Friday, January 28, 2011

ေကာင္မေလးဖတ္ဖို ့…

ေကာင္မေလးေရ…
အခ်စ္ဆိုတာမင္းဘယ္လိုနားလည္သလဲ
အေနာက္တိုင္းေပတံနဲ ့တုိင္းျပီး
ခပ္ရိုင္းရိုင္းေတာ့မၾကားခ်င္ဘူးကြယ္…။

ေကာင္မေလးေရ…
ထိလြယ္ရွလြယ္နွလံုးသားနဲ ့
အနုပညာသမားမို ့ပါလို ့
စကားလံုးလွလွေလးေတြသံုး
ဖုန္းကြယ္လုိက္တဲ့အခါ
မင္းေလးစားတဲ့အနုပညာသမားေတြ
ေဖာက္ျပန္တတ္ၾကသလား
စဥ္းစဥ္းစားစားေျပာကြယ္…။

ေကာင္မေလးေရ…
ေဒၚလာနဲ ့စပြန္ဆာၾကား
မွဳန္မွဳန္၀ါး၀ါးသာက်န္တဲ့
မိန္းမတန္ဖိုးဆိုတာ
ပုခံုးေလးတြန္ ့ရယ္ပစ္လိုက္ရံုနဲ ့
အေ၀းကိုလြင့္စင္သြားနုိင္သလား
မင္းေျခဖ၀ါးေအာက္က
ကိုယ္က်င့္သိကၡာေတြရဲ့
ညည္းညဴသံ
နားေထာင္ၾကည့္ဦးကြယ္…။

ေကာင္မေလးေရ…
ရင္ဘတ္ျခင္းတူသူမို ့
သံေယာဇဥ္ဘာသာစကားေတြၾကား
တံတိုင္းေတြမျခားဘူးတဲ့လား
မ်က္လံုးေတြအတင္းမွိတ္မထားနဲ ့
ေရွ ့တည့္တည့္မွာ
မင္းအရွင္လတ္လတ္ေျမျမွပ္ထားတဲ့
တစံုမကတဲ့နွလံုးသားေတြ…
စကားမစပ္…
၀ဋ္လည္တတ္တယ္ဆိုတာ
ေမ ့မထားနဲ ့ဦးကြယ္…။

ေကာင္မေလးေရ…
လက္တို ့ျပီးသတိေပးပါရေစ
မင္းယံုယံုၾကည္ၾကည္ထိုင္ေတာ့မယ္ခံုက
ေျခေထာက္သံုးေခ်ာင္းနဲ ့
ျပိဳယိုင္လဲမ်ားသြားခဲ့ရင္
အဲဒါဟာဘ၀…မင္းရဲ့ဘ၀ေနာ္
တျခားတေယာက္က
ဖုတ္ဖက္ခါသြားတဲ့အခါမွ
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမထားမိေစနဲ ့
သိပ္ေနာက္က်ေနလိမ့္မယ္ကြယ္…။

ေကာင္မေလးေရ…
ဒီကဗ်ာကိုဖတ္
တုိ ့ေစတနာေတြ နားလည္တတ္ပါေစ
ေရွ ့မွာ ေခ်ာက္ရွိေနတာသိတဲ့အခါ
ေနာက္ဆုတ္တတ္ဖို ့အင္အားေတြရွိပါေစ
တို ့လဲမိန္းမ… မင္းလဲမိန္းမ… ျပီးေတာ့ သူလဲမိန္းမ
ခံစားခ်က္ေတြ ထပ္တူက်
အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ရပါေစ…
အ၀တ္စုတ္လုိ ပုတ္အိနံေဟာင္
အေရာင္မဲမဲ…အဲဒီ… ခံစားခ်က္သရဲေတြကို
အခ်စ္လို ့မ်ား ထင္ေယာင္မမွားမိေစနဲ ့
တခိ်န္မွာ…
ျဖဴစင္သန္ ့ရွင္းေမြးပ်ံ ့ၾကိဳင္သင္းတဲ့
ခ်စ္ျခင္းစစ္စစ္ေတြ မင္းဆီေရာက္လာဦးမယ္ဆိုတာ
တို ့အတတ္သိေနလို ့ပါကြယ္…။

(ခုတေလာ… ျမန္မာျပည္ကေရာ... ဒီကပါ ၾကားၾကားေနရတဲ့ ၾကိဳးတန္းေပၚလမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့ မိန္းခေလးေတြ ဒီကဗ်ာေလးမ်ားအမွတ္တမဲ ့ဖတ္မိလို ့ နစ္ေတာ့မယ့္သူတို ့ဘ၀ေတြအတြက္ ေကာက္ရိုးတမွ်င္ျဖစ္ခဲ့ရင္ မိန္းမတေယာက္ျဖစ္တဲ့ကြ်န္မေပ်ာ္ရြွင္ေက်နပ္မိမွာပါ)

တန္ခူး
4:53pm, 28-Jan-2011

11 comments:

Maung Myo said...

ေကာင္မေလး ထိုင္မယ့္ ခံု ေျခေလးေခ်ာင္းနဲ႔ ျမဲျမံတဲ့ ခံုကေလးမ်ားျဖစ္ပါေစဗ်ာ ။

Anonymous said...

တခ်ိဳ႕လူေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို႕ရႏိုင္တယ္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ေဆးမမွီႏိုင္ေတာ့ဘူး

ျမန္မာမိန္းကေလးတေယာက္အတြက္ ဘယ္အရာက မိမိဘဝအတြက္ တန္ဖိုးထားသင့္တယ္ဆိုတာ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကတဲ့ေနာက္...........

Sonata Cantata said...

ႀကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကို ေလႏုေအးေလး တိုက္လိုက္သလိုပါပဲ

rose of sharon said...

ေစတနာကဗ်ာေလး ဖတ္သြားတယ္ :)

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

မေရ...

ကဗ်ာေကာင္းကေလးကို လာဖတ္သြားပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ အခုလို ေပၚလာပါဦးေနာ္..

အားလုံးက်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစရွင္။

Anonymous said...

ေပ်ာက္လိုက္တာ တန္ခူးရယ္။ သတိရေနတာ။
ေရးပါဦး မအားလို႕မ်ားလား။
အမခင္မင္းေဇာ္

ေမဓာ၀ီ said...

ၾကိဳးတန္းေပၚက ေကာင္မေလးေတြ ဒီကဗ်ာေလး ဖတ္ျဖစ္ပါေစ ...
မတန္ခူး စာမေရးတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ျပန္ေရးေတာ့လဲ ရင္ထဲထိေအာင္ ေကာင္းေနတာပဲ ...

သိပ္မေပ်ာက္ပါနဲ႔ မ-ရယ္ ... စာဖတ္သူေတြအတြက္ မၾကာမၾကာ ေလႏုေအးေလး တႏြဲ႔ႏြဲ႔ ေနာ့ေပးပါအံုး ...

Anonymous said...

"မင္းယံုယံုၾကည္ၾကည္ထိုင္ေတာ့မယ္ခံုက
ေျခေထာက္သံုးေခ်ာင္းနဲ ့
ျပိဳယိုင္လဲမ်ားသြားခဲ့ရင္
အဲဒါဟာဘ၀…မင္းရဲ့ဘ၀ေနာ္"
ဒီစာသားေလးကို
ၾကိဳက္လို႔ပါ..။


ေပါက္

သစ္နက္ဆူး said...

မတန္ခူးေရ
ကဗ်ာေလးလာဖတ္ပါတယ္..ကဗ်ာကိုၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..
အေတြးအေခၚေလးတခုေလာက္ ၊အသိေလးတခုေလာက္ရသြားေစခ်င္တဲ ့ေစတနာကို သိေပမယ့္..
မတန္ခူးေရ..
ဗီဇ စရိုက္ကိုက ပါလာတာဆိုေတာ့....
ေမာတာဘဲ အဖတ္တင္ခဲ့ဘူးတယ္..။
..
စာျပန္ေရးတာေတြ ့ရလို ့၀မ္းသာပါတယ္
က်ေနာ့္ဆီလဲ လာလည္ပါဦး

uo said...

အရမ္းၾကိဳက္တယ္ ကဗ်ာေလး
သူငယ္ခ်င္းေတြကို share ဖို႕ကူးခြင့္ျပဳပါ

uo said...
This comment has been removed by the author.