Monday, January 21, 2008

ငယ္ဘ၀


အဲဒီတုန္းက ငါဟာ အႃပံူးတုေတြ ေပးတတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ကံေကာင္းစြာ မေတြ႕ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါကိုယ္တိုင္ကပဲ အႃပံူးစစ္ေတြလို႔ ႏုံအစြာ ယံုၾကည္ေနခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါက လူေတြကို မ်က္စိ မိွတ္ျပီး ယံုၾကည္ ခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ အ့ံၾသစရာ ေကာင္းစြာ ယံုၾကည္ရတဲ့ လူေတြနဲ႔ တကယ္ဆံုခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ ကတိစကားမွန္လ်ွင္ တည္ရျမဲလို႔ ႐ူးသြပ္စြာ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ထူးဆန္းစြာ ကတိတည္တတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔သာ ေတြ႕ခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြက ငါ့အနားမွာ အျမဲ႐ွိေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြဆီက ဘယ္ေတာ့မွေ၀းေ၀း မသြားခဲ့့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ ေပ်ာ္႐ြွင္စရာ ေတြကိုသာ အျမဲ႐ွာေဖြ ေနခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာ္႐ြွင္စရာေတြက သေဘာေကာင္းစြာ ငါ့ဆီ ေရာက္လာတတ္တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ အိပ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳေတြကို ေ႐ြးမက္ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါ့အိပ္မက္ေတြရဲ႕ အရသာကိုက ခ်ိဳျမေနတာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါ့ရဲ႕ညေတြမွာ လအၿမဲသာ ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ လသာတဲ့ညေတြမွပဲ ငါႏုိးထခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါေလ်ွာက္တဲ့ လမ္းတိုင္းက ေျဖာင့္ႁဖူး ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတြကို ငါေ႐ြးေလ်ွာက္ခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါကိုယ္တိုင္က အႁဖူေရာင္လား...ဒါမွမဟုတ္ အႁဖူေရာင္ေတြၾကားထဲက ငါလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါ့ကဗ်ာေတြက ပ်ိဳမ်စ္ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ပ်ိဳမ်စ္ေနတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက ေရးခဲ့လို႔လား...။

တန္ခူး

5:30PM 21-Jan-2008

6 comments:

ကုိေပါ said...

တကယ္ေကာင္းတဲ့ အေတြးစုပါဘဲ။

ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္ပုိင္းမွာ
အရြယ္ေတာ္ တဆိတ္ဟုိင္းတာနဲ႔
စိတ္႐ုိင္းေတြ၀င္လာၿပီး
ျဖဴပါေပ့ဆုိတဲ့ႏွလုံးသား
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လုိ ျဖစ္လာတယ္.......ဆုိတဲ့ လူမ်ဳိးေနာ္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိ သတိရမိတယ္။

တန္ခူးတခါက ေရးခဲ့ဘူးတဲ့ “ဒါကုိ ကုိယ္က ဘ၀လုိ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေအာ္ဟစ္ၿပီး လက္ပစ္ကူးျပရမွာလား...” ဆုိတာေလးကုိလည္း ၾကားေယာင္မိတယ္။

Anonymous said...

တန္ခူးေရ...လာလည္သြားတယ္။"ငယ္ဘဝ"ရဲ႕ေမးခြန္းေတြ အ႐ိုးသားဆံုး ေျဖၾကည့္သြားပါတယ္။ အမွန္တရားကေတာ့ သူ႔ထံုးစံ အတိုင္းခါးသက္သက္နဲ႔။

ကလိုေစးထူး said...

စာေတြ လာဖတ္သြားပါတယ္ မတန္ခူးခင္ဗ်ာ။ အေတြးေလးေတြ အႏုပညာဆန္ပါတယ္။

တန္ခူး said...

ကိုေပါေရ...အတိတ္ခ်ိဳခ်ိဳေတြက ဖိတ္ေခၚစရာမလို ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေတာ့ အႁဖူေရာင္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကို ျပန္တမ္းတမိတယ္...။ အဲဒီဘဝဆိုတာၾကီးထဲ လက္ပစ္ကူးရတာ လက္ပန္းက်မတတ္ပါပဲ။

ထေနာင္းေရ...ခါးသက္သက္အမွန္တရားေတြက ဘဝလား။ ဒါမွမဟုတ္...ခါးသက္သက္ဘဝက အမွန္တရားလား။ မဆံုးနိုင္တဲ႔ေမးခြန္းေတြ....။

ကိုေစးထူး...တကူးတက လာလည္တာ ေက်းဇူးကမာၻပါ။ commentေလး အတြက္က (ေက်းဇူးကမာၻ)နွစ္ထပ္ပါ။ မၾကာမၾကာလာလည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။

pandora said...

ငယ္ငယ္ကနဲ႕ေတာ့ တကယ့္ကို မတူေတာ့တာ အမွန္ပဲ
သည္ေတာက ခက္လိုက္တာ...

တန္ခူး said...

ျပန္မရနုိင္တဲ့ ငယ္ဘဝေတြက တမ္းတစရာေပါ့ ပန္ရယ္။