သားနဲ ့ သားကို အနုိင္က်င့္ၾကသူမ်ား

ကြ်န္မအိမ္ေထာင္မက်ခင္ကတည္းက ၾကည့္မိတဲ့ တခ်ိဳ ့ရုပ္ရွင္ကားေတြမွာ ( အထူးသျဖင့္ နိုင္ငံျခားရုပ္ရွင္ကားေတြ) ကေလးတေယာက္ကို တျခားကေလးတေယာက္ သို ့မဟုတ္ အုပ္စုလုိက္က ၀ိုင္းအနိုင္က်င့္တာခံရတာေတြ ့ရင္ ကြ်န္မရင္ထဲ အေတာ္ေလးနာနာက်င္က်င္ ခံစားမိပါတယ္… ။ အျပစ္ေတြ ကင္းစင္သင့္သေလာက္ ကင္းစင္သင့္ေနေသးတဲ့ ဒီကေလးအရြယ္ေလးမွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား သူမ်ားကို အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေလးေတြ ရွိတတ္တာလဲဆိုတာ ကြ်န္မစဥ္းစားေနတတ္ခဲ့တဲ့အျပင္… ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မကာကြယ္တတ္တဲ့ သူမ်ား လုပ္သမ်ွၾကိတ္ခံတတ္တဲ့ ေၾကာက္ရြံ ့အားငယ္တဲ့ ကေလးေတြကိုလဲ စိတ္ထဲအားမလို အားမရနဲ ့ အရမ္းသနားမိပါတယ္…။ အဲဒီအခိ်န္တုန္းက ဒါဟာရုပ္ရွင္ပါလို ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျဖေတြးေတြးျပီး နာက်င္မွဳကို ေျဖေဖ်ာက္လုိ ့ရေပမယ့္ ကြ်န္မမွာ အဲဒီလို သူမ်ားအနိုင္က်င့္တာကို မကာကြယ္တတ္ သူမ်ားလုပ္သမွ်ၾကိတ္ခံတတ္တဲ့ သားကေလးတေယာက္ရွိလာတဲ့အခါ ကြ်န္မရဲ့ နာက်င္မွဳက အေတာ္ေလးကို ျပင္းထန္လြန္းပါတယ္…။

ကြ်န္မငယ္ငယ္က သူမ်ား အနုိင္က်င့္တာ ခံခဲ့ရဘူးပါတယ္…။ မွတ္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ ကြ်န္မ မူလတန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ လသာ(၂)မွာ ေနစဥ္က ကြ်န္မအတန္းေဖာ္ ၂ေယာက္က သူတို ့ကိုယ္ သူတို ့ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ပါ၀ါအၾကီးဆံုးသူရဲ့ ေျမးလို ့ လိမ္ညာေျပာျပီး ျခိမ္းေျခာက္တာမို ့ကြ်န္မရဲ့မုန္ ့ေတြကို သူတို ့ကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ ့ ေကြ်းခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ရယ္… ကြ်န္မတို ့လမ္းထဲက ကစားေဖာ္က ကစားေဖာ္မျဖစ္ခင္ ကြ်န္မကို တမင္သက္သက္ ေပးမကစားခဲ့တာရယ္… အတူကစားေတာ့လဲ ရိုးရိုးသားသားမဟုတ္ပဲ ညစ္နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ အနုိင္ရရံုသက္သက္ ကစားခဲ့တာရယ္… အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ ၂ခုပဲ သတိရတာမို ့ ငယ္ငယ္က ကြ်န္မ သိပ္အနုိင္က်င့္ မခံခဲ့ရဘူးလို ့ ေျပာလို ့ရပါတယ္…။ ျပီးေတာ့ ကြ်န္မရဲ့ နဂိုသဘာ၀က မတရားဘူးထင္ရင္ နဲနဲေလးမွ သည္းမခံတတ္တာမို ့ ကြ်န္မမိဘေတြေတာင္ မသိလုိက္ပဲ ကြ်န္မဘာသာ မတရားတဲ့ အနိုင္က်င့္တဲ့ ကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းလိုက္တာလဲ ပါပါတယ္…။ အဲဒီလို သူမ်ားအေပၚ မတရားတဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိတဲ့ အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ သူေတြရဲ့ အနုိုင္က်င့္မွဳကို လက္မခံတတ္တ့ဲ ဇတ္ဇတ္ၾကဲကြ်န္မရဲ့သားေလးက အနုိုင္က်င့္တတ္သူတို ့ရဲ့ မ်က္စိက်စရာျဖစ္လာတဲ့အခါ ကြ်န္မအေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္…။

ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အနုိုင္က်င့္တာ ခံရရင္ေတာင္ ကြ်န္မကေရွ ့ေနလိုက္ ေျဖရွင္းတတ္ေပမယ့္ သားကိုယ္တုိင္ ၾကံဳလာရတဲ့အခါ ကြ်န္မအတြက္ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာရပါတယ္…။ အဲဒါကေတာ့ သားေလးရဲ့ ရိုးသားလြန္းတဲ့ အေတြးအေခၚနဲ ့ ဘာသာတရားရဲ့ အဆံုးအမကို အေလးအနက္ထားတတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးေတြကို ပ်က္စီးမသြားေစခ်င္တဲ့စိတ္က အရင္းခံတာမို ့ပါ…။ ေမတၱာတရားကို အေျခခံျပီး သည္းခံခြင့္လြွတ္တာဟာ အျငိမ္းခ်မ္းဆံုးလို ့ သားကိုျငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္တဲ့ ကြ်န္မဆံုးမခဲ့ပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ သားရဲ့ သည္းခံခြင့္လြွတ္တတ္ျခင္းဟာ အနုိင္က်င့္သူတို ့အတြက္ အေကာင္းဆံုး ၀င္ေပါက္ျဖစ္လာတဲ့ အခါ ကြ်န္မရင္ထဲ အေတာ္ခံျပင္းမိပါတယ္…။

သားခမ်ာ ဟိုးေက်ာင္းေနစ အရြယ္ ကတည္းက သူမ်ားအနုိင္က်င့္တာ ခံခဲ့ရတာ ခုထက္ထိပါပဲ…။ ကြ်န္မရင္ထဲ ေတြးမိတိုင္း နာက်င္ေနမိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ…။ သားေလး ဒုတိယတန္းမွာ ေက်ာင္းကို ေက်ာင္းကားနဲ ့ လြွတ္ခဲ့ပါတယ္…။ ပထမတန္းတုန္းက ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အေဖာ္ေတြနဲ ့ေပ်ာ္ျပီး အဆင္ေျပေနခဲ့တာမို ့ ဒုတိယတန္းမွာ ဘယ္လို ျပႆနာမ်ိဳးကိုမွ ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ပါဘူး...။ ဒုတိယတန္းမွာ သားေက်ာင္းကားေျပာင္းသြားတာမို ့သားေက်ာင္းကားေပၚက အေဖာ္ေတြလဲ ေျပာင္းသြားပါတယ္…။ အဲဒီေက်ာင္းကားေပၚမွာ မေလးကေလး၅ေယာက္ရယ္ တရုတ္ကေလး ၁ေယာက္ရယ္ သားရယ္ပါပါတယ္…။ မေလးကေလး ၅ေယာက္က သားကို ဘာစကားမွမေျပာရလုိ ့ ၀ိုင္းအနုိင္က်င့္ပါတယ္…။ သားက ကေလးပီပီစကားေျပာခ်င္ရင္ သူတို ့က ( I don’t want to hear your voice. Shut up your mouth) ဆို အကုန္၀ိုင္းျပီး လက္ညွိးထိုးအနုိင္က်င့္ၾကပါတယ္…။ သားက သူတို ့စကားနားမေထာင္လို ့ စကားဆက္ေျပာရင္ ဒီေန ့ည နင့္အေမနဲ ့အေဖ ေခါင္းျပတ္တဲ့ အိပ္မက္မက္ပါေစ… ဒီေန ့ည နင္လက္ေတြေျခေထာက္ေတြျပတ္ျပီး မီးေတာင္ထိပ္ေရာက္တဲ့ အိပ္မက္မက္ပါေစ… လို ့က်ိန္ဆိုၾကပါတယ္…။ ညဘက္ေတြ အိပ္ခါနီးမွာ အိပ္ဖို ့ကို သားကေၾကာက္ျပီး အလန္ ့တၾကားငိုတဲ့အခါ ကြ်န္မေရာ သားအေဖပါ စိတ္ပူျပီး သားကို ေမးမွ သားက ဇာတ္လမ္းကို ေျပာျပတတ္ပါတယ္…။ အဲဒီအခါ ကြ်န္မက သားကို သူတို ့နဲ ့ေရွာင္ဖို ့ ေမတၱာတရားနဲ ့ တုန္ ့ျပန္ဖို ့သာ အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ ဒါေပမယ့္ ေန ့တဓူ၀ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အနုိင့္က်င့္တာ ခံရတာၾကာေတာ့ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသားေလးခမ်ာ ေမတၱာနဲ ့တုန္ ့ျပန္ဖို ့ အေတာ္ခက္ခဲလာျပီး သူ ့ဘာသာ သူ ့နည္းနဲ ့ ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒါကေတာ့ သူ ့ကို ေနတုိင္း ျပင္းထန္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ ့ ခပ္ရိုင္းရိုင္းဆက္ဆံတတ္တဲ့ အုပ္စုဖဲြ ့အနိုင္က်င့္တဲ့ မေလးကေလး၅ေယာက္ထဲက တေယာက္ကို လက္သီးနဲ ့ထိုးပစ္ခဲ့တာပါပဲ…။ တကယ္ေတာ့ သားက လက္သီးမထိုးတတ္ပါဘူး…။ ဒါေၾကာင့္ သားထုိးတဲ့လက္သီးဟာ လက္ကေလးနဲ ့တြန္းသေလာက္ေတာင္ မျပင္းထန္ဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ့္ ေက်ာင္းကားေပၚက ဆင္းတာနဲ ့ သားလက္သီးနဲ ့ ထုိးပစ္ခဲ့တယ္လုိ ့ ကြ်န္မကို တန္းေျပာတာေၾကာင့္ ကြ်န္မက သားကိုဆူရင္း အထိုးခံရတဲ့ကေလးကို ေတာင္းပန္စကားဆိုခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီကေလးကလဲ လက္သီးနဲ ့အထုိးခံရသူမဟုတ္သလို လန္းဆန္းတက္ၾကြေနပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ျပီး ၂ရက္ၾကာတဲ့အခါ ေက်ာင္းက စည္းကမ္းၾကီးၾကပ္သူ ဆရာမက ကြ်န္မကို ဖုန္းေခၚခဲ့ပါတယ္…။ သားထိုးလုိက္တာမို ့ အထုိးခံရတဲ့ကေလးက လက္သီးဒဏ္နဲ ့ အတြင္းဒဏ္ရာ ရသြားလို ့ ကေလးမိဘေတြက ေလ်ာ္ေၾကးလုိခ်င္လို ့ပါဆိုပဲ…။ Mental torture ေတာက္ေလ်ွာက္ သူတို ့လုပ္လာတဲ့ ျပႆနာရဲ့ ဇစ္ျမစ္ကို မသိပဲ ပိုက္ဆံညွစ္တဲ့ လုပ္ၾကံမွဳတခုကို ကြ်န္မကိုယ္တုိင္ၾကံဳလုိက္တဲ့ အခါ ကြ်န္မအသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္တဲ့အထိ ေဒါသထြက္မိပါတယ္…။ ဒုတိယတန္း ခပ္ပိန္ပိန္ေက်ာင္းသားေလးလက္သီးတခ်က္က အဲဒီေလာက္ ျပင္းထန္တယ္ဆိုတာ သဘာ၀က်ပါသလားလို ့ စည္းကမ္းၾကီးၾကပ္သူဆရာမကို ကြ်န္မက ျပန္ေမးတဲ့အခါ ကြ်န္မဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ျပီး ဒါမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ ့ အေတာ္ယဥ္ပါးေနပံုရတဲ့ ဆရာမက ေလ်ာ္ေၾကးေပးလိုက္ဖို ့ပဲ တုိက္တြန္းပါတယ္…။ သားေဖေဖက မတရားတဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ရဲတုိင္ဖို ့ထိ စဥ္းစားေပမယ့္ သားကေလးငယ္ငယ္ေလးကို ရဲကစစ္တာေဆးတာေတြ ျဖစ္လာမွာကို ကြ်န္မမလုိလားတာေၾကာင့္ သူတို ့လိုခ်င္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကို ကြ်န္မေပးခဲ့ပါတယ္…။ ေလ်ာ္ေၾကးေငြထဲမွာ ကားရပ္နားခ ၂ေဒၚလာပါ ထည့္ေပါင္းထားတာေတြ ့လို ကြ်န္မက ပုခံုးတြန္ ့ျပံဳးတဲ့အခါ ဆရာမက ေတာင္းပန္တဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ ့ ၾကည့္ေန ခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္က ရလိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာကေတာ့ အနုိုင္က်င့္ခံရျပီဆိုတာနဲ ့ ဆရာမကို အသိေပးသင့္တယ္ဆိုတာပါ…။ တကယ္လို ့ ဆရာမကို အသိေပးခဲ့ရင္ သူတို ့ဘက္က ရပ္ေကာင္းရပ္ရင္ ဒီအေျခအေနေတြထိ မေရာက္နိုင္ဘူးေပါ့…။ ကြ်န္မကလဲ ကေလးေတြ ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္ အဲေလာက္ထိ ၾကံစည္မယ္မထင္ပဲ ေလ်ာ ့တြက္ခဲ့မိတာကိုး။ တဘက္က အဲဒီေလာက္ ဆိုး၀ါးမယ္လို ့မထင္ ေလ်ာ့ တြက္ခဲ့မိေလေတာ့ သားကို ေက်ာင္းကားမေျပာင္းေပးပဲ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ေရွာင္တတ္ေအာင္ဆိုတဲ့ ကြ်န္မရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အဆံုးမွာ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္…။

သားက မိုးျခိမ္းတာကို အလြန္ေၾကာက္တတ္ပါတယ္…။ မုိးၾကိဳးပစ္မွာကိုလဲ စိုးရိမ္တတ္သူပါ…။ ေက်ာင္းမွာ မုိးေတြျခိမ္းရင္ သူရတဲ့ ဘုရားစာေတြ ရြတ္ေနတတ္သူပါ…။ သားဘုရားစာတုိးတိုးေလး ရြတ္ေနတာကို ေတြ ့တဲ့ သားသူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးက မင္းဘာလုပ္တာလဲလုိ ့ေမးတဲ့အခါ သားက ဘုရားစာရြတ္ေနတာလုိ ့ ေျဖခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအခါ ေကာင္ေလးက မင္းဘာသာကဘာလဲ… မင္းတို ့ဘုရားက လိမ္ေနတာပဲလို ့… သားကို ခပ္ရိုင္းရိုင္းေျပာတဲ့အခါ ဘာသာတရားကို စိတ္၀င္စား ရိုေသတဲ့သား ဘယ္လိုမွ လက္မခံနုိင္ခဲ့ပါဘူး…။ သားက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ကြ်န္မကိုေျပာျပတဲ့အခါ ကြ်န္မက သားကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲဆိုတာ အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ မင္းနဲ ့ငါ ဘာသာတရားအေၾကာင္း မေဆြးေႏြးဘူး… မင္းလဲ မင္းယုံၾကည္ရာကိုးကြယ္… ငါလဲ ငါယံုၾကည္ရာကိုးကြယ္တာပဲလို ့ ျပန္ေျပာရတယ္လုိ ့ သားကို အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္…။ သားက ကြ်န္မအၾကံေပးတဲ့အတုိင္း ေျပာတဲ့အခါ အဲဒီကေလးက လက္မခံပဲ ဆက္ဆက္ေျပာပါတယ္…။ သားက မခံခ်င္ေလ ဆက္ေျပာေလပါ…။ အဲဒီဇာတ္လမ္းကို ေန ့တုိင္းၾကားလာေတာ့ ခဲမွန္ဘူးတဲ့ စာသူငယ္ကြ်န္မ သတိထားရပါျပီ…။ မင္းငါ့ဘာသာကို ဆက္မေကာင္းေျပာေနရင္ ငါဆရာမနဲ ့တုိင္မယ္လို ့ ေျပာ… တကယ္လို ့ဆက္လုပ္ေနရင္ ဆရာမနဲ ့သြားသာတုိင္ေတာ့ သားေရလုိ ့သားကို ေနာက္ထပ္ အၾကံသစ္ေပးေတာ့ သားက ကြ်န္မအၾကံအတုိင္း လုပ္ပါတယ္…။ ဆရာမကို တုိင္ေလ့တုိင္ထမရွိတဲ့ သားစကားကို ဂရုမစိုက္ပဲ ဆက္ေျပာေနတဲ့အခါ သားက ေနရာကထျပီး ဆရာမကို သြားတုိင္မလို ့လုပ္ေတာ့မွ ေဟ့ေကာင္… ဆရာမကို မတိုင္ပါနဲ ့ကြာ… ငါကမင္းဘာသာတရားကို ဘယ္ေလာက္ေလးစားလဲ စမ္းသပ္ၾကည့့္တာပါတဲ့… ကဲ… အဲဒါဟာ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသားေလးတေယာက္တဲ့လား…။ ေက်ာင္းကျပန္လာေတာ့ အျမဲတမ္း အရိုးခံေတြးတဲ့သားက ၀မ္းသာအားရနဲ ့ကြ်န္မကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္…။ ျပံဳးျပံဳးရြွင္ရြွင္နဲ ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို ယံုသြားတဲ့သားေလးကို ကြ်န္မ ဘယ္လို စကားလံုးေတြနဲ ့ ရွင္းျပရမွန္းမသိခဲ့ပါဘူး…။ အဲဒီေကာင္ေလးကပဲ သားကို သူခိုးပုလိပ္တမ္းကစားတဲ့အခါ သူ ့အမိန္ ့နဲ ့ ကစားေထာင္ထဲမွာ ခ်ထားခဲ့ပါတယ္…။ တညေန သားက ကြ်န္မကို ငါးျပားေပးဖို ့ေတာင္းေတာ့ ဘာလုပ္ဖို ့လဲေမးတဲ့အခါ သားေထာင္က်ေနတာ ၃ရက္ေလာက္ရွိျပီ… ငါးျပားေပးမွ လြွတ္မယ္ဆိုလို ့လို ့ သားကရွင္းျပပါတယ္…။ သားက အဲဒီေကာင္ေလး မတရားထုတ္ထားတဲ့ ကစားဥေပေဒကို နာခံေနလိုက္တာ… ငါးျပားေတာင္ေပးဦးမတဲ့…။ အဲဒီအခါ ကြ်န္မသားကို အဲဒီေကာင္ေလးနဲ ့ မကစားဖို ့ အဲဒီကေလးဟာ သားအတြက္ ဘယ္လိုမွ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမျဖစ္နုိင္ဘူးရွင္းျပရပါတယ္…။ သားတတိယတန္းအေရာက္မွာ အဲဒီေကာင္ေလးက သားနဲ ့တန္းခြဲမတူေတာ့တာမို ့ စိတ္ေအးရျပီထင္တာ ကံမေကာင္းစြာ ေက်ာင္းကားတူျပန္ေတာ့တယ္…။ သားကို သူ ့ကို သတိထားဖို ့သတိေပးရင္းက တေန ့မွာ သားခမ်ာ ဘာမွ မလုပ္ ဘာမွမေျပာပဲ အဲဒီေကာင္ေလးရဲ့ အဆင့္ဆင့္ ရင္ဘတ္ကို လက္သီးနဲ ့ထိုးတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္…။ တၾကိမ္မဟုတ္ပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ထုိးျပီး ငါအရမ္းနာျပီး အသက္ရွဳလို ့မ၀ေတာ့လို ့ပါကြာဆို သားေတာင္းပန္မွ ဟိုေကာင္ေလးက ရပ္ခဲ့ပါတယ္…။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို သားကြ်န္မကို မေျပာျပခဲ့ပါဘူး။ သူ ့အမက သူ ့ကို ေရခ်ိဳးေပးေတာ့ ရင္ဘတ္ကနာတယ္လုိ ့ေျပာမွ ဘာျဖစ္တာလဲ ေမးမွေျပာျပခဲ့ပါတယ္…။ ကိုယ့္ကို သူမ်ားက လက္သီးနဲ ့အဆင့္ဆင့္ထုိးတာေတာင္ ဘာမွ ျပန္မခုခံခဲ့တဲ့သားကို ကြ်န္မအေတာ္ေလးကို အားမလို အားမရလဲျဖစ္ စိတ္မေကာင္းလဲျဖစ္မိပါတယ္…။ တကယ္ေတာ့ ပထမအျဖစ္အပ်က္ကတည္းက ျပႆနာကို လက္နဲ ့မေျဖရွင္းရဘူးလို ့ ဆံုးမခဲ့တဲ့ကြ်န္မစကားကို သားက နားေထာင္ခဲ့တာပါ…။ အဲဒီေကာင္ေလးစိတ္ထဲ သားကို ဒီလုိ အနုိင္က်င့္လို ့ရတယ္ဆို ဆက္အနုိင္က်င့္မွာ စိုးရိမ္တာနဲ ့ ကြ်န္မနဲ ့သူ ့အေဖ ဆရာမကို တုိင္ခဲ့ပါတယ္…။ ဆရာမက သူ ့မိဘေတြကို တုိင္ခဲ့ျပီး ျပႆာနာက ရပ္သြားခဲ့ပါတယ္…။

သားရဲ့ ယံုလြယ္တတ္တဲ့ သူမ်ားလွည့္ကြက္ေတြကို နားမလည္ေလာက္ေအာင္ မပါးနပ္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဆရာဆရာမေတြပါ သိလာေတာ့ သားကို ကူညီၾကပါတယ္…။ တတိယတန္းတုန္းက သားတို ့ မေလးရြာကို ေလ့လာေရးခရီးထြက္တုန္း သားနွစ္သက္တဲ့ ကစားစရာေလး ၂ခု ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္…။ အျပန္လမ္းမွာ သားက သူ ့ကစားစရာေလးေတြနဲ ့ ေပ်ာ္ေနတုန္း တျခားကေလးတေယာက္က သားကစားစရာတခုကို ေရေမြွးပုလင္းနဲ ့ လဲဖို ့ေျပာျပီး မလဲရင္ သားကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္က ရပ္မယ္လုိ ့ျခိမ္းေျခာက္ပါတယ္…။ သားခမ်ာ သူျမတ္နုိ္းတဲ့ ကစားစရာေလးကို သူငယ္ခ်င္းဆံုးမွာေၾကာက္လို ့ လဲေပးခဲ့ျပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ငိုပါတယ္…။ သားပစၥည္းကို သားလဲျခင္းမလဲျခင္းဟာ သားရဲ့အခြင့္အေရးျဖစ္ေၾကာင္း သားကိုွရွင္းျပရပါတယ္…။ အဲဒီကေလးကပဲ ခု ေလးတန္းနွစ္မွာ စာရြက္ေပၚ ကာလာစံုနဲ ့ ထုတ္ထားတဲ့ ပံုေလးေတြကို ၁ေဒၚလာနဲ ့ေရာင္းပါတယ္…။ သားက ၂ေဒၚလာေပးတဲ့အခါ ျပန္မအမ္းနို္င္ဘူးဆိုျပီး မေကာင္းတဲ့ ေနာက္တပံုကို ေပးပါတယ္…။ သားကေတာ့ သူျပဳသမွ်နုျပီး ျပန္လာခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ၁ေဒၚလာမတန္တဲ့ ပံုတပံုနဲ ့ သားညာခ်ခံလုိက္ရတာကို ကြ်န္မ အေတာ္ ကသိကေအာက္ျဖစ္မိပါတယ္…။ ေစ်းဆိုတာ ဆစ္လုိ ့ရေၾကာင္းနဲ ့ ပစၥည္းတခုမွ သူ ့တန္ရာတန္ေၾကးရွိေၾကာင္း သားကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္…။ သားေက်နပ္လို ့ သား၀ယ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ကြ်န္မသည္းခံလို ့ရေပမယ့္ ေနာက္အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ တဆိတ္လြန္လြန္းတာမို ့ကြ်န္မရဲ့ သည္းခံနုိုင္မွဳ အင္အားေတြ ကုန္ခမ္းကုန္ပါတယ္…။ အဲဒီကေလးပါပဲ… သားဆီက ခဲဖ်က္ငွားျပီး သားက ျပန္ေတာင္းတဲ့အခါ သူူ ့ခဲဖ်က္လုိ ့လိမ္ညာျပီး အနုိင္ယူသြားပါတယ္…။ ဒီတခါေတာ့ သားအညာခံရတယ္ အနုိင္က်င့္ခံရတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာသိလုိက္တာမို ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ ့အမကို ငိုျပီးေျပာပါတယ္….။ ဒါေပမယ့္ သားဆရာမကို ထံုးစံအတုိင္း မတိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သားက သူ ့သူငယ္ခ်င္းကို ဆရာမဆူျပီး သူ ့ကို မုန္းသြားမွာ စိုးရိမ္သူမို ့ပါ…။ အရင္ကလို အလားတူအျဖစ္ေတြ မျဖစ္ဖို ့ ကြ်န္မဆရာမကို အေၾကာင္းၾကားရပါတယ္…။ သားကိုလဲ အဲဒီကေလးနဲ ့ အတူမထိုင္ဖို ့ သင္ၾကားေပးတဲ့အခါ သားက လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံပါတယ္…။

သားေလးကို အနုိင္က်င့္တတ္တဲ့ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ သားခမ်ာ သူ ့သူငယ္ခ်င္းအရင္းလို ့ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ခ်စ္တဲ့သူမို ့ အနုိင္က်င့္တာေတြကို နားလည္လာတဲ့အခါ သားအေတာ္ကို ခံစားခဲ့ရတာ သားရဲ့စိတ္နုနုေလးမွာ စိတ္က်ေရာဂါလုိ ျဖစ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။ အဲဒီကေလးက သားကို ဘယ္ေလာက္မ်ား သစၥာမရွိ အနုိင္က်င့္လုိက္သလဲဆိုရင္ စိန္ေျပးတမ္းကစားတဲ့အခါ သားကို အျမဲလုိက္သူျဖစ္ေအာင္ တျခားသူေတြလုိက္ကလွည့္မွာပါ သူက တျခားလူဘက္က လိုက္ေပးပါတယ္…။ ရိုးအလြန္းတဲ့သားကေတာ့ သူအျမဲလုိက္ေနရတဲ့ အျဖစ္နဲ ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သစၥာမရွိမွဳကို သတိမထားမိပဲေပ်ာ္ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါကို သားအေဖသတိထားမိေတာ့ သားအေဖအေတာ္ ေဒါသထြက္ျပီး သားကို ဆက္မကစားခုိင္းေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီကေလးကပဲ ကေလး၃ေယာက္ရွိရင္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ ့ အုပ္စုခြဲတတ္ျပီး တျခားကေလးတေယာက္ကို သူ ့ဘက္ပါေအာင္ ေသြးထိုးတတ္ပါတယ္…။ သားတေယာက္ထဲ ျဖစ္ေအာင္ သက္သက္ခ်န္ထားခဲ့တာေတြ မ်ားတဲ့အခါ သားမ်က္ရည္က်ျပီး သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲ့ ရက္စက္မွဳကို ခံစားခဲ့ပါတယ္…။ သားျမတ္ျမတ္နိုးနိုးလုပ္ထားတဲ့ အရုပ္ေလးေတြကို ဖ်က္ဆီးလားဖ်က္ဆီးရဲ့… သားမလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကို မင္းမလုပ္ရင္ မင္းနဲ ့ငါသူငယ္ခ်င္းမလုပ္ေတာ့ဘူးဆို ျခိမ္းေျခာက္ျပီး လုပ္ခုိင္းလား လုပ္ခုိင္းရဲ့… ကစားၾကတဲ့အခါ တျခားလူေတြက် အခြင့္အေရးအျပည့္အ၀ေပးျပီး သားကို အခြင့္အေရးေတြ ေလွ်ာ့ခ်လား ေလွ်ာ့ခ်ရ့ဲ… သားကခ်စ္သေလာက္ သားကိုခ်ည္းရည္ရြယ္တိုက္ခိုက္တာေတြ မ်ားလာေတာ့ သားခမ်ာ အေတာ္ခံစားျပီး သူနဲ ့ေတြ တိုင္းငိုေနရပါတယ္…။ ကြ်န္မက သားကို ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့သူ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္အေပၚဆိုးတဲ့သူျဖစ္ျဖစ္ အဲေလာက္ထိ စိတ္ထိခိုက္ေအာင္ မခံစားတတ္ဖို ့ ေလ့က်င့္ေပးရင္း အကြက္ခ်အနုိင္က်င့္မွဳေတြကို ေရွာင္တတ္ေအာင္လဲ သင္ျပေပးပါတယ္…။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဆိုတာ ကြ်န္မအေတြ ့အၾကံဳနဲ ့ သားကို ရွင္းျပေပးပါတယ္…။

ဘယ္အရြယ္ထိမ်ား သားမွာ ဒီလုိ အနုိင္က်င့္တတ္သူေတြနဲ ့ ဆံုေနဦးမွာလဲ…။ ဘယ္အရြယ္မွာမ်ား သားကိုယ့္ကိုကိုယ္ ကာကြယ္တတ္လာမလဲ…။ ဘယ္အရြယ္ထိမ်ား သားအယံုလြယ္ ရိုးအေနဦးမလဲ…။ ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ သူေတာ္ေကာင္းေတြခ်ည္းမဟုတ္ပဲ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူေတြရွိေသးတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မသားကို သတိေပးရျပီ…။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းဆုိး ဘယ္လို ခဲြျခားရမလဲဆိုတာ သားကို ခဲြဲျခားျပရျပီ။ မေကာင္းသူေတြနဲ ့ၾကံဳရင္ သူတို ့ဆီက အနိုင္က်င့္မွဳကို ကိုယ္ခံစားရသလို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လဲ သူမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာျပီး အနုိင္မက်င့္တတ္ဖို ့ ကြ်န္မသင္ျပရျပီ။ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းစည္းကမ္း၊ ေက်ာင္းဥေပေဒ… ေနရာတိုင္းမွာ ဥပေဒေတြနဲ ့ အနုိင္က်င့္မွဳေတြကို ၾကိတ္မခံေစေအာင္ မတရားမွဳကို ေခါင္းငံုမခံေအာင္ သားကို လမ္းျပရျပီ…။ သားထင္ခဲ့တဲ့ ကမာၻေလးက ကြ်န္မငယ္ငယ္က ေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ထဲကလို ေမတၱာတရားေတြခ်ည္း လြွမ္းျခံဳထားတဲ့သူေတြ သက္သက္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလို ့ စိ္တ္မေကာင္းစြာနဲ ့ပဲ ကြ်န္မစခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္း ကြ်န္မတာ၀န္ယူရျပီ။ ၾကီးနိုင္ငယ္ညွင္းဆိုတာ ေလာကၾကီးမွာ မရွိေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္သားရဲ့လုိ ့ တက္တက္ၾကြၾကြ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ကြ်န္မရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ လက္ေတြ ့က်မက် ကြ်န္မကပဲ သားကို ၀န္ခံရျပီ...။ အနုိင္က်င့္တတ္မွဳေတြဟာ အသက္အရြယ္နဲ ့အမွ် ပံုစံေျပာင္းသြားတတ္ၾကျပီး ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသမွာ မဆိုရွိေနတတ္တယ္ဆိုတာ သားကို ၾကိဳေျပာရျပီ…။ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစဖို ့ မေကာင္းတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ လြွမ္းမိုးမွဳကို မခံရေစဖို ့ သားကို သြန္သင္ရျပီ…။ တခ်ိန္က်ရင္ေတာ့… သားေဘးက အနုိင္က်င့္သူေတြကို သားရဲ့ ခါးသက္တဲ့ အေတြ ့အၾကံဳနဲ ့စစ္ထုတ္ျပီး သားကို သစၥာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းစစ္စစ္ေတြနဲ ့ လံုျခံဳျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလးကို သားရကို ရရမွာပါလုိ ့ သားကို အားေပးရင္း သားရဲ့ ဓာတ္ခံအေကာင္းစိတ္ေလးေတြ မပ်က္စီးေအာင္ ကြ်န္မ ေန ့တုိင္းၾကိဳးစားအားထုတ္ေနမိေတာ့တယ္…။

သားေလး အနုိင္က်င့္ခံရမွဳမွ လြတ္ေျမာက္ပါေစ…။

တန္ခူး

19-Jan-2014 10:30pm