ငါနားလည္တာက
ေပတံဆိုတာ
တကမာၻလုံးကလက္ခံထားတဲ့
တိက်တဲ့စံႏွ ုန္းယူနစ္ေတြနဲ ့
ယံုယံုၾကည္ၾကည္သံုးစြဲၾကတဲ့
တိုင္းတာမွ ုကိရိယာတခု…။
ငါေတြ ့ေနရတာက
ေပတံဆိုတာ
လူတဦးခ်င္းစီကသတ္မွတ္ထားတဲ့
ကြဲျပားတဲ့စံႏွ ုန္းယူနစ္ေတြနဲ ့
ျငင္းခုန္ဆဲဆိုသံုးစြဲၾကတဲ့
ပဋိပကၡကိရိယာတခု…။
တန္ခူး
9:00am 13-Jun-2008
13 comments:
ေပတံမွာမွ အရင္က သုံးခဲ့တဲ့ “လက္မ၊ ေပ၊ ကုိက္၊ ဖာလုံ၊ မုိင္” စတဲ့ အင္ပီရီယယ္စနစ္နဲ႔ အခုေနာက္ပုိင္း ကမၻာေပၚမွာ အမ်ားစု စတင္လက္ခံသုံးစြဲလာၾကတဲ့ “စင္တီမီတာ၊ မီတာ” စတဲ့ မက္ထရစ္ စနစ္ဆုိၿပီး ကြဲျပားပါေသးတယ္။
ထုထည္(ကုဗ)တုိ႔၊ အကြာအေ၀းတုိ႔၊ အေလးခ်ိန္တုိ႔ကို တုိင္းတာတဲ့ ေနရာမွာ အင္ပီရီယယ္စနစ္ကုိ သုံးသုံး၊ မက္ထရစ္စနစ္ကုိ သုံးသုံး စနစ္တက် မွန္မွန္ကန္ကန္ သုံးစြဲရင္ ဒီကမၻာေပၚမွာေတာ့ အသုံး၀င္ စိတ္ခ်ရတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ ထုထည္၊ အကြာအေ၀း၊ အေလးခ်ိန္ တခုကုိ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႔ တုိင္းတာႏုိင္မွာပါဘဲ။
သုိ႔ေသာ္ စနစ္တခုတည္းကုိ သုံးစြဲေပမယ့္ တခါတေလ လူေတြမွာ ေပတံႏွစ္ေခ်ာင္း ျဖစ္ေနတတ္တာကုိ ေတြ႕ရတယ္။
သိသာထင္ရွားတဲ့ ဥပမာကုိ ေပးရရင္ ရန္ကုန္မွာ ဓါတ္ဆီေမွာင္ခုိေရာင္းသူမ်ား။ ကုိယ္ကေန ဓါတ္ဆီ သြားေရာင္းရင္ ျခင္တဲ့ ဂါလံပုံးက နည္းနည္းႀကီးတယ္။ ကုိယ္က သူ႕ဆီက ျပန္၀ယ္ရင္ ျခင္တဲ့ နည္းနည္းဂါလံပုံးက ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္မ်ဳိးစလုံးမွာ သုံးတဲ့အေခၚအေ၀ၚက်ေတာ့ “ဂါလံပုံး” တဲ့။ အလားတူ ပိႆေလးကုိ ေသြးထားတာနဲ႔ ေသြးမထားတာ၊ ဂုိက္တံ ကုိ နည္းနည္းပုိထားတဲ့ အတံနဲ႕ ေလွ်ာ့ထားတဲ့ ဂုိက္တံ။
ဒီအရြယ္အစား စံခ်ိန္စံညႊန္းနဲ႔ မျပည့္မီတဲ့ ဂါလံပုံး၊ ဂုိက္တံ၊ ပိႆေလးေတြေၾကာင့္ ထိခုိက္နစ္နာရတာက ၀ယ္ယူစားသုံးသူ အမ်ားျပည္သူ။
ဒီေန႔ေခတ္မွာ အင္တာနက္ကတဆင့္ လူတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ေရးသားခြင့္ရွိတဲ့အေလ်ာက္ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အယူအဆေတြကုိ အမ်ားကုိ ေ၀ငွၾကတယ္။ အဲဒီလုိ ေ၀ငွၾကတဲ့ေနရာမွာ တခ်ဳိ႕က ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ မသမာတဲ့ ေစ်းသည္ေတြလုိဘဲ ကုိယ္လုိသလုိ တုိးလုိ႔ေလွ်ာ့လုိ႔ရတဲ့ ဂုိက္တံကုိ သုံးၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။
ဥပမာ ဦးသန္းေရႊဟာ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္ထားတဲ့အတြက္ အျပင္းအထန္ ႐ႈတ္ခ်ေနေပမယ့္ လီကြမ္းယူ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္တာကုိက် ခ်ီးမြမ္းတာကုိ ႀကဳံရျပန္တယ္။ (နည္းနည္း လူလည္ပုိက်တဲ့သူကေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလုိက္တာေပါ႔)။
ဥပမာ မစုစုေႏြးကို၊ ဦးေအာင္ေဖကုိ၊ တကုိယ္ေတာ္ဆႏၵျပသူ ဦးအုန္းသန္းကုိ မတရား စီရင္ခ်က္ခ်ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ေပးလုိက္တာကုိ မတရားဘူးလုိ႔ ထုတ္ေျပာရဲေပမယ့္ ေဒါက္တာခ်ီးကုိ မတရားေထာင္ဒဏ္ေပးတဲ့ကိစၥကုိေတာ့ မသိသေယာင္ ဆိတ္ဆိတ္ေနတတ္ၾကတယ္။
အဲဒါကုိ “တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အျမင္ခ်င္းမတူႏုိ္္င္ဘူး။ သူ႕ဘက္ကၾကည့္လည္း အမွန္၊ ငါ႔ဘက္က ၾကည့္လည္းအမွန္ ဆုိၿပီး ငါ႔စကားႏြားရ” ဇြတ္ကန္ျငင္းခ်င္သူေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူ႔တုိ႔ဟာ ကုိယ့္ဖာသာ ဂုိက္တံကို ကုိယ္လုိသလုိ အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္ေနတယ္ဆုိတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတယ္။ ကဲ….ဦးအုန္းသန္းတုိ႔ ကိစၥမွာ ဘယ္လုိေပတံနဲ႔ တုိင္းၿပီး မတရားတယ္ေျပာသလဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ က်ဳိးေၾကာင္းျပခ်က္ကုိ နားေထာင္မယ္။ ေဒါက္တာခ်ီးတုိ႔မွာ အဲဒီ က်ဳိးေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ဘဲ ဆက္လက္ စိစစ္သလား။ ဒီလုိက်ေတာ့မဟုတ္ျပန္ဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဒီလူေတြဟာ Double Standard ေတြဘဲ။ ဂုိက္တံကုိ ကုိယ္လုိသလုိ လုိတုိးပုိေလွ်ာ့ လုပ္ေနသူေတြဘဲ။ အရြယ္အစားမတူညီတဲ့ ဂါလံပုံးကုိ ႏွစ္ပုံးေဆာင္ထားတဲ့ ဓါတ္ဆီေမွာင္ခုိေရာင္းသမားနဲ႔ ဘာမွ မထူးျခားဘူး။ ကို္ယ့္အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကုိယ့္စံႏႈန္းကုိ ဟုိေနရာတမ်ဳိး ဒီေနရာတမ်ဳိး လုပ္တတ္ၾကတာဘဲ။ ဆီေမွာင္ခုိသမားရဲ႕ လုပ္ရပ္က သူ႕ဆီမွာ လာေရာက္ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားသူ လူအနည္းငယ္အေပၚမွာဘဲ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ အင္တာနက္က ဂါလံခုိးသူေတြကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ စာေတြကုိ အင္တာနက္ေပၚမွာ ေရးသားတာျဖစ္လုိ႔ အက်ဳိးသက္ ေရာက္မႈ စက္၀န္းက ပုိက်ယ္တယ္။ သိပ္မစဥ္းစားႏုိင္ေသးတဲ့ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ စိတ္ကုိ မႈိင္းေတြသြင္းေပးေနသလုိဘဲ။
အင္ပီရီယယ္စနစ္နဲ႔ မက္ထရစ္စနစ္ ကြာျခားတာ၊ ကုိယ္ႀကဳိက္ရာစနစ္ကုိယ္သုံးတာကုိ လက္ခံႏုိင္သလုိ အယူအဆ သေဘာတရားေရးရာမွာလည္း ကုိယ္ႀကဳိက္တဲ့ အယူအဆ သေဘာထား လြတ္လပ္စြာ လက္ကုိင္ထားတာကုိ နားလည္လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္စံခ်ိန္စံညႊန္းကိုဘဲ ဟုိေနရာတမ်ဳိး ဒီေနရာတမ်ဳိးလုပ္တာကုိေတာ့ (အေလးခုိးတာကုိ သည္းမခံခ်င္သလုိ) နည္းနည္းေလးမွ သည္းမခံခ်င္ဘူး။ အင္တာနက္စာမ်က္နွာေတြေပၚမွာ အဲသည္လုိ ဂုိက္ခုိးတဲ့သူေတြ ေနာက္ပုိင္းေတြ႕လာရင္ သူတုိ႔ ဂုိက္တံကုိ ႐ုိက္ခ်ဳိးရမယ္။ အေလးခုိးတဲ့လူေတြ႕လာရင္ သူတုိ႔ရဲ႕ ပိႆေလးနဲ႔ဘဲ သူတုိ႔ရဲ႕ေဘးကုိ အင့္ကနဲ ေနေအာင္ ျပန္ပစ္ရမယ္။ ဂါလံခုိး တဲ့လူဆုိရင္ နာနာျပန္ထုိး ေပးရမယ္..။
လူ႕ေလာကႀကီးမွာျဖစ္ေနတဲ့ မေကာင္းမႈအားလုံးကုိ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္နဲ႔ ျမင္းျဖဴႀကီးစီးၿပီး လုိက္လံမေျခမႈန္းႏုိင္တာမွန္ေပမယ့္ ကုိယ့္လက္လွမ္းမီရာ ပတ္၀န္းက်င္က သူေတာ္ေကာင္း အေရၿခဳံေတြေတာ့ တတ္ႏုိ္င္သမွ် သြားရင္းလာရင္း ဆြဲခၽြတ္ေပးရမယ္။
ဘေလာ့ေတြကို ဖတ္ရတာ စိတ္ပ်က္လာပိ.
လူေတြက ေျပာခ်င္တဲ့အပိုင္းပဲ မ်က္စိမိွတ္ေျပာေနၾကေတာ့တာပဲ..
စာေရးသူ ဘာေပးတာလဲ မသိေတာ့ဘူး..
ခင္ရင္ မွန္တယ္.. မခင္ရင္ မွားတယ္..
အမွန္က မတန္ခူးေျပာတဲ့ ေပတံအတိုင္းပဲ
စံမတူတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ငါ့ျမင္းငါစိုင္းခ်င္တိုင္း လူတိုင္းကိုလဲ ငါ့လိုလုပ္ခိုင္းဆိုရင္ ဘယ္ရပါ့မလဲ
အခုဆို စာဖတ္သူတေယာက္အေနနဲ့ အားလံုးကို စိတ္ကုန္လာခဲ့ပီ..
ပဋိပကၡ ကိရိယာ တခု …
ပန္းခ်ီေလးနဲ ့ကဗ်ာေလး လိုက္ဖက္တယ္ဗ်ာ။ ေပတံေတြ အေၾကာင္း အေတြး ပြါးသြားပါတယ္။
ရင္ထဲကို တည့္တည့္ထိတယ္။ ပုဂၢလိက အဆင့္. လူမ်ိဳးအဆင့္ ႏိ္ုင္ငံအဆင့္ လက္ေတြ႕ခံစားေနၾကရတယ္။ မတူညီတဲ့ စံညႊန္းေတြနဲ႕ တိုင္းတာေန သတ္မွတ္ခံေနရတာ..။
တရားမွ်တတဲ့ ေပတံေလးတစ္လက္ေလာက္ေတာ့ လိုခ်င္လိုက္တယ္ အခုၾကံဳေနရတာကေတာ့ အဆင့္အတန္းေတြ ပကာသန ဆိုတာေတြနဲ ့ၾကီးပဲ တုိင္ေနတဲ့ ေပတံၾကီးပဲ ေတြ ့ေတြ ့ေနရလို ့ ။
ကိုယ့္ေစတနာက ကိုယ့္ကို ျပန္အက်ိဳး ေပးတဲ့ ကံၾကမၼာ မွာေတာ့ ကိုယ့္လုပ္ရပ္နဲ႕ ေစတနာ ေတြနဲ႕ စံႏႈံးတူ တဲ့ ေပတံနဲ႕ပဲ တိုင္းတာ ခံရမွာ အေသအခ်ာပါ မတန္ခူးေရ
ဟုတ္သားဗ် က်ေနာ့္မွာလဲ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ ေပတံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိခဲ့တာ သတိထားမိတယ္ :)
ကိုေပါေရ…က်ြန္မရဲ့ postေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တခုတ္တရ ေလးနက္တဲ့ comment အရွည္ၾကီးေတြ ေရးေပးတာ ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္…
Anonymous ေရ…သိပ္စိတ္ပင္ပန္းေနၾကလို ့ ျဖစ္ပါလိမ့္္မယ္…အခ်ိန္တန္ရင္ ဟိုးတုန္းကလို ျပန္ျပီးေပ်ာ္စရာေကာင္းလာမွာပါ…
ကိုစိုးထက္ေရ…ေက်းဇူး…
ေကာင္းကင္ကိုေရ…သူမ်ားဆြဲတဲ့ ပန္းခ်ီကို ငွါးသုံးထားတာပါ…လိုက္ဘက္တယ္ ဆုိေတာ့ ရွာရက်ိဳးနပ္တာေပါ့…
ဟုတ္တယ္ပန္ေရ…ေနရာတိုင္းမွာေနာ္…
ေမာင္မ်ိဳးေရ… တရားမွ်တတဲ့ ေပတံေလးတစ္လက္ေလာက္…အင္း…တေန ့ေန ့ေတာ့…
လိွ ုင္ေရ…သိပ္မွန္တာပဲ… ကိုယ့္ေစတနာက ကိုယ့္ကို ျပန္အက်ိဳး ေပးမွာ အေသအခ်ာပါ…
ျဖစ္တတ္ပါတယ္..စပ္မိစပ္ရာေရ…ခုလို လာလည္တာေက်းဇူးပါ…ေနာင္လဲ လာလည္ဖုိ ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္…
တန္ခူးေရ ေပတံဆိုတာကလည္းကိုယ့္ေပတံနဲ႕ကိုယ္ ၊ ကိုယ့္စံနဲ႕ ကိုယ္ပဲ ကိုဗ်။
က်ေနာ္တို႕လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကကိုျမင္တတ္သလိုပဲ ၾကည့္ၾကတယ္၊
ကိုယ့္္စံနဲ႕ပဲ သူမ်ားကို အကဲျဖတ္တတ္ၾကတယ္ ။
ဒြိအျမင္ေပါ့ေလ ကိုယ့္စံကဒါ၊ ကိုယ္ျမင္တာကဒီလို ၊သူေပတံကဘာလည္း သူဘယ္လိုျမင္သလဲ
ဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္္စဥ္းစားသူက နည္းၾကတယ္။
က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုပဲထင္တယ္ေလ။
ကဲ . . ေပတံကိုပဲ ေျပာၾကပါအံုးစို႕
ကမၻာၾကီးက အလံုးဆိုရင္ ခုက်ေနာ္တို႕ဆြဲေနတဲ့ မ်ဥ္းေတြက တကယ္ေတာ့ Arc ေတြေလ။
အဲဒါကိုတိုင္းတဲ့ ေပတံကေတာ့ မွားမယ္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ သူ႕ကို တလြဲအသံုးခ်ေနတာလည္း
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ထင္ပါရဲ့။
ထင္ရာေျပာရမယ္ဆိုရင္...
ေပတံေတြက ဘယ္ေတာ့မွ သစၥာမေဖါက္တတ္ၾကပါဘူး။
သူတို ့အတိုင္းအတာနဲ ့ သူ ့Scale နဲ ့သူ တသမတ္တည္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္...
အသံုးခ်သူေတြ အေပၚမွာဘဲ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း မူတည္ေနတာပါ...
အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာကို အခုမွ ဖတ္မိတာ နာတာပဲဗ်ိဳ႔။ တခါတေလက်ရင္ စာေရးသူက ဒီလိုေလးေတြးၿပီး ေရးလိုက္ေပမယ့္ စာဖတ္သူကလဲ အဲဒီလိုေလး အျပင္ တျခားေသာ ရွဳေထာင့္ေတြကပါ ထည့္တြက္ ခံစားရတာကိုက စာဖတ္ရတဲ့ အရသာပဲကုိး။
ကိုတာတူးေရ… ဟုတ္တယ္ေနာ္… မ်ဥ္းေျဖာင့္လုိ ့ တသက္လံုး
မ်ဥ္းေျဖာင့္လုိ ့ယံုၾကည္ေနခဲ့တာ… တကယ္တမ္းက်ေတာ့…
သိပ္မွန္တာေပါ့ သက္ေ၀ရယ္…အဲဒီအသံုးခ်တဲ့သူေတြ ေၾကာင့္ပဲ ခက္ေနတာေပ့ါ…
ေက်းဇုူးပါ ကိုေစးထူးေရ… ဒါက Blogရဲ ့အရသာေပါ့ေနာ္… ဖတ္သူအျမင္ကို ေရးသူက သိခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္လွပတဲ့ ဆက္သြယ္မွ ုလဲေနာ္….
Post a Comment