ရင္ထဲ အစဥ္အျမဲစြဲျငိေနသည့္ သီခ်င္းတခိ်ဳ ့

“ေမာင္ေလးေရ…ထပါေတာ့…ေရာင္နီလာလွေပါ့…
ညီမေလးေရ… ထပါေတာ့…ေရာင္နီလာလွေပါ့…
တစ္ေက်ာ့ႏွစ္ေက်ာ့ေတးကိုသီ…ငွက္ၾကားႏွ ုတ္ပလီ…
တီတာခြန္းတြဲ ့…လဲ့လဲ့သံစဥ္ညီ…
မုန္းလွ်င္အျပစ္ခ်စ္လွ်င္အက်ဳိး…
ျမတ္ႏိုးေတာ့သဒၶါ့…
အိ္ပ္မက္သံသရာမွႏိုးထေစခ်င္သည္…”

ကြ်န္မငယ္ငယ္က အေဒၚက်ြန္မကို ေခ်ာ့သိပ္သည့္ သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တင္တင္ျမ၊ မာမာေအး၊ ခ်ိဴျပံုး တို ့၏ သီခ်င္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ပုခက္အရြယ္ထဲက ရင္းႏီွးရေသာ သီခ်င္းမ်ား မို ့လားမသိ၊ အဲဒီသီခ်င္းမ်ားကို ယေန ့ထက္တိုင္ စြဲစြဲမက္မက္ ရွိေနတုန္း။ ခုံခံုမင္မင္ ညည္းမိတုန္း။

ကြ်န္မသည္ ဘယ္တူရိယာတခုကိုမွ မတီးတတ္ေပမယ့္၊ သီခ်င္းကို အေပါက္တည့္ေအာင္မဆိုတတ္ေပမယ့္ သီခ်င္းေတြကိုေတာ့ အလြန္ခ်စ္သည္။ ေခတ္ေဟာင္းေတး၊ အျငိမ့္သီခ်င္းမွသည္ ယေန ့ေခတ္ Rapသီခ်င္းေတြထိ ခံစားႏွစ္ျခိုက္လို ့ ရေနေသးသည္။ (Hip Hopေတာ့ ခံစား ၍မရပါ) ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း ရင္ထဲက်န္ရစ္ေနသည့္ သီခ်င္းအခ်ိဳ ့ကား ကြ်န္မငယ္ငယ္ကအိပ္ရာ၀င္ေတး ေတြပဲျဖစ္သည္။

အထူးသျဖင့္ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စာသားမ်ားႏွင့္ လုိက္ဘက္ညီစြာ အဆြဲအငင္
အငိုအရွိ ုက္ေကာင္းလွေသာ မာမာေအးသီခ်င္းမ်ားက က်ြန္မကို ပိုလို ့ဆြဲေဆာင္သည္။ ငယ္ငယ္က မာမာေအးမို ့ TVမွလာလွွွွ်င္ အသက္ရွူဖို ့ပင္ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္သည္။

“ေမာင့္အခ်စ္ျမား…အသဲမွာဆူး
ႏွ ုပ္လဲႏွ ုပ္ရက္ပါဘူး…
ခ်စ္ဦးသူေမာင့္ကို…ေမာင့္ကိုခ်စ္တဲ့သက္ေသ”

ဘယ္ေလာက္လွလိုက္တဲ့ စာသားေလးလဲ။ ခုျပန္နားေထာင္တိုင္း ရင္ထဲမွာစို ့စို ့နင့္နင့္။

“ခ်စ္သူေရ…ေၾကကြဲရျခင္းဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရေတြ…
တလံုးတပါဒမွ…မၾကားလိုမနာလို…
ငိုလဲမခြဲ…ရယ္လဲမကြာ…ခ်စ္သူနဲ ့သာဆိုရင္ေလ…”

ရင္ခုန္တတ္စ အရြယ္က ဒီသီခ်င္းေလးကို ဆိုညည္းရင္း ဘယ္ဆိီမွန္းမသိသည့္ ခ်စ္သူရင္ခြင္ကို တမ္းတမိဖူးသည္။

“နီးဖုိ ့ရာဆိုရင္…၀ါဆိုေတာင္မွျပာသိုနားတြင္ထားလိုက္ခ်င္” တဲ့။ ခ်စ္သူနဲ ့ခဏခြဲခြါတုန္းက လြမ္းလို ့ေကာင္းတဲ့သီခ်င္း။

စနၵရားခ်စ္ေဆြရဲ ့ အဖြဲ ့အႏဲြ ့ေတြက ႏွလုံးသားအစံုကို သိမ္းက်ံဳးယူတတ္သည္။

“သူ ့မ်က္ႏွာ…ကိုယ့္အသဲစြဲေနတယ္…
သူသာကိုယ့္ဘ၀…သူသာကိုယ့္ရဲ ့ကမာၻ…
တာ၀န္မဲ့တေယာက္လိုျဖစ္ေနတဲ့သူမယ္…
အခ်ိန္တိုင္းမွာသူသာျဖစ္ေနတဲ့အထိ…
အစဥ္အျမဲ…ရင္ထဲျငိတြယ္…
သူနဲ ့ေတြ ့ေလတိုင္း…ဘာေၾကာင့္မ်ားစိတ္အားငယ္…
အလိုလို၀မ္းနည္းလာတယ္ကြယ္…”

ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို အဲလိုျငိတြယ္ေအာင္ ေရးဖဲြ ့ႏိုင္ေတာ့ တခါတခါ သီခ်င္းထဲမွာ စီး၀င္နစ္ေမ်ာေနသည္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္အထိ။

ေဆာင္းရယ္၊ ႏွင္းရယ္၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္ အတူတူပါပဲတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ခ်ိဳျမလိုက္သလဲ။ ေဆာင္းဆိုသည္က ေအးျမျခင္းကို သရုပ္ေဖာ္တယ္…ေငြႏွင္းျဖူက သန္ ့စင္တယ္လို ့ အဓိပၸါယ္ယူမယ္…ခ်စ္သူကကြယ္ ေဆာင္းႏွယ္ေအး၍ ႏွင္းလိုျဖူတယ္…။ဒီသီခ်င္းေလးနဲ ့ဆို ခ်စ္သူက ဘယ္လိုအင္အားနဲ ့ ရုန္းထြက္ႏိိုင္ပါ့မလဲေလ။

နန္းေတာ့္ေရွ ့ရဲ ့သီခ်င္းေလးေတြကေတာ့ အံ့မခန္း အေတြးအေရးေတြမို ့ေခတ္အဆက္ဆက္ ေက်ာ္ၾကားဆဲ။ အျငိမ့္သီခ်င္းေလးေတြက တမ်ိဳးႏွစ္သက္စရာ။
ဆရာတင္ရဲ ့အျငိမ့္သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုညည္းမိတိုင္း စိတ္လက္ေပါ့ပါး ရြွင္ျမုးသြားတတ္သည္။

“က်ြဲမၾကည္ေအာင္…ဆရာနန္းေရွ ့ရဲ ့တပည့္အရင္းပါအကို…
ကြ်န္မကိုခင္ရင္…မျမင္ခ်င္ပါနဲ ့.မၾကည့္ခ်င္ပါနဲ ့…
ဥပမာေျပာမယ္…က်ြန္မပံုကို…
အာပံုသည္လုပ္တဲ့…ကုလားမေလးရဲ ့မက်ည္းငုတ္တို…”

အသားညိုေကာင္မေလးေနရာမွာ ၀င္ေရာက္ပူး၀င္ခံစားထားသည္မွာ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ ေရးဖြဲ ့ထားသည့္အတိုင္း။

“အစကေတာ့ျဖူျဖူ…ညိုသြားျပီ…အခုေတာ့ညိုသြားျပီ….
ပိ်ဳမွားပါျပီကြယ္…ေခၚလာမိတယ္….
အင္းယားေရတစည္ေလာက္ေတာ့…လိုခ်င္ပါတယ္…၀ယ္ခ်င္ပါသူ
ေရွြမန္းသူေတြ ေရေခၚခ်ိဳးမယ္…တမ်ိဳးေနာ္လွေနာ္…မိုးေပၚက်သူ”

ဒီသီခ်င္းေလးေတြ ညည္းမိတိုင္း က်ြန္မေရာက္ေနသည့္ အရပ္ေဒသကို ေမ့သြားတတ္သည္။ က်ြန္မ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ျမန္မာဂီတသံေတြနဲ ့ ျမန္မာဆန္ခ်င္တိုင္းဆန္ေနေတာ့သည္။ မ်က္လုံးေလးမ်ားမွိတ္ျပီးခံစားလိုက္လွ်င္ က်ံဴးၾကီးေဘးမွာ ေရွြေျခခ်င္းနဲ ့လမ္းေလ်ွာက္။ သေဌးဝါဒ သီခ်င္းေလးဆိုရင္း။ ဒီလို ဆြဲေဆာင္တြယ္ျငိေစတတ္တဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းသီခ်င္းေလးေတြကို က်ြန္မ အလြန္အက်ြံစဲြလန္းမိတာ ဆန္းသလားရွင္….။

တန္ခူး
28-Jun-2008 11:21PM
(က်ြန္မမွတ္မိသည့္အတို္င္း ခ်ေရးထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သီခ်င္းစာသားမ်ားမွားယြင္းေဖာ္ျပမိလ်ွင္ က်ြန္မ၏ေပါ့ေလ်ာ့မွ ုေၾကာင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း ၾကိုတင္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။)