မဂၤလာသတင္း

သစၥာအမိုး
ေမတၱာအကာ
ေစတနာအခင္း
နားလည္မွ ုျပဴတင္း
အၾကင္နာထံုသင္း
ရာသက္ပန္ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ ့
တို ့မိသားစုအိမ္ကေလး
ရွစ္နွစ္ေျမာက္ေၾကာင္း
မဂၤလာသတင္း…။

တန္ခူး
11:27am 29-Apr-2009
(မဂၤလာသက္တမ္း ၈ႏွစ္ေျမာက္ အမွတ္တရ)

ျမင္ေတြ ့ခ်င္သူမ်ား

(ေမာင္ေလးေမာင္မ်ိဳးက ျမင္ဖူးခ်င္သူ ၁၀ေယာက္လို ့ တက္ဂ္ထားပါတယ္။ ၁၀ေယာက္မကလို ့ ဒီလိုေလးပဲ ေရးလိုက္ရပါတယ္။ ပါတဲ့ ဇာတ္ေကာင္မ်ားအားလံုး ကြ်န္မ တၾကိမ္တခါမွ အျပင္မွာ မေတြ ့ဖူးသူေတြပါ။ ေမာင္မ်ိဳးေရ အမွတ္တရ တက္ဂ္ေပးတာ ေက်းဇူးပါ)

စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါ အခ်ိ္န္ေတြကို လုိသလို ေနာက္ျပန္ဆြဲလုိ ့ ရရင္ ကြ်န္မေလ ေလဘာတီမျမရင္အျငိမ့္ေလး ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။ လက္ဖ်ားခါေလာက္ေအာင္ သီခ်င္းေတြ အေရးေကာင္းတဲ့ နန္းေတာ္ေရွ ့ဆရာတင္ကို သြားမိတ္ဆက္ခ်င္မိတယ္။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္မ အၾကိဳက္ဆံုး မင္းသားနဲ ့မင္းသမီးျဖစ္တဲ့ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းနဲ ့ ျမတ္မြန္ ရုပ္ရွင္ ရုိက္ကြင္းကို သြားၾကည့္ခ်င္မိတယ္။

ေရဒီယိုထဲကေတာင္ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထေအာင္ ေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူေစတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္ ့ခြန္းကို အျပင္မွာ သြားနားေထာင္ခ်င္တယ္။ အေဖနဲ ့အတူလက္ဖ၀ါးေတြနာေအာင္ လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္းတီးလုိ ့ေပ့ါ။ လူထုတိုက္ကုိ သြားျပီး အေဖလွ နဲ ့အေမမာ ကို ေျခဆုတ္လက္နယ္ျပဳျပီး အေဖနဲ ့အေမရဲ့ ေရွးစကားေတြ နာၾကားခ်င္ေသးတယ္။ ဘဘဦးသုခဆီက တန္ဖိုးရွိတဲ့ အဆံုးအမေတြ ရယူခ်င္မိတယ္။ ဆရာၾကီး တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္ရဲ့ စာေရးဆရာပီသလြန္းတဲ့ မ်က္၀န္းနူးညံ့ညံ့ေတြကို ျမင္ဖူးတယ္ရိွေအာင္ ဆရာၾကီးစာသင္ခန္းထဲ သြားထိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္။

အဘြားတို ့ အေမတို ့ တဖြဖြ ေျပာဆိုအားက်ေနတတ္တဲ့ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးရဲ့ တပည့္အရင္း အေမ့အဘြားပံုေျပာျပတာ နားေထာင္ခ်င္တယ္။ မိန္းမပီသ က်က္သေရရွိတဲ့ အေမ့အဘြား ရုပ္ရည္ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ျပီး သူရဲ့ နားရြက္ျပားျပားၾကီးကို ပြတ္လုိ ့ေပါ့။ျပီးေတာ့ အေမ့အဘြားနဲ ့အတူ စြန္းလြန္းေက်ာင္းက တရားထိုင္တဲ့ ဂူေလးေတြထဲမွာ တရားထိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္။

ေတြ ့ခ်င္သူေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ ့ခြင့္လဲရမယ္၊ ျပီးေတာ့ ပိုက္ဆံလဲ အလံုအေလာက္ ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အက်ီၤေလးေတြ လက္ေခါက္၀တ္တတ္တဲ့ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ စတိုင္နဲ ့ သမၼတေတြထဲမွာ သမၼတနဲ ့မတူဆံုး အိုဘားမားနဲ ့ စကားေျပာၾကည့္ခ်င္တယ္။ (ဘာအေၾကာင္းျဖစ္မလဲ ေတြးၾကည့္ေနာ္)။ ကြ်န္မနဲ ့ကြ်န္မသားလဲ ရွင့္လို ဘယ္သန္ပဲဆိုတဲ့စကားေတာ့ ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာခဲ့မွာ။ မက္ေဒါနားနဲ ့ အင္ဂ်လီနားဂ်ိဳလီတို ့ကို ျမန္မာကေလးေလးေတြ ဘာေၾကာင့္ေမြးစားဖို ့ စိတ္မ၀င္စားတာလဲလို ့ ေမးၾကည့္ခ်င္တယ္။ တပါတည္း အရက္မူးသမား တေယာက္လုိ အျမဲရီေ၀တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့ ဆံပင္ ရွ ုပ္ပြပြနဲ ့မသပ္မရပ္ ကိုယ့္အၾကိဳက္ဆံုးမင္းသား ဟုဂရန္ ့နဲ ့ ဓာတ္ပံုေလးတြဲရိုက္ခဲ့ခ်င္ေသးတယ္။ ေနကာမ်က္မွန္လွလွေလးတတ္ျပီး ဖက္ဒရာရဲ့ တန္းနစ္ပြဲကို သြားအားေပးခ်င္တယ္။ ဆုဖလားကိုင္ျပီး နူးနူးညံ့ညံ့အျပံဳးေလးနဲ ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေက်းဇူးတင္စကားေျပာတာ နားေထာင္လို ့့။ စိတ္ထဲက ေယာင္းမၾကိတ္ေတာ္ထားတဲ့ ၀ီလ်ံတို ့ညီမ ၂ေယာက္နဲ ့လဲ ေတြ ့ရင္းေလ။

ကုိယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္မွာ ေတြ ့ခ်င္သူေတြကလဲ အမ်ားသား။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ျမန္မာဟင္းေလး ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ျပီး မျမင္ဖူးေသးတဲ့ စိတ္ထဲက အရမ္းကို ရင္းနွီးေလးစားတဲ့ အဘိုးေတြ၊ ဦးေလးေတြ၊အကိုေတြ၊ေမာင္ေတြ ၊ အဘြားေတြ၊အေဒၚေတြ၊အမေတြ၊ညီမေတြ ကိုယ့္လက္ရာကို ျမိန္ျမိန္လွ်က္လ်ွက္ စားေနတာကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ေတြ ့ခ်င္တယ္။

ဆရာေန၀င္းျမင့္နဲ ့ ဆရာမခင္ခင္ထူးတို ့အိမ္မွာ ေရေႏြးၾကမ္းေလး ေသာက္ရင္း ဆရာနဲ ့ဆရာမ စကားေျပာတာ နားေထာင္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဆရာမဂ်ဴးနဲ ့ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲ တိ္တ္တိ္တ္ဆိတ္ဆိိတ္ေတြ ့ျပီး စကားေတြ ေျပာခ်င္မိတယ္။ ေလးျဖဴတကိုယ္ေတာ္ စတိတ္ရွိဳးေလးလဲ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ တင္ဇာေမာ္ တကိုယ္ေတာ္လဲ အားေပးခ်င္တယ္။ ဒါရိုက္တာ ေမာင္တင္ဦးနဲ ့ေတြ ့ျပီး သၾကၤန္မိုးလို ဂႏၱ၀င္ကားေလးေတြ ဖန္တီးပါဦးလို ့ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။

ကိုယ္ပိုင္ ေလယဥ္ေလးတစင္းရွိရင္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ရပ္၀န္းက သူေတြဆီ ေန ့တိုင္း အလည္သြားခ်င္တယ္။ မျမင္ဖူးေသးတဲ့သူေတြက အမ်ားၾကီးမိုလား။ နီးနီးနားနားက ေမာင္ေတြညီမေတြျဖစ္တဲ့ ရြာသားေလးတို ့၊ ကိုပီတိတို ့၊ ကိုေတာင္ငူတို ့၊ ညီမေလးရီတာတို ့နဲ ့ ရြာသားေလး လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ အတူဆံုလို ့ လြယ္တယ္ေလ။ မမခင္ဦးေမကေတာ့ ပါမွကို ျဖစ္မွာ။ နို ့မို ့ဘယ္ပြဲစည္လိမ့္မလဲ။ သူတို ့ကို အေဖာ္စပ္ ကမာၻပတ္ၾကတာေပါ့။ ေမာင္ေလးေမာင္မ်ိဳးနဲ ့ ေကာင္းကင္ကိုဆီ ေၾကာ္ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ထားတာေလးေတြ လက္ေဆာင္၀င္ေပး။ ညီမေလးခြန္ျမလိွ ုင္ရဲ့ ကေလးေလးကို အာ၀ါးလဲ၀င္ေပး။ တဆက္တည္း မခင္မင္းေဇာ္တို ့ မိသားစုဆီ ဒီက လက္ေဆာင္ေတြ ၀င္ေပးရင္းေပါ့။ ေပါက္ဆီေရာက္ေတာ့
ေပါက္က မမခင္ဦးေမနဲ ့ စကားမျပတ္လို ့ လိုက္ခဲ့မွာ။

ဂ်ပန္ေရာက္ရင္ နိနိဆီမွာ အသုတ္ေလးစားရင္း ခဏနားမယ္။ နိနိအတြက္ အညာက အမ်ိဳးေတြဆီက မွာထားတဲ့ မန္က်ည္းခ်ည္လက္ေဆာင္ေလး ၀င္ေပးရင္း။ ညီမေလးနုစံဆီ ဆူးပုတ္ရြက္ေလး ၀င္ေပးျပီး သူတို ့အိမ္ေရွ ့က ျမစ္ကေလးမွာ အပန္းေလးေျဖ စကားေလးေျပာ။ ညီမေလးျမတ္နိုးဆီကို သရက္သီးလက္ေဆာင္ေပးလုိ ့ တေခါက္နား။ နိနိကို ျပန္လိုက္ပို ့ေပးမယ္ ကတိေပးျပီး ကိုဇနိၾကီးဆီေခၚသြားေတာ့ ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ အေပ်ာ္မ်က္နွာေၾကာင့္ က်န္တဲ့သူေတြပါ တျပံဳးျပံဳး။ ခရီးဆက္စရာရွိေသးတာမို ့ နိနိကို ခဏထားခဲ့ျပီး စာေမးပြဲတဖက္နဲ ့ စိတ္ပင္ပန္းေနတဲ့ ညီမေလး ေမဓာ၀ီကုိ ၀င္အားေပးရင္း ၾကက္ေပါင္းေရေလး လက္ေဆာင္ေပး။

ကိုေစးထူးဆီ ၀င္ျပီး တာလေပါဟင္းနဲ ့ထမင္းျမိန္ျမိန္စား။ မမေမျငိမ္းအတြက္ ယူလာတဲ့ ကံ့ေကာ္ပန္းေတြ လက္ေဆာင္ေပး။ ျပီးေတာ့ ခ်ိဳသင္းဆီတို ့အိမ္မွာ တေပ်ာ္တပါး။ ခ်ိဳသင္းအတြက္ ပါသြားတဲ့ မလိုင္လံုးတလံုးေပး။ (ဆီးခ်ိဳတက္မွာစိုးလို ့ေလ) ညီမေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့ဆီေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေတာင္ မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ။ ပန္းသီးငါးပိခ်က္ေလးနဲ ့ ထမင္းစားရင္း သူ ့အတြက္ ယူသြားတဲ့ ပန္းမ်ိဳးေစ့ေလးေတြကို ေပး။ ညီမေလးပံုရိပ္၊ ညီမေလးမီယာ နဲ ့ညီမေလး သုနွင္းဆီတို ့ဆီ ပါသြားတဲ့ ဒညင္းသီး၊ ဗူးရြက္၊ ဒန္ ့သလြန္သီးေလးေတြေ၀မွ်။ အျပန္က် ကိုအန္ဒီတို ့ မိသားစုဆီ ၀င္လည္ေတာ့ မုန္လာဥခ်ဥ္ေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပးလို ့ အားနာနာနဲ ့ယူခဲ့။ ေက့ဆီေရာက္ေတာ့ စာအုပ္ေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပး။ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမိဳ ့ကေလး ေနာ္ေ၀က ကဗ်ာဆရာကုိေ၀လင္းနဲ ့ လဘက္ရည္ဆိုင္ေလးထိုင္။ ျပီးေတာ့ အနုပညာမိသားစု ကိုသစ္နက္ဆူးဆီ ၀င္လည္။ ဒီျပန္ေရာက္မွ နိနိကို ဂ်ပန္ျပန္ပို ့ဖို ့ သတိရေတာ့… ကဲ.. ဘယ္လုိလုပ္ရပါ့။

ဒီတခါ ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေအာင္ ကြ်န္မ တခါမွ မတက္ဂ္ဖူးသူမ်ားကို ဆက္တက္ဂ္ပါတယ္။

၁) အမခင္မင္းေဇာ္
၂) သူငယ္ခ်င္းဆိြ
၃) ညီမေလးပန္ဒိုရာ
၄) ညီမေလးေက
၅) ညီမေလးမီယာ

ေရးေပးပါေနာ္။ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။

တန္ခူး
5:29pm 27-Apr-2009

ညီမေလး

ညီမေလးေရ... ေမေမက က်ဳပ္ဘ၀ထဲကို က်ဳပ္ အသက္ ၁၀ နွစ္မွာ အဖိုးမျဖတ္နုိင္တဲ့ လက္ေဆာင္ကေလး တခုယူလာခဲ့တယ္… အဲဒါဟာ ညည္းပဲေပါ့…။ ညည္းနဲ ့က်ဳပ္ၾကား ထူးျခားတဲ့ တိုက္ဆိုင္မွ ုေတြကို ၁၀နွစ္သမီးအရြယ္ က်ဳပ္ေတာင္ အံ့ၾသေနခဲ့တာ … က်ုဳပ္ေမြးတဲ့လ က်ဳပ္ေမြးတဲ့ တနၤလာေန ့မွာပဲ ညည္းကေလးက ေလာကထဲကို ေရာက္လာခဲ့တယ္မိုလား…။ ညည္းကို က်ဳပ္ပထမဆံုးျမင္ဖူးတဲ့ေန ့က အက်ီၤအစိ္မ္းေရာင္ ရွန္သားေလးနဲ ့ညည္းက မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းၾကီးေတြနဲ ့ က်ုဳပ္ကို အေတာ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့တာ။ ညည္းကို မကြ်မ္းမက်င္ခ်ီထားတဲ့ ေၾကာင္ဂ်ီးရုပ္နဲ ့က်ဳပ္ကုိ ညည္းအမလို ့ မသိေသးတဲ့ ရက္သားအရြယ္ေပါ့။

ညီမငတ္တဲ့ က်ဳပ္အဖို ့ေတာ့ ညည္းက ကစားစရာလူရုပ္ေလးပါပဲ။ ညည္းေမြးျပီးေနာက္ပိုင္း ရြာရိုးကိုးေပါက္ ကစားထြက္ေနတဲ့ က်ဳပ္အိမ္မွာနဲနဲျမဲလာတယ္ေလ။ ညည္းကေလးကလဲ ၁၀နွစ္ၾကီးတဲ့ အမကို အေဖာ္လုပ္ရလို ့ထင္တယ္ လူျဖစ္ျမန္ပါ့။ ကေလးျဖစ္ခိ်န္ သိပ္မရွိလိုက္သလိုပဲ။ ညည္းက အငယ္ဆုံးဆုိေတာ့ တအိမ္လံုး ၀ိုင္းခ်စ္တာ ခံရေပမယ့္ အက်ီၤအသစ္၊ ကစားစရာအသစ္ေတြေတာ့ သိပ္မရေတာ့ဘူးေလ။ ညည္းျပီးရင္ အေမြဆက္ခံမယ့္သူမရွိလုိ ့တဲ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ ညည္းကို သနားျပီး ညည္းကစားတတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ကတ္ထူျဖဳျဖဳေလးေတြနဲ ့ အက်ီၤလဲေပးလို ့ရတဲ့ အရုပ္မလွလွေလးေတြ လုပ္ေပးတာ။ က်ဳပ္ဆြဲေပးတဲ့ အက်ၤီေလးေတြဆို ညည္းက အျမဲၾကိဳက္ေနတတ္တာ။ ျပီးရင္ အရုပ္ေလးေတြကို ကတ္ထူဗူးေလးေတြထဲထည့္ စည္းကမ္းရွိရွိ သိမ္းထားတတ္တယ္။ အဲဒီအက်င့္က ခုထိပါသြားတယ္ ထင္တယ္… ညည္း၀တ္ဖို ့ အက်ီၤေလးေတြ ခုထိ ဒီဇိုင္းထြင္ေပးရတုန္းေလ။

ညည္းနဲ ့က်ဳပ္ တူတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိသလို မတူတဲ့ အခ်က္ေတြကလဲ အမ်ားသား။ က်ဳပ္က အေပါင္းအသင္း ခံုမင္တယ္။ ညည္းက အိမ္ကလူေတြနဲ ့ပဲ ေနခ်င္တယ္။ ငယ္ငယ္က လမ္းထဲက လူေတြနဲ ့ ထုတ္ဆီးတိုးရင္ေတာင္ အမပါ ပါမွ။ ညည္းထုတ္ဆီး ေကာင္းေကာင္းတိုးတတ္တဲ့ အရြယ္မွာ က်ဳပ္က RIT ေရာက္ေနျပီ။ မၾကီးမငယ္နဲ ့ ကေလးေတြနဲ ့ အိုးပုတ္တမ္း ေဆာ့တာကို အေဖက မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနေပမယ့္ ထုတ္ဆီးတုိးတာကိုေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္ပါေလေရာ။ က်ဳပ္မွာ ညည္းကို သနားလို ့ ျခံထဲမွာ တ္ိုးမယ္လို ့ ေစ်းဆစ္ရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ အေဖက ခြင့္ျပဳလုိ ့။

ညည္းက အိမ္ကို ဘယ္ေလာက္ ခင္တြယ္သလဲဆို မူၾကိဳလံုး၀ ထားလို ့မရဘူး။ တေန ့လံုး ငိုေၾကာရွည္ေနေတာ့ ဆရာမေတြေတာင္ စိ္တ္ညစ္သြားတယ္။ ဒီေလာက္ ေက်ာင္းပ်င္းတဲ့ ေကာင္မေလး စာမွေတာ္ပါ့မလားလုိ ့ စိတ္ပူလိုက္ရတာ။ သူငယ္တန္းအထိ ငိုယိုျပီး အေမ့ဆီသြားလိုက္ က်ဳပ္ရဲ့ ၁၀တန္းအခန္းထဲလာလိုက္နဲ ့ အေမေရာ က်ဳပ္ပါ အေတာ္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့တာ။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက ၁ တန္းကေနစျပီး ေက်ာင္းေပ်ာ္သြားျပီး ငယ္ငယ္ေလးနဲ ့ စာေတြ ၾကိဳးစားလုိ ့ နွစ္တိုင္းဆုရခဲ့တာေလ။

က်ဳပ္က ေခါင္းမာတယ္။ သိပ္ၾကီး လိမ္လိမ္မာမာ ထဲက မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္လဲ မသိဘူး။ အေဖက က်ဳပ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ဆံုး။ ညည္းက လိမၼာတယ္။ လူၾကီးစကား နားေထာင္တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တုိ ့ ေမာင္နွမ ၃ ေယာက္တဲမွာ ဥာဏ္မေကာင္းဆံုး။ က်ဳပ္တုန္းက အေဖ့သေဘာက် မျဖစ္ခဲ့တာကို အေၾကြးဆပ္တဲ့ သေဘာနဲ ့ ညည္းကို က်ဳပ္က ဟိုးငယ္ငယ္ ကတည္းက ပံုသြင္းခဲ့တာ။ ညည္းကို ဂ တန္းအထိ ဘယ္က်ဳရွင္မွ မထားပဲ က်ဳပ္ကိုယ္တုိုင္ စာျပခဲ့တာ။ ဆံပင္က အစ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ညွပ္ေပးခဲ့တာ။ ၁၀ တန္းေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္က ညည္းရဲ့ ဂိုက္ေပါ့။ ဥာဏ္မေကာင္းေပမယ့္ ၀ိရီယရွိတဲ့ ညည္းကို က်ဳပ္တို ့ စိုးရိမ္ခဲ့ရေသးတယ္။ က်ဳပ္မအားလို ့ စာမစစ္နုိင္ရင္ ညည္းက ကိုယ့္ဘာသာျပန္ဆို မွားရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တျဖန္းျဖန္းရိုက္တတ္လို ့ ေဂါက္သြားမလား စိုးရိမ္ခဲ့ရတာေလ။ က်ဳပ္ဘ၀မွာ ၀မ္းသာလြန္းလို ့ တခါမွ မ်က္ရည္မက်ဘူးခဲ့ေပမယ့္ ညည္း ၀မ္းသာလြန္းလို ့ က်တ့ဲ မ်က္ရည္ကို ေတြ ့ျပီး က်ဳပ္ပါ အျပိဳင္က်ခဲ့တယ္။ ညည္း ၁၀ တန္း ေအာင္စာရင္း ထြက္တဲ့ ေန ့ကေပါ့။ ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးရတဲ့ ညည္းက က်ဳပ္ကို ကန္ေတာ့ျပီး “မမေက်းဇူးေတြပါဗ်ာ” လုိ ့ငိုသံပါၾကီးနဲ ့ ေျပာျပီး တရွုံ ့ရံွ ု ့ငိုေတာ့ က်ဳပ္လဲ ဘယ္မ်က္ရည္ခိုင္ေတာ့ မလဲေလ။

က်ဳပ္တုန္းက အေဖ အရမ္းျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ညည္းက အေဖဆႏၵကို ျဖည့္နုိင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ ညည္းကို အျမဲေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ညည္းက လူနာေတြၾကားတဲ့မွာ ေပ်ာ္တဲ့သူ။ ခဲြခန္းထဲမွာ ေပ်ာ္တဲ့သူ။ ျမန္မာျပည္ ျပန္တိုင္း ညည္းအေတြ ့အၾကံဳသစ္ေတြကို မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္ေျပာျပရတာ။ ညည္းရသမွ် ပိုက္ဆံကို လူဆင္းရဲေဆးရံုက လူနာေတြ အတြက္ ေဆး၀ယ္တာ၊ မခြဲစိတ္နုိုင္တဲ့ လူနာေတြ အတြက္ ခြဲစိတ္ခ လွဴ တန္းတာနဲ ့ ညည္းကေက်နပ္ေနတာ။ အေဖကေတာ့ သမီးညီမက ေန ့တိုင္း ကုသိုလ္ေတြရေနတာလုိ ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးေျပာျပီး ေက်နပ္ေနတတ္တာ။ မနွစ္က နာဂစ္ဒုကၡသည္ စခန္းကို သြားဖို ့ မဲေပါက္ေတာ့ ညည္းက ေပ်ာ္ေနလိုက္တာ။ ေဆးကုေပးတဲ့အျပင္ ပါသြားတဲ့ ပိုက္ဆံ အကုန္ေျပာင္တဲ့ အထိ လွဴခဲ့တာ။ ေဆြမ်ိဳးထဲက မနာမက်န္း ျဖစ္တဲ့သူေတြဆိုလဲ ညည္းဆီပဲ အားကိုးတၾကီး ေျပးလာၾကတာ။ အညာျပန္ရင္ေတာင္ ညေနဘက္ဆို က်ဳပ္တုိ ့ ဦးေလးအိမ္က ေဆးခန္းျဖစ္သြားေရာ။ ေဆြမ်ိဳးေတြအျပင္ ရပ္ကြက္ထဲက သူေတြပါ လာကုၾကတာ။ ဒါလဲ ညည္းရဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ အလွဴေတြပဲမိုလား။ ညည္းက ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖို ့ ေမြးလာသလား ထင္ရေအာင္ ဆရာ၀န္စိတ္ အျပည့္ရွိသူမို ့ က်ဳပ္အရမ္း၀မ္းသာမိတယ္။

ညီမေလးေရ။ ခုလဲ အေဖ၊အေမ၊ တိုင္းျပည္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ ့ ညည္းက က်ဳပ္တုိ ့လို ကိုယ္လြတ္မရုန္းဘူးေနာ္။ ညည္းက အသက္ငယ္သေလာက္ ရင့္က်က္လြန္းလို ့ ေက်နပ္ရေပမယ့္ တခါတခါ က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနာက္ဆံုးဦးစားေပးအဆင့္မွာ ထားျပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တတ္တာကို အားမလုိ အားမရျဖစ္မိတယ္။ မိသားစုအတြက္ေရာ လူနာေတြအတြက္ပါ စိတ္ေကာင္းနွလံုးေကာင္း ရွိတဲ့ ညီမေလးရဲ့ ေစတနာေတြက ညီမေလးကို အျမဲအက်ိဳးျပန္ေပးမွာလို ့ က်ဳပ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ေနတယ္။ ငယ္ငယ္က အေမက ညည္းကို ေပးတဲ့ အိမ္နာမည္ေလးတခု ရွိတယ္။ မေနာျဖဴ၀င္းတဲ့။ အဲဒီနာမည္ေလးနဲ ့ညည္းက တကယ္ကို လိုက္ဖက္လွပါတယ္ေအ။

(ခ်စ္တဲ့ညီမေလးရဲ့ ေမြးေန ့အမွတ္တရ။ ညီမေလးကို စကားေျပာရင္ သံုးတဲ့နာမ္စားအတိုင္း သံုးထားတာမို ့ ဖတ္ရတာ တမ်ိဳးျဖစ္ရင္ ခြင့့္လြွတ္ပါ။)

တန္ခူး
1:00pm 21-Apr-2009

ဘေလာ့ဂ္ႏွစ္သစ္မဂၤလာပြဲ

“မမေမျငိမ္း၊ မမခင္မင္းေဇာ္၊ မမခင္ဦးေမ၊ မမသီတာ၊ မမသိဂီၤ၊ သူငယ္ခ်င္းသက္ေ၀၊ သူငယ္ခ်င္းဆိြတို ့ေရ… ပရိတ္အိုးေလးေတြ ျပင္ျပီးၾကျပီလား။ တန္ခူးတို ့ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ကြက္ အႏၱရာယ္ကင္း ပရိတ္ပြဲအတြက္ေလ”

“ဆရာကိုဧရာနဲ ့ ကိုအန္ဒီတို ့ကလဲ ဆရာေတာ္ေတြအတြက္ ေနရာထိုင္ခင္းျပင္ဆင္လို ့”

“ညီမေလးေမဓာ၀ီ၊ညီမေလးနိနိ၊ ညီမေလးျမတ္နိုး၊ ညီမေလးပံုရိပ္၊ ညီမေလးအိမ့္ခ်မ္းေျမ့၊ ညီမေလးရီတာ၊ ညီမေလးနုသြယ္၊ ညီမေလးsin dan lar တို ့က ေယာဂီ၀တ္စံုေလးေတြနဲ ့ အိုးေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ ့ ငါးလြွတ္ပြဲသြားၾကမလို ့ေပါ့… က်က္သေရရွိလိုက္တာ”

“ေမာင္ေလးကိုဇနိ၊ ေမာင္ေလးရြာသားေလး၊ ေမာင္ေလးကိုပီတိ၊ ေမာင္ေလးကုိေတာင္ငူ တို ့က နွစ္ဆန္းတရက္ေန ့ အတြက္ ညီမေလးလုလုလက္ရာ စတုဒီသာ ေရြွရင္ေအးေကြ်းပဲြမွာ တတပ္တအားပါလား… တို ့ေမာင္ေလးဦးဇင္းမ်ိဳးကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြနဲ ့အတူ ပရိတ္ပြဲကို ၾကြလာမယ္ထင္တယ္”

“ညီမေလးခိ်ဳသင္း၊ ညီမေလး ခြန္ျမလွိ ုင္၊ ညီမေလးနုစံ၊ ညီမေလးေက၊ ညီမေလးမီယာ၊ ညီမေလးသုနွင္းဆီ၊ ညီမေလးေပါက္၊ ညီမေလးသန္ ့ တို ့ကလဲ ဘိုးဘြားေတြကို ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးတဲ့သူနဲ ့ ေျခသည္းလက္သည္းသန္ ့စင္ေပးတဲ့သူနဲ ့ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ကုသိုလ္ေတြ ယူလို ့့… ျမင္ရတာ ၾကည္ႏူးစရာ”

“ေဟာ… ကိုသစ္နက္ဆူးေခါင္းေဆာင္တဲ့ အိုးစည္၊ ဒိုးပတ္၀ိုင္းကလဲ ျမိဳင္လို ့ ဆိုင္လို ့ပါလား… ကိုသစ္နက္ဆူးအက ကလဲ အနုပညာေျမာက္… အံမယ္… ေမာင္ေလးကိုေပါက အိုးစည္ကို မာန္ပါပါတီးလို ့ပါလား… ကိုုေစးထူးေအာ္ဂင္လက္ရာကလဲ အေတာ္ေကာင္း”

“ေမာင္ေလးေကာင္းကင္ကို၊ ညီမေလးပန္ဒိုရာ၊ အကိုၾကိီးကိုေအာင္သာငယ္၊ အကိုၾကီးကိုေ၀လင္း တို ့ကလဲ ၾကြလာတ့ဲ ပရိသတ္ေတြကို ခုေလာေလာဆယ္ထြက္သြားတဲ့ ျပိဳင္တူလင္းတဲ့ ေကာင္းကင္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြေ၀လို ့”

တျခားတျခား ဘေလာ့ဂ္ဂါညီအကို ေမာင္နွမေတြကလဲ ကိုယ္စီကိုယ္စီ စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ ့ ဘေလာ့ဂ္ႏွစ္သစ္မဂၤလာပြဲမွာ တတပ္တအား ပါ၀င္ေနလိုက္ၾကတာ။ ခုလို နွစ္ဆန္းတရက္ေန ့မွာ ျမင္ရေတြ ့ရတာ က်က္သေရရွိ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္ပါဘိ။ ကြ်န္မတို ့ ဘေလာ့ဂ္ရပ္ကြက္က ဘေလာ့ဂ္ဂါညီအကိုေမာင္နွမေတြေရာ ဘေလာ့ၾကြလာမိတ္္သဟာ အေပါင္းေေရာ နွစ္သစ္မွာ ကိုယ္စိတ္နွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးရွင္းၾကပါေစလို ့။

တန္ခူး
2:15pm 17-Apr-2009
(ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန ့)

ကိုေပါနဲ ့အေမးအေျဖ

ခုတေလာ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚမွာ ျမိဳ ့ေမတၱာခံယူေနတဲ့ ကြ်န္မေမာင္ေလးအရင္းလို ရင္းနွီးတဲ့
ကိုေပါကို ေမးခ်င္တာေလးေတြ ေမးထားတာပါ။ ကြ်န္မအာေဘာ္မပါ သူ အေျဖေလးေတြကို
ဖတ္ၾကည့္ပါဦး။ ဘာေၾကာင့္ဒီပို ့စ္ေရးျဖစ္လဲဆိုတာေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္တူ လားရာတူတဲ့
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အခ်င္းခ်င္း နားလည္မွ ုမလြဲေစခ်င္လို ့ ေရးျဖစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တန္ခူး >> ကိုေပါေရ… ပထမဆံုး ေမးခ်င္တာက မဲျပာပုဆိုးေမးခြန္းေလးပါ။ ဘာေၾကာင့္
ဘေလာ့ဂ္တာလဲ။

ကိုိေပါ>> တန္ခူးေရ….. ပြဲဆူေအာင္ လုပ္ျပန္တာလား။ တန္ခူးေမးခြန္းကုိ ေျဖရရင္ေတာ့
ကုိယ့္အျမင္ေလးေတြ၊ ကုိယ့္အေတြးေလးကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးျပခ်င္တာက အဓိက။

တန္ခူး >> ကိုေပါ အၾကိဳက္ဆံုးဘေလာ့ဂ္ဂါ နဲ ့ ဘာေၾကာင့္ၾကိဳက္တာလ။ဲ

ကိုိေပါ>> ႀကဳိက္တဲ့ဘေလာ့ဂါေတြက မ်ားတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေရးၾကတဲ့
နယ္ပယ္ခ်င္းမတူေတာ့ အႀကဳိက္ဆုံးကုိ ေရြးရခက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေလာေလာဆယ္
အႀကဳိက္ဆုံးသုံးေယာက္ေလာက္ ေျပာရရင္ ပန္ဒုိရာ၊ ေမဓာ၀ီ နဲ႔ စိတ္ကူးေတးသီပါ။
ဘာေၾကာင့္ႀကဳိက္သလဲဆုိေတာ့… အႏုပညာနဲ႔ အေရးအသားကုိ ႏွစ္ၿခဳိက္တာပါ။ ပန္ဒုိရာမွာ ဟာသ ကလည္း ရႊင္ေသးတယ္ေလ။

တန္ခူး >> ကိုေပါမုန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါမ်ား နဲ ့ ဘာေၾကာင့္မုန္းတာလဲ။

ကိုိေပါ>> အဲ့…..ပလုပ္တုတ္။ သႀကၤန္တြင္းႀကီးမွာ ရာဇ၀တ္အုိးေတာ့ တုတ္နဲ႔ ထုိးခုိင္းျပန္ပါၿပီ။ ဥပုသ္္ႀကီးနဲ႔လုိ႔ ညာေျပာလုိက္မွ ထင္တယ္…ဟီးဟီး။

တစိမ့္စိမ့္ေတြးၿပီး မုန္းရတဲ့အထိ မဟုတ္ေပမယ့္ အျမင္ကတ္တဲ့
ဘေလာ့ဂါေတြေတာ့ရွိတယ္ခင္ဗ်။ တဦးေမတၱာတဦးမွာဆုိသလုိ သူတုိ႔ကလည္း
က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ေတာ့ မလာသေလာက္ပါဘဲ။ နာမည္ေတြေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ဘူး။
စာမ်က္ႏွာမဆံ့မွာစုိးလုိ႔….။ ဘာေၾကာင့္ အျမင္ကတ္လဲဆုိေတာ့ ေျပာရရင္
အရွည္ႀကီးပဲ။ ဒီေတာ့ ဓါတ္ကုိ မတည့္လုိ႔ လုိ႔သာ အလြယ္မွတ္လုိက္ပါ။

သူတုိ႔ဘေလာ့ဂ္ေတြဆုိရင္ အေစာႀကီးကတည္းက က်ေနာ္သြားမလည္သေလာက္ပဲ။
ေကာ္မန္႔ေတြ ျမင္႐ုံနဲ႔ အျမင္ကတ္ေနတာ။ နအဖဘက္ေတာ္သား ဘေလာ့ဂါေတြဆုိလည္း
ထုိ႔အတူပဲ။ တခ်ဳိ႕ဘေလာ့ဂ္ကေတာ့ ရွိမွန္းမသိလုိ႔ သြားမဖတ္ျဖစ္တာပါ။
ေရႊမန္းတင္ေမာင္သီခ်င္းထဲကလုိ ေျပာရရင္ ….မုန္းလုိ႔ဟုတ္ဘူး….မုန္းလုိ႔ဟုတ္ဘူး….
မုန္းလုိ႔ဟုတ္ဘူး။

တန္ခူး >> ဘေလာ့ဂ္ဂါ တေယာက္ရဲ့ ပို ့စ္ထဲမွာ ပါတဲ့ အေတြးအေခၚက
ကုိယ့္အေတြးအေခၚနဲ ့ ဆန္ ့က်င္ဘက္ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ဘယ္လို ေကာ္မန္ ့ေပးသင့္တယ္လို ့
ထင္ပါသလဲ။

ကိုေပါ >> က်ေနာ့္အလုိအရကေတာ့ ေပးခ်င္သလုိသာေပး ကိစၥမရွိဘူး။ အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔
ကုိယ့္အယူအဆကုိ ခုိင္ခုိင္မာမာ တင္ျပရင္ေတာ့လည္း ဖတ္ရသူအဖုိ႔ အက်ဳိးရွိတာေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ လူတုိင္းက အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ ေျပာႏုိင္ခ်င္မွ ေျပာႏုိင္ဦးမွာကုိး။ တခါ ဒီေလာက္အထိ စိတ္မရွည္လုိ႔၊ အခ်ိန္မေပးႏုိင္လုိ႔ ခပ္ေထ့ေထ့ကေလးေသာ္လည္းေကာင္း၊
အရႊန္းေဖာက္ၿပီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ေျပာင္ၿပီးေသာ္လည္းေကာင္း ေရးခ်င္လည္း
ေရးၾကပါေစေပါ႔။

တန္ခူး >> ကိုယ့္ဆီမွာလာေပးသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ထိခိုက္တဲ့ ေကာ္မန္ ့ေတြကို ဘယ္လို
တုန္ ့ျပန္သင့္တယ္ထင္ပါသလဲ။

ကိုိေပါ>> ဘယ္လုိတုန္႔ျပန္သင့္သလဲဆုိေတာ့… ဒါက တဦးနဲ႔ တဦး သေဘာကြဲလြဲႏုိင္ပါတယ္။ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆုိတာ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာအခ်က္အလက္ေတြကုိ
ဖြင့္ခ်ၿပီး ထိခုိက္တာဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ ပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ ေတြးပုံ၊ ေခၚပုံ၊
ျပဳမူပုံေတြကုိေတာ့ အျပန္အလွန္ေ၀ဖန္ၾကရင္လည္း ေ၀ဖန္သင့္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္
ယူဆပါတယ္။ က်ေနာ္ထင္တာေျပာတာပါ။ လက္ခံခ်င္မွ လက္ခံပါ။

တန္ခူး >> တခ်ိဳ ့ကေျပာၾကတယ္ ဘေလာ့ဂ္ေလာကက က်ီးကိုဘုတ္ေျမွာက္၊
ဘုတ္ကိုက်ီးေျမွာက္တဲ့။ ကိုေပါကေရာ ဘယ္လိုထင္သလဲ။

ကိုိေပါ>> က်ေနာ္လည္း အဲသလုိပဲ သေဘာရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ီးနဲ႔ဘုတ္ သူဟာသူ
ေက်နပ္ေနရင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေနၾကတယ္ဆုိရင္ ေျမႇာက္ေနၾကပါေစသား။ သူတုိ႔
လြတ္လပ္ခြင့္ပဲေလ။ ေျမႇာက္ရတာ ၾကာရင္ ေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္
သတိျပဳသင့္တာတခုကေတာ့ အဂၤလိပ္စကားပုံမွာ လူတုိင္းကုိ အတူတူလုိက္ၿပီး ခ်ီးမြမ္းျခင္းဟာ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မခ်ီးမြမ္းတာနဲ႔ အတူတူပဲတဲ့။ (Praising all alike is praising none.)

တန္ခူး >> တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ျမန္မာမ်ား မေကာင္းခ်က္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေပၚေတာင္ အခ်င္းခ်င္း
fight ေနၾကတယ္တဲ့။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို အဲဒီလုိေျပာရင္ ကိုေပါဘာျပန္ေျပာမလဲ။

ကိုိေပါ>> ေၾသာ္…. လူဆုိတာ တေယာက္တည္းေတာင္ စိတ္ထဲမွာ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္တာတုိ႔၊ ပဋိပကၡျဖစ္တာတုိ႔ ရွိပါတယ္။ သူမ်ားနဲ႔ဆုိ အယူအဆမတူလုိ႔ ဖုိက္တာ ဘာဆန္းလဲ။ ၀ါးရင္းတုတ္ကုိင္ၿပီး အျပင္မွာ လုိက္မ႐ုိက္သေရြ႕ အယူအဆေတြအၾကား၊ အသင္းအဖြဲ႕ေတြအၾကား၊ ဘေလာ့ဂါအခ်င္းခ်င္းအၾကား ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ fight တာက က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ပါတယ္။ အယူအဆေတြအၾကား၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြအၾကား၊ နည္းဗ်ဴဟာေတြအၾကား၊ သီ၀ရီေတြအၾကား အခ်င္းခ်င္း ဖုိက္ေန၊ စစ္ေၾကာေ၀ဖန္ေနမွ လူအဖြဲ႕အစည္းဟာ တုိးတက္မႈရွိမွာေပါ႔။

တန္ခူး >> ကိုေပါက fighterလား။ ဘာအတြက္ fight တာလဲ။

ကိုိေပါ>> က်ေနာ္ Fighter လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယူဆထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသနတ္ကုိင္၊
၀ါးရင္းတုတ္ကုိင္ၿပီး ဖုိက္တဲ့ လူမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက
ေခါက္႐ုိးက်ဳိးလာတဲ့ က်ေနာ့္အေတြးအေခၚအယူအဆ၊ အက်င့္စ႐ုိက္ တခ်ဳိ႕ကုိ ကုိယ့္ဖာသာ
ေတာ္လွန္ဖုိ႔ႀကဳိးစားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကုိယ့္အခြင့္အေရးနဲ႔ ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈအတြက္ အဓိက
ဖုိက္တယ္။ ကုိယ့္အခြင့္အေရး၊ ကုိယ့္လြတ္လပ္မႈက အခုေတာ့ အမ်ားအခြင့္အေရး၊
အမ်ားလြတ္လပ္မႈနဲ႔ပါ ဆက္စပ္ေနေတာ့တာေပါ႔။

တန္ခူး >> ကိုယ္နဲ ့ဆန္ ့က်င္ဖက္ အျငင္းအခုန္ ျပႆနာတက္ဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါဆီ
ျပႆနာျဖစ္ျပီးေနာက္ပုိင္း သြားဖတ္ေသးလား။

ကိုိေပါ>> ဟာ….ဘယ္ေနမလဲ။ က်ေနာ္အျငင္းအခုန္လုပ္ဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလည္း
အမ်ားသားကလား။ အားလုံးကုိ အခုအထိ ဖတ္လည္းဖတ္တယ္။ မွတ္ခ်က္လည္းေပးတယ္။
ကြန္မင့္လုပ္စရာ အေထြအထူးမရွိရင္ မလုပ္ပါဘူး။ ပုိ႔စ္တုိင္းမွာ အျမင္မတူတာမဟုတ္ပါဘူး။
အျမင္တူၿပီး ႏွစ္သက္တဲ့ ပုိ႔စ္ေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ ေတာ္႐ုံပုိ႔စ္ကုိလည္း စိတ္မပါရင္
မွတ္ခ်က္မေပးပါဘူး။ တခါတေလေတာ့လည္း အပ်င္းေျပ အေပ်ာ္သေဘာ
ေပါက္ကရမွတ္ခ်က္မ်ဳိးေပးတာရွိပါတယ္။

တန္ခူး >> ကိုယ့္အျမင္က အျမဲမွန္တယ္လို ့ ထင္သလား။

ကိုေပါ >> ကုိယ့္အျမင္က အၿမဲမွန္တယ္ထင္ရင္ ေဗဒင္ေဟာစားေတာ့မွာေပါ႔ဗ်ာ… ဟဲဟဲ။ ေနာက္တာပါ။ က်ေနာ္လည္း မွားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွားမွန္းမသိခင္အထိေတာ့ ဘယ္သူမဆုိ
ကုိယ့္အယူအဆကုိယ္ မွန္တယ္ထင္ၾကတာဟာ ဓမၼတာပဲေလ။

တန္ခူး >> ကိုယ္နဲ ့မတူ ကိုယ့္ရန္သူလို သတ္မွတ္သလား။

ကိုိေပါ>> ကုိယ္နဲ႔တကြေသာ အျခားသူမ်ားရ႕ဲ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ကုိ မပိတ္ပင္ဘဲ တန္းတူရည္တူ
အခြင့္အေရးေပးသေရြ႕၊ လြတ္လပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ မခ်ဳပ္ျခယ္သေရြ႕၊ မဖိႏွိပ္သေရြ႕ ရန္သူလုိ
သေဘာမထားပါဘူး။ အျမင္မတူသူလုိ႔ပဲ သေဘာထားပါတယ္။

တန္ခူး >> ပို ့စ္ထဲမွာ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့ message ကုိ စာဖတ္သူဆီေရာက္သြားေအာင္
ဘယ္လို ဆြဲေဆာင္သင့္လဲ။

ကိုိေပါ>> သန္ရာသန္ရာေပါ႔ဗ်ာ။ ဟာသ သန္တဲ့လူက ဟာသ၊ အတည္ေပါက္သမားက
အတည္ေပါက္၊ သေရာ္တဲ့လူက သေရာ္မယ္။ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါး၊ ၀တၳဳ၊ ကာတြန္း၊ သီခ်င္း၊
ပုံသ႑ာန္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေပးလုိ႔ရတာ တန္ခူးသိသားနဲ႔။

တန္ခူး >> အျပဳသေဘာေကာ္မန္ ့နဲ ့အပ်က္သေဘာေကာ္မန္ ့ဘယ္လို ခဲျြခားသလဲ။

ကိုိေပါ>> ေကာ္မန္႔ဟာ ေကာ္မန္႔ပဲေပါ႔။ အျပဳသေဘာ၊ အပ်က္သေဘာဆုိတာ
ေပးတဲ့လူအေပၚမွာထက္ ယူတဲ့လူအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ အပ်က္သေဘာလုိ႔ ထင္စရာရွိတဲ့
ေကာ္မန္႔ကုိ ယူတတ္ရင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ပါတယ္။

တန္ခူး >> ကိုေပါက မိုးခါးေရၾကိဳက္သလား။ ဒါမွမဟုတ္ လူ ့ဂြစာလား။

ကိုိေပါ>> က်ေနာ္က “သစၥာသည္သာ အလွတရား” ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကုိ ႏွစ္သက္တယ္။
မုိးခါးေရမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ ေသာက္ရတာဆုိရင္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အဲဒီ မုိးခါးေရကုိ
ႀကဳိက္ႏွစ္သက္လုိ႔ ေသာက္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ မတတ္သာလုိ႔ ေသာက္ရတာ။ က်ေနာ့္မွာ
မေသာက္ဘဲ ေနရဲတဲ့အထိ သတၱိမရွိေသးလုိ႔၊ အရည္အခ်င္းမရွိေသးလုိ႔၊ မျပည့္၀ေသးလုိ႔
ေသာက္ရတာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုပ္ရပ္ဟာ မွန္ကန္တယ္လုိ႔ ဘယ္လုိ႔မွ မေႂကြးေၾကာ္ဘူး။
အဲဒီလုပ္ရပ္ကုိ ဖာေထးၿပီးေျပာေနမွာမဟုတ္ဘူး။

ေသာက္ေနစဥ္မွာလည္း ဒါဟာ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ေျပာမယ္။ က်ေနာ္တတ္ႏုိင္တဲ့တေန႔မွာ
မုိးခါးေရမေသာက္ဘဲ ေနမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဲသည္လုိ မုိးခါးေရမေသာက္ဘဲ
ေနသြားႏုိင္တဲ့ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာ အမ်ားက ေသာက္ေနၾကဆဲဆုိရင္ေတာ့ လူ႕ဂြစာလုိ႔
အထင္ခံရမွာေပါ႔ဗ်ာ။

တန္ခူး >>ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းကေတာ့ ကြ်န္မကေတာ့ လားရာတူသူေတြ အခ်င္းခ်င္း
နားလည္မွ ုမလြဲပဲ ခ်စ္ခင္စည္းလံုးေစခ်င္တယ္။ ကိုေပါသေဘာကေရာ။

ကိုိေပါ>> ဘေလာ့ဂ္ေရးတာခ်င္းတူ႐ုံနဲ႔၊ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေစခ်င္တာခ်င္း တူ႐ုံနဲ႔
လူတုိင္းဟာ အေတြးအေခၚမတူႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ အေျခခံနားလည္သေဘာေပါက္ရင္၊
အေတြးအေခၚမတူတုိင္း ရန္သူမဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ရင္၊ ေနာက္ၿပီး
မတူညီတဲ့အေတြးအေခၚေတြ၊ နည္းလမ္းေတြၾကားမွာ အစဥ္အၿမဲဆုိသလုိ
ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္မႈေတြ၊ ယွဥ္ၿပဳိင္မႈေတြရွိတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ရင္ အလုိလုိ
ခ်စ္ခင္စည္းလုံးၿပီးသား ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

*******************************
ကိုေပါေျပာသလို ပြဲဆူေအာင္ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွးကထက္ပိုခ်စ္ၾကေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ ့ပါ။ နွစ္သစ္မွာ အားလံုးျငိမ္းခ်မ္းခ်စ္ခင္ၾကပါေစ။

တန္ခူး
9:31pm 14-Apr-2009

ခ်စ္သူသို ့ေပးစာ

သၾကၤန္ဆိုတာ လူေတြရဲ့ စိတ္ကို ဆြတ္ပ်ံ ့ညြတ္ႏူးေအာင္ ဆြဲေဆာင္နိုင္လြန္းတဲ့ အခ်ိန္အခါမိုလား…။ သၾကၤန္နားနီးတာနဲ ့ သၾကၤန္အေငြ ့အသက္တို ့နဲ စျပီး
ရင္ခုန္လွ ုပ္ရွားေနရျပီေလ။ တူးပို ့တူးပို ့ေတးသံေလးၾကားရတာနဲ ့ နွလံုးသားကို ေရစင္နဲ ့ ပက္ဖ်န္းခံရသလို ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းသြားတတ္တာကလဲ သၾကၤန္ရဲ့ ထူးျခားမွ ုတမ်ိဳးပဲေပါ့။ သၾကၤန္ကို ခ်စ္တတ္သူကြ်န္မ ငယ္ငယ္တုန္းက သၾကၤန္အမွတ္တရ စာေလးတေစာင္ ေရးခဲ့မိတယ္။ အဲဒီစာေလးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ရႏွစ္ ဒီလိုအခိ်န္မ်ိဳးမွာ ရင္ခုန္ပြင့္စာမ်က္နွာမွာ ပံုနိွပ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ့ သၾကၤန္အမွတ္တရထဲက တခုျဖစ္တဲ့ အဲဒီစာေလးကို ခံစားၾကည့္ပါဦး။

*********************

ေမာင္…

စိုးရိမ္ ထိ္တ္လန္ ့မွ ုနဲ ့အတူ ေသခ်ာတိက်တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုနဲ ့ ဒီစာကို တုန္လွ ုပ္စြာ ေရးေနမိတယ္ ဆိုရင္ ေမာင္နားလည္နိုင္မလား….

ေမာင္ရယ္… ဒီစာဟာ ေမာင္နဲ ့ကြ်န္မ အတြက္ အဓိက အက်ဆံုး စာတေစာင္ ျဖစ္သလို ကြ်န္မနွလံုးသားရဲ့ ကံၾကမၼာကို အဆံုးအျဖတ္ေပးမယ့္ စာတေစာင္ဆုိလဲ မမွားနိုင္ဘူးေပါ့…။ ကြ်န္မနဲ ့ေမာင့္ကို အထိေရာက္ဆံုး ဆက္သြယ္ေပးနိုင္မယ့္ ကြ်န္မလက္ေတြကို အသံုးခ်ျပီး ေရးလိုက္မိတာပါ…။

အလြန္မတန္ ထူထဲျပီး ေယာက်ၤားပီသမွ ုကို အထင္အရွားျပေနတဲ့ ေမာင့္မ်က္ခံုးနွစ္ဖက္ဟာ ကြ်န္မစာကို စဖတ္ကတည္းက အစြမ္းကုန္ နီးစပ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္…။ စတင္ ဆံုဆည္းခဲ့ကတည္းက စလို ့ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္အထိ ေမာင့္ရင္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲနဲ ့ နားမလည္မွ ုမ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေနခဲ့တယ္မိုလား ေမာင္…။

ေမာင္ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ေခါင္းညိတ္၊ ေခါင္းခါလုပ္ တခါတေလက်ေတာ့ ေျမၾကီးေပၚမွာ တုတ္ကေလးနဲ ့ ေရးျခစ္တံု ့ျပန္တတ္တ့ဲ အသည္းယားစရာ ေကာင္းေအာင္ ေအးစက္
နွ ုတ္ဆိတ္နိုင္လြန္းတဲ့ ေမာင့္ခ်စ္သူက ေမာင့္ဆီကို ေပးတဲ့ ပထမဆံုး ရည္းစားစာ တေစာင္ေပါ့ေမာင္…။

ကြ်န္မဆီမွာ ရွိသမွ် အားအင္ေတြကို သံုးစြဲျပီး ေမာင္နဲ ့ ကြ်န္မရဲ့ ခ်စ္သူဘ၀ေလးကို အနားသတ္ ရပ္တန္ ့သြားေစနိုင္မယ့္ ဒီစာေလးကို ကြ်န္မေရးလိုက္ရတာပါေမာင္…။ စိတ္ထားႏူးညံ့ျပီး သည္းခံနုိင္စြမ္းရွိတဲ့ေမာင္ ကြ်န္မစာကို အတတ္နိုင္ဆံုး စိတ္ရွည္ရွည္ ထားျပီး ဖတ္ေနမွာပါဆိုတာ ကြ်န္မ သံသယကင္းမဲ့စြာ ယံုၾကည္ေနပါတယ္…။

ေမာင္… မနက္ျဖန္ဆို သၾကၤန္အၾကိဳေန ့ေနာ္…။ ေမာင္နဲ ့ကြ်န္မကို ကံၾကမၼာက အလိုက္ မသိတတ္စြာ ဆံုစည္းေပးခဲ့တာ မနက္ျဖန္ဆို တနွစ္ျပည့္ျပီေလ။

တကယ္ဆို မနွစ္က သၾကၤန္တုန္းက ခါတိုင္းနွစ္ေတြကလို ကြ်န္မ အိမ္ထဲမွာသာ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ ့ တေယာက္ထဲ အခိ်န္ေတြ ကုန္ပစ္ဖို ့ေကာင္းမွာ ေမာင္။ ကြ်န္မညီမေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရြွင္မွ ုေတြဟာ ကြ်န္မဆီ ကူးစက္ျပီး ကြ်န္မလဲ မေနနိုင္စြာ Virgin လို ့ေခၚတဲ့ ေရကစား မ႑ပ္ေလးထဲကို ေရာက္လာခဲ့ျခင္းက ေမာင္နဲ ့ ေတြ ့ဆံုဖို ့ အေၾကာင္းဖန္လာျခင္းပဲေနာ္။ ကြ်န္မဆီကို အလြန္မတန္ ေအးျမေမြွးၾကိဳင္တဲ့ ေရေအးေအး တခြက္နဲ ့ ေမာင္ေရာက္ရွိလာမွပဲ ကြ်န္မ ရင္ခုန္ လွိ ုက္ေမာစြာနဲ ့ ေနာင္တရေနခဲ့တယ္ ေမာင္။ ေမာင္နာမည္ေမးတာကို ေျဖဆိုနိုင္စြမ္း မရွိတဲ့ ကြ်န္မကို ေမာင္က အရွက္ၾကီးလြန္းတဲ့ မိန္းခေလး တေယာက္လို ့ စတင္ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္ မိုလား။ ေနာက္တေန ့မွာ ေမာင္နာမည္ေမးတာကို လ်ိဳ ့၀ွက္မေနနိုင္ပဲ ေျမၾကီးေပၚကို တုတ္နဲ ့ေရးျခစ္ ျပခဲ့ေတာ့ ေမာင္က ကြ်န္မလုပ္ရပ္ကေလးကို သိပ္ကို သေဘာက်သြားခဲ့တယ္ေနာ္…။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္နဲ ့ကြ်န္မ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ေမာင့္စကားေတြကို အဲဒီလုိ အျပဳအမူနဲ ့တံု ့ျပန္တိုင္း ေမာင္ စိတ္ပ်က္စြာ ညည္းညဴေနခဲ့တယ္ေလ…။

သၾကၤန္ကစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို အစျပဳျပီး ေမာင္ ကြ်န္မအေပၚ တစတစ တြယ္တာ လာခဲ့တာကို သိသိခ်င္း ကြ်န္မေနာက္ဆုတ္ဖို ့ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မတို ့အိမ္ေရွ ့က အုတ္ခံုေလးမွာ ေန ့စဥ္ရက္ဆက္ ဇြဲၾကီးစြာနဲ ့ ကြ်န္မကို ေတြ ့ဆံုနိုင္ဖို ့ ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ ေမာင့္ကို ေရွာင္ပုန္းဖို ့ ၾကိဳးစားတိုင္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူးေလ…။ ေမာင့္ကို ကြ်န္မဆီ လာဖို ့ မဖိတ္ေခၚနိုင္သလို ေမာင္ ကြ်န္မဆီက ထြက္သြားဖို ့လဲ မႏွင္ထုတ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္မဆီမွာ အဲဒီလို စြမ္းေဆာင္နုိင္တ့ဲ စြမ္းအားေတြ ခ်ိဳ ့တဲ့ ပ်က္စီးေနခဲ့တယ္ေလ…။

ေမာင့္ကို သိပ္ကို သနားမိတဲ့ အဆံုး ေမာင္ထိုင္ေနရာ အုတ္ခံုေရွ ့မွာ လက္ေလးေနာက္ပစ္ျပီး ေျခစံုရပ္မိခဲ့တယ္ေနာ္။ ေမာင္ ကြ်န္မကုိ ေတြ ့ခြင့္ေတာင္းတာကိုလည္း ကြ်န္မ မျငင္းဆန္နုိ္င္ခဲ့ဘူး။ ကြ်န္မရဲ့ အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ တည္ျငိမ္ေနမွ ုဟာ ေမာင့္ကို ဖိတ္ေခၚသလိုမ်ား ျဖစ္သြားခဲ့လားဟင္…။ ကြ်န္မနွလံုးသားထဲက ဆႏၵေတြကို မ်က္လံုးေတြက အလိုက္မသိတတ္စြာ ဖြင့္လွစ္ျပေနခဲ့တာပဲေလ။

ေမာင္… တနွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလတခုထိ လ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္တခုကိို သိုသိပ္စြာ ဖံုးကြယ္ထားနိုင္တဲ့ ကြ်န္မကို မိုက္မဲတယ္လုိ ့ပဲ သေဘာထားလုိက္ပါေလ။ ခ်စ္သူကို စကားတခြန္းေျပာဖို ့… ယုတ္စြအဆံုး “ေမာင္” လို ့ နင့္နင့္သီးသီး ေခၚဖို ့ေတာင္ တြန္ ့တိုေနတတ္တဲ့ မိန္းခေလး တေယာက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား ေစာစီးစြာ ေက်ာခိုင္း မသြားနိုင္တာလဲဟင္။ ဆံုေတြ ့နိုင္ဖို ့ကို မျငင္းပဲ ဆံုေတြ ့ခ်ိန္မွာ ေမာင္ေျပာသမွ်စကားေတြကို ေခါင္းငံု ့ နားေထာင္ အခ်ိန္ကုန္ေစခဲ့တဲ့ မိန္းခေလး တေယာက္ကို ေမာင္စြန္ ့ပစ္ခဲ့ဖို ့ ေကာင္းပါတယ္။ ေမာင္ ကြ်န္မအေပၚမွာ အလြန္မတန္ ျမတ္နိုးလြန္း ေနတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မရဲ့ ေအးစက္မွ ုေတြကို နာနာက်င္က်င္ သည္းခံေပးေနတာကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္မနားလည္နိုင္ပါတယ္…။

တကယ္ဆို ေမာင္က ခ်စ္လားလို ့ ေမးခဲ့ခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ ေခါင္းခါပစ္လိုက္ဖို ့ ေကာင္းတယ္ေနာ္။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်န္မေခါင္းေတြဟာ အဆင္အျခင္မဲ့စြာ တြင္တြင္ညိတ္ေနမိခဲ့လဲ။ ေနာက္ျပီး… ကြ်န္မလက္ေတြဟာလဲ “ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးေတြကို ေျမၾကီးေပၚမွာ စီခ်ေရးေနမိခဲ့လဲ…။ ေမာင့္ကို ျငင္းဆန္ပစ္ဖို ့ အားေမြးရင္း ေမာင့္ထံပါးမွာ နစ္သထက္နစ္ျမဳပ္ ေနခဲ့တာပါေလ။ ခ်စ္လားလို ့ေမးေတာ့ ေခါင္းညိတ္ေနတတ္ျပီး ခ်စ္တယ္လို ့ေျပာဖို ့တြန္ ့တို ေနတတ္တဲ့ ကြ်န္မေၾကာင့္ ေမာင့္မွာ အိပ္မရတဲ့ညေတြ မ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္ေနရတယ္ မိုလားဟင္…။

“မင္းဆီက ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားသံေလးသာ ငါၾကားခဲ့ရင္ အဲဒီလို ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့ ခံစားမွ ုမ်ိဳး ငါ့ဆီမွာ ဘယ္ေတာ့့မွ ရွိလာနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” လို ့ ေမာင္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေလ ကြ်န္မနွ ုတ္ခမ္းေတြဟာ အဲဒီစကားတခြန္းကိုေျပာဖို ့ အားယူ ၾကိဳးစားေနခဲ့တယ္ ဆိုတာေတာ့ ေမာင္ဘယ္သိနိုင္မလဲ ေမာင္ရယ္…။ ေမာင္ သိပ္ကို ေတာင့္တေနတဲ့ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားသံေလးဟာ ကြ်န္မဘ၀ရဲ့ ေနာက္ဆံုး ေန ့ရက္ေတြထိ ေျပာလို ့ထြက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး…။ တခါတခါ ေမာင္ရဲ့ သံသယေတြ၊ ထိုးနွက္ခ်က္စကားေတြၾကားမွာ မရုန္းနိုင္ေအာင္ နစ္ျမဳပ္ျပီး ျပန္ေခ်ပဖို ့ မစြမ္းေဆာင္နုိုင္တဲ့ ကြ်န္မကို ေမာင္ကေတာ့ ေသြးေအးလြန္းတဲ့ မိန္းခေလးတဲ့…။

ေမာင္… သၾကၤန္ေရေအးေအးနဲ ့အတူ ကြ်န္မအပါးကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေမာင္နဲ ့ကြ်န္မရဲ့ နိဒါန္းက ျငိမ္းခ်မ္းသေလာက္ နိဂံုးကေတာ့ အဆမတန္ ပူေလာင္ေနဦးမွာလားဟင္…။ တကယ္ေတာ့… ကြ်န္မဟာ ဘာစကားတခြန္းကိုမွ မေျပာနိုင္တဲ့ ေမြးရာပါ ဆြံ ့အေနတဲ့ မိန္းခေလးတဦးပါေမာင္။ ကြ်န္မနွလံုးသားရဲ့ အနက္ရွိ ုင္းဆံုး ေနရာက ထြက္ေပၚလာတဲ့ “ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားသံကိုသာ ေမာင္ၾကားလိုက္နိုင္ပါေစ။
ကြ်န္မနွ ုတ္ကေတာ့…..။

ေမာင္ သိပ္အ့ံၾသသြားလားဟင္။ လူတကာေငးေလာက္တဲ့ ရုပ္ရည္ေခ်ာေခ်ာကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ မိန္းခေလးတဦးရဲ့ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ဟာ ေမာင့္အတြက္ အေတာ္တုန္လွ ုပ္သြားေစမွာပါ။ ေမာင္ သိပ္ကို နွစ္သက္ပါတယ္လို ့ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ ကြ်န္မနွ ုတ္ခမ္း ထူအာအာကုို ကြ်န္မကေတာ့ အလြန္မုန္းတီးမိတယ္။ ေမာင္ဖုန္းဆက္တိုင္း ကြ်န္မနွ ုတ္ခမ္းေတြကို နာက်င္စြာ ဖိကိုက္ျပီး တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္က်ေနတတ္ပါတယ္။

သူမ်ား ခ်စ္သူေတြ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ စကားေတြနဲ ့ ခြ်ဲႏြဲ ့ေနခ်ိန္မွာ ေမာင္ေျပာသမွ် စကားေတြကို ေခါင္းငံု ့နားေထာင္ရံုသာ တတ္နိုင္တဲ့ ကြ်န္မ ဘ၀ဟာ ဘာမ်ား မက္ေမာစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ…။ ေမာင္ေျပာတဲ့ ၾကည္ႏူးစရာ စကားေတြကို ရင္ထဲက အထပ္ထပ္ အခါခါ ၾကည္ႏူး… ေမာင္နာက်ည္းစြာ စြပ္စြဲေနတဲ့အခါ က်ျပန္ေတာ့ စိတ္ထဲက တိတ္တဆိတ္ ေျဖရွင္းနဲ ့ အေနရ သိပ္ခက္လွစြာနဲ ့ပဲ ေမာင့္အနားမွာ ကြ်န္မအျမဲေနခ်င္ ေနခဲ့ပါတယ္။

ေမာင္နဲ ့ ကြ်န္မၾကားက ကြာဟခ်က္ၾကီးကို ဘယ္အရာနဲ့မ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လို ့ ရနိုင္မွာလဲဟင္။ အစစအရာရာ ျပည့္စံုေနတဲ့ ဆရာ၀န္တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္ကေရာ ကြ်န္မလို ခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ ခပ္ၾကီးၾကီးနဲ ့ မိန္းခေလးကို ဘ၀ တသက္တာလံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ လက္တြဲနိုင္ပါ့မလား…။

ေမာင္ ကြ်န္မဆီက ေက်ာခိုင္း သြားမွာလား…။ အဲဒီအေျခအေနဆိုးၾကီးကို ၾကိဳတင္ ခံနုိင္ရည္ရွိေအာင္ ရက္အေတာ္ၾကာၾကာ ေမြးျမဴထားေပမယ့္လဲ စိုးရိမ္ ေနမိျပန္တယ္။ ေမာင္ ကြ်န္မအေပၚ သေဘာထား မေျပာင္းပဲ ဆက္ခ်စ္သြားနုိင္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးကိုေတာ့ ေမာင့္အတြက္ မေတြးရက္ျပန္ဘူးေလ…။

ေမာင့္ႏွ ုတ္ခမ္းဖ်ားက ထြက္လာမယ့္ အေျဖကို ကြ်န္မၾကားနိုင္ဖို ့ သတၱိမရွိလွဘူးေမာင္…။ ဒါေၾကာင့္ မနွစ္ကလို ကြ်န္မညီမေတြ ေရကစားတာကို ထိုင္ျပီးေငးေမာရင္းနဲ ့ Virgin မ႑ပ္က ေစာင့္ေနမယ္ေမာင္…။ ေမာင္ ကြ်န္မနားကို ေရေအးေအး တခြက္နဲ ့အတူ ေရာက္လာခဲ့ဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္မတို ့နိဂံုးကို ေအးျမသြားျပီလို ့ ယူဆလုိက္ေတာ့မယ္ေမာင္။ ေမာင္ မေရာက္လာခဲ့ဘူး ဆိုရင္ေတာ့…။

ေမာင့္ရဲ့
ကြ်န္မ

*********************
(စာၾကြင္း။ အဲဒီတုန္းက ဒီစာေလးကို ေရးဖို ့စိတ္ကူးရသြားခဲ့တာကေတာ့ ကြ်န္မေမေမ ဆံပင္သြားညွပ္ေနက် ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ေလးကေနပါ။ အရမ္းကိုလွပျပီး ဆံပင္ညွပ္ရာမွာလဲ အရမ္းကြ်မ္းက်င္တဲ့ အဲဒီအမၾကီးက စကားမေျပာတတ္ရွာပါဘူး။ သူ ့ကိုေတြ ့ျပီး စိတ္ကူးရသြားခဲ့တာပါ။)

တန္ခူး
11:48am 9-Apr-2009

ကြ်န္မရဲ့အလွ ူ

ဒီအခိ်န္ဆို ကြ်န္မတို ့ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အလွ ူအတန္းေတြ ေပါတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ မနက္မိုးလင္းတာနဲ ့ ဟိုနားက စပီကာသံၾကား၊ ဒီနားက စပီကာသံၾကား။ ေအာ္ဂင္သံေလးနဲ ့ သီခ်င္းေလးေတြဆိုၾက။ အိိုးစည္၊ ဒိုးပတ္သံေတြကလဲ တညံညံ။ သၾကၤန္ကလဲ နီးေတာ့ ျပင္ၾကဆင္ၾက။ လူငယ္ေတြက ေရပက္ကစားဖို ့ ျပင္ၾကဆင္ၾကသလို လူၾကီးေတြကလဲ လွ ူဖို ့တန္းဖို ့ ကုသိုလ္ေရးအတြက္ ျပင္ၾကဆင္ၾကေပါ့။ အဲဒီ Moodေလးက ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ ့ ေ၀းေနေပမယ့္ အလိုလို စိတ္ထဲေရာက္လာပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကစျပီး အိမ္က ေပးလိုက္တဲ့ သၾကၤန္ေခြ အသစ္ေလးေတြ ဖြင့္လိုက္၊ အရင္က သၾကၤန္ေခြ အေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ဖြင့္လိုက္နဲ ့ အလုပ္ရွ ုပ္ေနတဲ့ ကြ်န္မကို အိမ္က အမ်ိဳးသားက ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ ့ၾကည့္လို ့။ သူ ့မွာ အဲဒီလို Mood သိပ္မရွိဘူး ထင္ပါတယ္။ သားကေတာ့ ကြ်န္မနဲ ့အတူ သီခ်င္းေတြ လိုက္ဆို… “ေရေတြက်န္ေသးလားေဟ့” တဲ့။

ငယ္ကေတာ့ ေမေမက ဒီလိုေန ့ဆို ဆႏြင္းမကင္းေလးဖုတ္ ပန္းကန္ေလးေတြထဲထည့္ျပီး တလမ္းလံုး လုိက္ေ၀ခိုင္းပါတယ္။ ေမေမခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ဂါ၀န္အသစ္ေလး၀တ္ျပီး အဲဒီလို လိုက္ေ၀ေနရတာကိုပဲ ေပ်ာ္ေနခဲ့တာပါ။ အသက္နဲနဲရလာေတာ့ ေပ်ာ္ဖို ့ရြွင္ဖို ့ထက္ လွ ူဖို ့ကို ပိုစိတ္အားသန္လာပါတယ္။ အလွ ူအတန္းရာသီမွာ ေမြးတဲ့သူမို ့ထင္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ဘေလာ့ဂ္ ၾကြလာမိတ္သဟာေတြ အတြက္ အလွ ူၾကီးေပးခ်င္တယ္ရွင္။ ဘယ္ျမန္မာ စားေသာက္ဆိုင္မွာမွ အဲဒီေလာက္ ေရြးခ်ယ္စရာ မ်ားမွာ မဟုတ္တဲ့့ ဟင္းစပ္မ်ိဳးေပါင္း ၁၀၀။ ကဲ… ဘာမ်ား အာသီသရွိပါလိမ့္။ ဟင္းမ်ိဳးေပါငး္ ၁၀၀ ထဲက ၾကိဳက္ရာသာေျပာ။ ဟိုတပါတ္ထဲက ၾကိဳတင္ဟင္းစပ္ ေပးထားၾကတဲ့ ခ်စ္ေသာ ဘေလာ့ေရာင္းရင္းေတြကို အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တြံေတးသိန္းတန္သီခ်င္းေလးဖြင့္… ကြ်န္မေပးတဲ့ အလွ ူကို ၾကြၾကပါ။ ထမင္းရည္ေခ်ာင္းစီး ေမာင္းတီးျပီး လွ ူပါရေစ။ ဒီေန ့ဘာေန ့လဲဟုတ္လား… ဒါေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ေနာ္။

ဟင္းစပ္(၁၀၀)
၁) အေဖတစ္လွည့္ သားတစ္လွည့္ဟင္းစပ္(ရြာသားေလး)
၂) ပိႏၷဲသီးအစိမ္း+၀က္သား၊ မွွ်စ္တာလေပါဟင္း၊ ကရင္ငါးပိေထာင္း(ကိုေစးထူး)
၃) အမဲသား၊ ပဲနီေလးၾကာဇံဟင္းခ်ိဳ၊ သရက္သီးေထာင္း (Sin dan lar)
၄) မွ်စ္ခ်ဥ္နဲ႔ဝက္သား၊ ငါးပိေထာင္း(Sin dan lar)
၅) ၾကက္ဥနဲ႕ၾကက္သြန္နီေမႊေၾကာ္၊ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္၊ ငါးပိရည္(Sin dan lar)
၆) ပုဇြန္မီးဖုတ္သုတ္၊ ဗူးသီးဟင္းခါး၊ ငါးပိေထာင္း(Sin dan lar)
၇) ငါးဟင္း၊ သခြားသီးသုတ္၊ ငါးပိရည္ တို႕စရာ(Sin dan lar)
၈) သေဘၤာသီးသုတ္၊ အာပူလွ်ာပူ (Sin dan lar)
၉) ဝက္သားအာလူး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း၊ ငါးပိေထာင္း(Sin dan lar)
၁၀) ငါးဘတ္မုန္လာရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း ၊ ရခိုင္ငပိေထာင္း၊ ပဲေထာပတ္ႏွပ္(သန္ ့)
၁၁) ပုဇြန္အစပ္ေၾကာ္၊ ကန္ဇြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ၾကက္ဥေၾကာ္(နံနံပင္၊ၾကက္သြန္နီ၊ငရုတ္သီးစိမ္းထည့္ေၾကာ္) (သန္ ့)
၁၂) ဝက္သားဗံုလံုသီးအစာသြပ္ႏွပ္ ၊ ပဲနီျပားသုတ္၊ ျမင္းခြားရြက္သုတ္၊ခ်ဥ္စပ္ယိုးဒယားဟင္းခ်ိဳခ်ဥ္စပ္(သန္ ့)၁၃) ငါးေျပမ ( ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕) ဆီျပန္ခ်က္၊ ငရုတ္သီးေျခာက္ေလးစိပ္ခြဲေထာင္းေၾကာ္၊ ငါးပိရည္ငါးမီးဖုတ္ေဖ်ာ္္၊ တမာခ်ဥ္(သန္ ့)
၁၄) ဝက္သားဒညင္းသီးခ်က္၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ငရုတ္သီးစိမ္းေထာင္း(ငရုတ္သီးစိမ္းေလွာ္ ၊နံနံပင္ ၊ငါးမီးဖုတ္ ၊ဆား၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေရာေထာင္း) (သန္ ့)
၁၅) ငါးခ်ဥ္ (သို႕) ပုဇြန္ခ်ဥ္သုတ္၊ ပဲနီေလးငပိခ်က္၊ ဘူးသီးဟင္းခါး၊ အရြက္ေၾကာ္(သန္ ့)
၁၆) ပင္စိမ္းရြက္ငါးေလးအိုးကပ္၊ ဘူးညြန္႔ေၾကာ္ခ်က္၊ မရမ္းသီးသုတ္၊ ငါးပိရည္ တို႕စရာ(သန္ ့)
၁၇) ငါးခူေၾကာ္ႏွပ္ (ဆီျပန္ခ်က္ )၊ပဲႀကီးဆူးပုတ္ႏွပ္၊ ငရုတ္သီးေတာင့္ေၾကာ္(သန္ ့)
၁၈) ၀က္ (သို႔) ၾကက္သားခ်ဳိခ်ဥ္၊ ေက်ာက္ပြင့္သုပ္၊ တံုယမ္းဟင္းခ်ဳိ(ေမဓာ၀ီ)
၁၉) ငါးေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္၊ ပဲစဥ္းငံုဟင္း၊ ႐ံုးပတီသီးႏွပ္၊ င႐ုတ္သီးဆားေထာင္း(ေမဓာ၀ီ)
၂၀) ပဲေထာပတ္ထမင္း (ပဲနီေလး)၊ ၾကက္သား မဆလာခ်က္၊ ပါပလာေၾကာ္၊သရက္သီးသႏွပ္(ေမဓာ၀ီ)
၂၁) ငါးထမင္းနယ္ (ငါးမၾကိဳက္ရင္ အာလူး)၊ စြန္တန္ဟင္းခ်ဳိ၊ ဂ်ဴးျမစ္၊ င႐ုတ္သီး အေျခာက္ေတာင့္ေၾကာ္ (ေမဓာ၀ီ)
၂၂) ပုဇြန္ဆီျပန္၊ ဒန္႔သလြန္သီးမီးဖုတ္ျခစ္ခ်က္၊ ၾကာဆံဟင္းခါး(ေမဓာ၀ီ)
၂၃) ၾကက္သားသုပ္၊ ပဲေၾကာ္ (kidney bean)၊ ဗူးသီးခ်ဥ္ရည္(ေမဓာ၀ီ)
၂၄) ၀က္သားခ်ဥ္စပ္၊ ကန္စြန္းရြက္နဲ႔မႈိ၊ ပဲေစာင္းလ်ားသီးသုပ္(ေမဓာ၀ီ)
၂၅) ၀က္သားနဲ႔ ပံုးရည္ႀကီးခ်က္၊ မံုလာဥ ခ်ဥ္ရည္(နုသြယ္)
၂၆) ဘဲဥ အခ်ဥ္ခ်က္၊ ပဲနီေလး ဟင္းခ်ိဳ၊ ငါးပိေထာင္း(နုသြယ္)
၂၇) ပဲေထာပတ္ ဆီျပန္၊ ေျမပဲ ဂ်ဴးျမစ္ေၾကာ္၊ ပံုးရည္ႀကီးသုတ္၊ ဘူးရြက္ဟင္းခ်ိဳ(နုသြယ္)၂၈) ပဲျခမ္းေၾကာ္သုတ္၊ မွ်စ္ေျခာက္ေၾကာ္ (အခ်ိဳ)၊ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း(နုသြယ္)
၂၉) ဆိတ္သားနဲ႔ ကုလားပဲ၊ ျငဳတ္သီးေတာင္႔ေၾကာ္(နုသြယ္)
၃၀) ၀က္နံရိုး ၾကံမဆိုင္၊ ပဲျပားသုတ္(ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔ မ်ားမ်ားေလးနဲ႔)၊ ခရမ္းသီးႏွပ္၊ ပဲႀကီး ဆူးပုပ္ဟင္းခ်ိဳ (နုသြယ္)
၃၁) ပဲဟင္း၊ ဟင္းႏုႏြယ္ရြက္ေၾကာ္၊ မရမ္းသီးငပိေထာင္း (မီယာ)
၃၂) ငါးကင္၊ မုန္ညႇင္းရြက္ေၾကာ္၊ စြန္ထန္ဟင္းခ်ိဳ(မီယာ)
၃၃) ၾကက္သားသုပ္၊ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္၊ ဘူးသီးဟင္းခါး(မီယာ)
၃၄) ငါးက်ည္းအကၽြတ္ေၾကာ္၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ခ်ဥ္ရည္၊ ငရုတ္သီးဆားေထာင္း (အင္ၾကင္း)
၃၅) ၀က္သားအခ်ိဳခ်က္၊ ေရႊဖရံုသီးဟင္း၊ မန္က်ည္းသီးစိမ္းငါးပိေထာင္း(အင္ၾကင္း)
၃၆) ေခါက္ဆြဲသုတ္၊ ဆန္ျပဳတ္+၀က္ရိုး၊ ၾကက္ဥေၾကာ္၊ ငါးေျခာက္းဆီဆမ္း (ေမာင္မ်ိဳး)
၃၇) ထမင္းသုတ္၊ ၀က္သားသံုးထပ္သားၾကြပ္ၾကြပ္ေက်ာ္၊ ငါးပိ(ေမာင္မ်ိဳး)
၃၈) fried beef with chilli, onion, garlic၊ roselle soup(Wunna)
၃၉) ငါးေလးနဲ႔ကင္ပြန္းရြက္အိုးကပ္ခ်က္၊ ပဲနီေလးဆူးပုပ္ဟင္းခ်ိဳ၊ ျမဴရြက္သုပ္(နိနိ)
၄၀) ငါးရံ႕ေျခာက္ၾကြပ္ၾကြပ္ေၾကာ္၊ ပဲႀကီးႏွပ္၊ သရက္ခ်ဥ္မာမာေလးကို ၾကက္သြန္နီေလးနဲ႔သုပ္၊ ငရုတ္သီးေတာင့္လံုးေၾကာ္ ပုဇြန္ငါးပိေလးနဲ႔(နိနိ)
၄၁) ဝက္သားခရမ္းသီးႏွပ္၊ မန္က်ည္းရြက္ပါေလကာနဲ႔ ဆန္ဟင္းခ်ိဳ၊ ပါလေခ်ာင္ေၾကာ္(နိနိ)
၄၂) အမဲသားႏွပ္၊ ေဂြးေတာက္ရြက္ဟင္းခ်ိဳ၊ မန္က်ည္းရြက္ခ်ဥ္မာမာဝင္းဝင္းေလးေတြကို ၾကက္သြန္ျဖဴေလးနဲ႔သုပ္ (နိနိ)
၄၃) ဝက္ကလီစာဟင္း၊ ကင္ပြန္းဖူးငါးပိခ်က္၊ မ်ွစ္စိမ္းဆန္ဟင္း(နိနိ)
၄၄) ဝက္သားမီးၿမိဳက္အႏွပ္၊ျပည္ပန္းညိဳရြက္ဟင္းခ်ိဳ၊ ကင္းပံုသီးနဲ႔မန္က်ည္းရြက္ေရာခ်ဥ္သိပ္ထားတာကို ငါးပိနဲ႔ေၾကာ္ထားတာ (နိနိ)
၄၅) ငါးပိေကာင္ခ်က္၊ ဒန္႔သလြန္ရြက္ဟင္းခ်ိဳ၊ မ်ွစ္ျပဳပ္ၿပီးၾကက္သြန္ျဖဴေလးနဲ႔ေရာေထာင္းထားတာ ႏွမ္းေထာင္းေလးနဲ႔သုပ္(နိနိ)
၄၆) ပဲျပဳပ္ထမင္းပူေလးဆီဆမ္း၊ ငါးရံ႕ေျခာက္ဖုတ္၊ မန္က်ည္းခ်ဥ္သုပ္(နိနိ)
၄၇) ငါးရံ႕ေျခာက္ဆီျပန္၊ကေဆာ့သီးေလွာ္ေထာင္း၊ တမာရြက္တို႔စရာ (နိနိ)
၄၈) ငရုတ္သီး ငါးရံ႕ေျခာက္အတံုးေလးေတြကို ၾကက္သြန္နီနဲ႔ စိုစိုေလးေၾကာ္၊ ခရမ္းသီးမီးဖုတ္သုပ္၊ ကုလားပဲႏွပ္(နိနိ)
၄၉) ငါးသေလာက္ႏွပ္၊ သမုန္းဖူးသုပ္၊ ကင္းပံုဆူးပုပ္ရြက္ဟင္းခ်ိဳ(နိနိ)
၅၀) ဖားသားနဲ႔ကင္ပြန္းခ်ဥ္ခ်က္၊ ငါးပိေကာင္ေၾကာ္(နိနိ)
၅၁) ဆိတ္သားလံုးခ်က္၊ မန္က်ည္းသီးေထာင္း ေၾကာ္(သို႔)မန္က်ည္းဖူးေၾကာ္၊ ဗူးသီးဟင္းခါး(စူးႏြယ္)
၅၂) ငါးခူငါးပိေကာင္င႐ုပ္သီးစပ္စပ္ေၾကာ္၊ မန္က်ည္း႐ြက္ ခ်ဥ္ရည္( စူးႏြယ္)
၅၃) မုန္ညင္းေစာ၊ ဆလပ္႐ိုးနဲ႔ ပဲၾကာဇံသုပ္( စူးႏြယ္)
၅၄) ၾကက္ဥကိုၾကက္သြန္နီနဲ႔ခေလာက္ေၾကာ္၊ ပုန္းရည္ႀကီးကို လက္ပံပြင္႔ေျခာက္နဲ႔ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းခ်က္ ( စူးႏြယ္)
၅၅) ၀က္သားနဲ႕ ၾကက္ဥေပါင္း၊ၾကံမဆိုင္ဟင္းခ်ိဳ (မခင္မင္းေဇာ္)
၅၆) ၾကက္သားအခ်ိဳေပါင္း၊ ေရွာက္သီးသုပ္္၊ ဟင္းခါး (မခင္မင္းေဇာ္)
၅၇) ကကတစ္ငါး နဲ႕ဆားငံသီးေပါင္း၊ ၾကက္ရိုးနဲ႕ ၾကာစြယ္ အရည္ေသာက္(မခင္မင္းေဇာ္)
၅၈) ကကတစ္ေၾကာ္ၿပီး ပဲငပိနဲ႕အစပ္ႏွပ္၊ ပဲနီေလးဟင္းခ်ိဳ(မခင္မင္းေဇာ္)
၅၉) ငါးျမင္းနဲ႕ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ခ်ဥ္ရည္ဟင္း၊ ငါးပိ တို႕စရာ(မခင္မင္းေဇာ္)
၆၀) ငါးၾကင္းခုတ္သားနဲ႕ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ငါးပိ တို႕စရာ(မခင္မင္းေဇာ္)
၆၁) ပုဇြန္ေျခာက္နဲ႕ အာလူးအ၀ိုင္းေလးးေတြလွီး အစပ္ဆီျပန္ေၾကာ္၊ ကုလားပဲဟင္းခ်ိဳ ၾကာဇံခတ္ ၊ သရက္သီးစိမ္းဒါးနဲ႕ေပါက္၊ ပုဇြန္ေျခာက္၊ ၾကက္သြန္နီမ်ားမ်ားနဲ႕ ငပိနည္းနည္းထည့္ ေၾကာ္တဲ့ သရက္သီးေၾကာ္(မခင္မင္းေဇာ္)
၆၂) ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးက်ည္းေျခာက္ ဆီျပန္၊ ပဲေစာင္းခါးသီးသုပ္၊ ပဲနီေလးဟင္းရည္(kwz)
၆၃) ဝက္နံရုိး (သို့) ၾကက္ေတာင္ပံ ကင္၊ ယိုးဒယားသေဘၤာသီးေထာင္း၊ Tom-Yum ဟင္းရည္(kwz)
၆၄) ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္ (အထဲမွာ ဝက္သားေတာက္ေတာက္စဥ္းျပဳတ္ေၾကာ္လုပ္ၿပီးသားပါထည့္ၿပီး ခေလာက္ေက်ာ္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္)၊ Tom-Yum ဟင္းရည္(kwz)
၆၅) ငါးေၾကာ္ (သို့) ဝက္သနီခ်က္ (သို့) အသားဟင္းတမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ပဲပင္ေပါက္သုပ္ (ပဲပင္ေပါက္ကို အေနေတာ္ျပဳတ္ၿပီး၊ ဆီခ်က္၊ ပုဇြန္ေျခာက္မႈန့္၊ ႏွမ္း၊ ငရုတ္သီးမႈန့္၊ သံပုရာသီး၊ ဆား၊ ငန္ျပာရည္ နဲ့ သုပ္တာ)၊ ဟင္းခ်ဳိ(kwz)
၆၆) ၀က္သားအခ်ိဳခ်က္၊ ငါးေျခာက္သီးစုံကုလားဟင္း(နုစံ)
၆၇) ငါးဖယ္ဆီျပန္၊ ဘူးသီးဟင္းခါး၊ ေရွာက္သီးသုပ္(နုစံ)
၆၈) ငါးရံ႕ နဲ႔ဒန္႔ဒလြန္သီး၊ မရမ္းသီးေထာင္း(နုစံ)
၆၉) ၾကက္သား ကညြတ္၊ ငါးပိေထာင္း(သုိ႔) မရမ္းသီးေထာင္း(နုစံ)
၇၀) ငါးခူေၾကာ္၊ အခ်ဥ္ဟင္း (မုန္လာပင္ေပါက္၊ မုန္လာဥ၊ ကန္စြန္းရြက္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္၊ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္) (နုစံ)
၇၁) ၾကက္သား အာလူး အစပ္ခ်က္၊ မွ်စ္နဲ႔ ပုဇြန္ေၾကာ္(နုစံ)
၇၂) ၀က္သားအစပ္ခ်က္၊ အသုပ္ (မရမ္းသီး ၊ သရက္ခ်ဥ္) (နုစံ)
၇၃) ၀က္သားမွ်စ္ခ်ဥ္၊ ပုဇြန္ေျခာက္ေၾကာ္ (နုစံ)
၇၄) ငါး (ငါးခူ၊ ငါးၾကင္း၊ ငါးအုိးကပ္) ဆီျပန္၊ ပဲဟင္းခ်ိဳ၊ ငါးပိရည္ တုိ႔စရာ(နုစံ)
၇၅) ငါးေၾကာ္ ကုိ ငရုတ္သီးျပန္နပ္၊ ဟင္းခ်ိဳ (သုိ႔) အခ်ဥ္ဟင္း(နုစံ)
၇၆) ငါးေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္၊သရက္သီးငါးပိခ်က္၊ ကုလားပဲ အခ်ိဳခ်က္(ျမတ္နိုး)
၇၇) ငါးပတ္ေမြွ၊ ကင္မြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္(ကိုသစ္နက္ဆူး)
၇၈) ပဳဇြန္ေၿကာ္၊ မုန္လာဥခ်ဥ္ရည္(မခင္ဦးေမ)
၇၉) ဘဲဥခ်ဥ္ရည္၊ မွ်စ္နဲ႕ခ်ဥ္ေပါင္(မခင္ဦးေမ)
၈၀) ၾကက္သား နဲ ့ ဗူးသီး(သို ့) ေဂၚရခါးသီး ကာလသားခ်က္ (အရည္ေသာက္)၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္(တန္ခူး)
၈၁) ၀က္သားဆီျပန္၊ ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္(တန္ခူး)
၈၂) ၾကက္ဥသီးစံုခ်ဥ္ရည္၊ငါးပိေၾကာ္ (သို ့) ပုဇြန္စိတ္ေၾကာ္ (တန္ခူး)၈၃) ၀က္သားဆီဗူးေၾကာ္(၀က္သားၾကိတ္သားကို တန္ပူရာ၊ ၾကက္ဥနဲ ့ေရာေၾကာ္တာပါ)၊ၾကာစြယ္ဟင္းခါး(တန္ခူး)၈၄) ပုဇြန္မဆလာခ်က္၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးသုတ္(သို ့) ျမင္းခြါရြက္သုတ္(တန္ခူး)၈၅) ၾကက္သားကုလားပဲဆီျပန္၊ဟင္းရြက္စံုဟင္းခ်ိဳ (ဒန္ ့ဒလြန္ရြက္၊ ဟင္းနုႏြယ္ရြက္၊ ဆူးပုတ္ရြက္၊ ကန္စြန္းရြက္ အရြက္ေတြေပါင္းျပီး ခ်က္တာပါ) (တန္ခူး)၈၆) ငါးရံ့ေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္၊ပဲနီေလးၾကာဇံဟင္းခ်ိဳ(တန္ခူး)၈၇) ဘဲေပါင္း၊ၾကံမဆိုင္ဟင္းခ်ိဳ(တန္ခူး)၈၈) ၾကက္ (သို ့) ၀က္ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေက်ာ္၊ေက်ာက္ဖရံုသီးဟင္းခ်ိဴ(တန္ခူး)၈၉) ငံုးဥေၾကာ္ခ်က္၊အာလူးကက္တလစ္ေၾကာ္(တန္ခူး)၉၀) ပဲၾကီးနွပ္၊အာလူးၾကာဇံသုတ္(သို ့) မုန္လာဥနီသုတ္(တန္ခူး)၉၁) ပုဇြန္ငါးဆုတ္ခ်က္၊ဒန္ ့ဒလြန္သီးခ်ဥ္ရည္(တန္ခူး)၉၂) ၀က္သား ဒညင္းသီးခ်က္၊မန္းက်ည္းသီးစိမ္း ငါးပိခ်က္(တန္ခူး)၉၃) ငါးေလးအိုးကပ္၊ မရမ္းသီးေထာင္း(တန္ခူး)၉၄)ဆိတ္သားဆီျပန္၊ၾကက္ဟင္းခါးသီးေက်ာ္(တန္ခူး)၉၅) ကင္းပံုသီး၊မွ်စ္ေၾကာ္၊ဇီးျဖဴသီးေထာင္း(တန္ခူး)၉၆) လဘက္ထမင္း၊ငပိရည္တို ့စရာအစံု(တန္ခူး)၉၇) တို ့ဘူးသုတ္၊အာလူးဟင္းခါး(တန္ခူး)
၉၈) ငါးရ့့ံေျခာက္ခရမ္းခ်ဥ္သီးခ်က္၊ ဟင္းနုႏြယ္ရြက္သုတ္(တန္ခူး)
၉၉)ဘယာေၾကာ္ခ်က္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပန္ေထြေဖ်ာ္(တန္ခူး)
၁၀၀) ငါးရဲယိုရြက္ေပါင္း၊ ခ်ဥ္ေပါင္မွွွ်စ္ခ်ဥ္ရည္(တန္ခူး)


တန္ခူး
11:14am 6-Apr-2009

ဟင္းစပ္

တျခားအိမ္ရွင္မေတြေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ဟင္းစပ္ကို စဥ္းစားရတာ အေတာ္ ဦးေနွာက္ေျခာက္ပါတယ္။ ဒီေန ့ၾကက္သားဟင္းခ်က္မယ္၊ ၀က္သားဟင္းခ်က္မယ္… ဒီလို စဥ္းစားရတာ လြယ္ေပမယ့္ ဟင္းၾကီးနဲ ့လို္က္မယ့္ ေနာက္တမ်ိဳးစဥ္းစားရတာ အေတာ္ခက္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ကိုယ္က အစာအိမ္ေရာဂါရွိသူဆိုေတာ့ အစားေရွာင္ရတာ တမိ်ဳး၊ သားပါစားလို ့ရေအာင္က တမိ်ဳး၊ အမ်ိဳးသားကလဲ ကိုယ္နဲ ့တခ်ိဳ ့ေနရာေတြ အၾကိဳက္ခ်င္း မတူေတာ့ အေတာ္ စဥ္းစားရၾကပ္ပါတယ္။

အရင္က ညီမ၀မ္းကြဲေလးရွိတုန္းက စေနဆို သူနဲ ့ေစ်း၀ယ္ထြက္ ျပီးရင္ ပါလာတဲ့ ဟင္းခ်က္စရာေပၚမူတည္ျပီး သူ ့ကို တပတ္စာ ဟင္းစပ္ေပးရပါတယ္။ ေန ့တိုင္း ဦးေနွာက္စားတာထက္ အဲဒီတရက္ တခါတည္း ဦးေနွာက္စားရတာ ပိုသက္သာပါတယ္။ တခါတေလ ညီမေလးလုလုဆီသြားဖတ္ျပီး အၾကံရသလိို တခါတေလ ညီမေလးနိနိရဲ့ အသုတ္ကေလးေတြသြားယူ တခါတေလက်ေတာ့ ကိုအန္ဒီတို ့ဆီသြား ေမြွေနွာက္ျပီး တပတ္စာ စဥ္းစားတတ္ပါတယ္။ ခုညီမေလးလဲ ျပန္သြားေတာ့ တကိုယ္ေတာ္စဥ္းစား၊ တကိုယ္ေတာ္ခ်က္။ မျဖစ္ေသးဘူး… သူမ်ားေတြ ဘာလိုေတြမ်ား ဟင္းစပ္ၾကသလဲ သိခ်င္လို ့ အကူအညီေတာင္းဦးမွဆို ဒီပို ့စ္ေလး ေရးျဖစ္တာပါ။

အရင္က ကြ်န္မတုိ ့ အညာျမိဳ ့ေလးမွာ တလစာ ဟင္းစပ္ကို ဇယားေလးဆြဲထားတတ္တဲ့ အန္တီတို ့ အန္ကယ္တို ့ကို သတိရမိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ရာသီေပၚသီးနွံေလးေတြကလဲ ေပါေတာ့ ခ်က္ပါေလ့။ ဒါေပမယ့္ တခါတခါ ဇယားအတိုင္း သြားရတာလဲ အခက္သားလား။ ဇယားဆြဲတုန္းက တနၤလာေန ့ ဒီဟင္းေလးခ်က္ရင္ ေကာင္းမယ္ စဥ္းစားမိေပမယ့္ အဲဒီေန ့ ရာသီဥတုအေျခအေနနဲ ့ ခံတြင္းေတြ ့တာေပၚမူတည္ျပီး စိတ္က ေျပာင္းတတ္တာမိ်ဳး။ ဥပမာ- မိုးေလးေအးရင္ ဟင္းခါးပူူပူေလး ေသာက္ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့။ လူက ေနမေကာင္းခ်င္ သလိုလိုဆို ခ်ဥ္ငံစပ္ အသုတ္ေလး စားခ်င္တာမ်ိဳး။

မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အသားကေတာ့ ၾကက္သား၊ ၀က္သား၊ ပုဇြန္ပါပဲ။ သားအတြက္ ငါးခ်က္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ ့အေဖက ငါးမစားေတာ့ ၾကက္သား၊ ၀က္သား သူ ့အတြက္ ခ်က္ရတာပါပဲ။ ကြ်န္မက အစာအိမ္သမား၊ ေလသမားဆိုေတာ့ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္တို ့ ခရမ္းသီးတို ့ မရမ္းသီး လဘက္ ခ်ဥ္ဖတ္္မစားရပါဘူး။ ကြ်န္မ မၾကာမၾကာခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဟင္းစပ္ေတြက ပ်င္းစရာေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ၾကည့္ပါဦး။

၁) ၾကက္သား နဲ ့ ဗူးသီး(သို ့) ေဂၚရခါးသီး ကာလသားခ်က္ (အရည္ေသာက္) + ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္
၂) ၀က္သားဆီျပန္ + ကန္စြန္းရြက္ခ်ဥ္ရည္
၃) ၾကက္ဥသီးစံုခ်ဥ္ရည္+ ငါးပိေၾကာ္ (သို ့) ပုဇြန္စိတ္ေၾကာ္
၄) ၀က္သားဆီဗူးေၾကာ္(၀က္သားၾကိတ္သားကို တန္ပူရာ၊ ၾကက္ဥနဲ ့ေရာေၾကာ္တာပါ)+ၾကာစြယ္ဟင္းခါး
၅) ပုဇြန္မဆလာခ်က္+ခရမ္းခ်ဥ္သီးသုတ္(သို ့) ျမင္းခြါရြက္သုတ္
၆) ၾကက္သားကုလားပဲဆီျပန္+ဟင္းရြက္စံုဟင္းခ်ိဳ (ဒန္ ့ဒလြန္ရြက္၊ ဟင္းနုႏြယ္ရြက္၊ ဆူးပုတ္ရြက္၊ ကန္စြန္းရြက္ အရြက္ေတြေပါင္းျပီး ခ်က္တာပါ)
၇) ငါးရံ့ေျခာက္ေထာင္းေၾကာ္+ပဲနီေလးၾကာဇံဟင္းခ်ိဳ
၈) ဘဲေပါင္း+ၾကံမဆိုင္ဟင္းခ်ိဳ
၉) ၾကက္ (သို ့) ၀က္ ကုန္းေဘာင္ၾကီးေက်ာ္ + ေက်ာက္ဖရံုသီးဟင္းခ်ိဴ
၁၀) ငံုးဥေၾကာ္ခ်က္+ အာလူးကက္တလစ္ေၾကာ္
၁၁) ပဲၾကီးနွပ္+ အာလူးၾကာဇံသုတ္(သို ့) မုန္လာဥနီသုတ္
၁၂) ပုဇြန္ငါးဆုတ္ခ်က္+ဒန္ ့ဒလြန္သီးခ်ဥ္ရည္

စိတ္ထဲမွာ အာသီသျဖစ္ျပီး က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မစားရဲတဲ့ ဟင္းစပ္ေလးေတြကေတာ့…
၁) ၀က္သား ဒညင္းသီးခ်က္+ မန္းက်ည္းသီးစိမ္း ငါးပိခ်က္
၂) ငါးေလးအိုးကပ္+ မရမ္းသီးေထာင္း
၃)ဆိတ္သားဆီျပန္+ၾကက္ဟင္းခါးသီးေက်ာ္
၄) ကင္းပံုသီး၊မွ်စ္ေၾကာ္+ဇီးျဖဴသီးေထာင္း
၅) လဘက္ထမင္း+ငပိရည္တို ့စရာအစံု
၆) တို ့ဘူးသုတ္+အာလူးဟင္းခါး

မိတ္ေဆြတို ့ေရာ ထမင္းျမိန္ေအာင္ ဘယ္လို္ ဟင္းစပ္ေလးေတြ ဖန္တီးၾကသလဲ။ ေကာ္မန္ ့ေလးမွာ ေရးေပးသြားၾကပါေနာ္။ ျပီးရင္ ဟင္းစပ္ေလးေတြ ေပါင္းျပီး အိမ္ရွင္မေတြ အတြက္ အကူအညီရေအာင္ ပို ့စ္တခုတင္ေပးပါမယ္။

ထမင္းျမိန္ၾကပါေစ…။

တန္ခူး
2:52pm 02-Apr-2009