Monday, January 28, 2008

ဦးေနွာက္ေရာင္းပြဲ

ကိုယ္ေရးရာဇဝင္တဲ့
ဒီစကားလံုးတြင္ေအာင္
ဘယ္သူမ်ားထြင္ခဲ့ပါလိမ့္
တကယ္ေတာ့...ဒါဟာ
ဦးေနွာက္အငွားေလၽွာက္လြွာ
အဓိကက အသျပာပါပဲ...၊

အင္တာဗ်ဳးဆိုတာ
အသင့္ခူးစားဖို႕
ကိုယ္႕ဦးေနွာက္ကိုဖြင့္
ျမည္းခြင့္ေပးရတဲ႔ေနရာ...၊

ဦးေနွာက္အရသာ
ခ်ိဳသလား၊ခါးသလား
ေဖာက္စားသူေတြမွ
သိလိမ့္မယ္...၊

ဦးေနွာက္သာအပိုင္ေရာင္း
တသက္လံုးေပါင္းခြင့္ေပးမတဲ့
ငွားသူနဲ႕ေရာင္းသူ
တန္းတူမျဖစ္ရေအာင္
စည္းေဘာင္ေတြအသစ္ထုတ္
ဟုတ္လဲဟုတ္ၾကသူေတြ...၊

ဝမ္းနည္းစရာက
အဲဒီလမ္းခြဲမွာပဲ
အနာဂတ္ေတြမွူန္ဝါးဝါးမို႕
တခ်ိဳ႕ေတြ
ဦးေနွာက္ကိုအျပီးေရာင္းလိုက္ၾကတယ္...။

တန္ခူး
3:35pm 28-Jan-2008

9 comments:

ကုိေပါ said...

ဘ၀မွာ ပုိမုိအဆင္ေျပ
ေခ်ာေမြ႕ေစဘုိ႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္…
လက္ရွိ ဒုကၡအၾကပ္အတည္းေတြထဲက
အၿမဲတေစ လြတ္ေျမာက္ဘုိ႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္…
……………………………………………..
……………….………ေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ဘ၀တူေတြကုိ ပစ္ၿပီး
ဘ၀သစ္မွာ ေမြ႕ေပ်ာ္ၾကေတာ့မတဲ့။

ဒါဟာ လူေတြရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ဘဲ…တဲ့။
ေရြးခ်ယ္ပါေစေလ….

လမ္းႏွစ္သြယ္မွာ…..

ထြက္ေျပးတယ္ဆုိတာ လြယ္ပါတယ္။
လက္ေျမွာက္တယ္ဆုိတာ လြယ္ပါတယ္။

မလြယ္တာက….
ဒုကၡဆင္းရဲထဲမွာ ရဲရဲရပ္၀ံ့ဘုိ႔။
လဲက်သူကုိ ဆြဲထူႏုိင္ဘုိ႔။
အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနသူေတြကုိ ေထာက္ကူႏုိင္ဘုိ႔။
ေက်းဇူးရွိသူေတြကို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ႏုိင္ဘုိ႔။
ေနာက္ၿပီး….
ကို္ယ့္ကုိ အားကုိးတႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြကို
မသိသလုိ ေက်ာခုိင္း မသြားမိဘုိ႔။

က်ေနာ္တုိ႔ ပညာေတြတတ္ခဲ့ၾကတာ
ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘ႑ာေတြ…
ဆရာ၊ဆရာမေတြရဲ႕ ေခၽြးေတြ…
အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြရဲ႕ ခြန္အားေတြ….ကုိ အရင္းျပဳလုိ႔ပါ။
လက္ရွိကုိယ့္တဘ၀ သာယာေရးအတြက္
ဒါေတြကုိ ေက်ာခုိင္းလုိက္မယ္ဆုိရင္
သူတုိ႔ေခၽြးေတြ က်ရက်ဳိးနပ္ရဲ႕လား။
သူတုိ႔ခြန္အားေတြ စုိက္ထုတ္ခဲ့ရက်ဳိးနပ္ရဲ႕လား။

အသက္ရွင္ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာကလည္း
ျမန္မာျပည္ေပၚမွာ။
ျမန္မာ့ေရေျမေလ၊ သီးႏွံ ေတြကုိ မွဲ၀ဲခဲ့ၾကလုိ႔။
က်ေနာ္တုိ႔
ဒီတုိင္းျပည္ကုိ တစုံတရာ ျပန္ေပးႏုိင္ၾကမွ တာ၀န္ေက်ၾကမယ္။ ေက်းဇူးသိတတ္ရာေရာက္မယ္။

ျမန္မာျပည္သားျဖစ္ေနေသးသေရြ႕
ျမန္မာ့အေရးကုိ ထဲထဲ၀င္၀င္
ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိေနေသးတယ္။

Anonymous said...

ဆရာမ ေငြတာရီ ရဲ႕ သာသည္႔ေျမသို့ ကဗ်ာကို သတိရမိတယ္္ အမ။ ။

Anonymous said...

ကဗ်ာေလးေတြကသိတ္အသက္ပါတာဘဲ....

ကလိုေစးထူး said...

ကဗ်ာေလးက သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ က်ေနာ္ အဲဒီလို ကဗ်ာပုံစံ တကယ္မေရးတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေရးတတ္သူေတြ ေရးရင္ေတာ့ ခံစားလုိ႔ရတယ္။
ဒါနဲ႔ တန္ခူးေရ…၊ ဆရာလုပ္တာ ျဖစ္ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ။ ကဗ်ာဖတ္ရင္းနဲ႔ သတိထားမိတာေလး အႀကံျပဳခ်င္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ `ဌား´ မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်။ `ငွား´ ျဖစ္ရမွာပါ။ ဒါကို က်ေနာ္ ပို႔စ္တခုနဲ႔လည္း ေရးခဲ့ဖူးပါေသးတယ္။ `ဌား´ ဆုိတဲ့ စာလုံးေပါင္းအတုိင္း အသံထြက္ရမယ္ဆုိရင္ `ထား´ ျဖစ္ေတာ့မွာ…။ ေျပာသာေျပာရတယ္ ခပ္လန္႔လန္႔။ သတ္ပုံကိစၥေရးမိလုိ႔ ေဆာ္ပေလာ္တီးခံထိခဲ့ဖူးတာေတြကလည္း ရိွခဲ့ဖူးလုိ႔။ :D ဒါေပမယ့္ အမွတ္မရိွေတာ့ အာေခ်ာင္မိျပန္တယ္။

တန္ခူး said...

ကိုေပါေရ အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝေလးနက္တဲ့ commentေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ကၽြန္မလဲ ကၽြန္မတိုင္းျပည္ကို ဒီေန႕ထက္ထိ ဘယ္အရာနဲ႔မွ လဲလွယ္အစားထိုးလို႕မရေအာင္ ႐ူးသြပ္စြာ ခ်စ္ျမတ္နုိးေနဆဲပါ။

Anonymousေရ...commentေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။

အားေပးတာ ေက်းဇူးပါ နွင္းပန္းရယ္။

ကိုေစးထူးေရ...အမွားေလးေထာက္ျပတာ ေက်းဇူးပါ။ ျပင္လိုက္ပါၿပီ။ ေနာက္လဲမွားတာ႐ွိရင္ ေျပာျပပါေနာ္။ တခ်ိဳ႕စာလံုးေပါင္းေတြဆို ေမ႔ေနလို႕ မိဘေတြဆီ သတ္ပံုက်မ္း မွာမလို႕ပါ။ ကိုေစးထူးရဲ႕ Oct 25,2006 ကတင္ထားခဲ့တဲ့ "စာေကာင္း ေပမြန္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးေနေသာ အရာမ်ား" postကို အခုပဲဖတ္ျပီးသိမ္းထားလိုက္ပါတယ္။ တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ အဲဒီpostေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါေနာ္။

Khin said...

good post

တန္ခူး said...

လာလည္တာေက်းဇူးပါေမဗမာ။ ေနာင္လဲအၿမဲလာလည္ေနာ္။

A Linn Nyi said...

အမ ဒီကဗ်ာေလးလဲ ၾကိဳက္လုိ႕ ။

ကိုလူေထြး said...

အျပီးေတာ့မေရာင္းပါနဲ႕
တန္ရာတန္ေၾကးရလို႕ ခဏတျဖဳတ္ ငွားခ်င္တယ္ဆို ငွားေပါ့...

းဝ)