အခ်စ္ဆိုသည္မွာ

သူငယ္ခ်င္းေလး သက္ေ၀တက္ဂ္ထားတဲ့ အခ်စ္ဆိုသည္မွာကို မအားတဲ့ၾကားထဲက အျပီးေရးေပးလိုက္ပါတယ္… သန္ရာသန္ရာမိုလား… ဒီအေၾကာင္းဆို ေရးရတာကို စိတ္၀င္တစားပဲ… ခုထိ အခ်စ္သီခ်င္းေတြ နားေထာင္တုန္း… အခ်စ္ရုပ္ရွင္ေတြ ၾကည့္တုန္း…အခ်စ္၀တၳဳေတြ ဖတ္တုန္းေလ… သက္ေ၀ေရ… ေက်းဇူးအထူးပါ….

*************
ေမေမကေတာ့ အေဆာင္ေရွ ့က တမာပင္ေအာက္မွာ တိုက္ပံုေလး ပုခံုးခ်ိတ္ျပီး ေန ့စဥ္ရက္ဆက္ ေငးေမာေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးကို သနားရာက အခ်စ္စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့သတဲ့…

ေဖေဖကေတာ့ ေျခမ်က္စိထိရွည္တဲ့ ဆံႏြယ္ေတြေပၚမွာ ကေလးေလးတေယာက္လုိ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚမွာ… ျပီးေတာ့ ဟန္ေဆာင္မွ ုကင္းတဲ ့မ်က္၀န္း၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေပၚမွာ… သူ ့အခ်စ္ေတြ စတင္ခဲ့သတဲ့…

(သူတို ့က ကေလးေတြကို အဲေလာက္ အေသးစိတ္မေျပာပါဘူး… ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆက္စပ္ျပီး အဲဒီလို ကဗ်ာဆန္ဆန္ေလးေတြး မိသြားတာ…)

ကိုယ္ကေရာ… ကိုယ့္အတြက္ အခ်စ္ဆိုသည္မွာ…

အခ်စ္ကို ၾကားဖူးနား၀ရွိလာတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက ကာတြန္းေတြထဲမွာလို ၀တၳဳေတြထဲမွာလို သီခ်င္းေတြ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာလို… ခပ္ေခ်ာေခ်ာအကိုၾကီးတေယာက္နဲ ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာအမၾကီး တေယာက္ မျမင္ရမေနေအာင္ တြယ္ျငိသြားျခင္းက အခ်စ္ေပါ့… အဲဒီတုန္းက အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ သစ္ပင္တက္ရတာေလာက္ေတာင္ ရင္ခုန္စရာမွ မေကာင္းပဲ…

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ
မေမွ်ာ္လင့္ပဲ လက္ေဆာင္ရတဲ့ ပန္းနီနီေတြထဲမွာ လိုလို…
ဖုန္းထဲက ၾကားရတဲ့ တိုးညွင္းညွင္းေလသံထဲမွာ လိုလို…
ညတိုင္း ပ်ံ ့လြင့္လာတတ္တဲ့ အိမ္ေရွ ့က ဂီတာသံထဲမွာလိုလို…
ကိုယ္မေျပာပဲ ဖုံးေပးထားတဲ့ စာအုပ္အဖံုးလွလွေတြထဲမွာ လိုလို…
အဲဒီလို ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနဲ ့ပဲ…
အေမကေတာ့ ေျပာတယ္… အဲဒါ စိတ္ကစားတာ စိတ္လွ ုပ္ရွားတာ... အခ်စ္မဟုတ္တဲ့…
ဟုတ္မွာပါ… အဲဒီတုန္းက အခ်စ္ဆိုတာ ထုတ္ဆီးတိုးရတာေလာက္ ရင္မခုန္ခဲ့တာ အမွန္ပဲေလ…

တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့…
၀ါသနာအရ ကုန္ၾကမ္းေလးေတြ ရွာရင္း… ကိုယ္တိုင္ တကယ္မၾကံုေတြ ့ဘူးတဲ့ အခ်စ္ကို လူတတ္ၾကီးလုပ္ျပီး ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေရးလိုက္သမွ် အခ်စ္အေၾကာင္း…
ပတ္၀န္းက်င္က အခ်စ္ေတြကို အငွားခံစားလား ခံစားရဲ့… ကိုယ့္ဆရာၾကီးရဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတာင္ မခ်န္ အားလံုး ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ယူေရးတာ… အခ်စ္ဆိုတာ ကုန္ၾကမ္း.. ကုန္ၾကမ္းဆိုတာ အခ်စ္ပဲ… တေယာက္နဲ ့တေယာက္ သံေယာဇဥ္ၾကီး ခ်စ္လ်က္နဲ ့ ေငြေၾကးျပည့္စံုတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေရြးသြားတဲ့ ေကာင္ေလးကို ေကာင္မေလးအစား ေဒါသထြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ဂုဏ္ေတြ ေငြေတြလား… ကဗ်ာေတြ စာေတြ ျပင္းထန္သြားတယ္… ဟိုလူကို ေရြးမလိုလို ဒီလူကို ေရြူးမလိုလိုနဲ ့ ၾကိုးရွည္ရွည္လွန္ထားတတ္တဲ့ ေကာင္မေလးေၾကာင့္ ရူးမတတ္ခံစားေနရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရ႔ဲ့ ရင္ဖြင္သံ နားေထာင္ရျပန္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ျပိုင္ပြဲတခုလားလို ့ မခ်င့္မရဲစာေတြ ေရးမိျပန္တယ္… အခ်စ္ဆိုတာ စာသင္ခုံေပၚက ကဗ်ာတစလား… ေျခရာထပ္ေအာင္ တေကာက္ေကာက္လိုက္တတ္တဲ့ ဇြဲၾကီးမွ ုတခုလား… အမည္ေဖာ္ရခက္တဲ့ စူးရွရွ မ်က္၀န္းေတြလား… စကၠဴျမွားေပၚက ခံစားမွ ုတစြန္းတစလား... ဟန္ေဆာင္ဖုန္းကြယ္ထားတဲ့ ရီေ၀ေ၀အၾကည့္ေတြလား… အဲဒီတုန္းက အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ စာေမးပဲြေအာင္စာရင္း ထြက္တာေလာက္ ရင္ခုန္စရာ မေကာင္းခဲ့ျပန္ဘူး…

တကယ္တမ္း အခ်စ္နဲ ့ၾကံုေတြ ့ရေတာ့…
အရင္က ခပ္ရဲရဲၾကည့္ခဲ့ဘူးတဲ့ မ်က္၀န္းေတြကို မၾကည့္ရဲခဲ့ဘူး….
အရင္က ရင္းႏွီးေနခဲ့တဲ့ အသံကလဲ ထူးျခားဆန္းက်ယ္စြာ အေတာ္ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းေနျပန္တယ္….
အရင္ကထက္ စကားေတြ ပိုေျပာခ်င္တယ္…
အရင္ကထက္ ပိုဂရုစိုက္ ခံခ်င္တယ္…
အရင္ကထက္ သူအေၾကာင္းပိုစိတ္၀င္စားသြားတယ္…
အရင္ကထက္ သူ ့ကိုပိုစိုးရ္ိမ္မိတယ္…
အရင္ကထက္ သူ ့ကိုပိုတြယ္တာမိတယ္…
အရင္ကထက္ ပိုလြမ္းတတ္လာတယ္…
စဥ္းစားစရာ မလိုတဲ့ အေျဖတခုက ကိုယ့္ရင္ထဲ အလိုလိုေရာက္လာခဲ့တယ္…
ျပီးေတာ့… သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ နံရံပါးပါးကို သူနဲ ့အတူျဖိုလဲွ ပစ္ခဲ့တယ္…
အခ်စ္ဆိုတာ… ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ႏွလံုးသားထဲကို ေျခလွမ္းဖြဖြေလးနဲ ့ ကိုယ္မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး ၀င္လာျပီး ကိုယ့္ႏွလုံးသားကို လြွမ္းမိုးေစညြွန္သိမ္းပိုက္လုိက္တာကို ကိုယ္ကေက်နပ္စြာ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမိတဲ့ ထူးျခားဆန္းက်ယ္တဲ့ခံစားမွ ုတခုေပါ့…

ဆက္တက္ဂ္ခ်င္သူမ်ားကေတာ့
၁) မေမျငိမ္း
၂) ညီမေလးခြန္ျမလွိ ုင္
၃)ညီမေလး ပံုရိပ္
၄)ညီမေလး ဂ်စ္တူး
၅) ကိုေစးထူး
၆) ေကာင္းကင္ကို
၇) ရြာသားေလး၀ိုင္တီယူ
၈) ကိုပီတိ
၉) ကိုေတာင္ငူ
၁၀) ကိုပုလုေကြး

တို ့ပဲ ျဖစ္ပါတယ္… ေရးေပးရင္ သိပ္ေက်းဇူးတင္… သိပ္ေပ်ာ္မွာေပါ့… ေရးေပးပါေနာ္...(ညီမေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ေလးေရးတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းဖတ္ခ်င္ေပမယ့္ ခရီးထြက္မယ္ဆိုလို ့ အလိုက္တသိ မတက္ဂ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး)

တန္ခူး
1:35am 12-Oct-2008