ျမန္မာျပည္မွာ ရွိစဥ္က လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေရာက္လာေတာ့ ေရြွအျမဳေတမဂၢဇင္းတခုကိုပဲ ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေရြွအျမဳေတ၊ မေဟသီ၊ ကလ်ာ၊ လံုမေလး၊ ရင္ခုန္ပြင့္… စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြက ငယ္ေဖာ္ေတြေပါ့။ ဒီေန ့ အိမ္ရွင္းရင္းနဲ ့ ကြ်န္မရဲ့ ေရြွအျမဳေတစာအုပ္ေလးေတြကို ေသခ်ာစီရင္း ကြ်န္မခ်မ္းသာသမွ် အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ရင္း ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာ ကြ်န္မဆီမွာ ရွိတဲ့ အေဟာင္းဆံုး ေရြွက ၁၉၉၃ခုနွစ္ကပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ခုနွစ္နွစ္ကေပါ့။ ရန္ကုန္အိမ္မွာေတာ့ ဒီထက္ေဟာင္းတဲ့ ေရြွေတြ ရွိပါေသးတယ္။
ကြ်န္မဆီက အေဟာင္းဆံုးေရြွအျမဳေတနဲ ့ အသစ္ဆံုးေရြွအျမဳေတ
ေရြွအျမဳေတကို ဘာေၾကာင့္ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ အဓိကက ကြ်န္မကို ဆြဲေဆာင္နုိင္တဲ့ ၀တၳဳတိုေလးေတြေၾကာင့့္ပါ။ ဖြဲ ့စည္းပံု ေသသပ္တဲ့အျပင္ အသက္အရြယ္မေရြးဖတ္နုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားပံုေလးက အေတာ္လွပါတယ္။ ကြ်န္မအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြ်န္မအေဖနဲ ့ေရြွက ၀တၳဳတခ်ိဳ ့ကို တခါတေလ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ေနာက္တခုက မ်ိဳးဆက္သစ္ စာေရးဆရာေတြေမြးဖြားေပးေနတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့ ရွားပါးတဲ့ မဂၢဇင္းတေစာင္မို ့ပါ။ ရသစာေပတိုးတက္ေရးအတြက္ နွစ္စဥ္စာေပဆုေပးပဲြကို က်င္းပေပးတဲ့ ေရြွရဲ့ ၾကီးျမတ္တဲ့ အစဥ္အလာတခု အျမဲက်န္းမာအသက္၀င္ေနပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးေနမိပါတယ္။
ကြ်န္မနွစ္သက္တဲ့ မ်က္နွာဖံုးေလးေတြ
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၁ရႏွစ္၊ ၁ဂႏွစ္ေလာက္က ၀ါသနာပါလြန္းလို ့စာမူေလးေတြ ပိုက္ျပီး ဟိုမဂၢဇင္းတိုက္၊ ဒီမဂၢဇင္းတိုက္ ေျခတိုေအာင္ ပို ့ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကို သတိရမိပါတယ္။ တခ်ိဳ ့မဂၢဇင္းတိုက္ေတြက်ေတာ့ ကေလာင္သစ္ဆုိတာနဲ ့ ဖတ္ေတာင္မၾကည့္ပဲ တန္း ပယ္တာမ်ိဳး လက္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ရင္ခုန္ပြင့္၊ ေရြွအျမဳေတ၊ လံုမေလး၊ ကလ်ာမဂၢဇင္းေတြကေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလာင္သစ္ေလးေတြကို အျမဲၾကိဳဆိုလမ္းဖြင့္ေပးပါတယ္။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ရုိက္ခ်ိဳးမဖ်က္ဆီးပဲ ခ်ီးေျမွာက္အားေပးတတ္တဲ့ အဲဒီမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအဖြဲ ့ေတြရဲ့ ေက်းဇူးကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအျပင္ ေရြွရဲ့ထူးျခားခ်က္က ေရြွမွာေဖာ္ျပခံခဲ့ရတဲ့ ၀တၳဳတုိေလးေတြက အမွတ္တရ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဴပ္ေလးထုတ္ေပးျခင္းပါပဲ။
ကြ်န္မအၾကိဳက္ဆံုးမ်က္နွာဖုံး
ေရြွေၾကာင့္ပဲ တေက်ာင္းထဲက စီနီယာ ဆရာေနဇင္လတ္ရဲ့ လူငယ္ေတြကို ပညာေပးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးေတြ ဖတ္ခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ သာဓုအုပ္စု ညီအကို စာေရးဆရာေတြရဲ့ လက္ရာနဲ ့ အျမဲထိေတြ ့ခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ အရင္က ဖတ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာၾကီးေတြရဲ့ ရတနာလက္ရာေတြ တူးေဖာ္ထားတာကို ခံစားခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ တခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့ ကြ်န္မတို ့နယ္သူ ဆရာမခင္ခင္ထူးကို ရင္ထဲက အမၾကီးတေယာက္လုိ သူ ့အညာစာေတြက တဆင့္ ရင္းနွီးခြင့္ရတယ္။ စာေရး၀ါသနာကို လက္မလြွတ္နုိင္ေသးတဲ့ ကြ်န္မအတြက္ ေရြွဖခင္ၾကီး ဦး၀င္းျငိမ္းရဲ့ နွစ္ေၾကာင္းေရး တေၾကာင္းျခစ္ ေဆာင္းပါးေလးေတြကတဆင့္ ၀မ္းစာ စုေဆာင္းခြင့္ရတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေရြွက ကြ်န္မကုိ ဒီေလာက္အခ်ိန္ေတြၾကာေအာင္ ဆြဲေဆာင္နုိင္တာပါပဲ။
ကြ်န္မခ်မ္းသာသမွ်ေရြွအျမဳေတ
ေရြွကို on line ဖတ္လုိ ့ရေပမယ့္လဲ လစဥ္စာအုပ္ေလးပံုမွန္၀ယ္ျပီး ဖတ္ရတာ ပိုအားရပါတယ္။ စာအုပ္အေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ဖတ္ရတာလဲ ၾကည္နူးမွ ုတမ်ိဳးေပးေစတယ္ မိုလား။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့ေရြွအျမဳေတ၊ အစဥ္အလာေကာင္းတဲ့ ေရြွအျမဳေတ နွစ္ေပါင္းရာေထာင္ေသာင္းတိုင္ အသက္ရွည္က်န္းမာ နုပိ်ဳလုိ ့ ရသအသီးအပြင့္ေတြ ေ၀ဆာပါေစလုိ ့။
တန္ခူး
8:45pm 26-Apr-2010
(PS. ေပ်ာက္လုိက္ေပၚလုိက္လုိ ့ ထင္ေနၾကမွာပဲေနာ္… ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က သားေလးေနမေကာင္းလို ့ ေပ်ာက္ေနခဲ့တာပါ… ခုသားေလးျပန္ေနေကာင္းသြားပါျပီ)
22 comments:
အခုေရာက္ေနတဲ့အိမ္ကလည္း ေရႊ ကိုအျမဲမွာဖတ္တယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ မဂၢဇင္းေတြ မဖတ္ျဖစ္တာၾကာေပါ့..။။
ေပါက္
အေဟာင္းဆံုး ေရႊအျမဳေတမွာ ေဒြးပံုေလးက ငယ္ငယ္ေလးရယ္ေနာ္။
ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ မဂဇင္း ကို အၿမဲမျပတ္ ဖတ္ျဖစ္တာ ေလးစားပါတယ္။
ဒီမွာေတာ့ အြန္လိုင္းေတာင္ အျပတ္ျပတ္ ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
အေဟာင္းဆံုး ေရႊအျမဳေတမွာ ေဒြးပံုေလးက ငယ္ငယ္ေလးရယ္ေနာ္။
ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ မဂဇင္း ကို အၿမဲမျပတ္ ဖတ္ျဖစ္တာ ေလးစားပါတယ္။
ဒီမွာေတာ့ အြန္လိုင္းေတာင္ အျပတ္ျပတ္ ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
Thanks for your post.
I used to be Shwe' Fan.
အရင္တုန္းက အင္တာနက္ေပၚမွာဖတ္လို႕ ရမွန္းသိေပမယ့္ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ဘူး ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ စာအုပ္ဆိုင္က သူငယ္ခ်င္းက ညႊန္းတာနဲ႔ ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာေတာ့ ေရႊကိုအၾကိဳက္ဆံုးပဲ ေၾကာ္ျငာနည္းတယ္ ကဗ်ာမပါဘူး ။ ၀တၳဳတို ေရႊႏွလံုးသားနဲ႔ ေရႊ၀ထၱဳေတြက အရမ္းကိုမိုက္တယ္ ဆရာၾကဴးနစ္ ေအးမိ၊ ဆရာမ ခင္ခင္ထူး ရဲ့ မအိမ္ကံ ၊ ျပီးေတာ့ ဦး၀င္ျငိမ္းရဲ့ ႏွစ္ေၾကာင္းေရးတစ္ေၾကာင္းျခစ္က စာေရး၀ါသနာပါတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္ ေရႊမွာ အခန္းဆက္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ မင္းမႈထမ္းကေတာ့ ၾကိဳက္လြန္းလို႔ ေစ်းၾကီးေပးျပီး၀ယ္သိမ္းရေတာ့တာေပါ့ အစ္မေရ့ ။ ေရႊက ကေလာင္သစ္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးတာကလည္း တကယ့္ပါရမီရွင္ေတြပါပဲ မာန္( ေတာင္လံုးျပန္) ၊ ေငြဇင္ေယာ္ဦးမိုးကုတ္ ၊ ေ၀ ( စီးပြားေရးတကၠသိုလ္) သူတို႕ကိုၾကိဳက္တယ္ အသစ္လို႔မထင္ရေလာက္ေအာင္ကိုေတာ္လြန္းလို႔ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေရႊအသစ္ကေလာက္ဆုရသြားတဲ့ ဆရာေမာင္ဟန္ရီရဲ့ ေရႊပိုးကေတာ့ မင္းလူလက္သစ္လား ထင္ရေလာက္ေအာင္ ရယ္ရတယ္ဗ်ိဳ႕ ။ ေရႊခ်စ္သူမွ ေရႊခ်စ္သူ မွာေတာ့ ဦး၀င္းျငိမ္း ျပန္စာၾကီးက စိတ္မပါသလိုလို မာနာၾကီးသလိုလိုနဲ႔ မြတ္စလင္ၾကီးမို႔ျဖစ္မယ္ ဟဟား ဒါမယ့္ လတိုင္း ေရႊကိုမဖတ္ရရင္ တစ္မ်ိဳးေတာ့ လိုေနသလိုလိုပဲ ။ ဘေလာ့မေရးျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ စာေတြၾကီးထိုင္ဖတ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ း) ေရႊမ်က္ႏွာဖံုးရွင္ေတြ မွာ ေဒြးကို ျပန္ေတြ႕ေတာ့ စိတ္ထဲ လြမ္းသလိုလိုေတာင္ျဖစ္တယ္ ႏွေျမာစရာေကာင္းလိုက္တာေနာ့္ ။
ဟုိမွာတုန္းက ဇြန္အၿမဲဖတ္တဲ့မဂၢဇင္းႏွစ္အုပ္က အပ်ိဳစင္နဲ႔ ေရႊအျမဳေတပါ။ ႏွစ္အုပ္လုံး တစ္ပုဒ္မက်န္ အကုန္ဖတ္ပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္း မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဇြန္လည္း အြန္လုိင္းက ဖတ္ရတာထက္စာရင္ စာအုပ္ကုိင္ၿပီး ဖတ္မွပုိအားရ ေက်နပ္တတ္တာ။
စာအုပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးေလးေတြ အမွတ္တရ ျပန္တင္ေပးတဲ့ အစ္မတန္ခူးကုိ ေက်းဇူးပါ။
ေရႊအျမဳေတကို ညီမလဲ ၾကိဳက္တယ္။
မတန္ခူးက စည္းကမ္းရွိလိုက္တာ။
စာအုပ္ေတြအကုန္ ခုခ်ိန္ထိ သိမ္းထားႏိုင္တာ ခ်ီးက်ဴးပါရဲ႕။
သားသားေနမေကာင္းဘူးလား။ သူ႔ကို သတိရေနတာ။ နက္ဖန္ ကဆုန္လျပည့္မွာ အေဖေရးထားတဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ ကဗ်ာေလးေတြ တင္ေပးမလို႔ စိတ္ကူးထားတယ္။ သားသားကို ဖတ္ျပရေအာင္လို႔။
အမေရ အမမွာ ေရႊအေဟာင္းေတြ ရွိတယ္ဆိိုလို႔ အရင္တံုးက ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ ၀တၳဳတိုေလး ဘယ္လမွာပါလဲ မသိေတာ့့ဘူး၊ အမမွတ္မိရင္ အမ မွာ ရွိလားလို႔ ၾကည့္ေပးပါေနာ္၊
လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ကြဲမလို႔ ေရွ႕ေနဆီလာၿပီး ပစၥည္းခြဲၾကရင္းနဲ႕ ေနာက္ဆံုး ျပန္ေပါင္းသြားတာေလ၊ ပစၥည္းေတြ ခြဲေတာ့ မိန္းမက ထိုးေပးထားတဲ့ ဆြယ္တာ ေလး ယူပါရေစတို႔၊ သားေလးငယ္ငယ္တံုးက စီးတဲ့ စက္ဘီး ယူသြားမယ္တို႔နဲ႕ အေ၀မတဲ့ၾကရကာ၊ သံေယာဇဥ္ေတြ ျပန္ေပၚလာၿပီး ေနာက္ဆံုး သမီးကို ေက်ာင္းသြားႀကိဳဖို႔ သူ႔မိန္းမ ေသြးတိုးရင္ ကားေမာင္းလို႔ မရတာ စိတ္ပူရတာနဲ႕ ေနာက္ဆံုး မိန္းမက ထေလ ကားေသာ့ယူ သမီးကို သြားႀကိဳၾကေအာင္ ဆိုၿပီး ေရွ႕ေနကိုေတာင္ ႏူတ္မဆက္ပဲ ျပန္ေပါင္းသြားၾကတာေလ၊
အဟီး ရွာခိုင္းရတာ အားေတာ့နာတယ္၊ ၀တၳဳ နံမယ္မသိ၊ ဘယ္သူေရးတာမွန္းလဲ မသိ၊ ဘယ္လထုတ္မွာ ပါတာလဲ မသိ၊ ဇာတ္လမ္းေလးပဲ မွတ္မိတာမို႔ အဲတာေလး ျပန္ရွာ ဖတ္ခ်င္လို႔ ၊ အမ အဆင္ေျပမွပါ အမရယ္၊
အမေတြ႔ရင္သာ ဒီမွာ အေၾကာင္းျပန္လိုက္ေနာ္၊ မေတြ႔႕ရင္လဲ ကိစၥမရွိဘူး၊
တန္ခူးေရ...
စာအုပ္ေတြကို သေဘာက်သြားတယ္...
ေဒြးကိုျမင္ရတာေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူး (ဒါေၾကာင့္ ညက အိပ္မေပ်ာ္ပဲ အခုလဲ မနက္ အေစာၾကီး ႏိုးေနတာသာ ၾကည့္ပါေတာ့... ဟီဟိ)
ၿပီးေတာ့ ေရႊအျမဳေတကို မွာလို႕ရတဲ့ ဆက္သြယ္ရမယ့္ ေနရာေလး ေျပာျပပါေနာ္... ကိုယ္လဲ မွာခ်င္လို႕ပါ။ လစဥ္ ပန္နီစူးလားမွာ မွန္မွန္ သြားမဝယ္ျဖစ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕လေတြဆို မဖတ္ရဘူး... တန္ခူးနားမွာ လာငွားဖတ္မွ ထင္တယ္... း))
မမဆီကငွားဖတ္ခ်င္တယ္.. ရမလား.. :)
မတန္ခူးေရ..
အားနာလိုက္တာ..။
တကယ္ေတာ့ က်မလည္း ေရႊက အဓိက ေမြးခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာပါ..။ က်မရဲ႕ မုန္တိုင္းရဲ႕ ေက်ာရိုး ၀တၳဳ မဂၢဇင္းၾကီးတေစာင္မွာ ေခါက္ေနတာ.. ကိုမ်္ိဳးျမင့္ညိမ္းနဲ႔ ကို၀င္းျငိမ္းတို႔ ညီအကိုက ဆြဲထုတ္ျပီး ေရႊအမွတ္ တစ္မွာ သံုးခဲ့တာေလ...။ ခုေတာင္ လြမ္းပါတယ္..။
ဒါေပမဲ့ က်မ ခု ေရႊကို စိတ္ေကာက္ေနတာ...။ မုဒိတာတရားပြားႏိုင္ၾကပါေစဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးပါေနလို႔ေလ...။
တကယ္ေတာ့ အဲဒီဆြမ္းဆန္ထဲ ဖ်က္ေနတာေလးကို ဖယ္လိုက္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မွာေနာ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်မရဲ႕ ရသစာအုပ္စင္ အစီစဥ္မွာေတာင္ ေရႊကို ဖယ္ထားမိတယ္..။ အဲဒီအတြက္လည္း စိတ္တကယ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္..။ ခု မတန္ခူးဆီ ၀င္ဖတ္လိုက္ေတာ့ တမ်ိဳးၾကီး ခံစားရျပန္တယ္.. ခက္ပါ့...။
တန္ခူးရဲ႕ေရႊေတြလာၾကည္႕သြားပါတယ္။ ဟိုးအရင္ကတည္းက ေရႊကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဖတ္စရာအေတာ္ကို အစံုအလင္ပါလို႔။ ခုေတာ႔ အြန္လိုင္းကပဲ ဖတ္ေတာ႔တယ္။
steven တို႔အိမ္မွာ ငယ္ငယ္က ဆို ေရႊအျမဳေတ ထြက္ပီဆို တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္လု ဖတ္ၾကတယ္ဗ်။ တစ္ေယာက္က ဖတ္ပီးသြားရင္ ဒီစာေရးဆရာ ရဲ႕ ဝတ္ထုေလးက ဘယ္လို။ ေရးတက္လိုက္တာေနာ္.. ဘာညာနဲ႔ ထမင္းဝိုင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ ထမင္းစားပီး အသီးစားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ အခုေတာ့ မိသားစုေတြ တစ္ေနရာစီေလ။ ဒါေတာင္ ျမန္မာကို ဖုန္းဆက္ရင္ ဒီအပတ္ေရႊထဲက ဘယ္ဝတ္ထု ဘယ္ေဆာင္းပါးက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတာ ေျပာျဖစ္ေသးသဗ်။ အခုေတာ့ ဒီမွာ ေရႊကို လစဥ္မဝယ္ျဖစ္ေပမဲ့ အစဥ္ေျပသလို ဝယ္ျဖစ္တယ္။ ေရႊအျမဳေတ ရဲ႕ ေမြးလဟာ က်ေတာ့ ေမြးလနဲ႔တူေတာ့ ႏွစ္စဥ္ အထူးထုတ္ေတြက အမွတ္တရေပါ့။ ေရႊဝတ္ထုေတြ ကို စုထုတ္တဲ့ ေရႊ ၆၀။ ၆၁။ ၆၂။ ၆၃ တိုင္ ဖတ္ျဖစ္ေနသဗ်။ မမနဲ႔ထပ္တူ ဆုေတာင္းေနမိတာက ေရႊအျမဳေတ ထာဝရတည္တံပါေစလို႔ အျပင္ ေရႊရဲ႕ ဥယ်ာဥ္မႈးၾကီး အန္ကယ္ဦးဝင္းၿငိမ္း သက္ရွည္ က်န္းမာပါေစေၾကာင္ ဒီေနရာကေန ဆုေတာင္းေနရတယ္ဗ်ာ။
ေရႊအျမဳေတကုိ အရမ္းၾကိဳက္တယ္အမ.. အမက စည္းကမ္းရွိတယ္ေနာ္.. စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးကုိ ေသခ်ာသိမ္းထားတာပဲ.. က်ေနာ္ အရင္တုန္းက ၀ယ္ျပီး သိမ္းထားျဖစ္တာက အပ်ိဳစင္ မဂၢဇင္း.. ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ၀ယ္ျပီး သိမ္းထားျဖစ္တာ.. နာဂစ္ျဖစ္ေတာ့မွပဲ အိမ္က မဂၢဇင္းေတြ အကုန္ေရစုိျပီး ပစ္လိုက္ရတာ.. အမရဲ႕ စာအုပ္ေတြကုိ အိမ္နားနီးရင္ ယူဖတ္ပါတယ္ အမရယ္..ဟုတ္တယ္မေရ.. စာအုပ္နဲ႕ ဖတ္ရတာ ပုိအရသာရွိတယ္... ရန္ကုန္ျပန္တုန္းကေတာ့ ေရႊ ၆၀၊၆၁၊၆၂ ၀တၳဳ စာအုပ္ေတြ ၀ယ္လာျပီး ဖတ္တယ္.. ေရႊ၀တၳဳတုိေတြက တကယ္အရည္အခ်င္းရွိတယ္.. ဖတ္လုိ႔လည္း အရမ္းေကာင္းတယ္.. ေစ်းလည္းေကာင္းတယ္.. မႏွစ္က ၀ယ္ေတာ့ က်ပ္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ ၅၀၀၀ နီးပါးပဲ.. အခုေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္လုိ႔ရတာေတာင္ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး.. :(
Hi sis, Pls let me know the movie tile of the cover which u like most. i think that movie location is ..
MIT .
အေပၚက ဝတၳဳ တိုရွာခိုင္းတာ ေဒၚျမတ္ႏိုး ထင္တယ္ အမလည္း ဖတ္ဘူးတယ္
ေရႊဟာ အားလံုးေကာင္းပါတယ္.
ဖ်က္ေနတာက
မုဒိတာတရားပြားႏိုင္ၾကပါေစဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးပါေနလို႔ေလ...။
ေရႊစင္
ရသ စာေပကို တန္ဖိုးထားတဲ႔ မဂၢဇင္းမို႔ ေရႊကို ၾကိဳက္တာ။ ခုထိ မျပတ္ ဖတ္တုန္း မမေရ..
ခ်ိဳသင္းလဲ တခ်ိဳ႔စာေတြ ေက်ာ္ဖတ္တယ္ဗ်ိဳ႔.. :)
(၀န္ခံခ်က္)
ေရႊ ကို ေရႊ ဟု ေရးေစခ်င္ပါသည္။
မ...
ခဏခဏ ေပ်ာက္တယ္ေနာ္..
မအားဘူးထင္တယ္..
အၿမဲသတိရပါတယ္။
မေလးေတာ႔ မဂၢဇင္းေတြ နဲ႔ ေ၀းေနတာၾကာပါၿပီ။
ဟိုးလြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္ေလးဆယ္ေလာက္တုန္းက ေၾကြက်ေတာ႔မယ္႔ မဂၢဇင္းေတြေတာ႔ အႀကီးေတြဆီကေတာင္းၿပီး စုထားတာေတာ႔ရွိတယ္.. :D
i dont want to buy shwe anymore bcos of Myitar Tone..disgusting Le Le Nwe Thein...
က်ေနာ္ ့ေကာင္မေလးလည္း ေရႊအျမဳေတ ကိုအၿမဲဖတ္
တယ္...http://shweamyutay.com/ ရွိၿပီးသားလား
မသိေပမယ္ ့ မရွိရင္အသံုး၀င္မွာပါ
Post a Comment