ေနာင္လာမယ့္ အနွစ္နွစ္ဆယ္

“ေအာ္ အီးအီး အြတ္”
“ပဲျပဳတ္ပူပူေလးရမယ္ ပဲျပဳတ္”

လင္းၾကက္တြန္သံနဲ ့အတူ ၀ိရိယေကာင္းတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ေအာ္သံက ကပ္ပါလာတယ္။ မၾကာခင္ပဲ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္သံကို နာေပ်ာ္ဘြယ္ၾကားရတယ္။ အိပ္ယာကထ မ်က္နွာသစ္၊ ကိုယ္လက္သန္ ့စင္ျပီး ဒီဘက္လမ္း ေရာက္လာတဲ့ ပဲျပဳတ္သည္ကိုေခၚ ပဲျပဳတ္ (၁၅) က်ပ္သား ၀ယ္ထားလိုက္တယ္။ ခဏေန အသက္(၈၀) ေက်ာ္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးေကာင္း ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ဆဲ သားဖိုးဖိုးနဲ ့ဖြားဖြား နိုးလာၾကေတာ့မယ္။ ဆြမ္းေတာ္အတြက္ရယ္၊ လမ္းထိပ္ဆရာေတာ္ေက်ာင္းက ဆြမ္းခံအပါး ၅၀ အတြက္ရယ္ ဆြမ္းအျမန္ခ်က္ရျပီ။ သားေဖေဖနိုးလာေတာ့ ျခံထဲက တေတာင္ေလာက္ရွိတဲ့ ခရမ္းသီးေတြ၊ နုနုထြားထြား ရံုးပတီသီးနဲ ့ေဂၚဂခါးသီး၊ဗူးသီး ေတြရယ္ ခူးျပီး ကုိယ္နဲ ့အတူ ဆြမ္းဟင္းအတြက္ လွီးသင္ေပးတယ္။

သားဖြားဖြားကေတာ့ မ်က္နွာသစ္ျပီးတာနဲ ့ ပန္းျခင္းေလးကိုင္ ျခံထဲဆင္းသြားျပီ။ စံပယ္၊ဇြန္ အခူးထြက္တာေပါ့။ ျပီးရင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ၾကိဳးေလးနဲ ့သီ၊ ဘုရားစင္မယ္ ေဖြးဆြတ္လွိ ုင္ၾကိဳင္လုိ ့။ သားဖြားဖြား ပန္းေတြသီျပီးေလာက္က် သားေလးလဲနိုး၊ ဆြမ္းဟင္းလဲက်က္။ သားေလးက ျခံထဲက ပိေတာက္၊ ခေရ၊ တမာ၊ ကံေကာ္၊ သရက္၊ မာလကာ ရြက္ေျခာက္ေတြကို တံျမက္စည္းလွည္း၊ ပန္းခင္းနဲ ့ ဟင္းရြက္ခင္းကို သူ ့အေဖနဲ ့အတူ ေရေလာင္းေပါင္းသင္။

သားဖိုးဖိုးနဲ ့ဖြားဖြား ဆြမ္းေတာ္ပန္းေတာ္ကပ္၊ ေၾကးစည္ထု အမွ်ေ၀ျပီးတဲ့ အခ်ိန္နဲ ့ ဆြမ္းခံကိုယ္ေတာ္ေတြ ၾကြလာတဲ့ အခ်ိန္နဲ ့က အျမဲလုိ အခ်ိန္ကိုက္။ မနက္ေ၀လီ၊ ေ၀လင္းမွာ စီတန္းၾကြလာတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေလာင္းရတာ ဘာနဲ ့မွမတူေအာင္ ၾကည္နူးစရာပါ။ ျပီးေတာ့ မိသားစုေတြ စားပဲြ၀ိုင္းေဘး ၀ိုင္းစုထိုင္ျပီး ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ ငခ်ိတ္ေပါင္းကို ပဲျပဳတ္ပူပူေလးရယ္… ကမန္းကတန္းေက်ာ္ထားတဲ့ ျခံထြက္ ဗူးသီးေက်ာ္ေလးရယ္ မနက္စာျမိန္လ်က္စြာ စားၾကတာေပါ့။

သားဖိုးဖိုး၊ ဖြားဖြားနဲ ့ သားေဖေဖတုိ ့ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ ကိုယ္က အိမ္သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္၊ သားကေလးက ေက်ာင္းသြားဖို ့ ေရမိုးခ်ိဳး။ ေဟာ… အက်ီၤအျဖဴ၊ လံုခ်ည္စိမ္းေလးနဲ ့ တပတ္လ်ိဳဆံထိုးေလးကုိ ယဥ္ယဥ္ေလးထံုးျပီး ကံေကာ္ေတြေ၀ေနေအာင္ပန္ထားတဲ့ ေခြ်းမေလာင္းေလးေတာင္ ေရာက္လာပါပေကာ။ မိန္းမပီသ အခ်က္အျပဳတ္ေကာင္းတဲ့ သူကေလးက တေန ့ကို ဟင္းတမ်ိဳး သားဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြားအတြက္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ခ်က္လာက်။ ဒီေန ့ကေတာ့ ပဲစိမ့္ေလးထုိး၊ ဆီေမြွးေလးျဖဴးလို ့ ျမင္တာနဲ ့စားခ်င့္စဖြယ္။ ခဏေနေတာ့ ရွပ္အျဖဴလက္ရွည္ေပၚ၊ ပင္နီတိုက္ပံုေလး၀တ္၊ ပုဆိုးစိမ္းေလးနဲ ့ ကို္ယ့္ရဲ့သား ေက်ာင္းဆရာေလးက ေနနဲ ့လ၊ ေရြွနဲ ့ျမ ေခြ်းမေလာင္းေလးကို စက္ဘီးေလးေပၚတင္နင္းလို ့။ သူတို ့ေလးေတြက ကိုယ္တို ့အိမ္နဲ ့ မနီးမေ၀း ခပ္လွမ္းလွမ္း မိဘမဲ့ေက်ာင္းက ဆရာနဲ ့ဆရာမေလးေပါ့။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးသားေဖေဖက လမ္းေလွ်ာက္ကျပန္လာ ေရေႏြးၾကမ္းေလး တငံု၊နွစ္ငံုေလာက္ ေသာက္ျပီး ေရမိုးခ်ိဳး ေက်ာင္းကို သြား။ ဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြား တို ့က ဘုရားခန္းေလးထဲ၀င္ တရားထိုင္။

ကိုယ္ကေတာ့ ေန ့လည္စာအတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္။ ေခြ်းမေလာင္းေလးေပးတဲ့ ပဲဆိမ့္ထိုးေလးနဲ ့ လိုက္ဖက္ေအာင္ ငါးရံ့ေျခာက္ေလး မီးေအးေအးနဲ ့ဖုတ္၊ ျခံထဲက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေဂၚဂခါးညြန္ ့ေလးေက်ာ္ခ်က္ေလးခ်က္၊ ပဲေတာင့္ရွည္ေလးကို ခ်ဥ္ငံစပ္ေလးသုတ္။ စက္ဘီးသံေလးေတြ ကလင္ကလင္ ၾကားရတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ထမင္း၀ိုင္းေလးကလဲ အဆင္သင့္။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းမွာ သားေလးက သူ ့တပည့္ေလးေတြ အေၾကာင္း အားရပါးရ ေျပာျပတတ္ေတာ့ စည္စည္ကားကား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြွင္ရြွင္။ အခ်ိဳပြဲကေတာ့ ျခံထြက္ သေဘၤာသီးခ်ိဳခ်ိဳ။ သားနဲ ့သူ ့အေဖေက်ာင္းျပန္သြားေတာ့ ဖိုးဖိုး၊ ဖြားဖြားနဲ ့ကိုယ္က ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ဆရာေတာ္ေက်ာင္းကို တရားထိုင္သြားၾကေရာ။

ညေန ေနခ်ိဳခ်ိန္မွာ ကိုယ္က ညစာေလးျပင္ဆင္ဖို ့အတြက္ အိမ္ကိုျပန္။ ျပီးေတာ့ ျခံထဲက ပန္းရနံ ့ေလးေတြရတတ္တဲ့ ပိေတာက္ပင္ေအာက္က ကြတ္ပ်စ္ေပၚ ထိုင္ျပီး စာေလးေရး။ တခါတခါေတာ့ ဟိုဘက္အိမ္က ေခြ်းမေလာင္းေလးအေမ ကိုယ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြ ျပန္ေျပာရင္း ရယ္ေမာလို ့ေပါ့။ အိမ္မွာ အားလံုးလူစံုေတာ့ ညစာကို အတူစားရင္း တေန ့လံုးေတြ ့ရၾကံုရသမွ် ျပန္ေျပာလို ့ ပုိအသက္၀င္။

ညေရာက္ျပီဆို ဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြားတို ့ ရြယ္တူ တရားေဆြးေႏြးေဖာ္ေတြ၊ သားေဖေဖနဲ ့ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ… ျပီးေတာ့ သားသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ပိေတာက္ပင္ေအာက္က ကြတ္ပ်စ္ေပၚမွာ စည္ကားလို ့ေနတယ္။ ကိုယ္ကုိယ္တိုင္နွပ္ထားတဲ့ လဘက္ညြန္ ့ေလးနဲ ့ အေၾကာ္စံု ၾကြတ္ရြရြေလးရယ္၊ ထန္းလ်က္၊ မုန္ ့ၾသဇာ စတဲ့ အညာသေရစာေလးေတြရယ္၊ လဘက္ေျခာက္ေမြွးေမြွးေလးနဲ ့ ေရေႏြးပူပူေလးရယ္က ကြတ္ပ်စ္စကား၀ိုင္းနဲ ့ အေတာ္လိုက္ဖက္တယ္။ တခါတခါ ေအးျမတဲ့ လေရာင္ေအာက္မွာ သားေဖေဖက သားတို ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့အတူ ငယ္မူျပန္ ဂီတာတီးတတ္ေသးတယ္။

မိသားစု ဘုရား၀တ္တတ္ျပီး သားက ဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြားကို ေျခဆုပ္လက္နယ္ ျပဳစုေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ ၾကီးသူကို ငယ္သူက အဆင့္ဆင့္ ကန္ေတာ့ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ မိသားစုေလးရဲ့ တေန ့တာ ကုန္ဆံုးေတာ့တယ္။ ပိေတာက္ရြက္ေလးေတြၾကားထဲက ၀င္းပပလ၀န္းၾကီးသာေနျပီဆိုရင္ေတာ့ သားေမေမကိုယ္ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြေရးျပီး အိပ္စက္ဖို ့ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ေသးတယ္။

***************************
သူ ့ကို အိမ္ခဏခဏလြမ္းေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ အမၾကီးလို ့ ကြ်န္မကို နာမည္ေပးထားတဲ့ လူခ်င္းမရင္းနွီးေပမယ့္ ေမာင္ေလး အရင္းလုိ ခင္မင္ရတဲ့ ရြာသားေလးတက္ဂ္ထားတဲ့ ေနာင္လာမယ့္ အနွစ္နွစ္ဆယ္ပါ။ ရြာသားေလးေရ… အိမ္ကို ပိုလြမ္းေအာင္ လုပ္မိလုိက္ျပန္ျပီလား မသိ။ အမွတ္တရ တက္ဂ္တာ ေက်းဇူးပါ။

တန္ခူးတို ့က တက္ဂ္ဂိမ္းပီသေအာင္ အျမဲဆက္တက္ဂ္ေနက်ဆိုေတာ့… ကံထူးရွင္မ်ားကေတာ့…

၁) စာအေရးက်ဲေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလး သက္ေ၀
၂) တမ္းတလြမ္းေမာသြားေအာင္ ေရးတတ္လြန္းတဲ့ ညီမေလး အိမ့္ခ်မ္းေျမ့
၃) ခုမွ ျမန္မာျပည္က ေလာေလာလတ္လတ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ညီမေလးနုစံ
၄) အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ ့ ညီမေလးရီတာ
၅) ဒီတခါ ဘယ္လုိေလးမ်ား ထူးထူးဆန္းဆန္းေရးဦးမလဲလို ့ စိတ္၀င္စားမိတဲ့ ညီမေလးပံုရိပ္
၆) အိမ္အသစ္ေလးေရာက္သြားတဲ့ ညီမေလးျမတ္နိုး
၇) ဧရာ၀တီလင္းပိုင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ မမသီဂီၤ
၈) ေနနဲ ့လ၊ ေရြွနဲ ့ျမ ကိုဧရာ+မမသီတာ
၉) ကြ်န္ေတာ့္မမ ပုသိမ္သူ မမခင္မင္းေဇာ္
၁၀) ဘာဟင္းေတြခ်က္ရင္း ျငိမ္ေနသလဲမသိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းၾကီး ဆြိ

ေရးေပးၾကေနာ္။ ခုတေလာ စိတ္ေတြပင္ပန္းေနၾကေတာ့ break အေနနဲ ့ေပါ့။ ေက်းဇူးပါ။

တန္ခူး
5:24pm 01-Jun-2009