Sunday, January 26, 2014

သတုိ ့သမီးအရံ



မေန ့က မၾကည့္တာၾကာတဲ့ 27 Dresses ရုပ္ရွင္ကားေလး ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္…။ ရုပ္ရွင္ဆို အဲဒီလို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္ကားနုနုေလးေတြသာ ေရြးၾကည့္တတ္တဲ့ကိုယ္က ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ကားေလးေတြဆို အလြတ္ေတာင္ ရေနတတ္တာ…။ မဂၤလာပြဲေတြကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ခ်စ္တတ္တဲ့ ေကာင္မေလး… သတို ့သမီးအရံ ၂၇ခါေတာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေပါ့…။ ကိုယ္တို ့ဆီမွာေတာ့ အရံ၃ခါလုပ္ရင္ လူပ်ိဳၾကီး အပ်ိဳၾကီးျဖစ္တတ္တယ္လို ့ ေျပာၾကတာ ၾကားဖူးတယ္…။ လူ ့ဘ၀ရဲ့ အၾကည္နူးဆံုးအခ်ိန္လုိ ့ ေျပာလို ့ရတဲ့ မဂၤလာပြဲေလးေတြကို ကိုယ္လဲ ခ်စ္တယ္…။ အလွဆံုးျပင္ထားတဲ့နတ္သမီးေလးလို သတို ့သမီးေလးေတြကလဲ ၾကည့္လို ့မ၀…။ နတ္သမီးေလးေဘးကေန နတ္သမီးမ်က္ေတာင္တခတ္ေတာင္ အလြတ္မေပးပဲ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးၾကည့္ေနတတ္တဲ့ သတို ့သားမ်က္၀န္းေတြလဲ အႏူးညံ့ဆံုးအခ်ိန္…။ သတို ့သမီးအရံေလးေတြကလဲ လန္းဆန္းလတ္ဆတ္ျပီး ခ်စ္စရာ…။ ေရာင္စံုပန္းေလးေတြနဲ ့အခင္းအက်င္း… လာသမွ်ဧည့္သည္ေတြကလဲ အေရာင္အေသြးစံု ထည္ထည္၀ါ၀ါ…။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကည္နူးစရာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလးလဲ…။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္ရင္ ကိုယ္က သြားဖို ့အျမဲတက္ၾကြေနတတ္တာ…။

အဲဒီလို မဂၤလာေဆာင္ေလးေတြခ်စ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ တခါပဲ သတို ့သမီးအရံလုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္…။ မဂၤလာေဆာင္မွာ ပန္းၾကဲ၊ ဗန္းကိုင္၊ သတို ့သမီးအရံ အဲဒီလိုလုပ္ဖို ့ လာကမ္းလွမ္းတိုင္း ကိုယ္အိမ္ေထာင္ျပဳမွာ ေၾကာက္တဲ့အေဖက ကိုယ္အားက်သြားမွာေၾကာက္လို ့ အျမဲတမ္း ျငင္းလြွတ္တတ္ပါတယ္…။ ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္ အဲဒီအခ်ိန္ကိုယ္ကိုတုိင္လဲ ဘြဲ ့ရျပီး အေဖသိပ္စိတ္မပူေတာ့တဲ့အခ်ိန္… ျပီးေတာ့ မိဘခ်င္းပါ ရင္းနွီးေတာ့ ေပါက္ မဂၤလာေဆာင္မွာ ကိုယ့္ကို အရံလုပ္ဖို ့ အေဖခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္…။ အေဖ့ခြင့္ျပဳခ်က္ရေတာ့ ေပ်ာ္လုိက္တာ…။ ကိုယ့္အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းရဲ့ အေပ်ာ္ရြင္ဆံုးပြဲမွာ ကိုယ္လဲ ပါ၀င္ခြင့္ရတာမိုလား….။ ေနာက္တခုက ကိုယ္နဲ ့အတူ အရံလုပ္မွာကလဲ ကိုယ့္ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလုိက္သလဲေနာ္…။ ကိုယ္နဲ ့အရံအတူလုပ္တာက နာမည္ၾကီးblogger စုခ်စ္သူပါ…။ သတို ့သားအရံေတြကေတာ့ တေယာက္က သတို ့သားရဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္း ေနာင္ နာမည္ၾကီး blogger ပန္ဒိုရာရဲ့ ခင္ပြန္း ပန္ဒိုရီျဖစ္လာမယ့္သူျဖစ္ျပီး ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ သတို ့သမီးရဲ့ေမာင္ေလးပါ…။

အဲဒီေန ့က မိတ္ကပ္ျပင္ဖို ့အတြက္ အေစာၾကီး မဂၤလာပြဲရွိရာသြားရပါတယ္…။ မိတ္ကပ္စိုးစိုးက သတို ့သမီးေလးကို ယမင္းရုပ္ေလးနဲ ့တူေအာင္ ျပင္ေပးေနတုန္း ကိုယ္တို ့အရံ၂ေယာက္ကိုလဲ သူ ့တပည့္ေတြက ျပင္ေပးၾကပါတယ္…။ သတို ့သမီးေပါက္က စိုးစိုးမိတ္ကပ္နဲ ့အရမ္းလိုက္ဖက္ျပီး သူ ့နဂိုအလွေလးက ပိုျပီးထင္းသြားတာ ဘြဲ ့ယူတုန္းကတည္းကပါ…။ ဘြဲ ့ယူတုန္းက မိတ္ကပ္လိမ္းတဲ့လူေတြနဲ ့လဲ အေတြ ့အၾကံဳက သိပ္မရွိ… အဲဒီေခတ္က ေဟမာ့မ်က္နွာလွလွေလးေၾကာင့္ စိုးစိုးနာမည္ၾကီးေနတဲ့အခ်ိန္လဲျဖစ္… ျပီးေတာ့ ေပါက္ကိုလိမ္းေပးတာလဲလွဆုိေတာ့ ကိုယ္လဲေပါက္နဲ ့အတူ စိုးစုိးနဲ ့ျပင္ခဲ့ဖူးပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ ထြက္လာတဲ့ရုပ္ကိုၾကည့္ျပီး ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ စိုးစိုးနဲ ့မျပင္ေတာ့ဘူးလို ့ ဆံုးျဖတ္မိခဲ့ပါတယ္…။ ကိုယ့္မ်က္နွာနဲ ့ဘယ္လိုမွ မလုိက္ဖက္လုိ ့ပါ…။ ခုအရံမွာ စိုးစိုးနဲ ့ျပန္ေတြ ့ရမယ္ဆိုေတာ့ နဲနဲေတာ့ စိုးရိမ္မိပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ စိုးစိုးက အရံေတြကို အဓိကမလိမ္းပဲ သူ ့တပည့္ေတြလိမ္းတာမို ့ကိုယ့္ရုပ္က စိုးရိမ္သေလာက္မဟုတ္ပဲ ၾကည့္ေပ်ာ္ရွဳေပ်ာ္ရွိသြားလို ့ေတာ္ေသးရဲ့လို ့ဟင္းခ်နုိင္ပါတယ္…။ သတို ့သမီး၀တ္တဲ့ သခြါးမသီးနဲ ့ပုဇြန္ဆီေရာင္ေလးၾကားက အေရာင္နဲ ့လိုက္ဖက္ေအာင္ ကိုယ္တို ့အရံ ၂ေယာက္အတြက္ ေရြွအိုေရာင္၀မ္းဆက္ေလးေတြ ဆင္ေပးပါတယ္…။ ၂ေယာက္လံုးကို ဆံထံုးျမင့္ျမင့္ေလးေတြ ထံုးေပးျပီး သစ္ခြပန္းေလးေတြ ေ၀ေနေအာင္ ပန္လုိက္ေတာ့ ဆင္တူျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ္တုိ ့အရံ၂ေယာက္ သၾကၤန္ယိမ္းေတာင္ ကခ်င္သြားပါတယ္…။ စိုးစိုးရဲ့ အနုပညာလက္ ခပ္သြက္သြက္နဲ ့ ျပင္ဆင္အျပီးမွာ ကိုယ္တုိ ့ရဲ့ သတို ့သမီးေလးက နတ္မိမယ္ေလးလား ထင္ေရာင္မွားေအာင္ အလွဆံုးျဖစ္လုိ ့ေနေတာ့တယ္…။ နဂိုက အရပ္ခပ္ျမင့္ျမင့္နဲ ့ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္လွလွေလးကလဲ သတို ့သမီး ၀တ္စံုေလးနဲ ့ အရမ္းကို လိုက္ဖက္ျပီး ျပီးျပည့္စံုေအာင္ လွေနတာမို ့ ေခါင္းေပါင္းစတေထာင္ေထာင္နဲ ့သတို ့သားက ၾကည့္မ၀ျဖစ္လို ့ေနပါတယ္…။

အထက္မွာေျပာခဲ့သလို အရံဆိုတခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေရြွအိုေရာင္ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ၀တ္စံုၾကားမွာ ယားက်ိက်ိခံစားရသလို… ဒီေလာက္လူအမ်ားၾကီးၾကည့္ေနက်တဲ့ပြဲမွာ အမွားအယြင္း တခုခုျဖစ္မွာလဲ စိုးရိမ္စိတ္နဲ ့ ကိုယ့္မ်က္နွာက တကယ့္မအီမသာျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္…။ လက္၀တ္ရတနာ သိပ္၀ါသနာမပါတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ အေမ့ဆီက ငွား၀တ္လာတဲ့ လက္၀တ္ရတနာေတြကလဲ က်မ်ားေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ကတဘက္…။ မျဖစ္ေသးပါဘူး…။ အဲဒီစိတ္ေတြေမ့… သတို ့သမီးေလးေနာက္က ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးလိုက္လို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိေပးရပါတယ္…။ ပြဲထြက္ခါနီး ကိုယ္တို ့သူငယ္ခ်င္း သတို ့သမီးအသစ္စက္စက္ေလးက အခမ္းအနားမွဴးကို “အန္ကယ္… လက္ကိုင္ရမွာလား” လုိ ့ ထ ေမးလုိက္ေတာ့ အားလံုး စိတ္လက္ေပါ့ပါးျပီး ရယ္ေမာနိုင္ၾကပါတယ္…။ သတို ့သားအရံပန္ဒိုရီက သတို ့သားကို “ညံ့ပါ့ကြာ” လုိ ့ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ့ ကိုယ္ေတြ ့ေတြ ပြဲတက္၀တ္စံုေလးေလးေတြၾကားမွာ တဟားဟားရယ္ျဖစ္ၾကပါတယ္…။

အခါေတာ္ေပးတဲ့အခါ ေရွ ့ကခပ္ရြရြေလးလွမ္းေနတဲ့ ခ်စ္စရာသတို ့သမီးေလး သူငယ္ခ်င္းေပါက္ကို နွေမ်ာျပီး မ်က္ရည္က ၀ဲခ်င္တင္တင္ျဖစ္ေနတုန္း… ကိုယ္တို ့အရံ၂ေယာက္ကို ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးေတြ ၾကည့္ေနၾကတဲ့ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြအေတြ ့ ခြီးကနဲမရယ္မိေအာင္ သတိထားရပါတယ္…။ သူတို ့ရုပ္ၾကီးေတြေၾကာင့္ ငါ့ဆံထံုးမ်ားေစာင္းေနသလား… ဒါမွမဟုတ္ အျမဲမ်က္ခံုးမရိတ္တတ္တဲ့ကိုယ့္ကို ခုနက နဲနဲေလးအဖ်ားေလးၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ရိတ္လုိက္မယ္ေနာ္ဆိုတဲ့ မာမီ့လက္ခ်က္ေၾကာင့္ မ်က္ခံုးေမြွးမ်ားေစာင္းေနသလား… ကိုယ့္ေၾကာကိုယ္မလံုျဖစ္ရပါတယ္… ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းစုခ်စ္လဲ ကိုယ့္လို ခံစားရမယ္ဆိုတာ မေျပာလဲသိေနတယ္ေလ…။ စင္ေပၚေရာက္ေတာ့မွ သူငယ္ခ်င္းစုခ်စ္ နံေဘးထုိင္ရင္း နဲနဲစိတ္သက္သာရာရပါတယ္…။ အျမဲတတြတ္တြက္ေျပာေနက် သူငယ္ခ်င္းေတြမို ့ စင္ေပၚမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေတာင့္ေတာင့္ေလး ထုိင္ျပီး ေျပာခ်င္တဲ့စကားမွန္သမွ် ေအာင့္ထားရပါတယ္…။

မဂၤလာစကားေျပာ… မဂၤလာပန္းကံုးစြတ္… ကိတ္မုန္ ့ေလးေတြ အျပန္အလွန္ေကြ်းနဲ ့… သတို ့သားနဲ ့သတို ့သမီးတို ့ရဲ့ လွဳပ္ရွားမွဳေလးေတြကို စင္ေပၚက ျမင္ရေတြ ့ရတာမို ့… ဒါအရံလုပ္ရျခင္းရဲ့ တပန္းသာမွဳလို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေက်နပ္ေနတုန္း ျပႆနာက စပါေတာ့တယ္…။ ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ေနမိတုန္း အေမ့ဆီက ငွားလာတဲ့ လက္စြပ္ဆီ အၾကည့္အေရာက္မွာ မ်က္လံုးေတြျပာသြားပါတယ္…။ ဘုရားေရ… အေမ့လက္စြပ္က စိန္တလံုး ဘယ္နားျပဳတ္ခဲ့့ပါလိမ့္…။ ခုနက ေလွ်ာက္လာတဲ့ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚမွာလား… ဒါမွမဟုတ္ အလွျပင္ကတည္းကလား… ။ လူက သိပ္မျငိမ္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္လံုခ်ည္ကို အသာပြတ္ျပီး ရွာမိတယ္…။ စင္ေပၚမွာ မသိမသာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေပါ့…။ တကယ္ေတာ့ လက္စြပ္က စိန္ေသးေသးေလးေတြစီျပီး ဘဲဥပံုအ၀ိုင္းလုပ္ထားတာပါ…။ အဲဒီစိန္ေသးေသးေလးတလံုး က်ေပ်ာက္တာ ဘယ္လိုရွာလုိ ့လြယ္ပါ့မလဲ…။ စိတ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့… ကိုယ့္စိတ္ကို အားေပးေနရင္း… မျဖစ္ဘူး… ရွာကိုရွာရမယ္.. နိုမို ့အေမဆူမွာေပါ့… တဘက္က စိတ္က တမ်ိဳးေပၚလာျပန္…။ ငါ့နဲ ့ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလက္၀တ္လက္စားေတြ မုန္းတာေပါ့… လွတာကနဲနဲ ရွဳပ္တာကမ်ားမ်ား… လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကိုမရွိဘူး…။ အေတြးေတြနဲ ့ေယာက္ယပ္ခပ္ေနတုန္း စင္ေပၚက ဆင္းရပါတယ္…။ သတို ့သမီးသတို ့သားတို ့ဧည့္သည္ေတြ တ၀ိုင္းခ်င္းနွဳတ္ဆက္ေနတုန္း ကိုယ့္မ်က္လံုးေတြက စိန္မြစိေနာက္ေတာက္ကို က်ီးကန္းေတာက္ေမွာက္ရွာေနမိတယ္…။

အဲဒီေနာက္လွဳပ္ရွားမွဳေတြက ဘာေတြျဖစ္လုိ ့ျဖစ္သြားမွန္းကို မသိေတာ့ေအာင္ လက္စြပ္က ကိုယ့္ကို ဒုကၡအေတာ္ေပးပါတယ္…။ သတို ့သားသတို ့သမီးနဲ ့ဓာတ္ပံုေတြရုိုက္… သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ဓာတ္ပံုရိုက္.. ကိုယ့္တို ့အရံ၂ေယာက္ကို ေလွာင္ေနၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ သိပ္ရန္ျပန္မေထာင္နုိင္…။ ေနာက္ဆံုးဧည့္သည္ကုန္မွ ရွာရပါေတာ့တယ္…။ အဲဒီစိန္မြစိေလးကို ျပန္ေတြ ့နုိင္ဖုိ ့ဆိုတာ အေတာ္ခက္ခဲမွာ သိရက္နဲ ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းစုခ်စ္နဲ ့သတို ့သားအရံ၂ေယာက္ပါ ၀ိုင္းရွာေပးၾကပါတယ္…။ ေပါက္အန္တီတခ်ိဳ ့လဲ ၀ုိင္းရွာၾကတယ္…။ ေတြ ့မယ္လို ့မထင္ေတာ့ … စိတ္ေလ်ာ့လုိက္ရပါတယ္…။ ကိုယ္အျဖစ္ကို ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေပါက္ကေတာ့ သိရွာမွာမဟုတ္…။ ေပါက္တို ့အိမ္လုိက္… ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ ့အတူ ေရြွၾကိဳးတားနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေပါက္အေပ်ာ္ေတြပါကူးစက္ျပီး လက္စြပ္ကိစၥလုံးလံုးၾကီး ေမ့သြားပါေတာ့တယ္…။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ စိန္တလံုးေဟာင္းေလာင္းနဲ ့ အေမ့လက္စြပ္ျပန္ေပးရင္း ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ ကုန္စင္ေျပာျပေတာ့ အေမက အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္…။ သမီးရယ္.. အဲဒီစိန္ေသးေသးေလးက ဘယ္ေလာက္မွ တန္ဖုိးမရွိပါဘူး… ငါ့သမီးမယ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပင္ပန္းသြားတာပဲ ဆုိမွ ဟင္းခ်နုိင္ပါေတာ့တယ္… ေအာ္… ငါ့နဲ ့ လက္၀တ္ရတနာေတြနဲ ့ ေ၀းပံုမ်ား တံုးပံုမ်ားလို ့ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ေတြးမိပါတယ္…။ အရံေလးရွားရွားပါးပါး တခါလုပ္ပါတယ္… စိန္တလံုးနဲ ့ျပည့္ျပည့္၀၀ မေပ်ာ္နုိင္တာ ေတြးမိတုိင္း ျပံုးမိပါတယ္…။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘ၀မွာ တခါပဲ သတို ့သမီးအရံလုပ္ျဖစ္တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေလးကေတာ့ မွတ္မွတ္ရရပါပဲ…။ သူမ်ားမဂၤလာေဆာင္ေတြမွာ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ အရံေခ်ာေခ်ာေလးေတြေတြ ့တုိင္း ေရြွေရာင္၀တ္စံုနဲ ့ မအူမလယ္ ကုိယ့္ပံုရိပ္ကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိပါတယ္…။ အေနာက္တုိင္းစတုိင္ မဂၤလာေဆာင္ကိုေျပးလိုက္… အိႏိၵယစတုိင္ မဂၤလာေဆာင္ကိုေျပးလိုက္နဲ ့ မဂၤလာေဆာင္ ၂ခုၾကား ဗ်ာမ်ားေနေပမယ့္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္လွလွပပေလး အရံလုပ္ေပးသြားတဲ့ 27 dresses ထဲက မင္းသမီးေလးလို အရံေတြ အခါခါလုပ္ရရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲလုိ ့ ေတြးမိရင္းျပံုးမိပါေတာ့တယ္…။ စာဖတ္သူတို ့ေရာ လူပ်ိဳရံ အပ်ိဳရံ ဘယ္နွစ္ခါလုပ္ဖူးၾကသလဲဟင္…။

တန္ခူး

9:40pm 27-Jan-2014

6 comments:

Lorem Ipsum said...

တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးေသးဘူးအမ.... သူငယ္ခ်င္းေတြက ခုမွမဂၤလာေဆာင္ၾကမယ္႔အခ်ိန္ေရာက္တာေၾကာင္႔ရယ္..ေနာက္တစ္ခုက ဆုျမတ္အရံလုပ္ရင္သတို႔သမီးမွိန္သြားမွာစိုးတာေၾကာင္႔ရယ္...ခစ္ခစ္..(ဒါကေနာက္တာပါ..)
တစ္ခါေလာက္ေတာ႔အရံလုပ္ၾကည္႔ခ်င္ပါေသးတယ္ :P

စုခ်စ္ said...

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ... ပန္ပန္က အဲ့ဓါတ္ပံုေတြပို႔ထားတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး... :)

ဇြန္မိုးစက္ said...

ဇြန္ တစ္ခါမွ အရံမလုပ္ဖူးဘူး အစ္မ။ မဂၤလာေဆာင္ကုိ ဧည့္သည္အေနနဲ႔ပဲ တက္ဖူးတာ။ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ လုပ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း မဂၤလာေဆာင္ၿပီးၿပီ၊ က်န္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲကလည္း အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ့္သူေတြဆုိေတာ့... ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ သိပ္မရွိဘူးရယ္။ :D

kay said...

သတိုု႕သမီးက..ဟိုု အရပ္ရွည္ရွည္ ဘေလာ့ဂါ အမၾကီး မဟုုတ္ဘူးလား။ ဖတ္ရင္း က်န္တဲ့ ဇာတ္လိုုက္ေတြနဲ႕ အကုုန္ဟပ္ေနလိုု႕..။ ကြက္ရွင္းေတြ က်န္ခဲ့...????

ေနာင္ဂ်ိန္ said...

တခါမွလုပ္ဖူးဘူး...။ လွမွမလွတာကိုးးး ပီးေတာ့ မိဘမစံုဘူး..သမီးေလးအလွည့္က်ရင္ေတာ့ လုပ္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္..



ျမတ္ပန္းႏြယ္ (Myat Pan Nwe) said...

ဖတ္ၿပီး အစက ၿပံဳးမိတယ္။ ေနာက္ စိန္ေလးတစ္ပြင္႔ေပ်ာက္သြားေတာ႔ တန္ခူးနဲ႔အတူ ရင္ေမာမိတယ္။ ျမတ္လည္း အလွဴတစ္ခုမွာ အဲလိုေလး ေပ်ာက္သြားတဲ႔အေၾကာင္းကို ဝတၳဳေရးထားတယ္။ ဘေလာ႔မွာ မတင္ျဖစ္ေသးတာ။ :) တန္ခူးေျပာထားတဲ႔ ဇာတ္ကားေလးကိုေတာ႔ လာမယ္႔ ပိတ္ရက္မွာ ၾကည္႔လိုက္ဦးမယ္။

ခင္တဲ႔
ျမတ္