Sunday, January 19, 2014

သားနဲ ့ သားကို အနုိင္က်င့္ၾကသူမ်ား



ကြ်န္မအိမ္ေထာင္မက်ခင္ကတည္းက ၾကည့္မိတဲ့ တခ်ိဳ ့ရုပ္ရွင္ကားေတြမွာ ( အထူးသျဖင့္ နိုင္ငံျခားရုပ္ရွင္ကားေတြ) ကေလးတေယာက္ကို တျခားကေလးတေယာက္ သို ့မဟုတ္ အုပ္စုလုိက္က ၀ိုင္းအနိုင္က်င့္တာခံရတာေတြ ့ရင္ ကြ်န္မရင္ထဲ အေတာ္ေလးနာနာက်င္က်င္ ခံစားမိပါတယ္… ။ အျပစ္ေတြ ကင္းစင္သင့္သေလာက္ ကင္းစင္သင့္ေနေသးတဲ့ ဒီကေလးအရြယ္ေလးမွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူမ်ားကို အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေလးေတြ ရွိတတ္တာလဲဆိုတာ ကြ်န္မစဥ္းစားေနတတ္ခဲ့တဲ့အျပင္… ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မကာကြယ္တတ္တဲ့ သူမ်ား လုပ္သမ်ွၾကိတ္ခံတတ္တဲ့ ေၾကာက္ရြံ ့အားငယ္တဲ့ ကေလးေတြကိုလဲ စိတ္ထဲအားမလို အားမရနဲ ့ အရမ္းသနားမိပါတယ္…။ အဲဒီအခိ်န္တုန္းက ဒါဟာရုပ္ရွင္ပါလို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျဖေတြးေတြးျပီး နာက်င္မွဳကို ေျဖေဖ်ာက္လုိ ့ရေပမယ့္ ကြ်န္မမွာ အဲဒီလို သူမ်ားအနိုင္က်င့္တာကို မကာကြယ္တတ္ သူမ်ားလုပ္သမွ်ၾကိတ္ခံတတ္တဲ့ သားကေလးတေယာက္ရွိလာတဲ့အခါ ကြ်န္မရဲ့ နာက်င္မွဳက အေတာ္ေလးကို ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္…။

ကြ်န္မငယ္ငယ္က သူမ်ား အနုိင္က်င့္တာ ခံခဲ့ရဘူးပါတယ္…။ မွတ္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ ကြ်န္မ မူလတန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ လသာ(၂)မွာ ေနစဥ္က ကြ်န္မအတန္းေဖာ္ ၂ေယာက္က သူတို ့ကိုယ္ သူတို ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ပါ၀ါအၾကီးဆံုးသူရဲ့ ေျမးလို ့ လိမ္ညာေျပာျပီး ျခိမ္းေျခာက္တာမို ့ကြ်န္မရဲ့မုန္ ့ေတြကို သူတို ့ကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ ့ ေကြ်းခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ရယ္… ကြ်န္မတို ့လမ္းထဲက ကစားေဖာ္က ကစားေဖာ္မျဖစ္ခင္ ကြ်န္မကို တမင္သက္သက္ ေပးမကစားခဲ့တာရယ္… အတူကစားေတာ့လဲ ရိုးရိုးသားသားမဟုတ္ပဲ ညစ္နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ အနုိင္ရရံုသက္သက္ ကစားခဲ့တာရယ္… အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ ၂ခုပဲ သတိရတာမို ့ ငယ္ငယ္က ကြ်န္မ သိပ္အနုိင္က်င့္ မခံခဲ့ရဘူးလို ့ ေျပာလို ့ရပါတယ္…။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္မရဲ့ နဂိုသဘာ၀က မတရားဘူးထင္ရင္ နဲနဲေလးမွ သည္းမခံတတ္တာမို ့ ကြ်န္မမိဘေတြေတာင္ မသိလုိက္ပဲ ကြ်န္မဘာသာ မတရားတဲ့ အနိုင္က်င့္တဲ့ ကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းလိုက္တာလဲ ပါပါတယ္…။ အဲဒီလို သူမ်ားအေပၚ မတရားတဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိတဲ့ အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ သူေတြရဲ့ အနုိုင္က်င့္မွဳကို လက္မခံတတ္တ့ဲ ဇတ္ဇတ္ၾကဲကြ်န္မရဲ့သားေလးက အနုိုင္က်င့္တတ္သူတို ့ရဲ့ မ်က္စိက်စရာျဖစ္လာတဲ့အခါ ကြ်န္မအေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္…။

ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အနုိုင္က်င့္တာ ခံရရင္ေတာင္ ကြ်န္မကေရွ ့ေနလိုက္ ေျဖရွင္းတတ္ေပမယ့္ သားကိုယ္တုိင္ ၾကံဳလာရတဲ့အခါ ကြ်န္မအတြက္ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာရပါတယ္…။ အဲဒါကေတာ့ သားေလးရဲ့ ရိုးသားလြန္းတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ ့ ဘာသာတရားရဲ့ အဆံုးအမကို အေလးအနက္ထားတတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးေတြကို ပ်က္စီးမသြားေစခ်င္တဲ့စိတ္က အရင္းခံတာမို ့ပါ…။ ေမတၱာတရားကို အေျခခံျပီး သည္းခံခြင့္လြွတ္တာဟာ အျငိမ္းခ်မ္းဆံုးလို ့ သားကိုျငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္တဲ့ ကြ်န္မဆံုးမခဲ့ပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ သားရဲ့ သည္းခံခြင့္လြွတ္တတ္ျခင္းဟာ အနုိင္က်င့္သူတို ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး ၀င္ေပါက္ျဖစ္လာတဲ့ အခါ ကြ်န္မရင္ထဲ အေတာ္ခံျပင္းမိပါတယ္…။

သားခမ်ာ ဟိုးေက်ာင္းေနစ အရြယ္ ကတည္းက သူမ်ားအနုိင္က်င့္တာ ခံခဲ့ရတာ ခုထက္ထိပါပဲ…။ ကြ်န္မရင္ထဲ ေတြးမိတိုင္း နာက်င္ေနမိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ…။ သားေလး ဒုတိယတန္းမွာ ေက်ာင္းကို ေက်ာင္းကားနဲ ့ လြွတ္ခဲ့ပါတယ္…။ ပထမတန္းတုန္းက ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အေဖာ္ေတြနဲ ့ေပ်ာ္ျပီး အဆင္ေျပေနခဲ့တာမို ့ ဒုတိယတန္းမွာ ဘယ္လို ျပႆနာမ်ိဳးကိုမွ ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ပါဘူး...။ ဒုတိယတန္းမွာ သားေက်ာင္းကားေျပာင္းသြားတာမို ့သားေက်ာင္းကားေပၚက အေဖာ္ေတြလဲ ေျပာင္းသြားပါတယ္…။ အဲဒီေက်ာင္းကားေပၚမွာ မေလးကေလး၅ေယာက္ရယ္ တရုတ္ကေလး ၁ေယာက္ရယ္ သားရယ္ပါပါတယ္…။ မေလးကေလး ၅ေယာက္က သားကို ဘာစကားမွမေျပာရလုိ ့ ၀ိုင္းအနုိင္က်င့္ပါတယ္…။ သားက ကေလးပီပီစကားေျပာခ်င္ရင္ သူတို ့က ( I don’t want to hear your voice. Shut up your mouth) ဆို အကုန္၀ိုင္းျပီး လက္ညွိးထိုးအနုိင္က်င့္ၾကပါတယ္…။ သားက သူတို ့စကားနားမေထာင္လို ့ စကားဆက္ေျပာရင္ ဒီေန ့ည နင့္အေမနဲ ့အေဖ ေခါင္းျပတ္တဲ့ အိပ္မက္မက္ပါေစ… ဒီေန ့ည နင္လက္ေတြေျခေထာက္ေတြျပတ္ျပီး မီးေတာင္ထိပ္ေရာက္တဲ့ အိပ္မက္မက္ပါေစ… လို ့က်ိန္ဆိုၾကပါတယ္…။ ညဘက္ေတြ အိပ္ခါနီးမွာ အိပ္ဖို ့ကို သားကေၾကာက္ျပီး အလန္ ့တၾကားငိုတဲ့အခါ ကြ်န္မေရာ သားအေဖပါ စိတ္ပူျပီး သားကို ေမးမွ သားက ဇာတ္လမ္းကို ေျပာျပတတ္ပါတယ္…။ အဲဒီအခါ ကြ်န္မက သားကို သူတို ့နဲ ့ေရွာင္ဖို ့ ေမတၱာတရားနဲ ့ တုန္ ့ျပန္ဖို ့သာ အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ ေန ့တဓူ၀ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အနုိင့္က်င့္တာ ခံရတာၾကာေတာ့ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသားေလးခမ်ာ ေမတၱာနဲ ့တုန္ ့ျပန္ဖို ့ အေတာ္ခက္ခဲလာျပီး သူ ့ဘာသာ သူ ့နည္းနဲ ့ ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒါကေတာ့ သူ ့ကို ေနတုိင္း ျပင္းထန္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ ့ ခပ္ရိုင္းရိုင္းဆက္ဆံတတ္တဲ့ အုပ္စုဖဲြ ့အနိုင္က်င့္တဲ့ မေလးကေလး၅ေယာက္ထဲက တေယာက္ကို လက္သီးနဲ ့ထိုးပစ္ခဲ့တာပါပဲ…။ တကယ္ေတာ့ သားက လက္သီးမထိုးတတ္ပါဘူး…။ ဒါေၾကာင့္ သားထုိးတဲ့လက္သီးဟာ လက္ကေလးနဲ ့တြန္းသေလာက္ေတာင္ မျပင္းထန္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ့္ ေက်ာင္းကားေပၚက ဆင္းတာနဲ ့ သားလက္သီးနဲ ့ ထုိးပစ္ခဲ့တယ္လုိ ့ ကြ်န္မကို တန္းေျပာတာေၾကာင့္ ကြ်န္မက သားကိုဆူရင္း အထိုးခံရတဲ့ကေလးကို ေတာင္းပန္စကားဆိုခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီကေလးကလဲ လက္သီးနဲ ့အထုိးခံရသူမဟုတ္သလို လန္းဆန္းတက္ၾကြေနပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ျပီး ၂ရက္ၾကာတဲ့အခါ ေက်ာင္းက စည္းကမ္းၾကီးၾကပ္သူ ဆရာမက ကြ်န္မကို ဖုန္းေခၚခဲ့ပါတယ္…။ သားထိုးလုိက္တာမို ့ အထုိးခံရတဲ့ကေလးက လက္သီးဒဏ္နဲ ့ အတြင္းဒဏ္ရာ ရသြားလို ့ ကေလးမိဘေတြက ေလ်ာ္ေၾကးလုိခ်င္လို ့ပါဆိုပဲ…။ Mental torture ေတာက္ေလ်ွာက္ သူတို ့လုပ္လာတဲ့ ျပႆနာရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကို မသိပဲ ပိုက္ဆံညွစ္တဲ့ လုပ္ၾကံမွဳတခုကို ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ၾကံဳလုိက္တဲ့ အခါ ကြ်န္မအသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္တဲ့အထိ ေဒါသထြက္မိပါတယ္…။ ဒုတိယတန္း ခပ္ပိန္ပိန္ေက်ာင္းသားေလးလက္သီးတခ်က္က အဲဒီေလာက္ ျပင္းထန္တယ္ဆိုတာ သဘာ၀က်ပါသလားလို ့ စည္းကမ္းၾကီးၾကပ္သူဆရာမကို ကြ်န္မက ျပန္ေမးတဲ့အခါ ကြ်န္မဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ျပီး ဒါမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ ့ အေတာ္ယဥ္ပါးေနပံုရတဲ့ ဆရာမက ေလ်ာ္ေၾကးေပးလိုက္ဖို ့ပဲ တုိက္တြန္းပါတယ္…။ သားေဖေဖက မတရားတဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ရဲတုိင္ဖို ့ထိ စဥ္းစားေပမယ့္ သားကေလးငယ္ငယ္ေလးကို ရဲကစစ္တာေဆးတာေတြ ျဖစ္လာမွာကို ကြ်န္မမလုိလားတာေၾကာင့္ သူတို ့လိုခ်င္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကို ကြ်န္မေပးခဲ့ပါတယ္…။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြထဲမွာ ကားရပ္နားခ ၂ေဒၚလာပါ ထည့္ေပါင္းထားတာေတြ ့လို ကြ်န္မက ပုခံုးတြန္ ့ျပံဳးတဲ့အခါ ဆရာမက ေတာင္းပန္တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့ ၾကည့္ေန ခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္က ရလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကေတာ့ အနုိုင္က်င့္ခံရျပီဆိုတာနဲ ့ ဆရာမကို အသိေပးသင့္တယ္ဆိုတာပါ…။ တကယ္လို ့ ဆရာမကို အသိေပးခဲ့ရင္ သူတို ့ဘက္က ရပ္ေကာင္းရပ္ရင္ ဒီအေျခအေနေတြထိ မေရာက္နိုင္ဘူးေပါ့…။ ကြ်န္မကလဲ ကေလးေတြ ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္ အဲေလာက္ထိ ၾကံစည္မယ္မထင္ပဲ ေလ်ာ ့တြက္ခဲ့မိတာကိုး။ တဘက္က အဲဒီေလာက္ ဆိုး၀ါးမယ္လို ့မထင္ ေလ်ာ့ တြက္ခဲ့မိေလေတာ့ သားကို ေက်ာင္းကားမေျပာင္းေပးပဲ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ေရွာင္တတ္ေအာင္ဆိုတဲ့ ကြ်န္မရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အဆံုးမွာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္…။

သားက မိုးျခိမ္းတာကို အလြန္ေၾကာက္တတ္ပါတယ္…။ မုိးၾကိဳးပစ္မွာကိုလဲ စိုးရိမ္တတ္သူပါ…။ ေက်ာင္းမွာ မုိးေတြျခိမ္းရင္ သူရတဲ့ ဘုရားစာေတြ ရြတ္ေနတတ္သူပါ…။ သားဘုရားစာတုိးတိုးေလး ရြတ္ေနတာကို ေတြ ့တဲ့ သားသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးက မင္းဘာလုပ္တာလဲလုိ ့ေမးတဲ့အခါ သားက ဘုရားစာရြတ္ေနတာလုိ ့ ေျဖခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအခါ ေကာင္ေလးက မင္းဘာသာကဘာလဲ… မင္းတို ့ဘုရားက လိမ္ေနတာပဲလို ့… သားကို ခပ္ရိုင္းရိုင္းေျပာတဲ့အခါ ဘာသာတရားကို စိတ္၀င္စား ရိုေသတဲ့သား ဘယ္လိုမွ လက္မခံနုိင္ခဲ့ပါဘူး…။ သားက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ကြ်န္မကိုေျပာျပတဲ့အခါ ကြ်န္မက သားကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲဆိုတာ အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ မင္းနဲ ့ငါ ဘာသာတရားအေၾကာင္း မေဆြးေႏြးဘူး… မင္းလဲ မင္းယုံၾကည္ရာကိုးကြယ္… ငါလဲ ငါယံုၾကည္ရာကိုးကြယ္တာပဲလို ့ ျပန္ေျပာရတယ္လုိ ့ သားကို အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ သားက ကြ်န္မအၾကံေပးတဲ့အတုိင္း ေျပာတဲ့အခါ အဲဒီကေလးက လက္မခံပဲ ဆက္ဆက္ေျပာပါတယ္…။ သားက မခံခ်င္ေလ ဆက္ေျပာေလပါ…။ အဲဒီဇာတ္လမ္းကို ေန ့တုိင္းၾကားလာေတာ့ ခဲမွန္ဘူးတဲ့ စာသူငယ္ကြ်န္မ သတိထားရပါျပီ…။ မင္းငါ့ဘာသာကို ဆက္မေကာင္းေျပာေနရင္ ငါဆရာမနဲ ့တုိင္မယ္လို ့ ေျပာ… တကယ္လို ့ဆက္လုပ္ေနရင္ ဆရာမနဲ ့သြားသာတုိင္ေတာ့ သားေရလုိ ့သားကို ေနာက္ထပ္ အၾကံသစ္ေပးေတာ့ သားက ကြ်န္မအၾကံအတုိင္း လုပ္ပါတယ္…။ ဆရာမကို တုိင္ေလ့တုိင္ထမရွိတဲ့ သားစကားကို ဂရုမစိုက္ပဲ ဆက္ေျပာေနတဲ့အခါ သားက ေနရာကထျပီး ဆရာမကို သြားတုိင္မလို ့လုပ္ေတာ့မွ ေဟ့ေကာင္… ဆရာမကို မတိုင္ပါနဲ ့ကြာ… ငါကမင္းဘာသာတရားကို ဘယ္ေလာက္ေလးစားလဲ စမ္းသပ္ၾကည့့္တာပါတဲ့… ကဲ… အဲဒါဟာ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသားေလးတေယာက္တဲ့လား…။ ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့ အျမဲတမ္း အရိုးခံေတြးတဲ့သားက ၀မ္းသာအားရနဲ ့ကြ်န္မကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္…။ ျပံဳးျပံဳးရြွင္ရြွင္နဲ ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို ယံုသြားတဲ့သားေလးကို ကြ်န္မ ဘယ္လို စကားလံုးေတြနဲ ့ ရွင္းျပရမွန္းမသိခဲ့ပါဘူး…။ အဲဒီေကာင္ေလးကပဲ သားကို သူခိုးပုလိပ္တမ္းကစားတဲ့အခါ သူ ့အမိန္ ့နဲ ့ ကစားေထာင္ထဲမွာ ခ်ထားခဲ့ပါတယ္…။ တညေန သားက ကြ်န္မကို ငါးျပားေပးဖို ့ေတာင္းေတာ့ ဘာလုပ္ဖို ့လဲေမးတဲ့အခါ သားေထာင္က်ေနတာ ၃ရက္ေလာက္ရွိျပီ… ငါးျပားေပးမွ လြွတ္မယ္ဆိုလို ့လို ့ သားကရွင္းျပပါတယ္…။ သားက အဲဒီေကာင္ေလး မတရားထုတ္ထားတဲ့ ကစားဥေပေဒကို နာခံေနလိုက္တာ… ငါးျပားေတာင္ေပးဦးမတဲ့…။ အဲဒီအခါ ကြ်န္မသားကို အဲဒီေကာင္ေလးနဲ ့ မကစားဖို ့ အဲဒီကေလးဟာ သားအတြက္ ဘယ္လိုမွ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမျဖစ္နုိင္ဘူးရွင္းျပရပါတယ္…။ သားတတိယတန္းအေရာက္မွာ အဲဒီေကာင္ေလးက သားနဲ ့တန္းခြဲမတူေတာ့တာမို ့ စိတ္ေအးရျပီထင္တာ ကံမေကာင္းစြာ ေက်ာင္းကားတူျပန္ေတာ့တယ္…။ သားကို သူ ့ကို သတိထားဖို ့သတိေပးရင္းက တေန ့မွာ သားခမ်ာ ဘာမွ မလုပ္ ဘာမွမေျပာပဲ အဲဒီေကာင္ေလးရဲ့ အဆင့္ဆင့္ ရင္ဘတ္ကို လက္သီးနဲ ့ထိုးတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္…။ တၾကိမ္မဟုတ္ပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ထုိးျပီး ငါအရမ္းနာျပီး အသက္ရွဳလို ့မ၀ေတာ့လို ့ပါကြာဆို သားေတာင္းပန္မွ ဟိုေကာင္ေလးက ရပ္ခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို သားကြ်န္မကို မေျပာျပခဲ့ပါဘူး။ သူ ့အမက သူ ့ကို ေရခ်ိဳးေပးေတာ့ ရင္ဘတ္ကနာတယ္လုိ ့ေျပာမွ ဘာျဖစ္တာလဲ ေမးမွေျပာျပခဲ့ပါတယ္…။ ကိုယ့္ကို သူမ်ားက လက္သီးနဲ ့အဆင့္ဆင့္ထုိးတာေတာင္ ဘာမွ ျပန္မခုခံခဲ့တဲ့သားကို ကြ်န္မအေတာ္ေလးကို အားမလို အားမရလဲျဖစ္ စိတ္မေကာင္းလဲျဖစ္မိပါတယ္…။ တကယ္ေတာ့ ပထမအျဖစ္အပ်က္ကတည္းက ျပႆနာကို လက္နဲ ့မေျဖရွင္းရဘူးလို ့ ဆံုးမခဲ့တဲ့ကြ်န္မစကားကို သားက နားေထာင္ခဲ့တာပါ…။ အဲဒီေကာင္ေလးစိတ္ထဲ သားကို ဒီလုိ အနုိင္က်င့္လို ့ရတယ္ဆို ဆက္အနုိင္က်င့္မွာ စိုးရိမ္တာနဲ ့ ကြ်န္မနဲ ့သူ ့အေဖ ဆရာမကို တုိင္ခဲ့ပါတယ္…။ ဆရာမက သူ ့မိဘေတြကို တုိင္ခဲ့ျပီး ျပႆာနာက ရပ္သြားခဲ့ပါတယ္…။

သားရဲ့ ယံုလြယ္တတ္တဲ့ သူမ်ားလွည့္ကြက္ေတြကို နားမလည္ေလာက္ေအာင္ မပါးနပ္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဆရာဆရာမေတြပါ သိလာေတာ့ သားကို ကူညီၾကပါတယ္…။ တတိယတန္းတုန္းက သားတို ့ မေလးရြာကို ေလ့လာေရးခရီးထြက္တုန္း သားနွစ္သက္တဲ့ ကစားစရာေလး ၂ခု ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္…။ အျပန္လမ္းမွာ သားက သူ ့ကစားစရာေလးေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ေနတုန္း တျခားကေလးတေယာက္က သားကစားစရာတခုကို ေရေမြွးပုလင္းနဲ ့ လဲဖို ့ေျပာျပီး မလဲရင္ သားကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္က ရပ္မယ္လုိ ့ျခိမ္းေျခာက္ပါတယ္…။ သားခမ်ာ သူျမတ္နုိ္းတဲ့ ကစားစရာေလးကို သူငယ္ခ်င္းဆံုးမွာေၾကာက္လို ့ လဲေပးခဲ့ျပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငိုပါတယ္…။ သားပစၥည္းကို သားလဲျခင္းမလဲျခင္းဟာ သားရဲ့အခြင့္အေရးျဖစ္ေၾကာင္း သားကိုွရွင္းျပရပါတယ္…။ အဲဒီကေလးကပဲ ခု ေလးတန္းနွစ္မွာ စာရြက္ေပၚ ကာလာစံုနဲ ့ ထုတ္ထားတဲ့ ပံုေလးေတြကို ၁ေဒၚလာနဲ ့ေရာင္းပါတယ္…။ သားက ၂ေဒၚလာေပးတဲ့အခါ ျပန္မအမ္းနို္င္ဘူးဆိုျပီး မေကာင္းတဲ့ ေနာက္တပံုကို ေပးပါတယ္…။ သားကေတာ့ သူျပဳသမွ်နုျပီး ျပန္လာခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ၁ေဒၚလာမတန္တဲ့ ပံုတပံုနဲ ့ သားညာခ်ခံလုိက္ရတာကို ကြ်န္မ အေတာ္ ကသိကေအာက္ျဖစ္မိပါတယ္…။ ေစ်းဆိုတာ ဆစ္လုိ ့ရေၾကာင္းနဲ ့ ပစၥည္းတခုမွ သူ ့တန္ရာတန္ေၾကးရွိေၾကာင္း သားကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္…။ သားေက်နပ္လို ့ သား၀ယ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ကြ်န္မသည္းခံလို ့ရေပမယ့္ ေနာက္အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ တဆိတ္လြန္လြန္းတာမို ့ကြ်န္မရဲ့ သည္းခံနုိုင္မွဳ အင္အားေတြ ကုန္ခမ္းကုန္ပါတယ္…။ အဲဒီကေလးပါပဲ… သားဆီက ခဲဖ်က္ငွားျပီး သားက ျပန္ေတာင္းတဲ့အခါ သူူ ့ခဲဖ်က္လုိ ့လိမ္ညာျပီး အနုိင္ယူသြားပါတယ္…။ ဒီတခါေတာ့ သားအညာခံရတယ္ အနုိင္က်င့္ခံရတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာသိလုိက္တာမို ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ ့အမကို ငိုျပီးေျပာပါတယ္….။ ဒါေပမယ့္ သားဆရာမကို ထံုးစံအတုိင္း မတိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သားက သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို ဆရာမဆူျပီး သူ ့ကို မုန္းသြားမွာ စိုးရိမ္သူမို ့ပါ…။ အရင္ကလို အလားတူအျဖစ္ေတြ မျဖစ္ဖို ့ ကြ်န္မဆရာမကို အေၾကာင္းၾကားရပါတယ္…။ သားကိုလဲ အဲဒီကေလးနဲ ့ အတူမထိုင္ဖို ့ သင္ၾကားေပးတဲ့အခါ သားက လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံပါတယ္…။

သားေလးကို အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ သားခမ်ာ သူ ့သူငယ္ခ်င္းအရင္းလို ့ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ခ်စ္တဲ့သူမို ့ အနုိင္က်င့္တာေတြကို နားလည္လာတဲ့အခါ သားအေတာ္ကို ခံစားခဲ့ရတာ သားရဲ့စိတ္နုနုေလးမွာ စိတ္က်ေရာဂါလုိ ျဖစ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။ အဲဒီကေလးက သားကို ဘယ္ေလာက္မ်ား သစၥာမရွိ အနုိင္က်င့္လုိက္သလဲဆိုရင္ စိန္ေျပးတမ္းကစားတဲ့အခါ သားကို အျမဲလုိက္သူျဖစ္ေအာင္ တျခားသူေတြလုိက္ကလွည့္မွာပါ သူက တျခားလူဘက္က လိုက္ေပးပါတယ္…။ ရိုးအလြန္းတဲ့သားကေတာ့ သူအျမဲလုိက္ေနရတဲ့ အျဖစ္နဲ ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သစၥာမရွိမွဳကို သတိမထားမိပဲေပ်ာ္ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါကို သားအေဖသတိထားမိေတာ့ သားအေဖအေတာ္ ေဒါသထြက္ျပီး သားကို ဆက္မကစားခုိင္းေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီကေလးကပဲ ကေလး၃ေယာက္ရွိရင္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ ့ အုပ္စုခြဲတတ္ျပီး တျခားကေလးတေယာက္ကို သူ ့ဘက္ပါေအာင္ ေသြးထိုးတတ္ပါတယ္…။ သားတေယာက္ထဲ ျဖစ္ေအာင္ သက္သက္ခ်န္ထားခဲ့တာေတြ မ်ားတဲ့အခါ သားမ်က္ရည္က်ျပီး သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ရက္စက္မွဳကို ခံစားခဲ့ပါတယ္…။ သားျမတ္ျမတ္နိုးနိုးလုပ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးလားဖ်က္ဆီးရဲ့… သားမလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကို မင္းမလုပ္ရင္ မင္းနဲ ့ငါသူငယ္ခ်င္းမလုပ္ေတာ့ဘူးဆို ျခိမ္းေျခာက္ျပီး လုပ္ခုိင္းလား လုပ္ခုိင္းရဲ့… ကစားၾကတဲ့အခါ တျခားလူေတြက် အခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ေပးျပီး သားကို အခြင့္အေရးေတြ ေလွ်ာ့ခ်လား ေလွ်ာ့ခ်ရ့ဲ… သားကခ်စ္သေလာက္ သားကိုခ်ည္းရည္ရြယ္တိုက္ခိုက္တာေတြ မ်ားလာေတာ့ သားခမ်ာ အေတာ္ခံစားျပီး သူနဲ ့ေတြ တိုင္းငိုေနရပါတယ္…။ ကြ်န္မက သားကို ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့သူ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အေပၚဆိုးတဲ့သူျဖစ္ျဖစ္ အဲေလာက္ထိ စိတ္ထိခိုက္ေအာင္ မခံစားတတ္ဖို ့ ေလ့က်င့္ေပးရင္း အကြက္ခ်အနုိင္က်င့္မွဳေတြကို ေရွာင္တတ္ေအာင္လဲ သင္ျပေပးပါတယ္…။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဆိုတာ ကြ်န္မအေတြ ့အၾကံဳနဲ ့ သားကို ရွင္းျပေပးပါတယ္…။

ဘယ္အရြယ္ထိမ်ား သားမွာ ဒီလုိ အနုိင္က်င့္တတ္သူေတြနဲ ့ ဆံုေနဦးမွာလဲ…။ ဘယ္အရြယ္မွာမ်ား သားကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္တတ္လာမလဲ…။ ဘယ္အရြယ္ထိမ်ား သားအယံုလြယ္ ရိုးအေနဦးမလဲ…။ ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ သူေတာ္ေကာင္းေတြခ်ည္းမဟုတ္ပဲ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူေတြရွိေသးတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မသားကို သတိေပးရျပီ…။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းဆုိး ဘယ္လို ခဲြျခားရမလဲဆိုတာ သားကို ခဲြဲျခားျပရျပီ။ မေကာင္းသူေတြနဲ ့ၾကံဳရင္ သူတို ့ဆီက အနိုင္က်င့္မွဳကို ကိုယ္ခံစားရသလို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လဲ သူမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာျပီး အနုိင္မက်င့္တတ္ဖို ့ ကြ်န္မသင္ျပရျပီ။ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းစည္းကမ္း၊ ေက်ာင္းဥေပေဒ… ေနရာတိုင္းမွာ ဥပေဒေတြနဲ ့ အနုိင္က်င့္မွဳေတြကို ၾကိတ္မခံေစေအာင္ မတရားမွဳကို ေခါင္းငံုမခံေအာင္ သားကို လမ္းျပရျပီ…။ သားထင္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေလးက ကြ်န္မငယ္ငယ္က ေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ထဲကလို ေမတၱာတရားေတြခ်ည္း လြွမ္းျခံဳထားတဲ့သူေတြ သက္သက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလို ့ စိ္တ္မေကာင္းစြာနဲ ့ပဲ ကြ်န္မစခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္း ကြ်န္မတာ၀န္ယူရျပီ။ ၾကီးနိုင္ငယ္ညွင္းဆိုတာ ေလာကၾကီးမွာ မရွိေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္သားရဲ့လုိ ့ တက္တက္ၾကြၾကြ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကြ်န္မရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ လက္ေတြ ့က်မက် ကြ်န္မကပဲ သားကို ၀န္ခံရျပီ...။ အနုိင္က်င့္တတ္မွဳေတြဟာ အသက္အရြယ္နဲ ့အမွ် ပံုစံေျပာင္းသြားတတ္ၾကျပီး ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသမွာ မဆိုရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ သားကို ၾကိဳေျပာရျပီ…။ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစဖို ့ မေကာင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ လြွမ္းမိုးမွဳကို မခံရေစဖို ့ သားကို သြန္သင္ရျပီ…။ တခ်ိန္က်ရင္ေတာ့… သားေဘးက အနုိင္က်င့္သူေတြကို သားရဲ့ ခါးသက္တဲ့ အေတြ ့အၾကံဳနဲ ့စစ္ထုတ္ျပီး သားကို သစၥာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစစ္စစ္ေတြနဲ ့ လံုျခံဳျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလးကို သားရကို ရရမွာပါလုိ ့ သားကို အားေပးရင္း သားရဲ့ ဓာတ္ခံအေကာင္းစိတ္ေလးေတြ မပ်က္စီးေအာင္ ကြ်န္မ ေန ့တုိင္းၾကိဳးစားအားထုတ္ေနမိေတာ့တယ္…။

သားေလး အနုိင္က်င့္ခံရမွဳမွ လြတ္ေျမာက္ပါေစ…။

တန္ခူး

19-Jan-2014 10:30pm

25 comments:

Anonymous said...

သားသားေရ ဖတ္ရတာ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး။
သားသားၾကီးလာရင္လည္း အဲ့ဒီလိုု အႏိုုင္က်င့္စရိုုက္ဆုုိးတဲ့ လူေတြထပ္ၾကံဳရဦးမွာမိုု႕ပါ။ ဆက္ဆံရအခက္ဆံုုး၊ လုုပ္ရကိုုင္ရ အခက္ဆံုုးအရာဟာလည္း အဲ့ဒီလူသားေတြပါပဲ။
တခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ပါးနပ္ရမယ္၊ တခ်ိဳ႕အခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ရမွာ၊ တခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာ ျငိမ္ေနရမယ္..စတဲ့ ပံုုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရွင္သန္ေနရဦးမယ္။ သားသားဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုု အလိုုက္အထိုုက္၊ ေလ်ာ့သင့္တာ ေလ်ာ့၊ တင္းတဲ့အခါ မာ သူတပါးကိုုလည္း မေစာ္ကားပဲ ကိုုယ့္ကိုု ေစာ္ကားတာကိုုလည္း လြယ္လင့္တကူ ေခါင္းငံုု႕မခံတတ္တဲ့သူ စိတ္ေအးခ်မ္းတတ္သူ တေယာက္ျဖစ္ပါေစလိုု႕ဆႏၵျပဳပါတယ္..

Anonymous said...

အစ္မတန္ခူး... အစအဆံုးဖတ္ျပီး သက္ျပင္းခ်တယ္ ၊ ရင္ေမာတယ္ အစ္မေရ ..။
ကိုယ့္သမီးကလဲ လူေၾကာက္တတ္ ၊ မ်ိဳသိပ္တတ္တဲ့ ကေလးျဖစ္ေနလို႕ ေက်ာင္းမထားရေသးခင္ကို စိတ္ပူေနတာ ။
ညီမေရွ႕မွာ တစ္ခါႀကံဳဖူးတယ္။ အေမလုပ္သူေဆး၇ံုကို လိုက္လာရင္း အလွည့္ေစာင့္ေနတံုး သမီးကစားခ်င္တယ္ဆိုလို႕ ေဆးရံုကေလးေဆးခန္းထဲက ကစားစရာေတြ ထားေပးတဲ့ အခန္းထဲ သြားကစားတံုး ေဆးခန္းလာျပတဲ့ကေလး(ေယာက်ာ္းေလး) တစ္ေယာက္က အခန္းထဲ သူ႕ဘာသာသူ ကစားေနတဲ့ ကေလးအားလံုးကို လိုက္ျပီး ေႏွာက္ယွက္တာေလ.. သမီးထိုင္ကစားေနတာကို အက်ီရင္ဘတ္စ ကိုေဆာင့္ဆြဲျပီး အတင္း ထ ခိုင္းတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြ (အားလံုးလိုလို သူ႕ထက္ႀကီးတဲ့ကေလးေတြ) ကိုလဲ ကစားစရာေတြ လိုက္လုလိုက္ ၊ ေဆာင့္တြန္းလိုက္နဲ႕ လုပ္တာ ။ သူ႕အေဖ ေခၚလိုက္မွ ျငိမ္သြားတာ ။ တျခားကေလးေတြက သူ႕ကို ဝိုင္းရယ္ၾက ဘာညာလုပ္ေပမဲ့ သမီးက သူ႕ကို အဲလိုဆက္ဆံတာ တစ္ခါမွမႀကံုဖူးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို လန္႕သြားတာ ..။ သမီးကို ဘာမွ မျဖစ္ဘူး.. သမီး ဆက္ကစား ဆိုျပီး အားေပးမွ ခဏေနေတာ့ သူဆက္ကစားရဲတယ္။ က်န္တဲ့ ကေလးေတြက ထြက္သြားျပီ ။ ခုနက ကေလးက သူ႕အေဖနားမွာဆိုေတာ့ေအးေဆးပဲ ထင္တာ ..သူက ေျပးလာျပီး သမီးကို ခံုေပၚက တြန္းခ်တာေလ ။ ခံုကေလးက နိမ့္ေတာ့ မနာေပမဲ့ သမီးအရမ္းလန္႕ျပီး ငိုတာ အိမ္အျပန္ထိ ေခ်ာ့မရေတာ့ဘူး။ ဟိုကေလးအေဖက အဲဒီေတာ့မွ အဲဒီေကာင္ေလးကို ခ်ီျပီး ထြက္သြားတယ္။ သူ႕ကေလး နကိုယ္ဗီဇက သူမ်ားကို ေႏွာက္ယွက္ခ်င္တာလား၊ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခ်ိန္မို႕ လုပ္သလားေတာ့မသိဘူးရယ္...။

ခုထိ စဥ္းစားေနတာ ... အဲလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ေရွ႕ႀကံဳရင္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲလို႕ ..။
သမီးေလး စိတ္ထဲမွာ ေမေမရွိလိုက္သားနဲ႔ အႏိုင္က်င့္ခံရတယ္ လို႕ အေမကိုေတာင္ အားမကိုးရဘူးဆိုျပီး အားကိုးရာမဲ့ စိတ္ဝင္သြားမလားဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ပူမိတယ္။ တဘက္က ကေလးကလဲ ကေလးပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ ကိုယ္က ဘာမွ ေျပာလို႕ မျဖစ္ဘူး၊ သူ႕မိဘလဲ ရွိသားနဲ႕ဆိုေတာ့ေလ ။

pifpif

Anonymous said...

ကုိယ့္ဘ၀အေၾကာင္းျပန္ဖတ္ေနရသလုိပဲ မတန္ခူးေရ။ သားေလးရဲ႕ရုိးေျဖာင့္တဲ့စိတ္ဓာတ္ကုိ ေလးစားတယ္။ ဒါကုိ အခြင့္အေရးယူ အႏုိင္က်င့္တတ္တဲ့လူေတြကုိ သည္းမခံဖုိ႔၊ ကုိယ္မွန္ရင္ လံုး၀ ငံု႕မခံဘူးဆုိတဲ့ စိတ္ေမြးဖို႔၊လူဆုိတာ သေဘာေကာင္းမယ္ထင္ရင္ ဗုိလ္က်ခ်င္တာမုိ႔ သေဘာေကာင္းေပမယ့္ မတရားရင္ မခံဘူးဆုိတဲ့ စရုိက္နဲ႔ေနဖုိ႔ အၾကံေပးပါ။ ကၽြႏ္ေတာ္ကုိုယ္တုိင္ ဘ၀မွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ခံခဲ့ရတာ ကုိယ္ေတြ႔မုိ႔ မာေရေၾကာေရအသြင္ကုိေတာင္ လုိအပ္တဲ့အခါ လုပ္ယူခဲ့ရတယ္။ သားေလး ၾကီးလာရင္ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ခါးသည္းတ့ဲ အနာေတြ မရေစခ်င္လုိ႔ပါ။

Anonymous said...

ျဖစ္ရေလ သားရယ္

JuneOne said...

အိမ္​က သားကိုလဲ အဲ့လို အႏိုင္​က်င္​့ခံရမွာ စိုးရိမ္​ ​ေနတာ မမ​ေ၇။အက္​၀င္​ လဲ သူ​ေဆာ့​ေနတဲ့ ကစားစရာ သူမ်ား လာလုရင္​​ေပးလိုက္​တာပဲ။သူ​ေဆာ့​ေနတဲ့​ေနရာ သူမ်ားလာ​ေဆာ့ရင္​ အတင္​း ကပ်ာကယာ ဖယ္​​ေပးတာပဲ..သားသား လိုသာ ဆို သမ်ား​ေတာ့ အိပ္​ရမယ္​ မထင္​​ေတာ့ဘူး

Yuya Mon said...

move to the United States.......Try it...sister!!!!

Anonymous said...

poor little boy. :( I need to read it bcz I'm a mother of boy too. Wish all the kids can avoid these things wisely.

စုခ်စ္ said...

သားသားသုတ က သေဘာေကာင္းတယ္ဟ... သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္တာနဲ႔ စိတ္ထားႏူးညံ့မွန္းသိသာတယ္... အားလဲအားနာတတ္တဲ့ပံုပဲ... နင္က အေမပီသပါတယ္ဟယ္... ငါ့မွာ သားသမီးမရွိေပတဲ့ နင္ဘယ္လိုခံစားရမလဲ ငါနားလည္တယ္...
ဒါေပတဲ့ အဲ့လို ကေလးေလးေတြၾကီးျပင္းလာရင္ စိတ္ထားေကာင္းျပီး ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္လာမွာ...

ဒါထက္ စကားမစပ္ လသာ၂မွာ တစ္တန္းတုန္းက နင္နဲ႔ငါ အတန္းခ်င္းတူသလားဟ... ငါလည္း အဲ့ဒီ လူၾကီးသားသမီးဆိုသူ၂ေယာက္ရဲ႕ အႏိုင္က်င့္တာကို ေတာက္ေလွ်ာက္ခံခဲ့ရတယ္...

pandora said...

မတန္ခူးေရ
ဖတ္ရတာ သားေလးအတြက္ စိတ္ထဲမေကာင္းသလို ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ညစ္တတ္တဲ့ စိတ္ပိုင္ရွင္ ကေလးေတြအတြက္လည္း ရင္ေမာမိတယ္။ ဒီပံုစံဆိုရင္ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက သူမ်ားမတရားလုပ္ရင္ ဘယ္လိုတြန္းလွန္ရမယ္ ဆိုတာကို သင္ေပးရမွာေပါ့ေနာ္။ ကေလးတစ္ေယာက္အဖို႔ ဖိစီးမႈမ်ားလွပါတယ္။ ကိုယ့္ကေလးက တျခားႏိုင္ငံကိုေရာက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေလး ျဖစ္ေနလို႔ ဒီလို အႏုိင္က်င့္ခံရတာလားလို႔စဥ္းစားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာလည္း ဗီြအိုင္ပီသားသမီးေတြၾကားမွာ ဒီလိုကိစၥေတြ ရွိေနဦးမွာပဲေလ။

ေမာင္မ်ိဳး said...

ဖတ္ျပီး စိတ္ညစ္လိုက္တာ း( အိမ္ကအစ္မေတြကေတာ့ေလ အစ္မတို႕လိုလည္း အမ်ားၾကီး ဗဟုသုတ မၾကြယ္ေလေတာ့ သူ႕သားေတြ ခံရခဲ့လို႕ကေတာ့ နင္ လက္မပါဘူးလားဆိုျပီး တီးေကာ ေနာက္တစ္ခါ ခံခဲ့ရလို႕ကေတာ့ ေသမယ္သာမွတ္တဲ့ ကိုယ့္သာ အရင္လာစလို႕ကေတာ့ ျပန္သာတီးခဲ့ေနာက္မွ ငါရွင္းမယ္ဆိုတာၾကီးပဲ အဲ့ေတာ့ ခဏခဏ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးရံုးခန္းေရာက္ရတာေပါ့ ဟိုမွာနာမွာထက္ အိမ္မွာ ပိုနာမွာစိုးေတာ့ တူေတြက ျပန္ေဆာ္ခဲ့တာၾကီးပဲ ။

သားက အစ္ကို အစ္မေတြရွိရင္လည္းေကာင္းသား က်ေနာ့္တုန္းကလည္း အနိုင္က်င့္ခံရတာပဲ ကိုယ္ကေသးတာကိုး က်ေနာ့္အေပၚက အစ္မက စြာတယ္ က်ေနာ္ခံရျပီဆိုလို႕ကေတာ့ ဆရာမ ရိုက္မွာလည္းမၾကိဳက္ တစ္ျခားသူမွာ အစ္ကို အစ္မရွိမွာလည္းမေၾကာက္ေတာ့ နပန္း၀င္သတ္ေတာ့တာပဲ ။

ဆရာမေတြရဲ့ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈလည္းပါမယ္ ျပည္တြင္းမွာက ဆရာမကို တစ္ခါေလာက္မိဘ ကိုယ္တိုင္ စကားေျပာထားျပီးရင္ ေနာက္ဆို ဒီလိုမ်ိဳးမျဖစ္ေလာက္ဘူး ။

အဲ့ေတာ့ သားကိုေျပာပါ လိမ္မာတာေတာ့လိမ္မာတာေပါ့ေနာ္ ဘာမွလည္းမလုပ္ရပဲနဲ႕ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရတာမတန္ဘူး ဆိုေတာ့ကာ ခေလးလည္းခံရ မေအလည္းစိတ္ညစ္ရ ဘယ္ဟုတ္မတုန္း သားရယ္ အေမစိတ္ေျပေအာင္ နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ျပန္တီးခဲ့ပါလို႕ ။ ဒါမွမဟုတ္ သား အခန္းေဖာ္ ေက်ာင္းကားေဖာ္ေတြနဲ႕ သားကိုအဖြဲ႕က်ဖို႕ အစ္မက မိတ္ဖြဲ႕ေပးရင္ေကာ ခုဟာက အုပ္စုနဲ႕မို႕ပါ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆို အဲ့ခေလးေတြလည္းမစြာေလာက္ဘူး ။

ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ တူမေလး ပို႕လိုက္၇မလား း) သူက သူ႕အေမေျခရာနင္းသူမို႕ ျဖစ္လိုက္လို႕ကေတာ့ လူၾကီးပါ ၀င္တားရတယ္ အဲ့တာေတာင္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေလးမို႕ ။

ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းဘူး သားကို နည္းနည္းေလာက္ေတာ့ တြန္းအားေပးပါေလ ျပန္ေဆာ္ခဲ့ဖို႕ ၾကီးလာေတာ့သူ႔ပါသာ လိမ္မာလာလိမ့္မယ္ သည္းခံစိတ္က ၾကီးတဲ့အထိ အက်င့္ပါသြားရင္ သိပ္မေကာင္း တစ္ခါတေလ ထံုသလိုျဖစ္သြားတတ္တယ္ ။

Unknown said...

အစ္မေရ.. ကြၽန္မသားေလးလည္း ဒီလိုပဲ ဘာပဲလုပ္ခံရ လုပ္ခံရျပန္မေျပာဘူး.... လက္မွာကုပ္ျခစ္ထားတဲ့ဒဏ္ရာေတြကို အေမေတြ႔မွ သူမ်ားလုပ္တာလို႔ေျပာတယ္ ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ အဲဒီေကာင္မေလးလုပ္တာပဲ ခံလာရတာ.... ဆရာမကိုေတာ့ တိုင္လိုက္တယ္..... ကြၽန္မေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာျပန္ရွယ္ခ်င္ပါတယ္ေနာ္... ခြင့္ျပဳပါ....

Anonymous said...

အမရယ္ ဖတ္ပီးနင့္ကနဲပဲ က်ေနာ္သာဆိုုရင္ ေလ်ာ္ေၾကးမေပးဘူး ၿပသနာထပ္ရွာျဖစ္မလားပဲ
အမဆီကေန အသိတခုုထပ္ရလိုုက္တယ္ သမီးေလးကိုု ဘာျဖစ္ျဖစ္ မေအကိုုျပန္ေျပာျပဖိုု့အက်င့္လုုပ္ေပးရမယ္
ဘာျဖစ္ျဖစ္က်ိတ္မခံဖိုု့သင္ေပးရမယ္ သမီးေလး ၅ႏွစ္ေလာက္ေရာက္ရင္ကိုု ကရာေတးျဖစ္ျဖစ္ ဂ်ဴဒိုုျဖစ္ျဖစ္ သင္ေပးမယ္လိုု့အစထဲကစိတ္ကူးထားတာ အခုုဆိုု သင္ကိုုသင္မွျဖစ္မွာ ကိုုယ့္ကိုုလာထိရင္ ထိတာနဲ့ ဆရာမ အရင္တိုုင္ ထား လိုု့ေျပာမယ္ ဆရာမက ဘာအက္ရွင္မွမယူရင္ သူ့ကိုုေရွာင္ ေရွာင္လိုု့မွမရရင္ သမီးေရ မခံနဲ့ ေမေမလိုုက္ရွင္းမယ္လိုု့ေျပာမယ္
ေနာကိထပ္ သတိထားရမွာက သမီးေလးကိုု အသိပညာသင္ေပးတဲ့အခါ လူေကာင္းေတြၾကီးပဲ မေျပာျပပဲနဲ့ ေလာကၾကီးမွာ လူဆိုုးေတြလဲရိွေသးတဲ့အေၾကာင္းေျပာျပမယ္ လူေတြ စိတ္ထားအမ်ိဳးမ်ိဳးရိွေၾကာင္း လူေကာင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့လူဆိုုးေတြရိွေၾကာင္းသင္ေပးရမယ္
သမီးေလးကိုု စိတ္ထားေကာင္းဖိုု့နဲ့ အႏိုုင္မက်င့္တတ္ဖိုု့ သင္ေပးရမယ္ အမသားလိုု အရမ္းေအးသြားမွာစိုုးရိမ္မိတယ္ အမရယ္
ဒီမွာလဲ သိပ္အႏိုုင္က်င့္တာပဲ တႏွစ္ကိုု အႏိုုင္က်င့္ခံရလိုု့သတ္ေသတဲ့ကေလးေတြ မနဲဘူးအမေရ ဒီၾကားထဲ အလုုပ္ေတြထဲမွာပါ အဲလိုုလူေတြရိွလိုု့ homelessလူငယ္ေတြေတာင္ရိွတာ တီဗီြမွာျပဖူးတယ္ အမေရ
သားေလးကိုု ေသခ်ာေျပာျပပါ အမ အႏိုုင္က်င့္တယ္ဆိုုတာ မေကာင္းဘူးဆိုုတဲ့အေၾကာင္းနဲ့
အႏိုုင္က်င့္မခံရေအာင္ အဆြယ္ျပန္ထုုတ္ျပဖိုု့လိုုလိမ့္မယ္ဆိုုတဲ့အေၾကာင္း
အႏိုုင္က်င့္သူတိုုင္းဟာ စိတ္ထားမေကာင္းတာတိုု့ သူတပါးကိုု မနာလိုုတာတိုု့အျပင္ မိဘေတြေၾကာင့္အႏိုုင့္က်င့္ၾကတာျဖစ္ပီး အႏိုုင့္က်င့္သူေတြဟာ ျငိမ္ခံတာတိုု့ က်ိတ္ခံတာတိုု့ဆိုု အျမဲ အႏိုုင္က်င့္ေလ့ရိွေၾကာင္း သူတိုု့လုုပ္တာမခံပဲၿပန္လုုပ္ရင္ေၾကာက္သြားတတ္တာေၾကာင့္ မွတ္ေလာက္ေအာင္ျပန္လုုပ္ဖိုု့လိုုေၾကာင္းေျပာျပ သင္ေပးပါလား အမ
MN

ျမတ္ပန္းႏြယ္ (Myat Pan Nwe) said...

ဖတ္ၿပီးေတာ႔ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ၊ ဝမ္းနည္းလိုက္တာ။

သားသားက ျမတ္ေမာင္ေလးနဲ႔ တူတယ္။ ေမာင္ေလး ငယ္ငယ္တုန္းက ေအးလြန္းၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားနာသနားတတ္တာေၾကာင္႔ အၿမဲတမ္း အႏိုင္က်င္႔ ခံရတာပဲ။ သူ႔အေၾကာင္းကို သိေနလို႔ အၿမဲတမ္းလိုလိုပဲ သူ႔မ်က္ႏွာကို အရိပ္လို ၾကည္႔ေနခဲ႔ရတယ္။ သူ႔ကို အႏိုင္က်င္႔တယ္လူဆိုရင္ အသားကုန္ ေဆာ္ပေလာ္တီးပစ္ခဲ႔ေရာ။ ကိုယ္႔ထက္ သံုးႏွစ္ေလာက္ ငယ္တဲ႔ ကေလးေတြကို ကိုယ္႔ေမာင္ကို ထိေတာ႔လည္း မညွာႏိုင္ခဲ႔ဘူး။ ဒါေတာင္႔ ကိုယ္႔အတြက္က ေမာင္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္။ တန္ခူးအတြက္က သားေလးဆိုေတာ႔ တန္ခူးရင္ထဲက နာက်င္မႈ၊ သားအတြက္ စိုးရိမ္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ား မ်ားျပားလိုက္မလဲဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာ ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။

တန္ခူးရဲ႕ ဆုေတာင္းေလးလည္း အျမန္ဆံုး ျပည္႔ပါေစ။ သားေလးလည္း မိတ္ေကာင္းေဆြမြန္ေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ အျမန္ဆံုး ရပါေစလို႔ ျမတ္ ထပ္ဆင္႔ေတာင္းဆုေခၽြပါတယ္။

ခ်စ္တဲ႔
ျမတ္

ဇြန္မိုးစက္ said...

အစ္မေရ... ဇြန္တုိ႔ေမာင္ႏွမေယာက္လုံးလည္း ငယ္ငယ္က ကုိယ့္ထက္ႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အႏုိင္က်င့္ခံရဖူးတယ္။ ညီမက လသာ၂မွာ၊ သူက စိန္ေပါမွာ။ ေက်ာင္းခ်င္းလည္းမတူ၊ အသက္လည္း ငါးႏွစ္ေက်ာ္ကြာခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အႏုိင္က်င့္ခံရတာခ်င္းေတာ့ တူၾကတယ္။ ကုိယ္ဦးထားတဲ့ခုံေနရာကုိ အတင္း၀င္လုၿပီး ထုိင္တာမ်ိဳး၊ မႀကိဳက္မွန္း သိရက္နဲ႔ မခံခ်င္ေအာင္ နာမည္ေျပာင္တပ္ၿပီး ေအာ္ေခၚတာ၊ မုန္႔လုစားတာ... အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္ေခတ္မွာမဆုိ အဲလုိအႏုိင္က်င့္တတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားအတန္းအစားေတြ အၿမဲ ရွိေနတာပါပဲလားလုိ႔ေတာင္ ေတြးမိတယ္။ ဇြန္ငယ္ငယ္က အရမ္းေအးေတာ့ ကုိယ့္ကုိလာအႏုိင္က်င့္ရင္ ဘာမွမေျပာ၊ ဘာမွမလုပ္ဘဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွ အေမ့ကုိ ငုိၿပီးတုိင္တာ။ အဲဒါနဲ႔ အေမကေနာက္ရက္မွာ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ပါတဲ့ ဆရာမေတြကုိ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပ၊ အႏုိင္က်င့္တဲ့ ေက်ာင္းသူအႀကီးေတြကုိ သူ႔မ်က္ႏွာျပၿပီး ဇြန္႔ေရွ႕မွာ သူရွိေၾကာင္း သူတို႔နားလည္ေအာင္ ေျပာျပေပးခဲ့တာ အမွတ္ရမိတယ္။

ဇြန္႔အေနနဲ႔ကေတာ့ အစ္မသားေလးကုိ ရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုံ႔ျပန္ေစခ်င္ဘူး။ သူ႔စိတ္ရင္းေကာင္းေလးအတုိင္းနဲ႔ပဲ ေရွ႕ဆက္သြားၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိခုိက္နာက်င္မႈမရွိေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္ အစ္မတန္ခူး။

Anonymous said...

Ama
So sad to read that.. I have a little boy too and also similar experience in SG.
We , mostly myanmar parents have like this mental torture case at schools and also i face at my office.
Special pray for your son not to meet again this bad kids.
With love
Esther

Anonymous said...

Hi ma yay..
I am feeling touched after reading your post. I also have one year old baby girl and do not know what I will be facing in future.

I like sharing my idea to you. Instead of teaching how to react his problem, take his own idea how to response. If his idea is needed something, try adding on.The important thing is to build his own confidence and can stay away from bully friend. Trust him " he has parents who love him v much and teacher to protect him.dun worry to unfriend one or two bully friends and he will have so many good playmates.

it is easy talking naw...

Jasmine

khinlay said...

အမေ၇ ညီမသမီးေလးလည္း အဲလိုဘဲေက်ာင္းမွာ အနိုင္က်င့္ခံ၇တာ ခု P6 ေ၇ာက္တဲ ့ထိဘဲ၊ သူက အ၇မ္းသည္းခံတတ္တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မေကာင္းမျမင္ဘူး၊ အေမကေတာ့ စိတ္ေတြတိုလိုက္၇တာ။

ခင္ေလး

Lorem Ipsum said...

သုတေလးအေၾကာင္းဖတ္ရတာစိတ္မေကာင္းလိုက္တာအမရယ္...။
ဆုျမတ္ ငယ္ငယ္က ေမာင္ေလးအတြက္ ဇတ္ဇတ္ၾကဲျပန္သြားတုိင္းခဲ႔တာကိုလည္းသတိရမိတယ္..။ သုတေလးအတြက္အေကာင္းဆံုးကေတာ႔...ဆရာမ ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာင္းအုပ္ကို အဲဒီကေလး သုတေလးကိုခဏခဏအႏုိင္က်င္႔တဲ႔အေၾကာင္း ၊ ကေလးကိုအႏိုင္က်င္႔ခံရင္းနဲ႔ depress ၀င္ႏုိင္တဲ႔အေၾကာင္းကို အတိအလင္းသတိေပးျပီးတုိင္သင္႔ပါတယ္ အမ ။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ သုတေလးကို မေကာင္းတဲ႔သူငယ္ခ်င္းကိုမေပါင္းဖုိ႔ ၊ သုတေလးနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ္႔သူငယ္ခ်င္းမ်ိဴးေလးေတြကို မတန္ခူးကိုယ္တုိင္ ေရြးေပးပါအမ ။ ကေလးေတြ ေမြးေန႔လိုမ်ိဴး ၊ အိမ္မွာေဆာ႔တာမ်ိဳးေလးေတြလုပ္ျပီး အေပါင္းအသင္းေကာင္းေလးေတြေရြးေပးလိုက္ရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ ။
အမတုိ႔ရဲ႕ေမတၱာအျပင္ ညီမတုိ႔ေတြရဲ႕ေမတၱာနဲ႔ေပါင္းျပီး သုတေလးတစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြျမန္ျမန္ရပါေစလို႔..။

ခ်စ္ခင္စြာနဲ႔
ဆုျမတ္

Anonymous said...

မယ္ဆင္..

အဲဒီကေလးအေဖကို နင္ခဲ်ခဲ႔သင္႔တာ။ နင္က ငေၾကာက္....

သက္ေဝ said...

တန္ခူးေရ... ဒီပိုုစ့္ေလးကိုု တန္ခူး တင္လိုုက္ထဲက ကိုုယ္ အေခါက္ေခါက္ လာဖတ္ပါတယ္... ျပိးေတာ့ ကြန္မန္႔ေတြ တက္လာသမွ်ကိုုလည္း ဖတ္ပါတယ္... ေကာ္မန္႔အမ်ားစုုက သူတိုု႔ သား သူတိုု႔ သမီးေတြလည္း အႏိုုင္က်င့္ခံရသူေတြခ်ည္း ဆိုုတာ ေတြ႔ရေတာ့ ဘာျပာရမွန္းမသိေအာင္ အံ့အားသင့္မိပါတယ္...။

ကိုုယ့္သား အသက္ ၁၆ ႏွစ္ပါ... စကာၤပူမွာ K1 က စတက္ပါတယ္... အခုု Secondary 4 ပါ...။ သားရဲ႕ ေက်ာင္းသားဘ၀တေလ်ာက္မွာ ကိုုယ္ ဒီလိုုအျဖစ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးခဲ့ရဘူး... ဒါေၾကာင့္ အံ့အားသင့္စြာဖတ္ျပီး ဘာေတြမ်ား လြဲေခ်ာ္ေနတာပါလိမ့္လိုု႔ အျပန္ျပန္ အထပ္ထပ္ စဥ္းစားပါတယ္... အေျဖကေတာ့ မေရရာပါဘူး... တခုုပဲ ကိုုယ္ေျပာလိုု႔ရတာက ေက်ာင္းေရြးခ်ယ္မွဳပါ...။

လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားတာ မဟုုတ္ေပမဲ့ မေလး မ်ားတဲ့ေက်ာင္းဆိုု လူမၾကိဳက္ၾကပါဘူး... မေလး ကေလးေလးေတြဟာ တျခားကေလးေတြထက္ နည္းနည္း ပိုုျပီး ဆိုုးၾကလိုု႔ပါ...

သား သုုတလိုု ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏုုနယ္တဲ့ စိတ္အေတြးထဲမွာ အခုုေလာက္ေတာင္ ဒါဏ္ရာေတြရွိေနတာ ကိုုယ့္စိတ္ထဲ ထိခိုုက္လိုု႔ မဆံုုးပါ...။ ဘာသာတရား အဆံုုးအမရွိတာကိုု သိပ္ႏွစ္သက္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့လည္း ဒါဟာ သူမ်ားအႏိုုင္က်င့္တိုုင္း ငံုု႔ခံေနရေလာက္ေအာင္၊ အားလံုုးကိုု ေမတၱာတရားနဲ႔ တုုန္႔ျပန္ေနရေလာက္ေအာင္ေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး…။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းေျပာင္းလိုု႔ရရင္ ေျပာင္းေပးလိုုက္ေစခ်င္ပါတယ္...။

ေနာက္တခုုကေတာ့ သားေလးကိုု ရြယ္တူကေလးေတြၾကားမွာ flexible ျဖစ္တတ္ေအာင္ ေနခိုုင္းဖိုု႔ပါ… ျပီးေတာ့ ေတာ္ရံုု ေသးေသးမႊားမႊား ကိစၥေတြကိုု ခေရေစ့တြင္းက် သိရေအာင္ မိဘက အရမ္း pressure ေပးျပီး မေမးပါနဲ႔... primary 4 ဆိုုေတာ့ သူ ၁၀ ႏွစ္ ေက်ာ္ေပါ့… ကေလးဆိုုေပမဲ့ သိပ္ေတာ့ အငယ္ၾကီး မဟုုတ္လွေတာ့ဘူး… ဒီေတာ့ တခုုခုုဆိုု သူ႔ဟာသူ ေျဖရွင္းတတ္ေအာင္… ေျပာရရင္ နည္းနည္း mature ျဖစ္ေအာင္ မသိမသာေလး လႊတ္ထားေပးလိုုက္ပါ... အခုုၾကည့္ရတာ သားက ေဖေဖ ေမေမနဲ႔ အမ ၾကားမွာ သိပ္ေဘဘီျဖစ္ေနတယ္လိုု႔ ထင္တယ္... မိုုးျခိမ္းရင္ သားက ေၾကာက္တတ္တယ္လိုု႔ မၾကာခဏ repeat လုုပ္ေနမဲ့အစား မိုုးျခိမ္းေနခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုု မသိခ်င္ေယာင္ေလး ေဆာင္ျပီး တျခားအာရံုုတစ္ခုုခုု ေျပာင္းေပးထားတာမ်ိဳး လုုပ္ၾကည့္ပါ…။

ျပီးေတာ့ သားနဲ႔ အရြယ္တူမွာ သားထက္ပိုုျပီး လည္၀ယ္ပါးနပ္တဲ့ကေလးေတြဟာ သားရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကိုုလည္း ျမင္ေနၾကျပီေလ… သူတိုု႔ စ တိုုင္း သူတိုု႔ အႏိုုင္ယူတိုုင္း ၀မ္းနည္းတတ္ မ်က္ရည္က်တတ္တာကိုု သူတိုု႔ သိေနမယ္ ထင္တယ္… သားကိုု ဒီ့ထက္ strong ျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေပးပါ တန္ခူးေရ… တန္ခူးကိုုေရာ သားေဖေဖကိုုေရာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိကြ်မ္းခင္မင္တဲ့သူတစ္ေယာက္မိုု႔ ဒီအေဖ ဒီအေမက ေမြးတဲ့သားဟာ အင္မတန္စိတ္ေကာင္းရွိျပီး ႏူးညံ့မယ္ဆိုုတာလည္း တြက္ျပီးသားပါ… ဒါေပမဲ့ စိတ္ေကာင္းရွိတာနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ ၾကံ့ခိုုင္မွဳနဲ႔ဟာ နည္းနည္းေတာ့ ကြာတယ္မဟုုတ္လား…

ေနာက္ျပီး ကိုုယ့္ကိုု လက္သီးနဲ႔ ဆင့္ဆင့္ ထိုုးေနတာမ်ိဳးဆိုုရင္ေတာ့ ငါအသက္ရွဴမ၀လိုု႔ ေတာ္ေတာ့လိုု႔ ေတာင္းပန္ေနမဲ့အစား ဆရာမသာ ေျပးတိုုင္လိုုက္ေတာ့ လိုု႔ သင္ေပးလိုုက္ပါ…

ေလာေလာဆယ္ စိတ္ထဲရွိသမွ် အကုုန္ ခ်ေရးခဲ့တယ္ တန္ခူးေရ… း)

တန္ခူး said...

ဒီပို ့စ္ကို ေရးရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘ၀တူေတြခ်င္း အေတြ ့အၾကံဳဖလွယ္ျပီး တေယာက္နဲ ့တေယာက္ အၾကံေပးၾက ေ၀မွ်ၾကဖို ့မို ့ ေကာ္မန္ ့ေလးေတြကို တိတ္တခိုးေမ်ွာ္လင့္မိပါတယ္… ေကာ္မန္ ့ေလးေတြနဲ ့ ေ၀မွ်ခံစား အၾကံေပးတာေတြ ေတြ ့ရေတာ့ အရမ္း၀မ္းသာျပီး သားေလးကို သံေယာဇဥ္ရွိၾကတာကိုလဲ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္… ဒီပို ့စ္ကို ဖတ္ျပီး တခ်ိဳ ့မိဘေတြ စိုးရိမ္သြားတာမ်ိဳးေတြ ့ရလုိ ့ နဲနဲရွင္းျပပါရေစ… တကယ္ေတာ့ ကေလးတိုင္း ဒီလို ၾကံဳေတြ ့ရမွာမဟုတ္ပါဘူး… အမ်ားစုက လယ္လယ္၀ယ္၀ယ္နဲ ့ ေရွာင္တတ္တိမ္းတတ္ပါတယ္… ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ေတာင္ ငယ္ငယ္က သားလို မၾကံဳေတြ ့ခဲ့ရပါဘူးလုိ ့ပို ့စ္ထဲမွာေရးထားပါတယ္…သားလို ကေလးမ်ိဳးက ဒီဘက္မွာ အားနည္းလို ့ပါ… ကေလးတေယာက္နဲ ့တေယာက္ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္က ကြဲျပားပါတယ္… လူၾကီးေတြလုိပါပဲ… ဒီပို ့စ္ကို အရမ္းရွည္သြားမွာ စိုးလို ့ ကြ်န္မသားကို ဘယ္လို train လဲ ဆိုတာ အေသးစိတ္မေရးထားပါဘူး… ကြ်န္မနဲ ့ဘ၀တူ မိဘမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ေနာက္ပုိ ့စ္တခုေရးပါ့မယ္…
ေကာ္မန္ ့၁ - ေကာင္းေသာအၾကံမို ့ သားနဲ ့ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ထည့္ေျပာျဖစ္မွာပါ… ေက်းဇူးပါ bro… ပတ္၀န္းက်င္ကို အလုိက္အထိုက္ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ စိတ္ေအးခ်မ္းတတ္သူတေယာက္ျဖစ္ဖို ့ မိခင္တေယာက္အေနနဲ ့ အခ်ိန္တုိင္းၾကိဳးစားေနမွာပါ
ေကာ္မန္ ့၂ - ညီမ pifpif ေရ… ဟုတ္ပါ့ညီမရယ္… အမ အဲဒီလို ကေလးမ်ိဳး ကစားကြင္းမွာ ျမင္ဖူးတယ္… အဲဒီတုန္းက သားက အရမ္းငယ္ေသးတာ… အမကေတာ့ သူ ့မိဘကို သြားတိုင္ပလုိက္တယ္… အဲဒီမိဘက သူ ့ကေလးထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေနလုိ ့ ေနာက္ဆို သားကို အဲဒီကစားကြင္း သြားမကစားခုိင္းေတာ့ဘူး… ငယ္ေသးေတာ့ ထိမိခုိက္မိမွာ စိုးလို ့ေလ… အမွန္က ကေလးအေဖက ညီမကို ေတာင္းပန္သင့္တယ္.. အမရဲ့ ပတမဆံုးအေတြ ့အၾကံဳလုိ မျဖစ္ရေအာင္ ကေလးအဲလုိမိ်ဳးျဖစ္ျပီဆို ညီမက ကာကြယ္ေပးနိုင္တယ္ အၾကံေပးနိုင္တယ္ အခက္အခဲက ထြက္ေပါက္ေပးနိုင္တယ္ဆိုတာ ျပရမယ္ညီမေရ… နို ့မို ့သူတုိ ့စိတ္ထဲမွာ အားငယ္ျပီး ယံုၾကည္ခ်က္နည္းသြားလိမ့္မယ္… သမီးက ငယ္ပါေသးတယ္… ညီမအခ်ိန္ရပါတယ္…
ေကာ္မန္ ့ ၃ - ကိုယ္ေတြ ့ေလးကို ေ၀မွ်ျပီး အၾကံေပးတာ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ bro… သားက သူ ့ခံစားခ်က္ေတြ မဖြင့္ျပတတ္ေတာ့ သူ ့ရင္ထဲ ခါးသက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားေနမလဲ မသိပါဘူးေလ
ေကာ္မန္ ့၄ - သားအတြက္ ေ၀မွ်ခံစားေပးလုိ ့ ေက်းဇူးပါ
ေကာ္မန္ ့၅ - ညီမေရ( JuneOne) … သူတို ့ရဲ့ သေဘာေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓါတ္ဓါတ္ခံေလးေတြေၾကာင့္ေပါ့… ခက္တာက ေလာကၾကီးမွာ သေဘာေကာင္းတာကို အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့သူေတြကလဲမ်ားေတာ့ ကိုယ့္rightဆိုတာကိုေတာ့ သိေအာင္ ေျပာျပထားညီမေရ…
ေကာ္မန္ ့၆ - ေက်းဇူးပါညီမ( Yuya Mon) ေရ… အဲဒီမွာ အဲဒါမ်ိဳးေတြ နည္းသလားဟင္
ေကာ္မန္ ့ရ - ညီမေရ… ကေလးတိုင္းေတာ့ အဲလို မျဖစ္ၾကပါဘူး… တခ်ိဳ ့ကေလးေတြဆို ငယ္ငယ္ကတည္းက အေတာ္သြက္လက္ခ်က္ခ်ာ မဟုတ္မခံေလးေတြပါ
ေကာ္မန္ ့၈ - သူငယ္ခ်င္း စုခ်စ္ေရ… ေက်းဇူးပါသူငယ္ခ်င္းရယ္… သူ ့အေဖကေတာ့ ဘုန္းၾကီးအျပီး၀တ္မလား မသိဘူးလုိ ့သားကို ခန္ ့မွန္းေနတာ… ၾကည့္တာေပါ့ဟာ… တခါတခါက်ျပန္ေတာ့ ၾကီးရင္မိန္းမယူမယ္ေျပာေနတာ…. လသာ၂က အျဖစ္အပ်က္က တတန္းမွာလား ၂တန္းမွာလား မမွတ္မိေတာ့ဘူးဟ… ငါေျပာတဲ့ ၂ေယာက္နင္သိပါတယ္… ငါတုိ ့ျပန္ေျပာျဖစ္ၾကဘူးတယ္ေလ… ဟီးဟီး
ေကာ္မန္ ့၉- ညီမပန္ေရ…. သိပ္ၾကီးစိတ္မပူပါနဲ ့ေနာ္… တခ်ိဳ ့ကေလးေတြက ဘယ္လုိ manageလုပ္ရမယ္ဆိုတာ မိဘေတာင္ သင္စရာမလိုေအာင္ smart ျဖစ္ၾကပါတယ္… လူမိုက္ကို ေရွာင္တတ္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္တတ္ေအာင္ေတာ့ သင္ေပးရမွာေပါ့ညီမေရ… အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြက ေနရာတုိင္း နုိင္ငံတုိင္းမွာ ရွိမယ္ထင္တယ္ညီမေရ…
ေကာ္မန္ ့၁၀ - ေမာင္မ်ိဳးေရ… ေမာင္မ်ိဳးေကာ္မန္ ့ေလးဖတ္ျပီး အမတို ့အရင္က လမ္းထဲမွာ မိသားစု တစုသြားသတိရတယ္… အဲဒီမိသားစုထဲက တေယာက္ကို ထိလို ့ေတာ့လား တအိမ္လံုးခ်ီတက္လာၾကတာ… အမေမာင္ေလး ငယ္ငယ္က ရန္ျဖစ္ျပီးဆို အိမ္ကို ျပန္လာေတာ့တာပဲ… ဘယ္ေတာ့မွ ရန္မျဖစ္ဘူး… အဲဒီတုန္းက အမက ငယ္ေသးေတာ့ ေမာင္မ်ိဳးအမေတြလုိပဲ သူမ်ားလုပ္တာေတာ့ ခံမလာနဲ ့လုိ ့ ေျမွာက္ေပးတာ… နဲနဲၾကီးလာေတာ့ ေသြးထြက္သံယိုေတြ ျဖစ္မွာေၾကာက္လုိ ့ ကိုယ့္စကားကိုယ္သိမ္းရတယ္… သားကို ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္တတ္ေအာင္ ကုိယ့္လံုျခံဳေရးအတြက္ ခုခံတတ္ေအာင္ သင္ျပေပးေနပါတယ္… သားေလးကို အျမဲအကိုအရင္းတေယာက္လုိ သံေယာဇဥ္ရွိတာ ေက်းဇူးပါေမာင္မ်ိဳးေရ…

တန္ခူး said...

ေကာ္မန္ ့၁၁- ညီမ ( Ya Minn)… ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လုပ္တာမ်ိဳးေတြကို ၾကိတ္မခံတတ္ေအာင္ သင္ေပးပါညီမရယ္… အမက ကိုယ္ခ်င္းစာလုိ ့ေျပာတာပါ… ဆရာမကို တိုင္ကိုတုိင္ရမွာပါ… ရွယ္ပါညီမေရ… ရွယ္လုိ ့ရပါတယ္…
ေကာ္မန္ ့၁၂ - ညီမျမတ္နိုးေရ… သမီးေလးအတြက္ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ planေတြ အခ်စ္ေတြျပည့္ေနတဲ့ မိခင္တေယာက္ရဲ့ ေမတၱာကို ညီမေကာ္မန္ ့ေလးထဲမွာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္… ညီမသမီးေလးက ထက္ထက္ျမက္ျမက္ေလးျဖစ္မွာပါညီမေရ… ငယ္ငယ္က အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေတြကို သားေလးျငိမ္းခ်မ္းေစမယ့္ ပံုျပင္ေလးေတြ ေရြးေျပာတာမ်ားတာမ်ား ပါေနမလားေတာ့ မသိဘူးညီမေရ… အမကိုယ္တုိင္ကလဲ ရုပ္ရွင္ဆို ၾကည္ၾကည္နူးႏူးကားေလးေတြ ၾကည့္တာမိုလား… ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္ခုခံတတ္ဖို ့နဲ ့ ရန္ကိုရန္ခ်င္းမတုန္ ့ျပန္ဖို ့နဲ ့ၾကားထဲမွာ ဆံုးမရတာ နဲနဲေတာ့ ခက္တယ္ညီမရယ္
ေကာ္မန္ ့၁၃ - ျမတ္ေရ… တို ့ငယ္ငယ္ကလဲ အဲလိုပဲ… ေမာင္နဲ ့ညီမေတြ ေရွ ့မွာ မားမားရပ္ျပီး ခုခံတာ… ညီမေလးဆို တခုခုျဖစ္လာရင္ အမကို တန္းေျပာတာ ဒီေန ့ထက္ထိပဲ… သားက သူ ့အေဒၚနဲ ့ေတာ္ေတာ္တူပါတယ္… ခုခ်ိန္ထိ ညီမေလးလဲ အဲလိုခံေနရတုန္း… သူ ့ကို အၾကံေပးေနရတုန္းပါ… ျမတ္ဆုေတာင္းေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ ျမတ္ရယ္…
ေကာ္မန္ ့၁၄ - ညီမဇြန္ေရ… ညီမေမေမနဲ ့အမဘ၀တူထင္ပါရဲ့… 8-) … အမလဲ အဲလိုပဲ… ကိုယ့္သားေလးက မကာကြယ္တတ္ေတာ့ ေက်ာင္းကားေမာင္းတဲ့သူေရာ ဆရာေတြေရာ စံုေနေအာင္ ေျပာျပရတာ… ခုေတာ့ ေက်ာင္းကားနဲ ့မသြားခိုင္းေတာ့ဘူး… အိမ္က လိုက္ပို ့ၾကိဳပဲလုပ္ေတာ့တယ္ေလ… အမလဲ ဇြန္ေျပာသလုိပဲ သားရဲ့ နဂိုေကာင္းတဲ့စိတ္ကေလးေတြ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ပြန္းပဲ့သြားမွာစိုးလုိ ့အေတာ္ေတာ့ ဂရုစိုက္ရတယ္ ညီေရ
ေကာ္မန္ ့ ၁၅ - ညီမ Estherေရ… တို ့လူမ်ိဳးေတြက စိတ္ရွည္သည္းခံတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္အခံေကာင္းေလးေတြရွိတာကိုး ညီမရဲ့… လုပ္ငန္းခြင္မွာလဲ အနုိင္က်င့္မွဳေတြ ရွိတာပဲေနာ္… စလံုးမွာေနတာၾကာေတာ့ စိတ္ရွည္သည္းခံတဲ့စိတ္ေတြေတာင္ အေတာ္ယိုင္နဲ ့ကုန္တာ
ေကာ္မန္ ့၁၆ - ညီမ jasmine ေရ… ညီမေပးတဲ့ အၾကံေလးက ေကာင္းလိုက္တာ… အမလဲ တခုခုျဖစ္လာရင္ သူဘယ္လုိ ေျဖရွင္းမလဲဆိုတာ ေမးၾကည့္ဖူးတယ္… သူ ့အေျဖက အျမဲအားမရစရာျဖစ္တဲ့အခါ ကိုယ္က အားမလုိအားမရနဲ ့သင္မိသြားေရာ… ညီမေျပာသလုိ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ့က်င့္ၾကည့္ဦးမယ္ညီမေရ… ေက်းဇူးပါ
ေကာ္မန္ ့၁ရ - ညီမခင္ေလးေရ… p6ထိေအာင္ ခံရတာလား… သမီးေလးက အေတာ့္ကို သေဘာေကာင္းတယ္ထင္တယ္… တခါတေလ သူတို ့နဂိုဗီဇေလးကိုက အဲလုိ ေအးေဆးသည္းခံတတ္တာဆိုေတာ့ အေတာ္ေတာ့ ျပင္ရခက္တယ္ ညီမေရ… စလံုးကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းညီမေရ… ခံေနလုိ ့ကေတာ့ ခံေပဦးေတာ့ေနာ္… မိဘအခ်င္းခ်င္းမို ့ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ ညီမရယ္
ေကာ္မန္ ့ ၁၈ - ညီမဆုျမတ္ေရ… အမလဲ ညီမလိုပဲ… ေမာင္ေတြညီမေတြ အတြက္ ဇတ္ဇတ္ၾကဲခဲ့တာ… ညီမေျပာသလိုပါပဲ အမလုပ္ေနပါတယ္ ညီမေရ… အၾကံေပးတာ ေက်းဇူးပါ… အမအေပၚမွာ ရွင္းျပခဲ့သလို အမရဲ့ အေသးစိတ္ follow upကို ဒီပို ့စ္ထဲမွာ မေရးလိုက္ဘူး.. အရမ္းရွည္သြားမွာ စိုးလို ့ပါ… ေနာက္ပို ့စ္တပုဒ္ေရးပါ့မယ္… သားကို ေက်ာင္းကားနဲ ့မပို ့ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး… သားဆရာမေတြအားလံုးနဲ ့အျမဲ contactရွိပါတယ္… ညီမေလး ေပးတဲ့ဆုနဲ ့ျပည့္ပါေစ
ေကာ္မန္ ့၁၉ - စင္စင္က ေၾကာက္တာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး ညီမရယ္… ရုတ္တရက္ၾကီးဆိုေတာ့ သူလဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားတာ ေနမွာပါ
ေကာ္မန္ ့၂၀ - သက္ေ၀ေရ… အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလုိပဲ ကေလးတေယာက္နဲ ့တေယာက္ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္မတူၾကပါဘူး… လူၾကီးေတြမွာလဲ ဒီလုိပါပဲ… သက္ေ၀ကံေကာင္းတာက သက္ေ၀မွာ အရမ္း perfectျဖစ္တဲ့ သားေလးတေယာက္ ရွိတာပါပဲ… သက္ေ၀တုိ ့ေမာင္နွံရဲ့ဆံုးမသြန္သင္မွဳေၾကာင့္လဲပါမွာပါ.. တခ်ိဳ ့ကေလးေတြက ေမြးကတည္းက တခ်ိဳ ့ေနရာေတြမွာ အားနည္းၾကပါတယ္… သားက သူ ့အေဒၚ တန္ခူးညီမေလးနဲ ့ ေတာ္ေတာ္တူပါတယ္… သူ ့အေဒၚက ခုဆရာ၀န္ျဖစ္တဲ့အထိ bully လုပ္ခံေနရတုန္းပါပဲ… အေဖ အေမ အမက အဲဒီလိုမဟုတ္ပဲ သူ ့ကို ေတာက္ေလွ်ာက္သြန္သင္ေနတဲ့အထဲက သူ ့မွာ အေတာ္အားနည္းေနတာပါ… အမွန္ပဲ သက္ေ၀ေရ… သားအေပၚက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ထဲမွာ မေလးကေလးေတြနဲ ့မ်ားပါတယ္... သားကို အဲဒီကိစၥေတြျဖစ္ေတာ့ သက္ေ၀ေျပာသလုိ ေက်ာင္းေျပာင္းဖုိ ့စဥ္းစားပါတယ္… အၾကိမ္ၾကိမ္ပါ… ဒီနွစ္မွာ အခြင့္အေရးရလုိ ့ေျပာင္းမယ္လုပ္ေတာ့ သားက လက္မခံပါဘူး… သူက သူ ့ေက်ာင္းကို အရမ္းသစၥာရွိလြန္းပါတယ္… တခ်ိဳ ့သားစရုိက္ေတြက သာမာန္ကေလးေတြမွာ မေတြ ့ရေအာင္ထူးျခားပါတယ္… နက္နက္နဲနဲ အရမ္းခံစားတတ္ပါတယ္… သားကို independent ျဖစ္ေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားေနပါတယ္… ေနာက္ပို ့စ္တခုမွာ သားလို အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့ကေလးကို မိခင္တေယာက္အေနနဲ ့ ဘယ္လုိနည္းေတြသံုး train လဲဆိုတာ ေရးပါ့မယ္… လိုတာရွိလဲ အားလံုး ၀ိုင္းျပင္ေပးလုိ ့ရေအာင္ပါ… ခုခ်ိန္မွာ ဘာအလိုခ်င္ဆံုးလဲေမးရင္ သားေလး strongျဖစ္ဖို ့နဲ ့ ကာကြယ္ခုခံတတ္ဖို ့အလုိခ်င္ဆံုးပါ… မိခင္တေယာက္အေနနဲ ့ကိုယ့္ကေလး ဒီလုိခံေနရတာ အလြန္နာက်င္လွပါတယ္… ဒီေတာ့ အဆံုးထိနည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ၾကိဳးစားေနပါတယ္… သက္ေ၀ရဲ့ ေမတၱာေတြ အျပည့္နဲ ့ေကာ္မန္ ့အရွည္ၾကီးအတြက္ ေက်းဇူးပါ

Anonymous said...

တဦးတည္းသားေတြရဲ. အားနည္းခ်က္က အေဖာ္ခင္တတ္တယ္ သူတို.ကို နုိင္ေနတာကို သီးခံျပီးေပါင္းေနတာ.. ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းမွာတုန္းက အဲလိုအေဖာ္ေတြက အနိုင္က်င္.တာ ခံရတယ္ စလံုးမွာေတာ. ကံေကာင္းစြာ ရတဲ.ေက်ာင္းက တရုတ္မ်ားတယ္.. မေလးမရွိသေလာက္ပဲ. ဒါေတာင္ေရာက္စနွစ္က ဆိုးတဲ.ကေလးေတြရွိတဲ.အတန္းထဲဆိုေတာ. သားကို အတန္းထဲကေကာင္ေလးေတြနဲ. သူ.အကိုေတြေပါင္းျပီး ေက်ာင္းျပန္ရန္စတာတို.ဘာတို. လုပ္လာလို. ေနာက္ေန.ေက်ာင္းလိုက္သြားျပီး decipline teacher ကိုတိုင္လိုက္တာ ျပသနာေအးသြားလို.ေတာ္ေသးတယ္ တခုခုဆို အဲလိုတိုင္လိုက္ပါ

Anonymous said...

I like ama thet wai's comment that how to treat. and also like ama takhu comment that thuta lay will become strong!!!!

mn

Anonymous said...

post နဲ႕ ကြန္မန္႕ေတြဖတ္ျပီး စိတ္ေမာသြားတယ္ အမရဲ့ ေလးကိုလည္းေမွ်ာ္ေနပါတယ္ေနာ္