ငယ္ဘ၀

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ အႃပံူးတုေတြ ေပးတတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ကံေကာင္းစြာ မေတြ႕ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါကိုယ္တိုင္ကပဲ အႃပံူးစစ္ေတြလို႔ ႏုံအစြာ ယံုၾကည္ေနခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါက လူေတြကို မ်က္စိ မိွတ္ျပီး ယံုၾကည္ ခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ အ့ံၾသစရာ ေကာင္းစြာ ယံုၾကည္ရတဲ့ လူေတြနဲ႔ တကယ္ဆံုခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ ကတိစကားမွန္လ်ွင္ တည္ရျမဲလို႔ ႐ူးသြပ္စြာ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ထူးဆန္းစြာ ကတိတည္တတ္တဲ့ လူေတြနဲ႔သာ ေတြ႕ခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြက ငါ့အနားမွာ အျမဲ႐ွိေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါက ငါခ်စ္တဲ့သူေတြဆီက ဘယ္ေတာ့မွေ၀းေ၀း မသြားခဲ့့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ ေပ်ာ္႐ြွင္စရာ ေတြကိုသာ အျမဲ႐ွာေဖြ ေနခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာ္႐ြွင္စရာေတြက သေဘာေကာင္းစြာ ငါ့ဆီ ေရာက္လာတတ္တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါဟာ အိပ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳေတြကို ေ႐ြးမက္ခဲ့ တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ငါ့အိပ္မက္ေတြရဲ႕ အရသာကိုက ခ်ိဳျမေနတာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါ့ရဲ႕ညေတြမွာ လအၿမဲသာ ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ လသာတဲ့ညေတြမွပဲ ငါႏုိးထခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါေလ်ွာက္တဲ့ လမ္းတိုင္းက ေျဖာင့္ႁဖူး ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ လမ္းေျဖာင့္ေျဖာင့္ေတြကို ငါေ႐ြးေလ်ွာက္ခဲ့တာလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါကိုယ္တိုင္က အႁဖူေရာင္လား...ဒါမွမဟုတ္ အႁဖူေရာင္ေတြၾကားထဲက ငါလား...။

အဲဒီတုန္းက ငါ့ကဗ်ာေတြက ပ်ိဳမ်စ္ေနခဲ့တာလား...ဒါမွမဟုတ္ ပ်ိဳမ်စ္ေနတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက ေရးခဲ့လို႔လား...။

တန္ခူး

5:30PM 21-Jan-2008