Monday, July 1, 2013

ဘေလာ့အလွဴ



ဟိုးငယ္ငယ္ စတိုေပစေလးေတြ စေရးကာစက ကိုယ္ေရးတဲ့စာေလးေတြကို အမ်ားကို ဖတ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ စာမူဖုိင္ေလးေတြကိုင္ ဟုိမဂၢဇင္းတုိက္၀င္ ဒီမဂၢဇင္းတိုက္ထြက္နဲ ့ ေပးခဲ့ျပီး ကိုယ့္စာမူေလးမ်ား အေရြးခံရရင္ ၀မ္းသာလြန္းတာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ။ မွတ္မွတ္ရရ ပထမဆံုး ၀တၳဳတိုေလးကို ရင္ခုန္ပြင့္မွာ အေရြးခံခဲ့ရတာပါ။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ ပထဆံုးရတဲ့စာမူခေလးက ေက်ာင္းသူဘ၀မွာမို ့ ပထမဆံုး၀င္ေငြလို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္။ ပထဆံုးစာမူခေလးကို ရတနာ၃ပါးနဲ ့ မိဘဆရာအားလံုးကို ရသေလာက္လွဴဒါန္းခဲ့တာ ခုျပန္ေတြးတုိင္း ၾကည္နူးရတုန္းပါ။

ေက်ာင္းျပီးလို ့အလုပ္အကိုင္ရျပီး ကိုယ္ပုိင္၀င္ေငြရလို ့ တတ္နုိင္သေလာက္ လွဴဒါန္းရတာကို အျမဲၾကည္နူးရေပမယ့္ ကုိယ့္၀ါသနာကရတဲ့ ေခြ်းနဲစာနဲ ့လွဴဒါန္းရတာကို ပုိၾကည္နူးမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ငယ္ငယ္ကေရြွအျမဳေတမွာ အေရြးခံခဲ့ရတဲ့၀တၳဳတိုေလးေတြကို ဆရာဦး၀င္းျငိမ္းက ေရြွ၀တၳဳတိုမ်ားစုစည္းမွဳအေနနဲ ့ ျပန္ထုတ္ေတာ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ စာမူမပို ့ျဖစ္တာၾကာတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ စာမူခနဲ ့အလွဴလုပ္ဖို ့ အခြင့္ရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက နွစ္အုပ္လံုးက ရတဲ့စာမူခကို ဆရာဦး၀င္းျငိမ္းဆီကတဆင့္ နာမက်န္းတဲ့ စာေရးဆရာၾကီးမ်ားကို ျပန္လွဴခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္စာေလးေတြလဲ စာအုပ္လို အမွတ္တရျပန္သိမ္းခြင့္ရ ကုိယ္နဲ ့အဲဒီအခ်ိန္က အတူေရးခဲ့ၾကတဲ့ စာေရးဆရာမ်ားရဲ့ စာေလးေတြလဲ အမွတ္တရျဖစ္ လွဴခြင့္လဲရတဲ့အတြက္ ဆရာဦး၀င္းျငိမ္းကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

ဒီေရာက္လာေတာ့ စာေရးျခင္းအလုပ္နဲ ့တသက္ေ၀းျပီလို ့ေတြးမိခဲ့ေသးပါတယ္။ အသက္ၾကီးျပီး ပင္စင္ယူမွ စာေလးေတြျပန္ေရးမယ္ဆို စိတ္မေလ်ာ့ပဲေတြးမိပါေသးတယ္။ ဘေလာ့ဆိုတာ ေပၚလာေတာ့ ၀မ္းသာလုိက္တာ မေျပာပါနဲ ့။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာေလးေတြအတြက္ အမ်ားဖတ္လုိ ့ရတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ေနရာေလးတခုဆိုတာ အရင္က အိပ္မက္ေတာင္ မမက္ဘူးတဲ့ကိစၥ။ စာေရးသူေရာ စာဖတ္သူေရာ တုိက္ရိုက္ထိေတြ ့လို ့ရတဲ့ ေနရာ… ဘေလာ့ဖန္တီးရွင္ကို ေက်းဇူးအထပ္ထပ္ေတာင္ တင္မိရဲ့။ ဘေလာ့ေရးျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္က ကိုယ့္၀ါသနာအေလ်ွာက္ေရးတဲ့ စာေလးေတြ ကိုယ္ေစတနာအရ ေပးခ်င္တဲ့အရာေလးေတြကို စာဖတ္သူကို ေပးဖို ့ရည္ရြယ္ခ်က္သက္သက္ပါပဲ။ သူ ့အေတြ ့အၾကံဳ ကိုယ့္အေတြ ့အၾကံဳေ၀မွ်ရာ ေနရာေလးဆိုလဲ မမွားဘူးေပ့ါ။ တခုပါပဲ… ဘေလာ့ဆိုတာ အင္တာနက္သံုးနိုင္သူေတြပဲ ဖတ္နိုင္တာမို ့ အရင္က မဂၢဇင္းထဲပါသေလာက္ေတာ့ လူေပါင္းစံု မဖတ္နုိင္ဘူးေပါ့။

လူေပါင္းစံုဖတ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးရယ္ စာေရးတာကရတဲ့စာမူခနဲ ့ အလွဴလုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးက ဘေလာ့နဲ ့အၾကာၾကီးေ၀းသြားျပီး စာေတြျပန္ေရးေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာ ညီမတေယာက္ဆီက ရတဲ့အီးေမးလ္ေလးေၾကာင့္ ျပည့္ခဲ့တယ္လို ့ဆိုရပါမယ္။ ဘေလာ့ေပၚကစာေလးေတြကို ဂ်ာနယ္ေပၚပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္စာေလးေတြ ျမန္မာျပည္ အနွံ ့အျပားက အင္တာနက္သံုးဖို ့အေျခအေန မေပးနိုင္သူေတြပါ ဖတ္လုိ ့ရေတာ့မွာမို ့ အရမ္းကို ၀မ္းသာမိပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ သားအေၾကာင္းေလးေတြကိုပါ ကေလးေလးေတြ အတြက္ ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပေပးတာမို ့ ပိုလို ့၀မ္းသာမိပါတယ္။

ဂ်ာနယ္ကရတဲ့ စာမူခေလးေတြကို စုျပီး အိမ္နားေလးက ဘုန္းေတာ္ၾကီးပညာသင္ေက်ာင္းက မိဘမဲ့ကေလးေတြကို မုန္ ့ဟင္းခါးအလွဴေကြ်းျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကမ်ားေတာ့ ဆန္ျပဳတ္ အလွဴသာမ်ားျပီး တခါတေလမွ မုန္ ့ဟင္းခါးစားရတာမို ့ မုန္ ့ဟင္းခါးအလွဴမ်ားဆို ကေလးေတြ နွစ္ပြဲသံုးပြဲ အားရပါးရစားၾကတယ္လို ့ ဟိုတခါအလွဴလုပ္ျဖစ္ကတည္းက အေမေျပာျပတာမို ့ ဒီတခါလဲ ကေလးေတြ နွစ္သက္တဲ့ မုန္ ့ဟင္းခါးပဲ ေကြ်းျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘေလာ့နဲ ့ပတ္သက္တဲ့ အလွဴက ဘေလာ့ေလး အသက္ပံုမွန္ရွင္သန္ေအာင္ သစၥာရွိရွိအားေပးၾကတဲ့ ခ်စ္ေသာဘေလာ့ဖတ္သူေတြနဲ ့ေရာ အျမဲစာေရးဖို ့အားေပးတတ္တဲ့ ဘေလာ့ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြရယ္ ျပီးေတာ့ ဘေလာ့က စာေတြကို လူအမ်ားဖတ္လို ့ရေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာညီမေလးနဲ ့ ဂ်ာနယ္ အဖဲြ ့သူ အဖဲြ ့သားမ်ား အားလံုးနဲ ့ဆိုင္တာမို ့အားလံုးကို အမွ်ေပးေ၀ပါတယ္။ အေပၚကပံုေလးကေတာ့ ဘေလာ့ဖတ္သူေတြ သာဓုေခၚနုိင္ေအာင္ အလွဴလုပ္နဲ ့ေန ့က ရုိက္ထားတဲ့ပံုေလးပါ။

တန္ခူး

9:00pm 1-Jul-2013

9 comments:

ဇြန္မုိးစက္ said...

အစ္မေရ...

ဖတ္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလုိက္တာ။ း) သာဓု...သာဓု...သာဓု... လုိ႔ သုံးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ေခၚဆုိသြားတယ္ေနာ္။ း))

Anonymous said...

သာဓုပါေတာ္ :P

Lorem Ipsum said...

သာဓု သာဓု သာဓု ပါ အမရယ္.. း) အခုထက္အမ်ားၾကီးလွဴႏုိင္ပါေစေနာ္

ponyate said...

သာဓု… သာဓု… သာဓု မတန္ခူး။

ေမာင္မ်ိဳး said...

ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းသာစရာပဲ

ေကာင္းတယ္ အစ္မ ဒီလို အလွဴေလးမ်ားမ်ားလုပ္နိုင္ပါေစဗ်ာ ။

Sonata Cantata said...

ကုသိုလ္ေနာက္က ကုသိုလ္ဆက္...

ျမတ္ပန္းႏြယ္ (Myat Pan Nwe) said...

စာမူခကေလးေတြကို စုၿပီး လွဴတဲ႔အလွဴဆိုလို႔ ရင္ထဲမွာ ညႊတ္ႏူးသြားတယ္။ သာဓု သာဓု သာဓုေခၚပါတယ္ အစ္မ။ အစ္မရဲ႕ စာေရးတဲ႔ စိတ္ေစတနာ၊ စာမူခကို ကုသိုလ္ေရးအတြက္ အသံုးျပဳဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ႔ ေစတနာေတြကို ျမတ္ေလးစား အားက်မိပါတယ္။

pandora said...

သာဓု ေခၚသြားပါတယ္။

ေမဓာ၀ီ said...

သာဓု ပါ အမတန္ခူးေရ ...
သာဓု သာဓု သာဓု ...
စာေတြ အမ်ားႀကီးေရးၿပီး အမ်ားႀကီး လွဴဒါန္းႏိုင္ပါေစ ...