အဲဒီေနရာေလးမွာ…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြနဲ ့ ဧည့္ခံတတ္တဲ့ လမ္းထိပ္က လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ခံုပုပုေလးေပၚ ထုိင္ရင္း နင္ရယ္.. ငါရယ္… သူရယ္… ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို အားရပါးရ အတူေ၀မွ်ၾကသလိုပဲ… တခါတခါ ခံစားခ်က္ေတြ ကာရံညီၾကတာလဲ ရိွရဲ့… တခါတခါ ခံစားခ်က္ေတြ အေရာင္ညွိမရတာလဲ ရွိရဲ့… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္… ငါ့နံေဘးမွာ နင္ရွိတဲ့… နင္နံေဘးမွာ သူရွိတဲ့…သူ ့နံေဘးမွာ ငါရွိတဲ့… အထီးက်န္ျခင္းေတြကို ကန္ထုတ္ပစ္တတ္တဲ့… အဲဒီေနရာေလးကို ငါက ခ်စ္တယ္…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
ေက်ာင္းေရွ ့ စကားပင္ေလးနားက တို္င္လံုးၾကီးေတြ နံေဘးမွာ ဆံပင္ရွည္ေတြ ေလထဲ ကဗ်ာဆန္ဆန္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ့ အရိပ္ေလးကို သူ မျမင္ေအာင္ တေယာက္ထဲ ခံစားရသလိုပဲ… အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးေပၚမွာ ေမ့ေမ့ေမ်ာေမ်ာ စီးေမ်ာေနမိျပန္တယ္… ရင္ခုန္သံေတြ အသစ္ျပန္ျပန္ ျဖစ္ျပီး အသက္အရြယ္နဲ ့မလိုက္ဖက္တဲ့ စကားလံုးနုနုေလးေတြ စီကာခ်… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး တေယာက္လို ရင္ခုန္သံေတြ လတ္ဆတ္ေနလို ့ ရတဲ့ အဲဒီေနရာေလးကို ငါက ခ်စ္တယ္…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
မ်က္စိတဆံုး ျမစိမ္းေရာင္ေတြ လြွမ္းေနတဲ့ လြတ္လပ္က်ယ္၀န္းတဲ့ လယ္ကြင္းျပင္ၾကီးထဲ ငါရင္ထဲက မြန္းၾကပ္မွ ုေတြကို စိတ္ရွိလက္ရွိ ေပါက္ကြဲပစ္ရသလိုပဲ… တာ၀န္… ၀တၱရား… လူမွ ုေရး…စည္းမ်ဥ္း… ငါ့ကို တုတ္ေနွာင္ထားတဲ့ ၾကိုးေတြကို တစစီျဖည္ခ်ရင္း… ရင္ထဲက အတားအဆီးမရွိ ထြက္က်လာတဲ့ အေရာင္မဲ့သံစဥ္ေတြေပၚမွာ ကခုန္ရင္း… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္… ဟန္ေဆာင္ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ဆိုတဲ့ ပူပူေလာင္ေလာင္ ၀တ္ရံုၾကိီးကို စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခြ်တ္ခ်ပစ္လို ့ရတဲ့ အဲဒီေနရာေလးကို ငါကခ်စ္တယ္…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
စိတ္ကူးလွလွေလး တခုကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စုတ္တံေလးကိုင္ျပီး ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလး ျဖစ္ေအာင္ ေရးဆြဲေနရသလုိပဲ… အျပင္မွာ စိတ္တိုင္းမက်တဲ့ အေရာင္ေတြကို သဘာ၀က်က် မက်က် ငါ့စိတ္တိုင္းက် အေရာင္လွလွေတြနဲ ့ ျပင္ဆင္လို ့ရတယ္… အျပင္မွာ အက်ည္းတန္တဲ့ ဆင္းရဲနံုခ်ာျခင္းေတြကို ငါက အားရပါးရ ၾကီးျမတ္ခ်မ္းသာျခင္းေတြနဲ ့ အစားထိုးလို ့ရတယ္… အျပင္မွာ သည္းခံလို ့မရတဲ့ တရားမမွ်ေအာင္ စူးရွလြန္းတ့ဲ အေရာင္ေတြကို ငါက ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အျဖူေရာင္ေတြ မ်ားမ်ား ဖုန္းပစ္လို ့ရတယ္… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္… ငါ့စိတ္ကူးေတြ ေဆးစက္က်ရာ အရုပ္ထင္တတ္တဲ့ အဲဒီေနရာေလးကို ငါကခ်စ္တယ္…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
လွ်င္ျမန္တဲ့ အရွိန္နဲ ့ စိတ္သြားတိုငး္ ကိုယ္ပါနိုင္ေအာင္ လိုရာပို ့ေပးေနတဲ့ ယဥ္ပ်ံတခုနဲ ့ စီးနင္းလုိက္ပါ ကမာၻပတ္ရသလိုပဲ… စကၠန္ ့ပိုင္းအတြင္း ကမာၻအေရွ ့ပိုင္းက နင့္ဆီမွာ နင္တည္ခင္းတဲ့ အရသာရွိတဲ့ အစားအစာေတြကို ျမိ္န္လ်က္စြာစား … ကမာၻအေနာက္ပိုင္းက သူ ့ဆီမွာ သူဖန္ဆင္းတဲ့ အနုပညာေတြကို ခံစား… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္… အိပ္မက္တခုထက္ေတာင္ ထူးဆန္း အ့့ံၾသဖြယ္ေကာင္းတဲ့ တေနရာစီမွာ ရွိေနတ့ဲ နင္ရယ္ ငါရယ္ သူရယ္ အျမဲအတူဆံုလို ့ ရေအာင္ လွလွပပ ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးေပးထားတဲ့ အဲဒီေနရာေလးကို ငါကခ်စ္တယ္…

ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့…
ငယ္ငယ္တုန္းက သခ်ၤာဘာသာမွာ ပ်မ္းမွ်ျခင္းတြက္ရ သလိုပဲ… ငါ့မွာ ပန္းသီး ၂လံုး… နင့္မွာ ပန္းသီး ၃လံုး… သူ ့မွာ ပန္းသီး ၄ လံုး… ငါတို ့ေတြ ေပါင္းျပီး ပ်မ္းမွ်ျခင္းခ်လုိက္ေတာ့ တေယာက္ ပန္းသီး ၃ လံုး… ဘယ္ေလာက္ တရားမွ်တတဲ့ သခ်ၤၤာပ်မ္းမွ်ျခင္းလဲေနာ္… အဲဒီလိုပဲ အသက္ ၂၀ ရွိတဲ့ နင္ရယ္ အသက္ ၃၀ရွိတဲ့ သူရယ္ ျပီးေတာ့ အသက္ ၄၀ရွိတဲ့ ငါရယ္ေပါင္း… အသက္ေတြ ပ်မ္းမွ်ျခင္းခ်ေတာ့… ရြယ္တူေတြလုိ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ေတြလို…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္… တေယာက္နဲ ့တေယာက္ မျမင္မေတြ ့ဖူးတာေတာင္ ပ်မ္းမွ်ျခင္းခ်လိုက္သလို သံေယာဇဥ္ေတြ မတိမ္းမယိမ္းနဲ ့ ေႏြးေထြးတဲ့ အဲဒီေနရာေလးကို ငါကခ်စ္တယ္…

အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါရဲ့ေပါက္ကြဲသံေတြကို သည္းခံနားေထာင္ေပးတာ ေက်းဇူးပါ…
အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါ့ရဲ့ေပ်ာ္ရြွင္မွ ုေတြကို ေ၀မွ်ခံစားေပးတာ ေက်းဇူူူးပါ…
အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါ့ရဲ့မ်က္ရည္ေတြကို ေဖးကူအားေပးတာ ေက်းဇူးပါ…
အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါေခၚတဲ့ အတိ္တ္ေန ့ရက္ေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လုိက္ေပးတာ ေက်းဇူးပါ…
အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါ့ခံစားမွ ုမွတ္တိုင္ေလးေတြ ၁၀၀ ျပည့္တဲ့အထိ င့ါနံေဘးမွာ နင္ရယ္ သူရယ္ ရွိေနေပးတာ ေက်းဇူးပါ…
အဲဒီေနရာေလးမွာ ငါ့ခံစားမွ ုမွတ္တိုင္ေလးေတြ မေရမတြက္တဲ့အထိ င့ါနံေဘးမွာ နင္ရယ္ သူရယ္ ရွိေနေပးဦးမယ္ဆိုတာ ငါေလးေလးနက္နက္ ယံုေနတယ္…

(ပို ့စ္ ၁၀၀ ျပည့္ အမွတ္တရ)

(စာၾကြင္း- ဘေလာ့ဂ္ အေဖာ္ေတြထဲမွာ ကြ်န္မထက္ အသက္အရြယ္ၾကီးတဲ့ သူေတြ ရွိသလို အသက္အရြယ္ငယ္တဲ့ သူေတြလဲ ပါပါတယ္… နင္ရယ္ ငါရယ္ သူရယ္လုိ ့ အသက္ေတြ ပ်မ္းမွ်ျခင္း ခ်ျပီး ေႏြးေထြးတဲ့ နာမ္စားေတြ သံုးလိုက္တာ အျပစ္ရွိခဲ့ရင္ အခ်စ္ေတြနဲ ့ေက်ေပးလိုက္ပါေနာ္)

တန္ခူး
2:40pm 20-Nov-2008