ကြ်န္မေရာက္တဲ့အခ်ိန္က မနွစ္က အကယ္ဒမီေတြ တစီတတန္းၾကီးရသြားတဲ့ “ကိုးဆယ္ဆ သာလိမ့္မယ္” ဇာတ္ကားထြက္တဲ့ အခိ်န္ပါ။ ကြ်န္မကလဲ ျမန္မာဆန္လြန္းတဲ့ အဲဒီကားကို ၾကည့္ခ်င္သူ။ အရင္က အေဖ့စိတ္ၾကိဳက္ျမိဳ ့ေတာ္သိန္းေအာင္ ျပဇာတ္ဆိုေတာ့ အေဖကလဲ အားေပးခ်င္။ အညာေနာက္ခံဇာတ္ကားမို ့ အေဒၚနွစ္ေယာက္ကလဲ အေဖာ္စပ္စရာမလိုဆိုေတာ့ အားေပးတဲ့သူေတြ အေတာ္မ်ားတာေပါ့။ ဒီကားထဲမွာ မင္းသမီး၊မင္းသားအျပင္ လက္ပံပင္ၾကီးကလဲ ဇာတ္ေကာင္တေကာင္လုိပါပဲ။ လက္ပံပင္ၾကီးကိုက ဇာတ္ရွိန္အနိမ့္အျမင့္အလုိက္ ခံစားခ်က္မိ်ဳးစံုေပးေနသလုိပါပဲ။ ပထမပိုင္း နႏၵာလိွ ုင္အပ်ိဳတုန္းက လက္ပံပင္ၾကီးကို ၾကည့္ရတာ နုနယ္ပ်ိဳမ်စ္ျပီး ကိုယ္ပါ သူတို ့နဲ ့အတူ လက္ပံပြင့္ေလးေတြ ေကာက္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္မိပါတယ္။ ဒီလက္ပံပင္ေအာက္မွာပဲ ခ်စ္သူနဲ ့ဇာတ္လမ္းစခဲ့သလို၊ ခ်စ္သူနဲ ့ဇာတ္လမ္းဆံုးခဲ့တာပါ။ နႏၵာလိွ ုင္ အဖြားၾကီးျဖစ္သည္အထိ လက္ပံပြင့္ေတြ ေကာက္ေနေတာ့ ဒီလက္ပံပင္ၾကီးက အိုမင္းရင့္ေရာ္ျပီး ေလာကဒဏ္ အထုအေထာင္းခံေနရသလုိပါပဲ။ ဇာတ္ကားဆံုးခါနီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေတာ့ ဟိုးငယ္ငယ္က ေမာင္နွမ၂ေယာက္ အတူေဆာ့ကစားခဲ့တာလဲ ဒီလက္ပံပင္ၾကီးေအာက္မွာပါပဲ။ ေနာက္ဆုံး ေက်ာ္ရဲေအာင္ ဘုန္းၾကီး၀တ္သြားေတာ့ လက္ပံပြင့္ေလး တပြင့္ သပိတ္ေပၚေၾကြက်သြားတာနဲ ့ အဆုံုးသတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကြ်န္မအေဒၚေတြကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တကယ့္ကို ငိုၾကီးခ်က္မနဲ ့ျဖစ္ေနပါျပီ။ ကြ်န္မအမ်ိဳးသားကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ ရြွဲရြွဲစိုေနတဲ့ ကြ်န္မကို ၾကည့္ျပီး ဟားတိုက္ရယ္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တခိ်န္လံုးတိတ္ေနခဲ့တဲ့ ကြ်န္မအေဖက သူ ့ညီမကို “ခင္ဥ ရြာက လက္ပံပင္ၾကီး ရွိေသးလား” လို ့ ငိုသံပါၾကီးနဲ ့ေမးတာကို “ဟင့္ဟင့္… ရွိပါ့ေတာ္” လို ့ မ်က္ရည္ေတြ ပလံုးပေထြးနဲ ့ေျပာေတာ့ ကြ်န္မတို ့ တအိမ္လံုး ငိုအားထက္ ရယ္အား သန္ခဲ့ရပါတယ္။
တန္ခူးတို ့မ်ား လက္ပံေခါက္ဟင္းအေၾကာင္းေရးတာ နိဒါန္းပ်ိဳးတာ ရွည္လိုက္တာလို ့ မထင္ပါနဲ ့ရွင္။ အခုကြ်န္မခ်က္တဲ့ လက္ပံေခါက္ေတြက ခုန ကြ်န္မအေဖေမးတ့ဲ ရြာက လက္ပံပင္ၾကီးေအာက္မွာ ကြ်န္မအေဒၚအပ်ိဳၾကီး ေဒၚခင္ဥကိုယ္တုိင္ ေကာက္ အေျခာက္လွမ္းျပီး ကြ်န္မေနထိုင္တဲ့ ဒီနုိင္ငံေရာက္ေအာင္ ပုိ ့လိုက္လုိ ့ပါပဲ။ နီရဲရဲလက္ပံပြင့္ေလးေတြက အပင္ေပၚမွာ အရမ္းလွသလို ေၾကြက်လာေတာ့လဲ လွေသြးၾကြေနတုန္းပါပဲ။ ဒီလက္ပံပြင့္ေလးေတြကို ဘာလုိ ့ေကာက္ၾကတာလဲဆုိေတာ့ ခေရပြင့္ေကာက္သလို၊ ဆိတ္ဖလူးပန္းေလးေတြ ေကာက္သလို အလွအတြက္ သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ပံပြင့္ေလးေတြကို အေျခာက္လွမ္းထားရင္ နွစ္ေပါက္စားလို ့ရပါတယ္။ လက္ပံပြင့္ေျခာက္ေလးေတြကို လက္ပံေခါက္လို ့ ေခၚပါတယ္။ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြ ေၾကြေျခာက္သြားျပီး အလယ္က ၀တ္ဆံရွည္ရွည္ေလးေတြက တံျမက္စည္းေလးနဲ ့တူတာမုိ ့ ကြ်န္မတို ့ငယ္ငယ္က တံျမက္စည္းဟင္းလို ့ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ နာမည္ေပးပါေသးတယ္။
လက္ပံေခါက္ေလးမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ခ်က္ရတာ လြယ္ကူျမန္ဆန္ျပီး ထမင္းျမိန္တဲ့ ဟင္းတခြက္ပါ။ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့ လက္ပံေခါက္၊ ပုန္းရည္၊ ပုဇြန္ေျခာက္မွ ုန္ ့၊ ငါးပိ၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴတုိ ့ပါပဲ။ ပထမဆံုး လက္ပံေခါက္ေလးကို ေရေႏြးေလးနဲ ့ စိမ္ထားပါ။
လက္ပံေခါက္ေလးနူးေလာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အသင့္လွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီ၊ၾကက္သြန္ျဖဴထည့္၊ ပုဇြန္ေျခာက္မွ ုန္ ့ေလးထည့္၊ ငါးပိေလးပါေလကာထည့္ ျပီးေတာ့ ပုန္းရည္ေလးထည့္လိုက္ရံုပါပဲ။ ပုန္းရည္က ပုန္းရည္စိမ့္ထက္ ပုန္းရည္ခ်ဥ္ဆို ပိုေကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ ဇီးကြက္တံဆိပ္ ပုန္းရည္စိမ့္မွ ုန္ ့နဲ ့ ခ်က္ပါတယ္။
အရည္ေသာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆီကိုလဲ နဲနဲေလးပဲထည့္ျပီးရင္ မီးဖိုေပၚတင္ျပီး လံုးရပါတယ္။ ၾကက္သြန္ေလးေတြ အေတာ္ႏြမ္းလာမွ ေရသင့္ရံုထည့္ျပီး ဆူပြက္ေအာင္ တည္ပါ။ အေပါ့၊အငံလုိသလုိ ျမည္းျပီး ဆားသို ့မဟုတ္ ငံျပာရည္ထည့္လို ့ရပါတယ္။ လက္ပံပြင့္ေလးေတြ နူးအိလာရင္ စားလို ့ရပါျပီ။
ဟင္းေလးက ကြ်န္မတုိ ့အညာသူေလးေတြ အေသြးမလွေပမယ့္ အခ်င္းလွသလို အေသြးမလွေပမယ့္ အရသာ ထူးကဲေကာင္းမြန္လွပါတယ္။ တြဲဖက္စားလို ့ လုိက္ဖက္တဲ့ ဟင္းကေတာ့ ၀က္သားအိုးၾကီးနွပ္နဲ ့ပါ။ ၀က္သားနဲ ့လက္ပံေခါက္ေရာခ်က္လဲ စားလို ့အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္လုိ ့ သက္သက္လြတ္ခ်က္ခ်င္ရင္ ပုဇြန္ေျခာက္မထည့္၊ငါးပိ၊ငံျပာရည္ မထည့္ပဲ ခ်က္လို ့ရပါတယ္။ လက္ပံေခါက္ကိုက အရသာေလးပင္တာမို ့ သက္သက္လြတ္ခ်က္လဲ ထမင္းျမိန္ေစပါတယ္။ ဘေလာ့မိတ္ေဆြတုိ ့ စမ္းၾကည့္ခ်င္ရင္ လက္ပံပြင့္ေလးေတြေကာက္ အေျခာက္လွမ္း… အဲ… ဟုတ္ပါဘူး… အညာေဒသဘက္မွာ အသိမ်ားရွိရင္ လက္ ပံေခါက္ေလးမွာျပီး စမ္းခ်က္ၾကည့္ပါ။ အိမ္နားနီးလုိ ့ စိတ္၀င္စားတဲ့သူရွိရင္ ကြ်န္မဆီမွာ လက္ပံေခါက္ေလးေတြ က်န္ပါေသးတယ္။ ေ၀မွ်ေပးလို ့ရပါတယ္။ ကြ်န္မတို ့ အညာေဒသရဲ့ လက္စြဲဟင္းေလးကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါဦး။
တန္ခူး
10:41pm 23-Feb-2010
