Sunday, April 11, 2010

တာ၀န္မေက်ေသာ ဘေလာ့ဂါ အိမ္ရွင္မ မိခင္ တန္ခူး

ဘေလာ့တခုရွိျပီး ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ထားရက္တ့ဲ တာ၀န္မေက်တဲ့ ဘေလာ့ဂါစာရင္းသာ ျပဳစုရင္ တန္ခူးက ပထမ ရမလားပဲ…။ သက္ေ၀ေရ… လြမ္းတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး ေတြ ့ရေတာ့ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္တကယ္။ သက္ေ၀ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္ျပျပ ဒီကတန္ခူး အခ်ိန္စီမံခန္ ့ခြဲမွ ုေတြ လိုေနေသးတာမ်ားလား။ မုန္းတယ္… မနက္မိုးလင္းက မိုးခ်ဴပ္ တုန္တုန္မွ မလွ ုပ္ပဲ projectေတြထဲမွာ စံုးစံုးျမဳပ္ေနရတဲ့ဘ၀။ မြန္းၾကပ္လြန္းတဲ့ deadlineေတြ ၾကားထဲမွာ စိတ္ဖိစီးမွ ုေတြ မ်ားလာေတာ့ တေၾကာင္းနွစ္ေၾကာင္းခ်ေရးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္္ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ စာေတြျဖစ္လာမွာအမွန္ပဲ။ မမေမျငိမ္းေရ… ျမသီလာလို မွတ္တမ္းတင္ ဂႏၱ၀င္စာမ်ိဳးေတြ ေမြးဖြားလာဖို ့ မမအခ်ိန္ေတြ ဘယ္လိုမ်ား ေပးဆပ္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ ေတြးေတြးျပီး ေလးစားမိတယ္။ ေကေရ… စိန္ပန္းကံ့ေကာ္ေတြထဲ ဖတ္သူနစ္ေမ်ာေပ်ာ္၀င္သြားေအာင္ ဖန္တီးသူရဲ့ နွလံုးသားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ခဲ့မလဲဆိုတာ ဒီကတာ၀န္မေက်လြန္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါတေယာက္ ပိုပိုနားလည္ျပီး ရင္ထဲမွာ ခ်ီးက်ဴးေနမိတယ္။

ျမတ္နိုးေရ… ျမတ္နိုးအမၾကီးမတန္ခူး အသက္ရွင္လ်က္ရွိေနေသးပါတယ္ ညီမရယ္။ မမခင္မင္းေဇာ္ေရ… ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းေနတဲ့ အမညီမ… ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေျပာစရာေတြ ျပည့္သိပ္က်ပ္ေနတယ္ဆိုတာ အမမ်ားသိေနမလား။ အရင္က ပို ့စ္တပုဒ္ဖတ္ျပီးလုိ ့ ကိုယ္နဲ ့အေတြးခ်င္းမတူရင္ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းေခၚျငင္းခုန္ အေတြးေတြဖလွယ္ေနက် ေမာင္ေလးကုိေပါဆီေတာင္ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေရာ့ေလ။ တန္ခူးျပန္လာျပီဆိုတဲ့ သတင္းစကားၾကီးေတာင္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရလို ့ ေမာင္ေလးရြားသားေလးက သတိေပးယူရတဲ့အထိ။(ခုထိလဲ အဲဒီအတိုင္းပါပဲ)။ ေပါက္ေရ… အမမ်ားေနေကာင္းရဲ့လားလုိ ့ စိ္တ္ပူသတိရတဲ့ညီမေလးကို လြမ္းလိုက္တာ။ ခက္ခဲတဲ့ေက်ာင္းစာေတြ တဖက္နဲ ့ေတာင္ အားတဲ့အခ်ိန္ေလး စာေကာင္းေလးေတြ ေရးေပးတတ္တဲ့ ညီမေလးေမဓာ၀ီရဲ့ စာဖတ္သူေတြေပၚ တာ၀န္ေက်မွ ုကို ေလးစားအတုယူမိပါရဲ့။

အေမကေျပာတယ္… အိမ္ရွင္မအလုပ္ဆိုတာ ဘာရယ္လုိ ့မယ္မယ္ရရ လက္ညွိးထိုးလို ့မရေပမယ့္ အလုပ္နဲ ့လက္နဲ ့ျပတ္ရတယ္ မရွိဘူးတဲ့။ အေမ့ကို ဒီအလည္ေခၚရင္ ၾကာၾကာမေနနိုင္ပဲ ငါအိမ္မွာမရွိရင္ အိမ္ၾကီးျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း ျဖစ္ေနမယ္ဆုိေတာ့ အေမကလဲ ပိုလိုက္တာလို ့ ဆိုခဲ့မိေသးတယ္ သိလား မမသီတာ။ သားေလးနွစ္ေယာက္ရယ္ ခ်စ္သူရယ္ ျပီးေတာ့ အိမ္မွ ုကိစၥေတြရယ္… ဘေလာ့တခုရယ္ၾကား တာ၀န္ေက်နိုင္လြန္းတဲ့ မမသီတာရဲ့ ခ်စ္စရာအျပံဳးေလး တန္ခူးကို ခဏငွားပါလားဟင္။ အိမ္ၾကီးက အေမေျပာသလို ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း။ ဧည့္သည္ေတာင္ လာမွာေၾကာက္ေနရတဲ့အျဖစ္။ မ်က္စိကို စံုမွိတ္ျပီး အလုပ္ကအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ျပန္လုပ္ရတဲ့ဘ၀။ ပိတ္ရက္တရက္မွာမွ မီးပူတိုက္စရာ အပုံၾကီးၾကား အေၾကြးေတြကို စကားမေျပာနိုင္ပဲ ၄ ၅နာရီဆက္တိုက္ ရွင္းရတာ။ လုလုေရ… ၅မိနစ္အျမန္ခ်က္လို ့ရတဲ့ ဟင္းနည္းေလးမ်ားရွိရင္ အမကို ေပးပါလား။ အမွန္ေျပာရရင္ လက္ပံေခါက္ဟင္းေနာက္ပိုင္း အိမ္မွာ ခ်က္မစားျဖစ္ေတာ့တာ။ အိမ္ထမင္း အိမ္ဟင္းေလး လြမ္းမိပါရဲ့။ (ဒီေန ့ေတာ့ အကုန္ျဖတ္ေတာက္ျပီး ၾကက္သားနဲ ့ေဂၚဂရခါးသီး ကာလသားခ်က္ေလးရယ္…. ခရမ္းခ်ဥ္သီးငါးပိခ်က္ေလးရယ္.. အျမန္လုပ္လုိက္ရတယ္… မရေတာ့ဘူး.. limitကုန္ျပီေလ)။ ဒီတခါရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ အမၾကီး မမသိဂီၤဆီ အိမ္ရွင္မသင္တန္းသြားတက္မွ။ ခက္တာက အိမ္ကလူကလဲ ကိုအန္ဒီတို ့လို အခ်က္အျပဳတ္မရ။

အားလံုးထဲမွာ သားကို အခ်ိန္မေပးနုိင္တာေလာက္ စိတ္ညစ္တာမရွိ။ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေလးေတြ သားကပူဆာတာကို ေနာက္တေန ့ေနာက္တေန ့နဲ ့ ရက္ေရြွ ့ခဲ့ေပါင္းမ်ားလာေတာ့ ငိုခ်င္မိတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ခြင့္မလြတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သားေရ သားအတြက္ အေမအလုပ္ေတြၾကိဳးစားေနတာပါဆိုေတာ့ သားက နားမလည္နိုင္တဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ ့ၾကည့္တယ္။ ညီမေလးလိွ ုင္တို ့ နုတို ့ေရ… သမီးေလးေတြနဲ ့ အခ်ိန္ျပည့္ေနနုိင္တဲ့ ဘ၀ကို အားက်မိတယ္ကြယ္။ ကံေကာင္းတာက သားေက်ာင္းက ရံုးမွာမို ့လို ့ရယ္။ နို ့မို ့ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းပို ့သာ မလုပ္ရရင္ အေမ့ကိုေတာင္ အေတာ္စိမ္းသြားမွာ။ ပန္ပန္ေရ… ဒါေၾကာင့္ပဲ ေရာမျမိဳ ့ၾကီးကို အမဘယ္လုိမွ ခ်စ္လုိ ့မရတာထင္ပါရဲ့။ စာမေရးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ အလုပ္ေတြရွ ုပ္ေနတာက အဓိကျဖစ္ေပမယ့္ Mood ေတြကလဲ ကာရံစည္းခ်က္ေတြ မညီဘူးေတာ့ဘူး။ သားက ေမေမေၾကာင္ေလး ေမြးခ်င္တယ္တဲ့။ သူ ့ခမ်ာ အထီးက်န္ဆန္ေနလုိ ့လားဆို ပူပူပင္ပင္နဲ ့ လုပ္လက္စအလုပ္ေတြ ျဖတ္ ျမန္မာကစားနည္းေတြအေၾကာင္းရွင္းျပ၊ သူနဲ ့ကစား… သူ ့မ်က္လံုးေလးေတြ အေရာင္ျပန္လက္လာမွ ဟင္းခ်ရေတာ့တယ္။ ၾကည့္ရတာ သူ ့အေဖလုိ ေၾကာင္ေလးေတြ ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္မွာပါလို ့ စိတ္ကိုေျဖသိမ့္ရတယ္ခ်ိဳသင္းေရ။ အိမ္ခ်င္းနီးရင္ေတာ့ ခ်ိဳသင္းဆီက သမီးေလးျဖစ္ျဖစ္၊ သားေလးျဖစ္ျဖစ္ တေကာင္ေလာက္ လာေတာင္းခ်င္ပါရဲ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ… သၾကၤန္မုိးေရ တန္ခူးေလနဲ ့ တန္ခူးတေယာက္ ခ်စ္ေသာ ဒီသံေယာဇဥ္ရပ္၀န္းေလးထဲ ျပန္ေရာက္လာပါျပီ။ ျမန္မာနွစ္သစ္မွာ တာ၀န္မေက်ေသာ တန္ခူး တာ၀န္ေက်သူတေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္လို ့။ ကတိေတြ အခါခါေပးျပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္တဲ့ တန္ခူး ဒီတခါေတာ့ မေၾကျငာေတာ့ပဲ နွလံုးသားထဲမွာ ၾကိတ္ျပီး ကတိေတြေပးမိပါတယ္။ ၾကည္လင္ေအးျမတဲ့ ေရစင္ေလးျဖန္းပက္ဖို ့ တန္ခူး တကယ္ ျပန္လာျပီ။

တန္ခူး
1:17am 11-Apr-2010

22 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

မတန္ခူးေရ ...
၀မ္းသာလိုက္တာ ... မ-ရဲ႕ပို႔စ္ေလးကို ေတြ႔လိုက္ရလို႔ ေပ်ာ္သြားတာပဲ။ တန္ခူးလေရာက္ကတည္းက မ-ကို သတိရေနတာ ... ။ သတိရလို႔ လာလာၾကည့္တိုင္း လက္ပံေခါက္နဲ႔ခ်ည္း တိုးေနလို႔ တိတ္တိတ္ကေလးပဲ ျပန္ျပန္သြားတာ။

ခုေတာ့ မတန္ခူးက သၾကၤန္ရဲ႕ ေလႏုေအးနဲ႔အတူ ျပန္လာၿပီေပါ့။ အလုပ္ေတြ သိပ္မ်ားတဲ့မကို နားလည္ပါတယ္ မ-ရယ္။ ညီမလဲ စာေမးပြဲနီးရင္ စာေရးႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘေလာ့ကို ပစ္ထားရေတာ့မွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ-ရဲ႕ စာေတြျပန္ဖတ္ရေတာ့မွာမို႔ ၀မ္းသာပါတယ္။

Anonymous said...

အမ..ျပန္လာပီ..
၀မ္းသာလိုက္တာ..

အမကိုလြမ္းေနတာ..ၾကာၾကာလွေပါ့...
ဘေလာ့မွာ တန္ခူးျပန္လာပီေရးပီး ဘာမွလည္းမတက္လာ..

အမဆီ ေမးလ္နဲ့ေနေကာင္းလားေမးေတာ့လည္းမျပန္။
နဲနဲေတာင္ စိတ္ဆိုးခ်င္မိတယ္..ဟြန္း

အမမ်ားာမေရးေတာ့ဘူးလားလို့ေတြးေနမိတာ..ပီးေတာ့..အမ ဘေလာ့ကို ိတ္ကုန္သြားပီလားလို႔ထင္မိတာ..ဘာမ်ားျဖစ္သြားတာလဲလို႔လဲ စိတ္ထဲမွာေတြးေနမိေသးတာ..အမရဲ့။

လြမ္းတာယ္အမရာ..
စာေတြမ်ားမ်ားေရးပါ။

ျမတ္ႏိုး

သက္ေဝ said...

Welcome Back တန္ခူး...
တန္ခူးကို လြမ္းေနတဲ့ ရက္ေတြတုံးကေတာင္ မငိုခ်င္ဘူး... အခု တန္ခူးေရးထားတာေလး ဖတ္ၿပီးမွ တကယ္ငိုခ်င္သြားတယ္...
အလုပ္ေတြမ်ားတာ Stress မ်ားတာ လူတိုင္း နားလည္ၾကပါတယ္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရးႏိုင္သေလာက္ေလး ေရးပါ တန္ခူးရယ္...
တိုတိုေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့...
အခုလို အၾကာၾကီးေပ်ာက္မေနနဲ႕ေတာ့ေနာ္....
Welcome Back တန္ခူး...

Moe Cho Thinn said...

အမေရ ခ်ိဳသင္းလဲ စာမေရးျဖစ္ေပမဲ႔ စာေတာ႔ အခ်ိန္ေလးရတုိင္း ေျပးေျပး လာဖတ္ပါတယ္။ အမ ဘေလာ႔ကိုလဲ ခဏခဏ လာေခ်ာင္းတယ္။ သတိရတယ္။ အရမ္း သတိရတယ္။ စာျပန္ေရးမယ္ဆိုတာ ၀မ္းသာတယ္။ ခ်ိဳသင္းလဲ ၾကိဳးစားမယ္။ တူတူ ျပန္ေရးမယ္ေနာ္..

rose of sharon said...

ၿပန္လာမယ္ဆိုရင္ ၿပန္လာဖတ္မွာပါ

sonata-cantata said...

ဗြမ္း)))
သႀကၤန္က်မွ ထြက္လာတဲ့ တန္ခူးကို
ေခါင္းကေနကို ေလာင္းခ်လိုက္တာ
ေပ်ာ္လို႔

khin oo may said...

သတိရေနတာ...

khin oo may said...

မိုးခ်ိဳသင္း မိုးခ်ဳိသင္း ခ်က္စားပလိုက္ဦးမယ္ဆုိတာေလးမ်ိဳးဘဲၿဖစ္ေနဦးမယ။္

khin oo may said...

တို႕ကေတာ႕ ဘေလာ႕ွမွာတာဝန္ေက်တယ္ဆရာ.အားလံုးလစ္ဟငင္းတယ္။

SHWE ZIN U said...

က်ေနာ္လည္း မခင္ဦးေမ ေျပာသလိုေျပာရမဲ႔ပံုဘဲ

ၾကိဳဆိုေနပါတယ္ဗ်ာ က်ေနာ္ လည္း လာဖတ္တိုင္း လက္ပံေခါက္ နဲၾကီး တိုးေနလို႕ စားႏိုင္လွခ်ီလားလို႕

ခင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး

Thant said...

အစ္မေရ...ျပန္လာတာ ေပ်ာ္လိုက္တာ....:)))
ဗြမ္းးးးးး.....ေအးခ်မ္းသြားေအာင္ သႀကၤန္ေရေလာင္းလိုက္တယ္....ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစအစ္မ........

Anonymous said...

:)ျပန္လာတယ္ဆိုလို႔ ေပ်ာ္ပါတယ္။
မမိုးခ်ိဳးသင္းေၾကာင္ေလးေတြက.. အေကာင္ေသးေသးတယ္။ အဟဲ..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ခ်ီရပုိးရလြယ္တယ္လုိ႔ ေျပာမလုိ႔ပါ။
mm

Shinlay said...

မေတြတာၾကာ၊ ျပန္ေတြ ့ေတာ့၀မ္းသာသြားတယ္။

Unknown said...

အစ္မေရ
ပိုစ့္အသစ္ေလးဖတ္ရလို႕၀မ္းသာသြားတယ္။ အလုပ္တဖက္နဲ႕ ေခတ္သစ္အိမ္ရွင္မေတြရဲ႕ဘ၀ကိုလည္း ရင္ေမာသြားတယ္။ အစ္မစိတ္ထြက္ေပါက္အျဖစ္ ေရးခ်င္တာသာေရးပါ အစ္မရယ္။ ေရးစရာမရွိရင္ သားေလးပုံသာတင္လိုက္။
ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။

Anonymous said...

ဗြမ္း..ဗြမ္းး...ဗြမ္း..
ေရလာပက္တယ္ဗ်ိဳး...
နွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..


ေပါက္

Rita said...

အသက္တႏွစ္တူတူႀကီးသြားျပန္ၿပီ အစ္မ

kay said...

ဟူး.. မတန္းခူးေရ..
အဲဒါပဲေလ.. ေလဒီဘေလာ့ဂါ ၾကီးမ်ား အသင္း မွာ.. အသင္းသူ ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရုန္းကန္ ေရးသား ေနၾကတယ္ဆိုတာ...း))

ခုေတာ့...တန္ခူးလၾကီးက..လွဳပ္ႏွိဳးေတာ့မွ.. နိူးလာေတာ့တယ္ေပါ့.. ေပ်ာ္စရာေမြးေန႕ ထင္ပါ့..

nu-san said...

အမေရ.. သၾကၤန္နဲ႕အတူ ျပန္လာတယ္ေပါ့ေနာ္... ဒါေၾကာင့္ အမကုိ သၾကၤန္ေရေအးေအးေလး ေလာင္းလိုက္ဦးမယ္.. သားသားကုိလည္း ေခါင္းကေန ေလာင္းမယ္.. ဗြမ္း...

T T Sweet said...

သူငယ္ခ်င္း တန္ခူးေရ ... ေပ်ာက္ေနတာၾကာလို႔ ...
အရမ္းသတိရပါတယ္ ...

လာလည္တိုင္း လက္ပံေခါက္ဟင္းနဲ႔ခ်ည္းတိုးေနလို႔ လက္ပံေခါက္ဟင္းေတာင္ မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး ...

စာေလးေတြ ဆက္ေရးပါဦး ...
welcome back.

pandora said...

တန္ခူးေလႏုေအးနဲ႕အတူ ျပန္လာေသာ မတန္ခူးကို ေရတစ္ခြက္ အိုးမဲလက္နဲ႕ ႀကိဳေနပါတယ္။

ခြန္ျမလိႈင္ said...

(((ဗြမ္း))) ေရလာေလာင္းတာ
(ရႊတ္ .. ရႊတ္.. ရႊတ္) ဒါကထိုင္းစတိုင္ ေပါင္ဒါမႈန္႕ ျဖဴးတာ
သားသားက ေၾကာင္ေလး ေမြးခ်င္သတဲ့လား... ခုသၾကၤန္ မွာ သားသားအတြက္ အမ အခ်ိန္ေတြ ျပန္ေပး ႏိုင္ျပီေပါ့ေနာ္... လိႈင္လဲ တူတူပဲ အမ ေရ... အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း သမီးေလးက အိပ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနျပီ.. မနက္ေလးပဲ သူ႕မွာ အေမ ကို ေတြ႕ရတာ ခုေတာ့ အေမ့ကိုယ္ေပၚက မဆင္း ေတာ့လို႕ ပုခံုးေတာင္ အေၾကာမ်က္ျပီး ခါးနာ ယူရတယ္.. သူက အတိုးနဲ႕ အရင္း ေပါင္းေနတာေလ.... ဒါထက္ သၾကၤန္တြင္း သားသားကို ကိုရင္၀တ္ေပးဖို႕ အေတာ္ ငယ္ေသးမလားဟင္...

ဇြန္မိုးစက္ said...

အစ္မစာျပန္ေရးေတာ့မယ္ဆုိလုိ႔ ၀မ္းသာေနတာ။ ဇြန္ဘေလာ့ဂ္မေရးခင္ကတည္းက အစ္မစာေတြလာဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ့တုန္းက ျမန္မာစာမရုိက္တတ္ေသးတာနဲ႔ မမန္႔ျဖစ္ဘူး။ အစ္မအသစ္တင္တုိင္းလာဖတ္ရေအာင္ လင့္ခ္ယူထားမယ္ေနာ္။

P.S ဇြန္႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အစ္မပရိတ္သတ္ပါပဲ။ း)