငါ့ကိုcompanyတခုလွြဲေပးမယ္… ငါ့ဘ၀ခိုင္သြားျပီ… ”

“သူ ့လက္ရွိမိန္းမေတြကေရာ”

“ဒါကသူ ့အပိုင္း… သူႏိုင္လို ့သူလုပ္တာေပါ့… ငါစိတ္မ၀င္စားဘူး… ေသခ်ာတာက
သူ ့မိန္းမေတြထဲမွာ ငါကအသက္အငယ္ဆံုး… အသစ္ဆံုး…”

Branded ပိုက္ဆံအိတ္၊ လက္ကိုင္ဖုန္း၊ ေရွြျဖူနဲ ့စိန္ေတြသီးျပီး ေလာကၾကီးကို ေက်နပ္ေနေသာ မူယာကို ၾကည့္ျပီး သက္ျပင္းၾကိတ္ခ်မိသည္။

“Sedona မွာေနာ္… လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့… ၀တ္စံုက စကၤာပူကမွာထားတာ…ဟန္နီးမြန္းက Europe”

“လာျဖစ္ေအာင္ ၾကိုးစားမယ္ေလ”

“OK… bye”

အိမ္ေရွ ့မွာ ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ကြ်န္မ အမ်ိဳးအမည္မသိသည့္ ကားအသစ္ၾကီးထဲကို ၾကြၾကြရြရြ တက္သြားေသာ မူယာကို စိတ္မေကာင္းစြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ မသြားျဖစ္မွာ ေသခ်ာသည့္ သူ ့မဂၤလာေဆာင္ အတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲကၾကိတ္ျပီးေတာင္းပန္္မိသည္။ အဲဒီလို အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ မဂၤလာမရွိေသာ မဂၤလာေဆာင္တခုက ကြ်န္မရဲ ့အခ်ိ္န္ေတြကို ဖဲ့ေျခြေပးရေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုး မရွိပါ။

*****************************************

ယဥ္စစႏွင့္ က်က္သေရရွိစြာလွေနေသာ ျဖူျပာ့ကို ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးမိသည္။ အျပစ္ကင္းလိုက္သည့္ သတို ့သမီးေလး။ ဓာတ္ပံုရိုက္တိုင္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ေနေသာ သတို ့သားက တကယ့္ရိုးသားမွ ုအျပည့္။ သူ ့မွာ ေဒၚလာမရွိပါ၊ သူ ့မွာ လက္ကိုင္ဖုန္းမရွိပါ၊ ထို ့အတူ သူ ့မွာ မိန္းမ မရွိပါ။ သူ ့မွာ ျဖူျပာ့ကို တန္ဖိုးထားသည့္ ႏွလုံးသားတခုရိွသည္။ သမာအာဇီ၀ အလုပ္တခုရွိသည္။ ျဖူျပာ့ဘ၀ကို လုံျခံုမွ ုေပးႏိုင္သည့္ လွပသည့္သစၥာတရားရွိသည္။

“ျဖူျပာ ဘာေၾကာင့္ ဒီအူေၾကာင္ၾကားကို ေရြးလိုက္လဲ စဥ္းစားမရဘူး… သူ ့Bossကသူကို အရူးအမူး…”

“ေအးေလ… ငါလဲအံ့ၾသေနတာ… ငါတို ့အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ဒီလိုဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ မဂၤလာေဆာင္တာက ခပ္ရွားရွားေလ… အန္ကယ္ၾကီးသာေရြးလိုက္ရင္ Sedona လား Tradersလားပဲ… ျဖူျပာတို ့က တကယ့္stupid”

ေဘး၀ိုင္းက ျမန္မာမွန္းမသိရတဲ့ ေခတ္လြန္ အ၀တ္အစားေတြနဲ ့မိန္းမတအုပ္က ျဖူျပာ့မဂၤလာေဆာင္ကို တန္ဘိုးျဖတ္ေနၾကသည္။

“ဟဲ့..ဟိုမွာအန္ကယ္ၾကီးလာျပီ… သနားပါတယ္ဟယ္…မ်က္ႏွာလဲမေကာင္းဘူး”

“ေဘးက သူ ့ပြဲတက္မယားၾကီးေလ… သူ ့နားကပ္က ဘယ္ႏွရတီေလာက္မ်ားရိွမလဲ… ဒီကေတာင္ မ်က္စိက်ိန္းတယ္”

သူတို ့ေျပာတဲ့ အန္ကယ္ၾကီးကို ကြ်န္မၾကည့္လိုက္မိသည္။ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံု၀တ္ထားသည့္ ျဖူျပာ့အေဖထက္ အသက္ၾကီးပုံရတဲ့ လူၾကီး။ ျဖူျပာရဲ ့
သူ ့ဘ၀ကို တန္ဖိုးျဖတ္မွ ုအတြက္ ကြ်န္မဂုဏ္ယူမိသည္။ ဘ၀ကို ျဖတ္လမ္း မလိုက္တတ္သည့္ ျဖူျပာအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းမွ ုေတြက အသင့္ေစာင့္ၾကိုေနလိမ့္မည္။

*****************************************

“နင္ ငါ့ကို မမွတ္မိဘူးလား”

ရင္းႏွီးသလိုလိုရွိသည့္မ်က္ႏွာကို အေတာ္ကိုပုံေဖာ္ၾကည့္လိုက္မွ….။

“မူယာ မိုလားဟင္…မူယာဟုတ္ပါတယ္ေနာ္”

မေတြ ့ရတဲ့ တႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း သိသိသာသာ ပိန္္ခ်ံဴးက်သြားေသာ သူ ့ကို ၾကည့္ရင္း ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ သူက မ်က္ရည္ရစ္၀ဲျပီး ကြ်န္မကို ေခါင္းျငိမ့္ျပသည္။

“ညီမေလးက ဒီေဆးရုံမွာ ဂ်ဴတီက်လို ့ လာၾကိုတာေလ… မူယာကေရာ”

“ေနမေကာင္းလို ့ေလ… ေရာဂါေတြက အမ်ားၾကီး… ”

စကားေျပာလွ်င္ နားနားျပီးေျပာရတဲ့ အထိေမာေနသည္။

“လိုတာရွိေျပာေလ… တို ့ညီမေလးကို အကူအညီေတာင္းလဲရတယ္… တေယာက္ထဲလား… အမ်ိဳးသားမပါဘူးလား”

ပ်က္ယြင္းသြားေသာ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး မဆင္မျခင္ ေမးလိုက္ မိသည့္ အျဖစ္ကို ေနာင္တရသြားသည္။

“ကြဲသြားတာ လက္ထပ္ျပီး ၆လေလာက္ထဲက… ေနမေကာင္းစျဖစ္ထဲကဆုိပါေတာ့”

“စိတ္မေကာင္းလိုက္တာမူယာရယ္… ”

“ကိုယ့္အျပစ္နဲ ့ကိုယ္ပဲေပါ့… ကိုယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကို ပစ္ျပီး ေငြေနာက္လိုက္ခဲ့တာကိုး”

ဘ၀တခုလံုးနဲ ့ရင္းျပီးမွ ရလိုက္တဲ့ေနာင္တ။ တကယ့္ေမတၱာစစ္နဲ ့ခ်စ္သူဆို ခုလို ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခိ်န္မွာ အနားကေနေဖးမေပးလိမ့္မည္။

“ေလာကၾကီးမွာ ေငြထက္အေရးၾကီးတဲ့ အရာေတြ အမ်ားၾကီးဆိုတာ ငါေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါျပီ သူငယ္ခ်င္းရယ္”

“ျဖစ္ျပီးတာေတြကို ေမ့ႏိုင္ေအာင္ၾကိုးစားပါ မူယာ… လိုတဲ့အခါင့ါကို ဆက္သြယ္ေနာ္… ဒီမွာငါ့ဖုန္းနံပါတ္”

သူ ့နာမည္ေခၚေနျပီမို ့ စကားျဖတ္လိုက္ရသည္။ လူနာခန္းထဲသို ့ ေႏွးေကြးစြာ ၀င္သြားေသာ မူယာကို ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္။ သူေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့လမ္းဟာ သူထင္သလို
မေခ်ာေမြ ့ခဲ့။

*****************************************

“ဆရာမမ်ားအတြက္ ေနာက္အလွ ူရွင္တဦးကေတာ့ ေက်ာင္းသူေဟာင္းမျဖူျပာနဲ ့မိသားစုပဲ ျဖစ္ပါတယ္”

ကြ်န္မတို ့ႏွစ္က သူငယ္ခ်င္းျဖူျပာလား သိိခ်င္ေဇာႏွင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသားေတြျဖူ၀င္းျပီး လွေနတဲ့ ျဖူျပာက သူ ့အမ်ိဳးသား နဲ ့ သမီးေလးႏွစ္ေယာက္နဲ ့အတူ ဆရာမေတြကို ကန္ေတာ့ေငြ လွ ူဒါန္းေနတာ ေတြ ့ရသည္။ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္မိသည္။

ဆရာမေဟာင္းေတြကို ေက်ာင္းသူေဟာင္းေတြက ဂါ၀ရျပုကန္ေတာ့ပြဲကို ကြ်န္မတို ့ အထက္တန္းေက်ာင္းက ႏွစ္စဥ္က်င္းပေလ့ရွိသည္။ အခန္းအနား အစီအစဥ္ျပီးေတာ့ ျဖူျပာဆီသြား ႏွဳတ္ဆက္ျဖစ္သည္။

“သူငယ္ခ်င္းရယ္… မေတြ ့ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာျပီေနာ္”

ျဖူျပာက အရင္ကအတိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း။

“ျဖူျပာအမ်ိဳးသားကို သူ ့အလုပ္က ၾကိုက္လို ့ဆိုျပီး စကၤာပူရံုးခ်ဴပ္ကို ပို ့လိုက္တာ…
ျဖူျပာတို ့လဲလိုက္ေနရတာေပါ့… ဒီႏွစ္ေတာ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ လာခ်င္လို ့ အမ်ိဳးသားကို ပူဆာျပီး ျပန္လာတာ ”

“ျပန္ဆုံရတာ ၀မ္းသာလိုက္တာ ျဖူျပာရယ္… နင္အဆင္ေျပေနတာေတြ ့ရတာ ငါအရမ္းကုိ ေပ်ာ္မိတယ္”

“ကိုယ့္ေစတနာ ကိုယ့္အက်ိဳးေပးတယ္ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ဟယ္… ယူတုန္းက ဒီေလာက္ႏုံအတဲ့ ေယာက်ၤား ယူရမလားဆို ေဆြမ်ိဳးေတြကေတာင္ ၀ိုင္းကဲ့ရဲ့တာ… ကိုယ္ကလဲခ်စ္တာရယ္… ရုိးဂုဏ္ေလးရွိတာရယ္ေၾကာင့္ ဇြတ္တိုးခဲ့တာ… ဒီေလာက္ အဆင္ေျပသြားလိမ္မယ္လို ့ မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ပါဘူးဟယ္”

ျဖူျပာ့ရဲ့ရုိးသားတဲ့ ကိုယ္ေတြ ့စကားေလးက မွတ္သားစရာ။ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ မိသားစုေလးကို ၾကည့္ျပီး သူတို ့ရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းမွ ုေတြက ကြ်န္မဆိီပါ ကူးျပီး ေပ်ာ္ရြွင္၀မ္းသာမိသည္။

*****************************************

ပတ္၀န္းက်င္က အိမ္ေထာင္ေရးသုခ၊ ဒုကၡေတြ ျမင္ရၾကားရတိ္ုင္း မူယာနဲ ့ျဖူျပာက ကြ်န္မ အေတြးထဲ ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။ အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုသည္မွာ ထီထိုးသည္နဲ ့တူသည္ဟု ေျပာေလ့ရွိၾကသည္။ မျမင္ရတဲ့ ကံတရားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေပမယ့္ ေလာဘ အဓိပၸါယ္ပါသည့္ ထိုဥပမာကို ကြ်န္မ မႏွစ္သက္လွပါ။ အိမ္ေထာင္ဘက္ေရြးခ်ယ္ျခင္းသည္ သက္မဲ့ပစၥည္းမ်ားကို ရာျဖတ္သကဲ့သို ့ ၾကိုတင္တြက္ခ်က္လို ့မရ။ ေစတနာမွန္လ်ွင္ အက်ိဳးေပးမည္ဆုိသည့္ ျဖူျပာ ကိုယ္ေတြ ့စကားေလးက ပိ္ုလို ့လက္ေတြ ့က် မွန္ကန္လိမ့္မည္။ ေကာင္းမြန္ေသာ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို မွန္ကန္သည့္ ေစတနာတရားႏွင့္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ၾကပါေစ။


တန္ခူး
4:45pm 09-Jul-2008