Wednesday, April 23, 2008

ဟာမိုနီ


"ၾကားလားဟင္"
"ဘာကိုလဲ"
"ငွက္ကေလးေတးဆိုေနတာေလ"
"သတိမထားမိဘူး"
"အဲဒါငွက္ကေလးကခ်ိဳးငွက္ေလးေလ...တကူကူးကူလို႕ ေတးအၿမဲဆိုေနက်"
"ငွက္ေတြသိပ္စိတ္မဝင္စားဘူး...တို႕ေတာ့ငွက္ေအာ္သံ အားလံုးအတူတူပဲလို႕ထင္တယ္"
"မတူပါဘူး...မင္းသတိထားနားေထာင္ရင္ ကြဲလိမ့္မယ္"
"အဲဒါဘာလုပ္တာလဲ"
"တို႕ကိုအေဖာ္လုပ္ သီခ်င္းဆိုျပတဲ့ငွက္ကေလးကို အမွတ္တရသိမ္းထားခ်င္လို႕ ဓာတ္ပံု႐ုိက္တာပါ"
"အိုး...႐ူးလဲ႐ူးပါ့ကြယ္"




**************************************


"ဟယ္...က့ံေကာ္ေတြ...က့ံေကာ္ေတြ"
"ဘာျဖစ္တာလဲ...ဘာေတြ႕လို႕လဲ"
"ဟိုမွာေလ...တပင္လံုးညြွတ္ေနေအာင္ ပြင့္ေနတဲ့ပန္းႁဖူႁဖူေတြ"
"ဘုရားေရ...ပန္းေလးေတြ႕တာကို Bonusရသလို စိတ္လွူပ္႐ွားတယ္"
"တို႕အႄကိုက္ဆံုးပန္းထဲမွာပါတယ္...သူ႕အနံ႕ေလးကလဲသင္းေနတာပဲ"



"ခဏေနာ္...တို႕သြားခူးခ်င္လို႕"
"တဆိတ္ကေလးေနပါဦး...သူကအဆိပ္႐ွိတဲ့အပင္ျဖစ္ေနဦးမယ္"
"သူကဘယ္သူ႕ကိုမွဒုကၡမေပးတဲ့ သဘာဝကေပးတဲ့လက္ေဆာင္ပါ"
"တို႕ယံုၾကည္တာ နွင္းဆီနဲ႕သစ္ခြပဲ...ဟိတ္ေနဦးေလ...ေအာ္...ကားေတြတိုက္ေနဦးမယ္"
-----
-----
----


"ဒီမွာေတြ႕လား...သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႕ပန္းကေလးေတြ...တို႕နိုင္ငံမွာဆို သူ႕အ႐ြက္ခၽြန္ခြန္ေလးေတြကအစ နာမည္ႀကီးတယ္"
"သက္မဲ့ပန္းကိုေတာင္ စိတ္လွူပ္႐ွားလြယ္တဲ႕လူမ်ိဳးေတြပဲ"
"သဘာဝတရားကို ခ်စ္တတ္တာလို႕ေခၚတယ္"
"ဒါထက္...ဓာတ္ပံုေတြအမ်ားႀကီး႐ုိက္ေနတာကို ကားေပၚကလူေတြက အ႐ူးတေယာက္လိုၾကည့္သြားၾကတယ္... ဘာလုပ္မလို႕လဲ"
"တို႕လိုကံ့ေကာ္ခ်စ္တတ္သူေတြ ေဝမၽွမလို႕ေလ"



တန္ခူး
1:55pm 23-Apr-2008

10 comments:

Anonymous said...

ပန္းခ်စ္တတ္သူ အတြက္ ကဗ်ာတပြင့္ ေႂကြခဲ့ပါတယ္...

"ပန္းမခူးရ" တဲ့၊
ဒီေနရာမွာေတြးမိတာ...၊
ျမတ္နိုးတတ္ၾကလို႔
အပင္ေပၚပြင့္တဲ့ပန္း
သူ႔အတိုင္းလန္းေနေစခ်င္တဲ့အတြက္လား။
ဒါမွမဟုတ္...၊
ပန္းရဲ႔သဘာဝ
အသံုးခ်႐ံုခ်
သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္လွေနေစဖို႔္သက္သက္လား။

ဒီေဒသမွာေတာ့ေလ...

ျမတ္နိုးရတဲ့ ပိေတာက္ေတြ
တပင္လံုးညြတ္အာင္ေဝလည္း၊
သတိႁပုသူမဲ့
discount ေၾကာ္ျငာေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမ႐ွိခဲ့ဘူး။

ခေရေလးေတြ ေဖြးသန္ ့
ဘယ္လိုပင္ သင္းပ်ံ႕လည္း၊
ျမတ္နိုးသူမဲ့
ေငြစကၠဴေတြ ေလာက္ေတာင္္ရနံ႔မႂကြယ္နိုင္ခဲ့ဘူး။

ေလအသင့္၊
ေႂကြလြင့္ျပန္ေတာ့လည္း
ညင္သာဖြဖြ ယုယမယ့္သူေဝးလို႔၊
'အမႉိက္မ႐ိွ႐'ဆိုတဲ့ စည္းေဘာင္ေအာက္မွာ
တံျမက္စည္းနဲ႔ ၾကမ္းၾကမ္းျခစ္၊
လမ္းေပၚက 'အမိႉက္'အျဖစ္နဲ႔
ဇာတ္သိမ္းၾကရတယ္။

ပန္းကေလးေတြ ေရ....၊
သဘာဝေတြေပ်ာက္ဆံုး
ပကာသနေတြဖုံးတဲ့....ဒီေဒသမွာ
မင္းတို ့လဲမေပ်ာ္
ငါလဲမေပ်ာ္ပါဘူး၊
မေဝးတဲ့တေန႔...
တို႔....အိမ္အေရာက္ျပန္ၾကမယ္။

ေကာင္မေလး

ကုိေပါ said...

အဲဒါ ႀကိမ္ႏႈန္းမတူတာေပါ႔….တန္ခူးေရ။ ခံစားမႈခ်င္း၊ အႀကဳိက္ခ်င္း ႀကိမ္ႏႈန္းမတူညီၾကတာေပါ႔။ လူေတြရဲ႕ တန္ဘုိးထားတတ္တာခ်င္းမတူတာလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရမယ္။

စူး said...

Oh!.. Gankaw, I love .
U r lucky, i cannot seen in here.
Now i got a smell of that flower.
I brought to my place. :)
thanks.

I love ..that photo.
Thanks for sharing.

Anonymous said...

တန္ခူးေရ နတ္ၾကီးတဲ့ ကံေကာ္ကို လာေငးျပီး လြမ္းသြားပါတယ္။

စူး said...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ..
ပန္းခူးခြင့္မရေပမဲ့..
ပန္းခ်စ္သူေတြအတြက္.ေတာ့
ရနံ့ရွူရိွုက္ခြင့္ရတာကိုပဲ
ဆုလာဒ္တပါးမို့..
ၾကည္ႏူးစရာပါ။

အမ.. အျပင္မွာ ခူးခြင့္မရေပမဲ့ အမဘေလာ့က ကံေကာ္ပန္းေတြ ျမတ္ႏိုးခူးသြားပီ။ :P

nu-san said...

မသက္ေ၀ blog က တဆင့္ လာလည္ပါတယ္။

စစခ်င္း ကံ့ေကာ္ပန္းေတြ ျမင္တာနဲ႔ အမ blog ေလးကုိ အရမ္းသေဘာက်သြားတယ္။ ကံေကာ္ပန္းနံ႔သင္းသင္းေလးကုိလည္း သတိရမိလိုက္တယ္။ ဓာတ္ပုံေတြ သိမ္းထားခ်င္လုိ႔ ယူသြားမယ္ေနာ္.. :)

Anonymous said...

က႔ံေကာ္အရမ္းၾကိဳက္တယ္ မေရ…
ပုံေလးေတြယူသြားတယ္ေနာ္..
ရနံ႕သင္းသင္းေလးေတာင္ ရလာသလိုပဲ
ငယ္ငယ္က သနပ္ခါးထဲ ထည္႕ေသြးလိမ္းတာ အမွတ္ယေသး..

pandora said...

ပန္းအစစ္ေတြကိုခံ စားရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့ေဒသကပ န္းျဖစ္ရတာသနားစရာ

တန္ခူး said...

နွလံုးသားကေႂကြက်လာတဲ့ကဗ်ာတပုဒ္မို႕ ထာဝရသိမ္းထားမွာပါေကာင္မေလးရယ္...။

ဟုတ္တယ္ေနာ္ကိုေပါ...ႀကိမ္ႏႈန္းမတူတာအမွန္ပဲ...။ တန္ဖိုးထားတဲ့အရာေတြကလဲကြဲလြဲ...။

ျမတ္နိးေရ...ခူးသြားတဲ့ကံ့ေကာ္ေတြျမတ္နိုးblogရဲ႕ဧည့္ခန္းထဲမွာေတြ႕လိုက္တယ္...။

ကိုတာတူးေရ...ကံ့ေကာ္နဲ႕ေဝးေတာ့လြမ္းစရာ၊ တမ္းတစရာေပါ့

နုေရ...ကံ့ေကာ္ခ်စ္သူေတြေပါ့ေနာ္...။အစတည္းက လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ရည္႐ြယ္တာမို႕ႄကိုက္သေလာက္ခူးသြားေနာ္။ လာလည္တာေက်းဇူးပါ။ စိတ္ဝင္စားစရာေတြစံုလင္တဲ့ ခ်ယ္ရီရနံ႕ေလးသင္းေနတဲ့နုblogေလးကို မၾကာမၾကာအလည္ေရာက္ပါတယ္...။တိတ္တိတ္ေလးဆိုေတာ့ အိမ္႐ွင္မၾကားလိုက္တာပါ...။ ေနာက္နွုတ္ဆက္မယ္ေနာ္။

အိမ့္ေရ...တေပြ႕တပိုက္ နိုင္သေလာက္ခူးသြားေနာ္။ ကံ့ေကာ္ဆို ပန္းေျခာက္ကေလးလဲျမတ္နိုးတယ္...။ အိမ့္ေျပာသလို သနပ္ခါးထဲထည့္လိမ္းရင္ ရနံ႕ေလးသင္းၿပီး ေခါင္းထဲကိုၾကည္ေရာ။

ဟုတ္တာေပါ့ပန္ရယ္...။ ပန္းအလွ၊ ပန္းဘဝကို မခံစားတတ္သူေတြၾကားက ပန္းျဖစ္ရတာတကယ္သနားစရာပါ...။သစၥာ႐ွိတဲ့ပန္းေလးေတြကေတာ့ သူ႕တာဝန္ေက်ႃပြန္စြာ ေဝလိုက္၊ေႂကြလိုက္။

သက္ေဝ said...

အလုပ္ေတြမ်ားေနတာရယ္ ေနမေကာင္းတာရယ္ေပါင္းၿပီး ဘေလာ့ဂ္ေတြဆီ မေရာက္ျဖစ္တာ ရက္နဲနဲၾကာသြားတယ္...။
ခ်စ္စရာ ကံ့ေကာ္ပန္းေလးေတြ ေတြ ့ေတာ့...
အင္း... လြမ္းစရာ... ေနာ္..။