အခ်စ္နဲ ့ေရြးခ်ယ္ျခင္း

(ပံုကို အင္တာနက္မွ ရပါသည္)

ေက်ာင္းတုန္းက ခ်စ္ျခင္းအစ အထင္ၾကီးျခင္းက လို ့ သူငယ္ခ်င္းက အခိုင္အမာဆိုလာတဲ့အခါ နွလံုးသားရဲ့ ခံစားမွဳက အခ်စ္အတြက္အေရးၾကီးဆံုးပါလို ့ ကိုယ္က ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးကို ျငင္းခဲ့တယ္။ အဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္သိကၡာ၊ အရည္အခ်င္းေတြ ကြာျခားေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတာနဲ ့ ဆံုေတြ ့လုိက္ရတဲ့အခါ က်န္တာေတြက မွဳန္၀ါးေသးသိမ္သြားတတ္တာ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဆိုျပီး အခ်စ္ကို ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးသာသိေသးတဲ့ အဲဒီအရြယ္မွာ ကိုယ္က အခ်စ္ဘက္က ရပ္တည္ေခါင္းမာခဲ့ေသးတာ။ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္ေလာက္ပဲ အဆင့္အတန္းေတြ ကြာျခားပါေစ အထင္ၾကီးစရာ အခ်က္ေလး တခုေလာက္ေတြ ့ရာက အခ်စ္စတာပဲတဲ့ေလ။ ဟုတ္ပါ့မလား။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ အခ်စ္ကို တကယ္ ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့အခါ သူငယ္ခ်င္းက… ငါမေျပာလားတဲ့။ ဟုတ္ေသးပါဘူး။ ခုထက္ထိ ကိုယ္က ေခါင္းမာစြာ ျငင္းတတ္ေနတုန္းပဲ။ အခ်စ္ဆုိတာ ဘယ္အရာတခုမွ စြက္ဖက္ျခင္းမပါတဲ့ နွလံုးသားသက္သက္ရဲ့ စိုးပုိင္မွဳ။ အထင္ၾကီးရာက အေျခခံတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကိုယ့္နွလံုးသားက သက္ေသေလ။ ဒါေပမယ့္… အဲဒါဟာ ေဖၚျမဴလာတခုမဟုတ္တာေတာ့ ကိုယ္၀န္ခံမိတယ္။ နွလံုးသားမတူရင္ ခံစားခ်က္ေတြလဲ မတူနုိင္ဘူးမိုလား။

ပညာအရည္အခ်င္း၊ အဆင့္အတန္း၊ အသုိင္းအ၀ိုင္းကို အေျခခံျပီး ေစ်းကြက္တခုလို သတ္မွတ္လို ့ရတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံတခုရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးထံုးစံကို ကိုယ္ေတြ ့ျမင္လုိက္ရေတာ့ … အဲ… နွလံုးသားတခုကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ေၾကာက္စရာထံုးစံၾကီးပါလားလို ့ ေတြးမိေသးတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေကာင္ေလးက သူအိမ္ေထာင္ျပဳရေတာ့မယ္လို ့ ကိုယ့္ကို မ်က္ရည္ေတြ၀ဲျပီး ရင္ဖြင့္တဲ့အခါ သူအသက္ေလာက္ခ်စ္ရတဲ့ သူ ့ေကာင္မေလးနဲ ့ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္လို ့ ထင္တဲ့ကိုယ္က အလုိက္မသိစြာ ဟားတုိက္ရယ္ေမာခဲ့ေသးတယ္။ ငါအိမ္ေထာင္ျပဳရမွာ ငါ့အေဖေရြးတဲ့ သတုိ ့သမီးတဲ့။ ငါ့ခ်စ္သူကို ငါခဲြထားရစ္ရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္တတ္လြန္းတဲ့ ကိုယ္က… ဟာ… နင္ကလဲ ခိုးေျပးေပါ့… မိဘနဲ ့ သားသမီး တေန ့ အဆင္ေျပမွာပဲေလလုိ ့ အားမလိုအားမရနဲ ့ တုိက္တြန္းမိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္… အဆံုးမွာေတာ့ နွလံုးသားတခုဟာ ေရွးရိုးထံုးစံေအာက္မွာ ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျပားျပား၀တ္ ေၾကမြပ်က္စီးလို ့။

ပိတ္ရက္မွာ shopping အတူထြက္ရေအာင္လုိ ့ ကိုယ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေကာင္မေလးကို အေဖာ္စပ္ေတာ့ ငါ့အမ်ိဴးသားကခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး… သူခြင့္မျပဳရင္ ငါဘာမွမလုပ္ရဲဘူးတဲ့။ ေသလုိက္ပါေတာ့ဟယ္… ေစ်း၀ယ္ထြက္တာ မဟုတ္တာလုပ္တာမွ မဟုတ္တာလို ့ ကိုယ္က မ၀င္သင့္တဲ့ ၾကားထဲ ၀င္မိေသးတယ္။ ေနာက္မွ သူ ့ဆီက သူ ့ခံစားမွဳကို ရဲရဲေတာင္ ဖြင့္ဟမေျပာရဲေလာက္ေအာင္ လြတ္လပ္မွဳေတြ ဆံုးရွံဳးေနတဲ့ သူ ့အိမ္ေထာင္ေရးကို တေျဖးေျဖး သိလာရတဲ့အခါ နင္ဘာလို ့မ်ား ဒီလုိလူမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလဲဟယ္လုိ ့ မျမင္ရတဲ့ အနာဂတ္နဲ ့ အကဲခတ္ရခက္တဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားေတြကို အတင္းၾကီး ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ကိုယ္က မခ်င့္မရဲေျပာမိေသးတာ။ ျပီးမွ… ေအးေပါ့ေလ… နင္က သူ ့ကို ခ်စ္ေတာ့လဲ အဲဒီလုိ ထိန္းခ်ဴပ္ရတာကို ေပ်ာ္ခ်င္လဲ ေပ်ာ္ေနမေပ့ါဆိုေတာ့… သူက မ်က္ရည္ေတြ၀ဲျပီး… အဲဒါဟာ အခ်စ္လား… ဒါမွမဟုတ္ မွားယြင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္ျခင္းလား ငါကိုယ္တုိင္ကို မေသခ်ာဘူးဟာတဲ့။ ေက်ာင္းတုန္းက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလးကို ျပစ္ျပီး ပုိက္ဆံရွိတဲ့ ေကာင္မေလးကို ခ်စ္ေရးသြားဆို လက္တြဲခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးကို ေျပးျမင္ေယာင္မိတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ တခြန္းေလာက္ေတာ့ ေမးခ်င္မိတယ္… နင္တကယ္ေရာ ျပီးျပည္စံုလား… ေပ်ာ္ရဲ့လား ဆိုတာကိုပါ။

ခုတေလာ မၾကည့္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ Bachelor နဲ ့bachelorette ဇာတ္လမ္းတဲြေတြကို Mio TVက တဆင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ဟိုးအရင္ စၾကည့္တုန္းက ကိုယ့္နုိင္ငံ… ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမွဳနဲ ့ အေတာ္ကို ဆန္ ့က်င္ေနတဲ့ အဲဒီဇာတ္လမ္းတြဲကို အေတာ္အံ့ၾသမိတာ။ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းနဲ ့ စိတ္၀င္စားလာမိတဲ့ အခ်က္က အခ်စ္နဲ ့ ေရြးခ်ယ္ျခင္း။ ေယာက်ၤားေလးတေယာက္ရဲ့ ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို မ်က္စိမွိတ္ခံယူဖို ့ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းကေလး ၂၅ေယာက္။ အဲဒီ သတုိ ့သားေလာင္းဟာ အဲဒီမိန္းခေလးေတြထဲက သူ ့သတိုးသမီးကို ဘယ္လို စံနွ ုန္းမ်ိဳးနဲ ့ ေရြးခ်ယ္မလဲ။ ျပီးေတာ့ သူ ့နွလံုးသားက အဲဒီ မိန္းခေလး ၂၅ေယာက္ထဲမွာ ကန္ ့သတ္ေဘာင္ခတ္ထားလို ့ေရာ ရသလား။ ဒီမိန္းခေလးေတြထဲမွာ သူ ့ကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္နုိးတဲ့ မိန္းခေလး ဘယ္နွစ္ေယာက္ပါနိုင္မလဲ။ သူေရြးခ်ယ္လိုက္မိသူက သူ ့ကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္နိုးတဲ့ မိန္းခေလး ဟုတ္မေနခဲ့ရင္။ Bachelor ကို စျပန္ၾကည့္ျပီး သူေနာက္ဆံုးေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ မိန္းခေလးကို ကိုယ္က အေတာ္ကို စိတ္ပ်က္သြားမိတယ္။ သူတို ့၂ေယာက္ရဲ့ၾကား တံတားခင္းေပးလုိက္တာက နွလံုးသားမဟုတ္တဲ့ တျခားတခု။ သိပ္မၾကာပါဘူး… သူတို ့နွစ္ေယာက္ကြဲၾကေရာ။ အိမ္ေထာင္ေရး ခုိင္ျမဲေအာင္ ခ်ည္ေနွာင္ထားတဲ့ ၾကိဴးေတြထဲမွာ အဲဒီၾကိဳးက မေသခ်ာဆံုးမိုလား။

ဟိုတပတ္ကမွ ျပီးသြားတဲ့ bachelorette ဇာတ္လမ္းတဲြဲက သတို ့သမီးေလး ပန္းကံုးစြပ္လုိက္တဲ့ သတို ့သားေလးကေတာ့ ၾကည့္သူပရိသတ္ကို ၾကည္ႏူးစရာ။ နွလံုးသားရဲ့ ေစညြွန္ရာေနာက္ကိုသာ လုိက္ျပီး အခ်စ္သက္သက္နဲ ့ေရြးခ်ယ္ျခင္း။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ ့ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ သူတို ့ၾကိဳးက ပုိလုိ ့ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတယ္လုိ ့ ကိုယ္အထင္ ကိုယ့္အေတြးနဲ ့ သူတို ့အနာဂတ္ေရးကို ေဆးျခယ္ၾကည့္ေနမိေသးတာ။

ေရြးခ်ယ္ျခင္း... သူငယ္ခ်င္း အပိ်ဳၾကီးတေယာက္ ေျပာတဲ့စကားကို ကိုယ္ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး။ ၾကိဳက္သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတ့ဲၾကားထဲမွာ သူ ့နွလံုးသားက ဘယ္သူ ့ကိုမွ ခ်စ္လုိ ့မရလုိ ့ အပ်ိဳၾကီးလုပ္ေနခဲ့တာတဲ့။ ဘယ္ေလာက္လွလို္က္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လဲေနာ္။ နွလံုးသားဗလာသက္သက္နဲ ့ အိမ္ေထာင္တခုကို ဘယ္ေတာ့မွ မထူေထာင္ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္။ ဖတ္ဖူးတဲ့ ၀တၳဳတိုေလး တပုဒ္ကို သြားသတိရမိတယ္။ ေယာက်ၤားေလး တေယာက္ အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္တဲ့ စံနွဳန္းထားေတြနဲ ့ အရမ္းထက္ျမက္တဲ့ မိန္းခေလးတေယာက္က သူ ့အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းထဲမွာ အမွတ္အနဲဆံုးနဲ ့ ပယ္ခံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္း။ ထက္ျမက္ျခင္းဟာ အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ ေရြးျခယ္တဲ့အခါ အမွတ္ေလ်ာ့ေစသတဲ့လား။ အဓိကက ထက္ျမက္တာ မထက္ျမက္တာထက္ နားလည္မွဳက အေရးၾကီးဆံုး မဟုတ္လား။ တေယာက္နဲ ့တေယာက္နားလည္မွဳရွိရင္ ေျခလွမ္းေတြ သူ ့အလုိလုိ ညီသြားၾကတာပဲေပ့ါ။ ကုိယ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းခေလးတေယာက္ကို ထက္ျမက္လြန္းလို ့… ဥေပကၡာျပဳေက်ာခုိင္းသြားတဲ့ ေယာက်ၤားတေယာက္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုဟာ သိပ္မ်ား အတၱၾကီးလြန္းေနသလားလို ့ေလ။ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေယာက်ၤားတေယာက္ဟာ ကိုယ့္ေလာက္ မထက္ျမက္လုိ ့ ေက်ာခုိင္းခ်န္ထားခ့ဲတဲ့ မိန္းခေလးတေယာက္ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကလဲ အတူတူပါပဲ။

အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါ နွလံုးသားသက္သက္နဲ ့ ေရြးခ်ယ္လုိ ့မရဘူးဆိုတာ မွန္ေပမယ့္ နွလံုးသားမပါတဲ့ ေရြးခ်ယ္ျခင္း သက္သက္က်ျပန္ေတာ့ ၾကိဳးတန္းေပၚလမ္းေလွ်ာက္ရသလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား။ ခ်စ္သူကို ခ်န္ထားခဲ့ျပီး ဦးေနွာက္သက္သက္နဲ ့ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ သူ ့အိမ္ေထာင္ေရးကို ေက်နပ္အားရပါသတဲ့။ လိုတရတဲ့ဘ၀မွာ အခ်စ္ဆိုတာ ဟိုးခပ္ေ၀းေ၀းမွာ မွဳန္မွဳန္၀ါး၀ါးနဲ ့ မသဲမကြဲ က်န္ခဲ့တယ္ဆုိပဲ။ ဒါဆို ကိုယ္ကပဲ… အခ်စ္… အခ်စ္နဲ ့ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္စံနွဳန္းေတြၾကား လက္ေတြ ့မက်တဲ့ လူတေယာက္မ်ား ျဖစ္ေနမလား။ လူတေယာက္ခ်င္းဆီရဲ့ ခံယူခ်က္ေပၚ မူတည္ျပီး အခ်စ္နဲ ့ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို အေရာင္ေတြနဲ ့မ်ား တင္စားမယ္ဆုိရင္ ျပာလုိက္… ၀ါလိုက္… စိမ္းလိုက္… နီလုိက္နဲ ့… ေသခ်ာတာက ပံုေသနည္းတခု အျဖစ္သတ္မွတ္လို ့မရတာပဲေပါ့။

တန္ခူး
7-Aug-2010 1:33am