ထမင္းၾကမ္း ယပ္ခတ္မစားတတ္သူမ်ား

ကြ်န္မတို ့အိမ္ေဘးမွာ လမ္းမဘက္ကို သြားလို ့ရတဲ့ ျဖတ္လမ္းေလး တခုရွိတယ္။ ကြ်န္မတို ့အိမ္ေဘးက ဦးေလးၾကီးက မနက္ဆို အဲဒီလမ္းကေလးက အမိွ ုက္ေတြ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ တံျမက္လွည္း၊ ျပီးေတာ့ အမိွ ုက္ေတြ မီးရွိ ု့… သူမ်ားရွင္းျပီးသြားရင္ ျဖတ္လမ္းေလးက ရွင္းသန္ ့ျပီး ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္စရာ။ သူက ဘယ္သူ ့ကိုမွလဲ အေဖာ္လုပ္မေနဘူး… သူနိုင္သေလာက္ရွင္းတယ္… ဘယ္သူ ့မွလဲ အဲဒီလမ္းကို သူရွင္းထားတာပါဆို ဂုဏ္ေဖာ္ျပီး မေျပာေနတတ္ဘူး။ သူရွင္းတဲ့အခ်ိန္က မနက္ေစာေစာမို ့ တခ်ိဳ ့ဆို သူရွင္းလို ့ရွင္းမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ကြ်န္မတုိ ့အိမ္က ကပ္လ်က္ဆိုေတာ့ သူရွင္းတာေတြ ့တိုင္း သူ ့ကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ကြ်န္မအေဖနဲ ့အေမက သူတို ့အားရင္ အားသလို သူနဲ ့၀ိုင္းကူရွင္းေပးတတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ ့အသက္က ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ နားနီးေနပါျပီ။ သူ ့ ဘာသာ အိမ္မွာ ေနတတ္သလို ေနေနရင္လဲ ျဖစ္ပါလ်က္နဲ ့ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေပးေနတာပါ။ မနက္ေစာေစာမွာ သူယူလိုက္တဲ့ ကုသိုလ္ေလးက သူ ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ၾကည္နူးစရာေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။ ဒါေပမယ့္ေလ… တခ်ိဳ ့လူေတြက အခက္သားလား။ ဦးေလးၾကီး ပုိက္ဆံတျပားမွ မရပဲ ေစတနာသက္သက္နဲ ့ ရွင္းေပးတာကို ဟိုလိုျဖစ္သေလး… ဒီလုိျဖစ္သေလး ေ၀ဖန္ၾကေသးတယ္။ တခါတေလ ေနထိုင္မေကာင္းလို ့ ကြ်န္မအေဖနဲ ့အေမကလဲ အလုပ္မ်ားေနလုိ ့ အမိွ ုက္ကေလးမ်ားရွ ုပ္ေနတာမ်ိဳးေတြ ့ရင္ ကုသိုလ္ျဖစ္လုပ္တဲ့ ဦးေလးၾကီးကပဲ တာ၀န္မေက်သလို ျမည္တြန္ေတာက္တီး တတ္ေသးတယ္။ အမိွ ုက္ပံုေလးသိပ္မရွိလုိ ့ ေနာက္ေန ့မွ ေပါင္းမီးရွိ ု့ဖို ့ထားတာမ်ားေတြ ့ရင္ လမ္းေဘးမွာ ဘယ္သူက အမိွ ုက္ပံုသြားလဲဆို ေ၀ဖန္ရံွ ့ခ်တတ္ေသးတယ္။ မခက္လား… ကိုယ္ေတာင္မွ မလုပ္နုိင္တဲ့အလုပ္ကို သူ ့ဘာသာ ေနေနရင္လဲ ရပါလ်က္ အပင္ပန္းခံ လုပ္ေနသူကို အားေပးခ်ီးေျမွာက္စကား မဆိုတဲ့ အျပင္ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ပစ္လုိက္တာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရုပ္ဆိုးလိုက္တဲ့ အျဖစ္လဲေနာ္။

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီဦးေလးၾကီးနဲ ့ အေျခခံအားျဖင့္တူတဲ့ ေစတနာရွင္ေတြကို စဥ္းစားမိတယ္။ ဟုိတေလာက စာေပေဟာေျပာပဲြသြားေတာ့ ေစတနာရွင္ စာေရးဆရာၾကီး ၃ေယာက္ေပးတဲ့ ေစတနာေတြ တေပြ ့တပိုက္နဲ ့ ျပန္လာရတာ ၁၅ေဒၚလာထဲ ေပးရတာေတာင္ အားနာမိတယ္။ အထူးသျဖင့္…. ဆရာေန၀င္းျမင့္။ ဆရာက အနာနဲ ့ေဆး တန္းတည့္ေအာင္ေပးတတ္လြန္းတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးတေယာက္လုိပါပဲ။ ရုပ္၀တၳဳေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ေနၾကတဲ့ တခါသံုးလူေနမွ ုစံနစ္တဲ့။ အက်ိဳးရွိလြန္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေရြးျခယ္မွ ုနဲ ့အကြက္စိ ေထာင့္စိေအာင္ ေဟာတတ္လြန္းတဲ့ ဆရာရဲ့ ေစတနာ။ ကြ်န္မက ဆရာကို တိတ္တိတ္ကေလး နာမည္ေပးထားတာက ျမန္မာdictionaryၾကီးလုိ ့ပါ။ ၾကြယ္၀လုိက္တဲ့ ျမန္မာေ၀ါဟာရ၊ ခ်မ္းသာလိုက္တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွ ု၊ ေပါမ်ားလိုက္တဲ့ ျမန္မာပီသမွ ု… ေရွးကဆရာ၊ဆရာမေတြ စာကိုမက စိတ္ကိုပါသင္သတဲ့။ ဆရာက ေတြ ့ေနျမင္ေနတဲ့ လူမွ ုေရးစနစ္ထဲက အမိွ ုက္ေတြကို ရွင္းေပးခ်င္တဲ ့ေစတနာရွင္။ စိတ္ထဲက ဆရာ့ကို ၾကည္ညိဳလြန္းလို ့ ထပ္ခါထပ္ခါ ရွိခုိးမိေနတဲ့ အထိပါ။

ထမင္းၾကမ္းေလးပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ယပ္ခတ္စားပါရေစတဲ့။ မၾကာခဏၾကားရတဲ့ စကားပါ။ ေအးေအးလူလူေလးပဲ ေနခ်င္တယ္ေပါ့။ တခ်ိဳ ့ေစတနာရွင္ေတြ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးသူေတြကေတာ့ ကိုယ္က ထမင္းၾကမ္းကို ယပ္ခတ္စားေနတဲ့အခါ ယပ္ခတ္စားဖို ့ ထမင္းၾကမ္းေလးေတာင္ မရွိတ့ဲသူေတြအတြက္ေတြးျပီး သူတို ့စားမယ့္ ထမင္းၾကမ္းကို ေ၀ငွၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ျမင့္ျမတ္လိုက္တဲ့ ေစတနာေတြလဲေနာ္။ အထင္ရွားဆံုး ဥပမာျပရရင္ေတာ့ ကြ်န္မၾကည္ညိဳတဲ့ မင္းသားကိုေက်ာ္သူပါ။ သူ ့အေျခအေန၊ သူ ့ဘ၀က ထမင္းၾကမ္းေလး ယပ္ခတ္စားေနနိုင္ပါလ်က္ ထမင္းၾကမ္းမွ မရွိသူေတြအတြက္ သူ ့ဘ၀၊ သူ ့အခ်ိန္ေတြပံုအပ္ျပီး ေပးဆပ္ေနသူ။

တဦးခ်င္းဆီမွာ သူ ့အေျခအေနနဲ ့သူ ေပးဆပ္နိုင္တဲ့ ပမာဏက မတူၾကေပမယ့္ သူတို ့နွလံုးသားထဲက ေစတနာေတြကို အရင္းခံၾကတာပါ။ တခ်ိဳ ့က အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းကို ေပးဆပ္ၾကသလို၊ တခ်ိဳ ့က ဘ၀တပိုင္းကိုေပးဆပ္ၾကတယ္… တခ်ိဳ ့ကေတာ့ တဘ၀လံုး ပံုေအာေပးဆပ္ၾကသူေတြပါ။ သူတို ့ရဲ့ ေပးဆပ္နိုင္မွ ုေၾကာင့္ တစံုတေယာက္ကို စိတ္ဓါတ္ခြန္အားအရျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ဒုကၡတြင္းမွ ကယ္ယူလိုက္နုိင္သည္ျဖစ္ေစ ျမင့္ျမတ္တဲ့ နွလံုးသားေအာက္ေျခက ထုထည္ၾကီးမားလြန္းတဲ့ ေစတနာကို အရင္းခံေနတာမို ့ ေစတနာခ်မ္းသာလြန္းတဲ့ ထမင္းၾကမ္းယပ္ခတ္မစားတတ္္သူေတြကို ကြ်န္မ ဒီပုိ ့စ္ေလးနဲ ့ဦးညြွတ္လိုက္ပါတယ္။

(ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ ေစတနာခ်မ္းသာလြန္းတဲ့ အိမ္ေဘးက ဦးေလးၾကီးအတြက္ အမွတ္တရ…)
တန္ခူး
11:55pm 10-Jan-2010