ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ နွစ္ေထာင့္တဆယ္…

ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ၂၀၁၀..

မွတ္တမ္းတခုအေနနဲ ့
ျပန္လြမ္းၾကည့္ရင္ေတာ့
နာမည္ၾကီးေလးဂဏန္းနဲ ့
ဘ၀ကို ေျခလွမ္းစခဲ့တာ
အဲဒီ၂၀၁၀…
ျမန္မာဆန္ဆန္ေျပာရရင္
ဇရာဆိုတာစမိတ္ဆက္
သိပ္ေတာင္တက္တက္ၾကြၾကြမရွိေတာ့သလုိမို ့…
အေနာက္ဆန္ဆန္ေျခလွမ္းေတြနဲ ့
ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀…

သည္းထိတ္ရင္ဖို
Project deadlineေတြၾကား
Stressေတြမ်ားလို ့
Snackေတြစားရင္း
အိပ္ခ်ိန္ေတြရွားပါးတဲ့အထဲက
ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေတြတက္
မွန္သိပ္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀…

အတၱမပါပဲ
ေတာင္းခဲ့ဖူးတဲ့ဆုတခု
မေမွ်ာ္လင့္ပဲျပည့္သြားတဲ့အခါ
ဘ၀မွာ
၀မ္းသာလြန္းလို ့မ်က္ရည္က်ဖူးတဲ့ေန ့လို ့
မွတ္မွတ္ရရထင္က်န္ရစ္တဲ့
အေမလြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀…

ဦးေနွာက္ေတြေဖာက္ေဖာက္စားဖို ့
ေရၾကည္ေတြကိုလဲေနွာက္
ျမက္စိမ္းစိမ္းေတြေျခာက္ေျခာက္လာေစတဲ့
ဒီကြ်န္းနိုင္ငံမွာ
ျမန္မာေတြေျခရာထပ္လာေတာ့
ေက်ာင္းဇရပ္ေတြမ်ား
သိသိသာသာ
သာသနာပိုပိုထြန္းကားလာတဲ့ ၂၀၁၀…

မ်က္နွာစိမ္းေတြၾကားအားတင္းထားရဆဲ၂၀၁၀
ဘယ္ေတာ့မွေနသားမက်တဲ့ေျမသားေတြေပၚေျခခ်ေနရဆဲ၂၀၁၀
အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထမ္းပိုးထားရဆဲ၂၀၁၀
ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းၾကီးတေယာက္ဂ်ာနယ္ေရာင္းေနရဆဲ ၂၀၁၀
ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ ့စပြန္ဆာၾကားဗ်ာမ်ားေနရဆဲ ၂၀၁၀
ဟစ္ေဟာ့ျမဴးဇစ္နဲ ့ဘ၀ကိုေရာင့္ရဲတတ္တဲ့လူငယ္ေတြရဲ့ ၂၀၁၀
ကမာၻၾကီးသိသိသာသာပူေႏြးလာတဲ့ ၂၀၁၀
မ်က္နွာလြွဲျပီး ခဲပစ္တတ္သူတို ့မ်ားမ်ားလာတဲ့ ၂၀၁၀
.....
.....
.....
ကဲ… ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ နွစ္ေထာင့္တဆယ္။

တန္ခူး
11:57pm 31-Dec-2010