ကြ်န္မနဲ ့ ေရြွအျမဳေတ

ျမန္မာျပည္မွာ ရွိစဥ္က လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေရာက္လာေတာ့ ေရြွအျမဳေတမဂၢဇင္းတခုကိုပဲ ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေရြွအျမဳေတ၊ မေဟသီ၊ ကလ်ာ၊ လံုမေလး၊ ရင္ခုန္ပြင့္… စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြက ငယ္ေဖာ္ေတြေပါ့။ ဒီေန ့ အိမ္ရွင္းရင္းနဲ ့ ကြ်န္မရဲ့ ေရြွအျမဳေတစာအုပ္ေလးေတြကို ေသခ်ာစီရင္း ကြ်န္မခ်မ္းသာသမွ် အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ရိုက္ရင္း ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာ ကြ်န္မဆီမွာ ရွိတဲ့ အေဟာင္းဆံုး ေရြွက ၁၉၉၃ခုနွစ္ကပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ခုနွစ္နွစ္ကေပါ့။ ရန္ကုန္အိမ္မွာေတာ့ ဒီထက္ေဟာင္းတဲ့ ေရြွေတြ ရွိပါေသးတယ္။

ကြ်န္မဆီက အေဟာင္းဆံုးေရြွအျမဳေတနဲ ့ အသစ္ဆံုးေရြွအျမဳေတ




ေရြွအျမဳေတကို ဘာေၾကာင့္ပံုမွန္ဖတ္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ အဓိကက ကြ်န္မကို ဆြဲေဆာင္နုိင္တဲ့ ၀တၳဳတိုေလးေတြေၾကာင့့္ပါ။ ဖြဲ ့စည္းပံု ေသသပ္တဲ့အျပင္ အသက္အရြယ္မေရြးဖတ္နုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားပံုေလးက အေတာ္လွပါတယ္။ ကြ်န္မအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြ်န္မအေဖနဲ ့ေရြွက ၀တၳဳတခ်ိဳ ့ကို တခါတေလ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ေနာက္တခုက မ်ိဳးဆက္သစ္ စာေရးဆရာေတြေမြးဖြားေပးေနတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့ ရွားပါးတဲ့ မဂၢဇင္းတေစာင္မို ့ပါ။ ရသစာေပတိုးတက္ေရးအတြက္ နွစ္စဥ္စာေပဆုေပးပဲြကို က်င္းပေပးတဲ့ ေရြွရဲ့ ၾကီးျမတ္တဲ့ အစဥ္အလာတခု အျမဲက်န္းမာအသက္၀င္ေနပါေစလို ့ ဆုေတာင္းေပးေနမိပါတယ္။

ကြ်န္မနွစ္သက္တဲ့ မ်က္နွာဖံုးေလးေတြ



ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၁ရႏွစ္၊ ၁ဂႏွစ္ေလာက္က ၀ါသနာပါလြန္းလို ့စာမူေလးေတြ ပိုက္ျပီး ဟိုမဂၢဇင္းတိုက္၊ ဒီမဂၢဇင္းတိုက္ ေျခတိုေအာင္ ပို ့ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ကို သတိရမိပါတယ္။ တခ်ိဳ ့မဂၢဇင္းတိုက္ေတြက်ေတာ့ ကေလာင္သစ္ဆုိတာနဲ ့ ဖတ္ေတာင္မၾကည့္ပဲ တန္း ပယ္တာမ်ိဳး လက္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ရင္ခုန္ပြင့္၊ ေရြွအျမဳေတ၊ လံုမေလး၊ ကလ်ာမဂၢဇင္းေတြကေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ပါဘူး။ ကေလာင္သစ္ေလးေတြကို အျမဲၾကိဳဆိုလမ္းဖြင့္ေပးပါတယ္။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ရုိက္ခ်ိဳးမဖ်က္ဆီးပဲ ခ်ီးေျမွာက္အားေပးတတ္တဲ့ အဲဒီမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအဖြဲ ့ေတြရဲ့ ေက်းဇူးကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအျပင္ ေရြွရဲ့ထူးျခားခ်က္က ေရြွမွာေဖာ္ျပခံခဲ့ရတဲ့ ၀တၳဳတုိေလးေတြက အမွတ္တရ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဴပ္ေလးထုတ္ေပးျခင္းပါပဲ။

ကြ်န္မအၾကိဳက္ဆံုးမ်က္နွာဖုံး



ေရြွေၾကာင့္ပဲ တေက်ာင္းထဲက စီနီယာ ဆရာေနဇင္လတ္ရဲ့ လူငယ္ေတြကို ပညာေပးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလးေတြ ဖတ္ခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္မခ်စ္တဲ့ သာဓုအုပ္စု ညီအကို စာေရးဆရာေတြရဲ့ လက္ရာနဲ ့ အျမဲထိေတြ ့ခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ အရင္က ဖတ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာၾကီးေတြရဲ့ ရတနာလက္ရာေတြ တူးေဖာ္ထားတာကို ခံစားခြင့္ရတယ္။ ေရြွေၾကာင့္ပဲ တခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့ ကြ်န္မတို ့နယ္သူ ဆရာမခင္ခင္ထူးကို ရင္ထဲက အမၾကီးတေယာက္လုိ သူ ့အညာစာေတြက တဆင့္ ရင္းနွီးခြင့္ရတယ္။ စာေရး၀ါသနာကို လက္မလြွတ္နုိင္ေသးတဲ့ ကြ်န္မအတြက္ ေရြွဖခင္ၾကီး ဦး၀င္းျငိမ္းရဲ့ နွစ္ေၾကာင္းေရး တေၾကာင္းျခစ္ ေဆာင္းပါးေလးေတြကတဆင့္ ၀မ္းစာ စုေဆာင္းခြင့္ရတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေရြွက ကြ်န္မကုိ ဒီေလာက္အခ်ိန္ေတြၾကာေအာင္ ဆြဲေဆာင္နုိင္တာပါပဲ။

ကြ်န္မခ်မ္းသာသမွ်ေရြွအျမဳေတ



ေရြွကို on line ဖတ္လုိ ့ရေပမယ့္လဲ လစဥ္စာအုပ္ေလးပံုမွန္၀ယ္ျပီး ဖတ္ရတာ ပိုအားရပါတယ္။ စာအုပ္အေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ဖတ္ရတာလဲ ၾကည္နူးမွ ုတမ်ိဳးေပးေစတယ္ မိုလား။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းတဲ့ေရြွအျမဳေတ၊ အစဥ္အလာေကာင္းတဲ့ ေရြွအျမဳေတ နွစ္ေပါင္းရာေထာင္ေသာင္းတိုင္ အသက္ရွည္က်န္းမာ နုပိ်ဳလုိ ့ ရသအသီးအပြင့္ေတြ ေ၀ဆာပါေစလုိ ့။

တန္ခူး
8:45pm 26-Apr-2010
(PS. ေပ်ာက္လုိက္ေပၚလုိက္လုိ ့ ထင္ေနၾကမွာပဲေနာ္… ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က သားေလးေနမေကာင္းလို ့ ေပ်ာက္ေနခဲ့တာပါ… ခုသားေလးျပန္ေနေကာင္းသြားပါျပီ)

သံခ်ပ္ေခတ္က သၾကၤန္

သက္ေ၀တို ့ ပန္တို ့ ေရြွျပည္ေ၀းမွာ သံခ်ပ္ေလးေတြ သြားစပ္တာေတြ ့ေတာ့ ငယ္တုန္းက သံခ်ပ္ေတြနဲ ့ၾကီးခဲ့ရတဲ့ သၾကၤန္ေတြကို ျပန္လြမ္းမိတယ္။ အဲဒီတုန္းက သၾကၤန္မွန္ရင္ သံခ်ပ္ပါမွေလ။ ဘာေၾကာင့္ လူေတြက သံခ်ပ္ကို ေမွ်ာ္ၾက၊ ေတာင့္တၾက၊ နွစ္သက္ၾကသလဲဆိုေတာ့ သံခ်ပ္ေတြက ေခတ္ရဲ့မွန္တခ်ပ္လိုပါပဲ။ ဒီေခတ္ကေလးေတြ သံခ်ပ္နဲ ့ ကြ်န္မတို ့ေလာက္ မရင္းႏွီးၾကမွာမို ့ ငယ္တုန္းက သံခ်ပ္သၾကၤန္အေတြ ့အၾကံဳေလး ေ၀မွ်လုိက္ပါတယ္။

အဲဒီေခတ္တုန္းက တီဗီြေတာင္ အိမ္တုိင္းမရွိ။ ကက္ဆက္ပဲရွိၾကတာမ်ားေတာ့ သၾကၤန္မေရာက္ခင္ တလ နွစ္လေလာက္ အလိုကတည္းက သၾကၤန္သံခ်ပ္ကက္ဆက္ေခြေတြ ထြက္လာပါျပီ။ သၾကၤန္နားနီးတာနဲ ့ဟိုအိမ္က သံခ်ပ္သံၾကား၊ ဒီအိမ္က သံခ်ပ္သံၾကား၊ လဘက္ရည္ဆိုင္ကလည္း သံခ်ပ္ဆိုေတာ့ တျမိဳ ့လံုး သံခ်ပ္သံေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ ့ ျမဴးၾကြေနပါျပီ။ “မကုလားမေရ ၾကည့္လုပ္ပါဦး” ဆိုတဲ့ ေမာင္ေၾကးမံုက သံခ်ပ္ဘုရင္လို ့ ေျပာလုိ ့ရေအာင္ အေတာ္အစပ္ေကာင္းပါတယ္။ သံခ်ပ္ေခြမွာ သံခ်ပ္တမ်ိဳးထဲ မဟုတ္ပဲ တခန္းရပ္ျပဇာတ္ေလး၊ အတာသီခ်င္းေလးေတြနဲ ့ဆိုေတာ့ အေတာ္နားေထာင္လုိ ့ေကာင္းပါတယ္။

အဲဒီေခတ္က ရပ္ကြက္တိုင္းလိုလို သံခ်ပ္အဖြဲ ့ဆုေပးမ႑ဋ္ေတြရွိၾကပါတယ္။ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ကတည္းက မနွစ္ကနဲ ့မတူေအာင္ ခမ္းခမ္းနားနား ဆုေပးမ႑ဋ္ေတြကို သူ ့ထက္ငါ အျပိဳင္အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ဆုေပးမ႑ဋ္က ေရြွေရာင္ အတာအိုးၾကီးမွာ ပိေတာက္ခက္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ ့ တခ်ိဳ ့က်ျပေတာ့ ပုဂံေခတ္သၾကၤန္ကို သရုပ္ေဖာ္တဲ့ ခမ္းနားတဲ့ ပန္းခ်ီေနာက္ခံနဲ ့… အဲဒီလို မ႑ဋ္ေတြ လုိက္ၾကည့္ေနရင္း သၾကၤန္ရင္ခုန္သံေတြက စေနပါျပီ။

ျပိဳင္ပဲြ၀င္ၾကမယ့္ သံခ်ပ္အဖဲြ ့ေတြကလည္း သၾကၤန္မတုိင္မွီ ကတည္းက သံခ်ပ္စတိုက္ၾက။ နာမည္ၾကီး သံခ်ပ္အဖြဲ ့ “အင္အား”က ကြ်န္မတုိ ့ ရပ္ကြက္က သံခ်ပ္အဖြဲ ့ပါ။ အင္အားအဖဲြ ့ သံခ်ပ္တိုက္ေနက်လမ္းက ေစ်းသြားရင္ ျဖတ္သြားရတဲ့လမ္းမုိ ့ သံခ်ပ္ေတြ တုိက္ေနျပီလို ့ ဦးေအာင္ သတင္းေပးတတ္သူက ကြ်န္မၾကီးၾကီးပါ။ သံခ်ပ္တုိက္ေနျပီ အသံၾကားတာနဲ ့ ကစားလက္စေတြ ခ်ျပီး သံခ်ပ္တုိက္ရာဆီ ေျပးေတာ့တာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ရၾကည့္ရ မရိုးတာမို ့ အင္အား သံခ်ပ္ေတြဆို သၾကၤန္မေရာက္ခင္ကတည္းက အလြတ္ရေနတဲ့အထိပါပဲ။

အေဖက သၾကၤန္ေရပက္ခံတာ၊ အလည္ထြက္တာတို ့ကို သိပ္အားမေပးေပမယ့္ သံခ်ပ္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ၀ါသနာပါတာမို ့ သၾကၤန္ညေတြဆို ဆုေပးမ႑ဋ္ေတြဆီ သူကိုယ္တုိင္ လိုက္ျပပါတယ္။ တခါတေလ ကြ်န္မတို ့အိမ္ေနာက္က ကြင္းၾကီးထဲက ဆုေပးမ႑ဋ္၊ တခါတေလက်ေတာ့ ရန္ကင္းကြင္းၾကီးက ဆုေပးမ႑ဋ္… တာေမြဗိုလ္စိန္မန္က မ႑ဋ္ဆို တကယ့္သံခ်ပ္အဖဲြ ့အေကာင္းေတြ အၾကိတ္အနယ္ျပိဳင္တာမို ့ လူၾကပ္ၾကပ္ထဲတိုးေ၀ွ ့ၾကည့္ခဲ့ေသးပါတယ္။

ဆုေတြကလဲ စြယ္စံု၊ အက၊အလွ၊ သံခ်ပ္၊ ၀တ္စားဆင္ယင္မွ ု အဲလို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခဲြထားပါေသးတယ္။ သံခ်ပ္အဖြဲ ့ေကာင္း တခုျဖစ္ဖုိ ့က မလြယ္လွပါဘူး။ အလွျပကားကို creative ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ရသလို၊ တဖြဲ ့လံုးရဲ့ ၀တ္စားဆင္ယင္မွ ုကိုလဲ အေတာ္ကို အေလးထား ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေခတ္ကို လွစ္ဟပ္ျပနုိင္ဆံုး သံခ်ပ္ထိထိေတြ အျပင္၊သီခ်င္းက အစ ကိုယ့္ဘာသာေရးသား စပ္ဆုိရတာပါ။ တခန္းရပ္ ျပဇာတ္ေလးေတြ ဆုိလဲ တကယ့္သရုပ္ေဆာင္ပီျပင္တဲ့သူေတြ သရုပ္ေဆာင္တာပါ။ သံခ်ပ္အဖဲြ ့ေခါင္းေဆာင္က တဖြဲ ့လုံုးမွာ အဓိက အက်ဆံုးမို ့ တကယ့္ soul နဲ ့ အနုပညာဗီဇရွိသူေတြ လုပ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ ေလွာင္စရာရွိရင္ မထိတထိ မ်က္နွာေပးေလးနဲ ့… ၀မ္းနည္းစရာျပန္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ရစ္၀ဲလာတဲ့အထိ… ေပ်ာ္စရာေလးေတြက်ေတာ့လဲ လူတကိုယ္လံုး ေလမွာ ပ်ံ၀ဲေနသလုိ ျမဴးၾကြလို ့။ ယခုလက္ရွိ အနုပညာေလာကမွာ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ ကုသိုလ္တို ့ ေဗလု၀တို ့ကို အဲဒီေခတ္ကတည္းက သံခ်ပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အျဖစ္နဲ ့ ရင္းနွီးေနခဲ့တာပါ။

ယေန ့ထက္ထိမွတ္မိေနတဲ့ သံခ်ပ္အဖဲြ ့ေတြကေတာ့ ပုဂံေခတ္အ၀တ္အစားနဲ ့ တခမ္းတနား သံခ်ပ္အဖြဲ ့… ေနရာတိုင္းမွာဆုေတြခ်ိတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းေမာင္၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးနဲ ့ ပရိသတ္ရင္ထဲေရာက္ေအာင္ ေပါက္တဲ့ သံခ်ပ္ေတြ ထိုးနုိင္တဲ့ အင္အား၊ အားနဲ ့မာန္နဲ ့ သံခ်ပ္ေတြ ရင္ကဲြေအာင္ထိုးတတ္တဲ့ ဒဲ့ဒိုး၊ ျပီးေတာ့ တကယ့္ကို ရင္ထဲရွိတာ အိမ္သြန္ဖာေမွာက္ေျပာတတ္လြန္းတဲ့ ဒိုးဒုိးေဒါက္ေဒါက္။ ကေလးဘ၀က ဆိုလို ့ေကာင္းတဲ့ သံခ်ပ္နဲ ့သီခ်င္းတခ်ိဳ ့ ခုခိ်န္ထိ ပါးစပ္ထဲမွာ စြဲေနေသးပါတယ္။ (နွစ္ေတြအေတာ္ၾကာျပီဆုိေတာ့ စာသားေတြ မွားေကာင္းမွားေနပါလိမ့္မယ္)

နာမည္ၾကီး ယဥ္ေက်းေမာင္အဖဲြ ့ရဲ့ ပင္တိုင္သီခ်င္း

“xxx ေျပာလုိက္ခ်င္တာေတြလဲxxx အကုန္လံုးေျပာလိုက္မယ္xxx ေ၀ဒနာကို အကုန္ေၾကျငာမယ့္xxxယဥ္ေက်းေမာင္”

အစရွိတဲ့ သီခ်င္းကို ေအာ္ဟစ္ျပီးဆို ကုတင္ၾကီးက သံခ်ပ္အလွျပကားၾကီးျဖစ္… သၾကၤန္ျပီးေတာင္ သံခ်ပ္ေရာဂါမကုန္နုိင္ေသးပဲ ကြ်န္မတို ့ေမာင္နွမေတြ သံခ်ပ္တိုင္ံတိုင္းေဆာ့ကစား ခဲ့ၾကတာ လြမ္းမိပါရဲ့။ စီးပြားေရးသမားေတြ ျဖတ္လမ္းလိုက္ အျမတ္ရွာၾကတဲ့ ကေလးနုိ ့မွ ုန္ ့ဗူးခြံေတြ ၀ယ္ျပီး နုိ ့မွ ုန္ ့ဘူးအတုေတြေရာင္းတာကို သေရာ္ထားတဲ့…

“နို ့မွ ုန္ ့နို ့မွ ုန္ ့ ၀ယ္ရမွာလားလုိ ့ သားသားစိတ္မွာပူ xxx မီးမီးစိတ္မွာပူ xxx ေလဟာျပင္ေစ်းက ၀ယ္လာေပးတဲ့ xxx ေဟးးး နို ့မွ ုန္ ့ xxx နို မွ ုန္ ့က အီးေတြပါလို ့”

ဆိုတဲ့ သီခ်င္းဆို ကြ်န္မေမာင္ေလးရြွတ္ေနာက္ေနာက္ ပါးစပ္မွာ အလြန္ေရးပန္းစားတဲ့ သီခ်င္းပါ။ က်ဳဴရွင္ေတြ စေခတ္စားေတာ့ ေက်ာ္ျငာေတြမွာ က်ဴရွင္ဆရာငယ္ငယ္ေတြ ပံုက မင္းသားရံွ ူးေလာက္တာရယ္… ျပီးေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသူငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ ့ က်ဴရွင္ဆရာေတြ ဇာတ္လမ္းကို သေရာ္ထားတဲ့…

“က်ဴ…. ရွင္… က်ဴေရ… ရွင္…
က်ဴရွင္ဆိုတာ xxx ဒါတဲ့လားဟဲ့ xxx မိဘမ်ားတို ့xxx သတိထားၾကကြဲ ့ ”

ဆိုတဲ့သံခ်ပ္။ ျပီးေတာ့… ဇာတ္မင္းသား မိုး၀င္းတို ့၊ ခ်မ္းသာတို ့၊ သိန္းေဇာ္တို ့ကို ေကာင္မေလးေတြ သဲသဲလွ ုပ္ၾကလြန္းတာကို သေရာ္ထားတဲ့…

“ဟိုတေန ့က xxx ေရနံဆီေရာင္းရတဲ့ ေငြငါးဆယ္ xxx မိုးမိုးကတုန္း ပစ္ေပးလိုက္ေတာ့ xxx မိုးမိုးေလးက ယူတယ္ေတာ့ xxx (ေအးဟယ္ သူ ့ခမ်ာ သနားပါတယ္ xxx တို ့လဲ ေပးခ်င္လုိက္တာေနာ့ေနာ)့ xxx မိုးမိုးေကြ်းရင္ xxx ေသေဆးေပးျဖစ္ျဖစ္ xxx ငွက္ေပ်ာသီးပဲျဖစ္ျဖစ္ xxx စားလုိက္မွာပဲ xxx (ငွက္ေပ်ာသီးရရင္ တေယာက္ထဲမစားနဲ ့xxx တို ့လဲ တကုိယ္ဆီ ေကြ်းရမွာပဲ)”

ဆိုတဲ့ မိန္းမလ်ာေလသံနဲ ့ ပီပီျပင္ျပင္သရုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ သံခ်ပ္။ ေနရာတကာ ေဖာ္လံဖားတတ္တဲ့ ဖားေတြအေၾကာင္း သေရာ္ထားတဲ့…

“တံုးေအာက္ကဖား xxx တံုးေပၚဖား xxx ႒ါနဆိုင္ရာဖား xxx ဖားေကာင္းေဖာင္းကား xxx ဖားဖားဖား xxx ေနရတကာဖား”

ဆိုတဲ့ နားေထာင္ေနသူေတာင္ ဖားေတြကို ေအာ္ကလီဆန္ေအာင္လုပ္နုိင္လြန္းတဲ့ သံခ်ပ္။ ကြ်န္မနားထဲမွာ မေန ့တေန ့ကလို သံခ်ပ္သံေတြ ဆူညံေနဆဲပါ။ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ သံခ်ပ္ေတြထဲမွာ ၾကက္သီးေမြွးညွင္းထေအာင္… မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ေအာင္… ပီျပင္လြန္းတဲ့ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက သံခ်ပ္ပြဲေလးကေတာ့ ယေန ့ထက္ထိ နွလံုးသားမွာ စြဲက်န္ေနဆဲပါ။

တန္ခူး
1:15pm 15-Apr-2010

သားနဲ ့ဘာသာေရး

(ဒီပို ့စ္တင္ျပီးမွ မေန ့က အမတေယာက္ဆီက ပူပူေႏြးေႏြးရလာတဲ့ ဇာတ္ၾကီး၁၀ဘြဲ ့စာအုပ္ကို မနက္မုိးလင္းတာနဲ ့ ထဖတ္ေနတဲ့ (တကယ္ေတာ့ မဖတ္တတ္ပါဘူး… သူ ့အေဖနဲ ့ကြ်န္မညက ေျပာျပထားလို ့ ပံုေလးေတြ လိုက္ၾကည့္တာပါ) သားပံုေလးကို ဓာတ္ပံုရိုက္ထားျပီး ဒီပို ့စ္နဲ ့လိုက္ဖက္မယ္ထင္လုိ ့ ထပ္ျဖည့္လိုက္တာပါ)

သားေလးက ၅နွစ္ခြဲရွိေသး သားနဲ ့ဘာသာေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ၾကီးက နဲနဲမ်ား ၾကီးလြန္းေနမလား မသိဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာျပခ်င္တာကလဲ သားနဲ ့ဘာသာေရးပဲမို ့ အဲဒီလုိေလးပဲ နာမည္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ အမွားပါရင္ ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါလုိ ့။

ကြ်န္မ မနွစ္က ပုိ ့စ္တပုဒ္ေရးခ့ဲဖူးပါတယ္။ က ကာ ကား ဆိုတဲ့ ျမန္မာစာနဲ ့ဘာသာေရးတဲြသင္ေပးတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက သင္တန္းေလးအေၾကာင္းပါ။ အေျခအေနအရ နုိင္ငံရပ္ျခားမွာ လာေနရေတာ့ သားကို တျခားဘာသာ၀င္ျဖစ္သြားမွာ အေၾကာက္ဆံုးပါ။ ဒါေၾကာင့္ သားသိပ္နားမလည္ေသးခင္ ကတည္းက ကြ်န္မက စိုးရိမ္စိတ္ေတြၾကီးျပီး အဲဒီတနဂၤေႏြေက်ာင္းေလး ပုိ ့ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက သားက ငယ္ေသးလုိ ့ ထင္ပါတယ္… ဘုရားဆိုရွိခိုးဖို ့ေတာင္ အေတာ္တိုက္တြန္းရပါတယ္။ တခါတေလ လိုက္မဆိုပဲ ဂ်စ္တိုက္ေနလို ့ ကြ်န္မနဲ ့ တက်က္က်က္ပါ။ ျမန္မာစာေတာ့ စိတ္၀င္စားမွ ုရွိေပမယ့္ ဘာသာေရးကို သိပ္စိတ္မ၀င္စားတာမို ့ ကြ်န္မအေတာ္ေလး ပူပင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သားကို သင္တန္းျပန္ပုိ ့ဖို ့ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတခါသင္တန္းျပန္ပုိ ့တာ သားကိုယ္တုိင္က သြားခ်င္တယ္လုိ ့ လုိလုိခ်င္ခ်င္ ပူဆာလုိ ့ ျပန္ပို ့ျဖစ္တာပါ။ ညီမလုိခင္တဲ့ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းရဲ့ သမီးေလး၂ေယာက္ အဲဒီေက်ာင္းက ဘုရားစာဆုိျပိဳင္ပဲြမွာ ဆုရတာကို သားၾကည့္ရေတာ့ ေက်ာင္းျပန္တက္ဖို ့ကို ျပန္စိတ္၀င္စားလာပါတယ္။ ဘာသာေရးကို သားစိတ္၀င္စားလာတယ္လုိ ့ ကြ်န္မစ သတိထားမိတာက သားကို ငယ္ကတည္းက ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာလို ခ်စ္တဲ့ အေမအရင္းနဲ ့မျခား ဂရုစိုက္တဲ့ သားအန္တီနဲ ့ ဦးဦးအိမ္ သြားလည္ျပီး ျပန္လာကတည္းကပါ။ ဘုရားအေလာင္းေတာထြက္ေတာ္မူတာကို အဂၤလိပ္လို စိတ္၀င္တစား ျပန္ေျပာျပေနေတာ့ ကြ်န္မ အရမ္းအံ့ၾသသြားခဲ့ပါတယ္။ သူ ့အေဖမ်ား ေျပာျပထားတာလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္မွ သူ ့ဦးဦးနဲ ့ သူ ့အန္တီအိမ္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းျပကၡဒိန္ေလးက ပံုေလးေတြနဲ ့ သူ ့ဦးဦးက ရွင္းျပထားတယ္ ဆိုတာ သိရပါေတာ့တယ္။ သူ ့စိတ္၀င္စားမွ ုက သာမာန္မဟုတ္ပဲ ထူးကဲလို ့ ကြ်န္မတုိ ့ အေတာ္ေလးကို အ့ံၾသမိပါတယ္။ သူၾကီးလာရင္ ျပဖို ့ဆို ကြ်န္မ၀ယ္ထားတဲ့ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးအေခြကို သူပူဆာလို ့ ကြ်န္မဖြင့္ျပရပါတယ္။ ငယ္ေသးလို ့ နားမွ လည္ပါ့မလားထင္တာ ခုဆို ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးလံုး သူအလြတ္ေျပာနုိင္ေနပါျပီ။ တီဗီြၾကည့္ခ်ိန္ဆို ကာတြန္းကားေတြ စိတ္မ၀င္စားပဲ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးကိုသာ ၾကည့္ဖို ့ ပူဆာတတ္ပါတယ္။

မနက္မိုးလင္း အိပ္ယာထ မ်က္နွာသစ္ျပီးတာနဲ ့ ဘယ္သူမွ ေျပာစရာမလိုပဲ သူ ့ဘာသာ ဘုရားရွိခုိးတတ္သလုိ ညအိပ္ယာ၀င္ေတာ့လဲ ဘုရားရွိခိုးဖို ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့တတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွိခုိးရင္ ျမတ္စြာဘုရားဆင္းတုေတာ္ကို ေသခ်ာဖူးေမွ်ာ္ျပီး ရွိခုိးတတ္ပါတယ္။ ပင္နင္ဆိုးလားေရာက္လို ့ ဘုရားပံုေတာ္ေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြ ေရာက္ရင္ တပံုခ်င္း စိတ္၀င္စားစြာ ဖူးေမွ်ာ္ေလ့လာတတ္တာ သူ ့အရြယ္ေလးနဲ ့ တခ်ိဳ ့ဆုိင္ရွင္ေတြ အံ့ၾသရတဲ့အထိပါပဲ။

ညအိပ္ယာ၀င္ရင္ ဘာသာေရးနဲ ့ဆက္ႏြယ္တဲ့ ပံုျပင္ေတြသာ ပူဆာတတ္လာတာမုိ ့ သားကို ပံုေလးေတြနဲ ့ ေျပာျပဖို ့ ဖိုးဖုိးတို ့ဆီ ဇာတ္ၾကီး၁၀ဘဲြ ့စာအုပ္မွာရဦးမယ္ဆိုတာ မွတ္ထားျပီး သူ ့အဖိုးနဲ ့ဖုန္းေျပာတုိင္း အမွတ္တရမွာတတ္ပါတယ္။ ဘုရားစာေတြရဲ့ အနက္ကိုပါ သူက သိခ်င္တာမို ့ ကြ်န္မေရာ သူ ့အေဖပါ အမွတ္မမွားေအာင္ သတိထားရွင္းျပရပါတယ္။ ကြ်န္မတို ့ ငယ္ငယ္က အေဖ၊အေမက ၾသကာသ ရေအာင္က်က္ ဘုရားရွိခုိးဆို အလြတ္က်က္ျပီး ရွိခုိးခဲ့တာပါ။ သားကေတာ့ ၾသကာသရဲ့ အနက္ကို အရင္ေမးျပီးမွ ၾသကာသကို ရေအာင္မွတ္တတ္သူပါ။ တခ်ိဳ ့ဘယ္လုိ ရွင္းျပရမွန္းမသိလို ့ ဆရာကိုဧရာအိမ္ေဘးေျပာင္းေနခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္မိပါတယ္။ သူ ့အေဖက ဘုရားမွန္မွန္မရွိခုိးတဲ့ အေဖ့ကို မင္းခြ်တ္မွ ကြ်တ္ေတာ့တာပဲလုိ ့ ေျပာယူရတဲ့အထိပါ။ ဘုရားကို နို ့ဆြမ္းကပ္ခ်င္တယ္ဆိုလို ့ သူ ့အေဖကိုယ္တုိင္ နို ့ဆြမ္းခ်က္ျပီး ကပ္ေပးရပါတယ္။ အရင္က သားကိုယ္ရင္၀တ္မလား ေမးရင္ ကုတံုးတံုးရမွာမုိ ့ ရွက္လုိ ့ မ၀တ္ခ်င္ဘူးေျပာေနက်။ ခုေတာ့ သားရွင္ျပဳရင္ ကိုယ္ရင္ေလး၀တ္မွာလားဆို ၀တ္မွာလို ့ စိတ္အားထက္သန္စြာ ေျပာေနပါျပီ။ သားရွင္ျပဳရင္ ေမေမပါ သီလရွင္၀တ္မယ္ဆိုေတာ့ သူက အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ကုိယ္ရင္၀တ္ျပီး ေရြွတိဂံုဘုရားမွာ လူေတြကို ဘုရားစာသင္ေပးမွာလုိ ့ဆိုေတာ့ ကြ်န္မေရာ၊ သူ ့အေဖပါ မ်က္လံုးျပဴးေရာ။

တခုခု အမွားလုပ္ရင္ သားမဆုိးနဲ ့ေနာ္လုိ ့ ေျပာတာထက္ သားအကုသိုလ္မလုပ္နဲ ့ေနာ္ ေျပာတာ ပုိထိေရာက္ပါတယ္။ အကုသိုလ္လုပ္ဖို ့ကို သူက အေတာ္ကို ေၾကာက္တတ္ပါတယ္။ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးကို ၾကည့္ျပီး ေမတၱာဆုိတဲ့ အနက္ကို သူ အေတာ္ေလး သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္က သူေတြကို ေမတၱာထားဆက္ဆံရတယ္ဆိုတာ သူနားလည္လာပါတယ္။ သူ ့ေက်ာင္းက ရန္ျဖစ္သန္တဲ့ ကေလးေတြ သူ ့ကို ရန္စတာကို ကြ်န္ေတာ္က ေမတၱာနဲ ့ဘာမွျပန္မလုပ္ဖူး လို ့ သူတတ္သေလာက္ေလး ကြ်န္မကို ျပန္ေျပာျပတတ္ပါတယ္။

ဟုိတေန ့က သူၾကည့္ခ်င္လုိ ့How to train the dragon ဇာတ္ကားလုိက္ျပျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတ္ကားရဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ရန္ကုိုရန္ခ်င္း မတုန္ ့နွင္းပဲ ေမတၱာတရားနဲ ့ ဆက္ဆံရင္ အလြန္ၾကမ္းတမ္းရိုင္းစိုင္းတဲ့ နဂါးေတြေတာင္ ကိုယ္နဲ ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ သားက ေမတၱာတရား အေျခခံတဲ့ အဲဒီဇာတ္ကားေလးကို သေဘာက်လြန္းလို ့ ေျပာလုိ ့မျပီးေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ့အရြယ္ငယ္ငယ္ေလးနဲ ့ ဘာသာတရားကို အဲဒီေလာက္ စိတ္၀င္စားလာတာ ကြ်န္မ ၀မ္းသာလို ့ မဆံုးပါဘူး။ သူ ့စိတ္၀င္စားမွ ုက အရမ္းေလးနက္လြန္းေနေတာ့ ၾကီးရင္ဘုန္းၾကီးမ်ား ၀တ္သြားမလားလို ့ ထင္ရပါတယ္။ ဟိုတေန ့က သူ ့အေဖက သူအိပ္ေတာ့ သားၾကီးလို ့ ဘုန္းၾကီး၀တ္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲလို ့ ကြ်န္မကို ေမးလာပါတယ္။ ဒီအရြယ္နဲ ့ ေျပာရခက္ေပမယ့္ သူၾကီးလာလို ့ ကြ်န္မတုိ ့ မျဖတ္ေတာက္နုိင္တဲ့ အရာေတြကို သားကျဖတ္ေတာက္လို ့ သာသနာ့ေဘာင္၀င္သြားခဲ့ရင္ သူ ့ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဆံုး အျမင့္ျမတ္ဆံုးေရြးခ်ယ္မွ ုမို ့ ကြ်န္မ၀မ္းသာေက်နပ္မိေနမွာပါ။

တန္ခူး
4:23pm 12-Apr-2010
(ps: သားကို မိဘရင္းနဲ ့မျခားခ်စ္တဲ့ ဂရုစိုက္တဲ့ သားအန္တီနဲ ့သားဦးဦးတို ့ေက်းဇူးကို ဒီပို ့စ္ေလးနဲ ့ မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္)

တာ၀န္မေက်ေသာ ဘေလာ့ဂါ အိမ္ရွင္မ မိခင္ တန္ခူး

ဘေလာ့တခုရွိျပီး ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ထားရက္တ့ဲ တာ၀န္မေက်တဲ့ ဘေလာ့ဂါစာရင္းသာ ျပဳစုရင္ တန္ခူးက ပထမ ရမလားပဲ…။ သက္ေ၀ေရ… လြမ္းတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး ေတြ ့ရေတာ့ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္တကယ္။ သက္ေ၀ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္ျပျပ ဒီကတန္ခူး အခ်ိန္စီမံခန္ ့ခြဲမွ ုေတြ လိုေနေသးတာမ်ားလား။ မုန္းတယ္… မနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဴပ္ တုန္တုန္မွ မလွ ုပ္ပဲ projectေတြထဲမွာ စံုးစံုးျမဳပ္ေနရတဲ့ဘ၀။ မြန္းၾကပ္လြန္းတဲ့ deadlineေတြ ၾကားထဲမွာ စိတ္ဖိစီးမွ ုေတြ မ်ားလာေတာ့ တေၾကာင္းနွစ္ေၾကာင္းခ်ေရးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္္ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ စာေတြျဖစ္လာမွာအမွန္ပဲ။ မမေမျငိမ္းေရ… ျမသီလာလို မွတ္တမ္းတင္ ဂႏၱ၀င္စာမ်ိဳးေတြ ေမြးဖြားလာဖို ့ မမအခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုမ်ား ေပးဆပ္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ ေတြးေတြးျပီး ေလးစားမိတယ္။ ေကေရ… စိန္ပန္းကံ့ေကာ္ေတြထဲ ဖတ္သူနစ္ေမ်ာေပ်ာ္၀င္သြားေအာင္ ဖန္တီးသူရဲ့ နွလံုးသားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ခဲ့မလဲဆိုတာ ဒီကတာ၀န္မေက်လြန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါတေယာက္ ပိုပိုနားလည္ျပီး ရင္ထဲမွာ ခ်ီးက်ဴးေနမိတယ္။

ျမတ္နိုးေရ… ျမတ္နိုးအမၾကီးမတန္ခူး အသက္ရွင္လ်က္ရွိေနေသးပါတယ္ ညီမရယ္။ မမခင္မင္းေဇာ္ေရ… ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းေနတဲ့ အမညီမ… ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေျပာစရာေတြ ျပည့္သိပ္က်ပ္ေနတယ္ဆိုတာ အမမ်ားသိေနမလား။ အရင္က ပို ့စ္တပုဒ္ဖတ္ျပီးလုိ ့ ကိုယ္နဲ ့အေတြးခ်င္းမတူရင္ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းေခၚျငင္းခုန္ အေတြးေတြဖလွယ္ေနက် ေမာင္ေလးကုိေပါဆီေတာင္ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေရာ့ေလ။ တန္ခူးျပန္လာျပီဆိုတဲ့ သတင္းစကားၾကီးေတာင္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရလို ့ ေမာင္ေလးရြားသားေလးက သတိေပးယူရတဲ့အထိ။(ခုထိလဲ အဲဒီအတိုင္းပါပဲ)။ ေပါက္ေရ… အမမ်ားေနေကာင္းရဲ့လားလုိ ့ စိ္တ္ပူသတိရတဲ့ညီမေလးကို လြမ္းလိုက္တာ။ ခက္ခဲတဲ့ေက်ာင္းစာေတြ တဖက္နဲ ့ေတာင္ အားတဲ့အခ်ိန္ေလး စာေကာင္းေလးေတြ ေရးေပးတတ္တဲ့ ညီမေလးေမဓာ၀ီရဲ့ စာဖတ္သူေတြေပၚ တာ၀န္ေက်မွ ုကို ေလးစားအတုယူမိပါရဲ့။

အေမကေျပာတယ္… အိမ္ရွင္မအလုပ္ဆိုတာ ဘာရယ္လုိ ့မယ္မယ္ရရ လက္ညွိးထိုးလို ့မရေပမယ့္ အလုပ္နဲ ့လက္နဲ ့ျပတ္ရတယ္ မရွိဘူးတဲ့။ အေမ့ကို ဒီအလည္ေခၚရင္ ၾကာၾကာမေနနိုင္ပဲ ငါအိမ္မွာမရွိရင္ အိမ္ၾကီးျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း ျဖစ္ေနမယ္ဆုိေတာ့ အေမကလဲ ပိုလိုက္တာလို ့ ဆိုခဲ့မိေသးတယ္ သိလား မမသီတာ။ သားေလးနွစ္ေယာက္ရယ္ ခ်စ္သူရယ္ ျပီးေတာ့ အိမ္မွ ုကိစၥေတြရယ္… ဘေလာ့တခုရယ္ၾကား တာ၀န္ေက်နိုင္လြန္းတဲ့ မမသီတာရဲ့ ခ်စ္စရာအျပံဳးေလး တန္ခူးကို ခဏငွားပါလားဟင္။ အိမ္ၾကီးက အေမေျပာသလို ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း။ ဧည့္သည္ေတာင္ လာမွာေၾကာက္ေနရတဲ့အျဖစ္။ မ်က္စိကို စံုမွိတ္ျပီး အလုပ္ကအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ျပန္လုပ္ရတဲ့ဘ၀။ ပိတ္ရက္တရက္မွာမွ မီးပူတိုက္စရာ အပုံၾကီးၾကား အေၾကြးေတြကို စကားမေျပာနိုင္ပဲ ၄ ၅နာရီဆက္တိုက္ ရွင္းရတာ။ လုလုေရ… ၅မိနစ္အျမန္ခ်က္လို ့ရတဲ့ ဟင္းနည္းေလးမ်ားရွိရင္ အမကို ေပးပါလား။ အမွန္ေျပာရရင္ လက္ပံေခါက္ဟင္းေနာက္ပိုင္း အိမ္မွာ ခ်က္မစားျဖစ္ေတာ့တာ။ အိမ္ထမင္း အိမ္ဟင္းေလး လြမ္းမိပါရဲ့။ (ဒီေန ့ေတာ့ အကုန္ျဖတ္ေတာက္ျပီး ၾကက္သားနဲ ့ေဂၚဂရခါးသီး ကာလသားခ်က္ေလးရယ္…. ခရမ္းခ်ဥ္သီးငါးပိခ်က္ေလးရယ္.. အျမန္လုပ္လုိက္ရတယ္… မရေတာ့ဘူး.. limitကုန္ျပီေလ)။ ဒီတခါရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ အမၾကီး မမသိဂီၤဆီ အိမ္ရွင္မသင္တန္းသြားတက္မွ။ ခက္တာက အိမ္ကလူကလဲ ကိုအန္ဒီတို ့လို အခ်က္အျပဳတ္မရ။

အားလံုးထဲမွာ သားကို အခ်ိန္မေပးနုိင္တာေလာက္ စိတ္ညစ္တာမရွိ။ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေလးေတြ သားကပူဆာတာကို ေနာက္တေန ့ေနာက္တေန ့နဲ ့ ရက္ေရြွ ့ခဲ့ေပါင္းမ်ားလာေတာ့ ငိုခ်င္မိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ခြင့္မလြတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သားေရ သားအတြက္ အေမအလုပ္ေတြၾကိဳးစားေနတာပါဆိုေတာ့ သားက နားမလည္နိုင္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ ့ၾကည့္တယ္။ ညီမေလးလိွ ုင္တို ့ နုတို ့ေရ… သမီးေလးေတြနဲ ့ အခ်ိန္ျပည့္ေနနုိင္တဲ့ ဘ၀ကို အားက်မိတယ္ကြယ္။ ကံေကာင္းတာက သားေက်ာင္းက ရံုးမွာမို ့လို ့ရယ္။ နို ့မို ့ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို ့သာ မလုပ္ရရင္ အေမ့ကိုေတာင္ အေတာ္စိမ္းသြားမွာ။ ပန္ပန္ေရ… ဒါေၾကာင့္ပဲ ေရာမျမိဳ ့ၾကီးကို အမဘယ္လုိမွ ခ်စ္လုိ ့မရတာထင္ပါရဲ့။ စာမေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ အလုပ္ေတြရွ ုပ္ေနတာက အဓိကျဖစ္ေပမယ့္ Mood ေတြကလဲ ကာရံစည္းခ်က္ေတြ မညီဘူးေတာ့ဘူး။ သားက ေမေမေၾကာင္ေလး ေမြးခ်င္တယ္တဲ့။ သူ ့ခမ်ာ အထီးက်န္ဆန္ေနလုိ ့လားဆို ပူပူပင္ပင္နဲ ့ လုပ္လက္စအလုပ္ေတြ ျဖတ္ ျမန္မာကစားနည္းေတြအေၾကာင္းရွင္းျပ၊ သူနဲ ့ကစား… သူ ့မ်က္လံုးေလးေတြ အေရာင္ျပန္လက္လာမွ ဟင္းခ်ရေတာ့တယ္။ ၾကည့္ရတာ သူ ့အေဖလုိ ေၾကာင္ေလးေတြ ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါလို ့ စိတ္ကိုေျဖသိမ့္ရတယ္ခ်ိဳသင္းေရ။ အိမ္ခ်င္းနီးရင္ေတာ့ ခ်ိဳသင္းဆီက သမီးေလးျဖစ္ျဖစ္၊ သားေလးျဖစ္ျဖစ္ တေကာင္ေလာက္ လာေတာင္းခ်င္ပါရဲ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ… သၾကၤန္မုိးေရ တန္ခူးေလနဲ ့ တန္ခူးတေယာက္ ခ်စ္ေသာ ဒီသံေယာဇဥ္ရပ္၀န္းေလးထဲ ျပန္ေရာက္လာပါျပီ။ ျမန္မာနွစ္သစ္မွာ တာ၀န္မေက်ေသာ တန္ခူး တာ၀န္ေက်သူတေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္လို ့။ ကတိေတြ အခါခါေပးျပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္တဲ့ တန္ခူး ဒီတခါေတာ့ မေၾကျငာေတာ့ပဲ နွလံုးသားထဲမွာ ၾကိတ္ျပီး ကတိေတြေပးမိပါတယ္။ ၾကည္လင္ေအးျမတဲ့ ေရစင္ေလးျဖန္းပက္ဖို ့ တန္ခူး တကယ္ ျပန္လာျပီ။

တန္ခူး
1:17am 11-Apr-2010